یادداشت| چرایی حمله هوایی آمریکا به مواضع حشدشعبی در مرز عراق با سوریه

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، نیمه شب یکشنبه آمریکا در اقدامی تجاوزکارانه و برخلاف موازین حقوق بین‌­ا‌لمللی، تیپ چهل و ششم حشد­شعبی؛ به عنوان نیروی رسمی و مردمی عراق، در مرز مشترک عراق و سوریه را مورد هدف قرار داد. در نتیجه این اقدام نامشروع دست کم پنج تن از نیروهای حشد­شعبی به شهادت رسیده و شمار دیگری نیز زخمی شدند. متعاقب این حمله، نیروهای آمریکا در بیانیه‌­ای مدعی شدند که این حمله در پاسخ به انجام حملات به وسیله هواپیماهای بدون سرنشین که توسط حشد شعبی علیه افراد و تأسیسات آمریکایی در عراق انجام شده، صورت گرفته است. از این رو این حمله نیز برای رویارویی با تهدید، ضروری بوده و به طور مناسبی در چارچوب حق دفاع از خود و برای خنثی سازی و جلوگیری از تکرار چنین حملاتی در آینده انجام شده است.

این حمله که در ادامه تجاوزات مستمر رژیم صهیونیستی به خاک کشورهای منطقه و در راستای تقویت گروه‌های تروریستی و برای برهم زدن امنیت در منطقه طراحی شده است؛ در شرایطی حاکمیت عراق و سوریه را هدف قرار داد، که برخلاف ادعای آمریکایی‌ها، در نقاط مورد حمله نه تنها هیچ پرنده بدون سرنشین یا چیزی مشابه آن که حاکی از خطر قریب‌­الوقوعی برای آمریکا باشد، وجود نداشت، بلکه این نیروها تحت فرماندهی عملیات مشترک عراق در حال انجام وظیفه محوله؛ مبنی بر جلوگیری از نفوذ عناصر داعش از سوریه به عراق بوده و درگیر هیچ نوع فعالیتی علیه حضور نیروهای خارجی در عراق نبوده‌­اند.

این تجاوز آشکار از آن جهت اهمیت دارد که ایالات متحده در طول سال­های اخیر درصدد بوده است تا با حمایت از گروه­های تروریستی در شاهراه ارتباطی شمال عراق و سوریه، بتواند به نحو مطلوبی از این نیروها به نفع سیاست­های عمده خود در حوزه نفت و انرژی؛ تأمین امنیت رژیم اسرائیل و مقابله با جبهه ضد صهیونیستی - جبهه مقاومت- بهره گیرد.

در این راستا آن­ها همواره با حمایت از عناصر گروه­های تروریستی همانند داعش، تلاش داشته‌­اند تا این محور حیاتی و استراتژیکی را از وجود نیروهای جبهه مقاومت خالی کنند. به طوری که در چارچوب این اهداف، در ماه­های گذشته صدها تن از تروریست­‌های داعشی را در دو سوی مرزهای مشترک سوریه و عراق فعال کرده تا با این عمل بتوانند خط ارتباطی مقاومت را قطع کنند. اما در این میان رزمندگان مردمی حشدشعبی با آگاهی از اهداف شوم ایالات متحده، مانع از شکل‌­گیری این مدار شده‌­اند و در شمال عراق و به ویژه در منطقه القائم در مرزهای مشترک با سوریه به طور کامل بر تحرکات گروه­های تروریستی اشراف کامل داشته و مانع از جولان آنان شده­‌اند. همین مسئله واشنگتن را به شدت عصبانی کرده، چرا که دیگر نمی‌­تواند با وجود نیروهای مقاومت برنامه­‌های خود را در شاهراه ارتباطی غرب آسیا پیش ببرد.

بر این اساس ما می­‌بینیم که هیئت حاکمه جدید آمریکا به عنوان میراث­‌دار حکومت پیشین ترامپ، در راستای اجرای این پروژه نامشروع، با استفاده از راهبرد و نظریه ایجاد بحران و برای غلبه بر حریف سرسخت خود در این منطقه، از حمله مرموز و مشکوک راکتی و پهپادی به پایگاه­های خود در عراق بهره برده‌­اند. از این رو حملات جدید آمریکایی‌ها برای پیش­بردن این راهبرد و در چارچوب پروژه انحلال حشدشعبی، به میدان نبرد مستقیم آمده و حتی به صورت رسمی مسئولیت حمله را پذیرفته است. اما در حقیقت پروژه حمله پهپادی و راکتی شباهت زیادی به سناریوی­‌های دروغین و ساختگی حمله شیمیایی ارتش سوریه داشته و خود آن­ها در پشت صحنه نقش اساسی را ایفا کرده‌اند. در این میان واشنگتن با فرار رو به جلو، انگشت اتهام را به سمت حشدشعبی نشانه گرفته و با کمک رسانه­‌های تحت فرمانش، این سازمان را مسئول حمله به پایگاه­‌هایش در عراق دانسته و با تکیه بر این مسئله، مقدمه چینی کرده و حمله اخیر را علیه حشدشعبی انجام داده است.

آنچه مسلم است آنکه سیاست ایالات متحده در خصوص حشدشعبی، در راستای تقابل با نقش و نفوذ مردم­‌پایه این گروه قرار گرفته و به شدت در پی کنترل، نظارت و محدود­سازی نقش حشدشعبی در منطقه به طور عام و در عراق به طور خاص است. در این چارچوب هم اکنون آمریکا علاوه بر تجاوزات آشکار نظامی به پایگاه­های این گروه در محیط منطقه‌­ای، جدایی و انفکاک میان حکومت عراق و حشد­ شعبی را در دستور کار قرار داده و سعی دارد تا در جهت این اقدام تغییر موازنه امنیتی- نظامی به زیان این گروه را در ارکان داخلی حکومت عراق دنبال کند. این در حالی است که تشکیل نیرویی با عنوان حشدشعبی در ایجاد امنیت مردم عراق و مقابله با گروه­های تروریستی فوق العاده تأثیرگذار بوده؛ تا جایی که توانسته است به طور موفقیت‌­آمیزی ضمن پرکردن خلأ ناشی از ناکارآمدی ساختار چینش شده امنیتی - نظامی توسط آمریکا، تهدیدهای اصلی را از جامعه و حکومت عراق دور نماید.

این واقعیت بیانگر آن است که آمریکایی­‌ها به مثابه مدعی مبارزه با تروریسم، همواره در عراق و منطقه غرب آسیا، نقشی دوپهلو و دوگانه داشته و ضمن تقویت تروریست‌­های سلفی- تکفیری در راستای منافع خود، مدعی مبارزه با آنها نیز بوده‌­اند. از این رو این طور به نظر می‌­رسد که استراتژی این بازیگر در منطقه غرب آسیا در مسیری خلاف منافع ملی کشور­های منطقه گام برداشته و نهایتاً نه تنها به دنبال تأمین امنیت در این کشورها نبوده است، بلکه زمینه‌های ناامنی و استمرار منازعه معطوف به مدیریت بحران کنترل شده را در این مناطق دنبال کرده است.

نویسنده: پارسا جعفری کارشناس روابط بین الملل

انتهای پیام/