چرا اسپیلبرگ به جای تنفر از صهیونیست از تنفر یهودیت حرف می‌زند؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بعد از ساخت فیلم خانواده فابلمن‌ها به کارگردانی استیون اسپیلبرگ که آن را می‌توان یک فیلم در ستایش یهودی‌ها خواند -که البته همین موضوع را خود کارگردان نیز اذعان کرده است- اسپیلبرگ در جشنواره فیلم برلین مورد ستایش و تقدیر قرار گرفت.

این کارگردان یهودی در این مراسم نکته جالبی را گفت. از آنجایی که طبق گفته‌های یهودیان آلمان کابوس آنان در جنگ جهانی دوم بوده است، حال اهدای جایزه افتخاری یک عمر دستاورد هنری به استیون اسپیلبرگ یهودی به خاطر ساخت فیلمی درباره خانواده خود، مشخصاً پیام دوستی و مهربانی و اهمیت دادن به یهودیان را دارد. از همین رو این کارگردان نیز این فرصت را مغتنم دانست و در بیاناتی گفت: اگر این افتخار به این معناست که اثر من در آلمان خانه‌ای پیدا کرده، پس من هم امشب احساس می‌کنم که در خانه‌ام. این جایزه برای من معنای خاصی دارد چون یک کارگردان یهودی‌ هستم.

اسپیلبرگ حالا از فرصت‌های رسانه‌ای استفاده می‌کند و مدام از مظلومیت و مهجوریت حرف می‌زند. او به تازگی در مصاحبه‌ای گفته که نگران شدت گرفتن تنفر در آمریکا است.

او می‌گوید که «تنفر از یهودیت را خیلی غافلگیرکننده می‌دانم. یهودستیزی همیشه وجود داشته، یا در نزدیکی شما و یا دور از دید، اما همیشه در کمین بوده است. یا مثل آلمان دهه 1930 آشکار. اما از دهه 1930 آلمان به این سو شاهد نبودم که یهودستیزی کمین نکرده باشد، بلکه مانند هیتلر و موسولینی با افتخار ایستاده و دست به کمر زده است، و به شکلی ما را به مبارزه بطلبد. هرگز در طول عمرم تجربه‌اش نکرده بودم، به‌ویژه در این کشور.»

صحبت‌های این کارگردان که از اسرائیل جوایز سینمایی دریافت کرده است نشان‌دهنده اوج خودپسندی یک صهیونیست واقعی است. قبل از هرچیز باید به این فیلمساز گفت که مردم دنیا از یهودی‌ها نفرت ندارند، بلکه از صهیونیست‌ها متنفرند و اگر از یهودی‌ها بدشان بیاید نیز به خاطر رفتار وحشیانه و غیرانسانی یهودیان صهیونیست است. او با این کار در واقع صهونیست را از اذهان می‌خواهد پاک کند و به جای آن یهودیت بی‌گناه را جایگزین کند.

اما، اسپیلبرگ گویی خود را به خواب زده و علت این همه تنفری که از یهودیت در سال‌های اخیر –به قول خودش- به واسطه کشتار و جنایت‌های یهودیان اسرائیل انجام داده‌اند را نمی‌داند! باید یکبار تصاویر سال‌ها قتل و کشتاری که اسرائیلی‌ها نسبت به مردم مظلوم و بی‌دفاع مسلمان و مسیحی فلسطین انجام داده‌اند را به او نشان داد تا شاید کمی به خود بیاید زیرا او گمان می‌کند که همه یهودیان کره زمین انسان و شریفند و هیچ کدام آنها از همان سال‌های بعد از پایان جنگ جهانی به این سو در فلسطین تمرکز پیدا نکردند و آرام آرام به قتل و نسل کشی فلسطینی‌ها نپرداختند.

او با قلیل و مظلوم شمردن یهودیان می‌گوید «به حاشیه راندن مردمی که بخشی از اکثریت نژادی نیستند اتفاقی است که سالیان سال است ما را تهدید می‌کند... نفرت به یک نوع شرط برای عضویت در باشگاهی درآمده که شمار اعضایش بیشتر از آن است که تصور می‌کردم در آمریکا ممکن باشد.» اما باید گفت همین عده قلیل که انگار جایی را اشغال نکرده‌اند، سال‌ها است در حال غصب خانه و کاشانه مردمی‌اند که حق و حقوق زندگی از آنان دریغ شده است.

البته با حرفی که او در آخر زده نشان داده که رسماً در خواب زمستانی است زیرا می‌گوید که به پایان یهودستیزی امیدوار است اما حجم نفرتی که مردم دنیا از یهودیان اسرائیل دارند را در همین جام جهانی ندیده است و رسماً‌ به جای آنکه صحنه عیان عالم را ببیند، آنچه که دوست دارد را از ویزیون شخصی‌اش می‌بیند.

انتهای پیام/