اصولگرایان به‌عنوان فراکسیون اکثریت در مجلس دهم با اصلاح‌طلبان تعامل کنند
رییس مرکز مطالعات ژرفا و دبیر کارگروه سیاسی اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک گفت: اصولگرایان باید به‌عنوان فراکسیون اکثریت در مجلس دهم تعاملی با اصلاح‌طلبان از موضع اکثریت و قدرت داشته باشند یعنی بنا را بر تعامل از موضع اکثریت گذارند.
صالح اسکندری رییس مرکز مطالعات ژرفا و دبیر کارگروه سیاسی اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم افزود: اصولگرایان باید به‌عنوان فراکسیون اکثریت در مجلس دهم تعاملی با اصلاح طلبان از موضع اکثریت و قدرت داشته باشند یعنی بنا را بر تعامل از موضع اکثریت گذارند.
متن این گفت‌وگو به‌شرح ذیل است:
ترکیب مجلس آینده را از نظر توفیق اصولگرایان چگونه ارزیابی می‌کنید؟
مجلس دهم باید فرصتی برای تمرین هم‌زیستی سیاسی بدون رفتارهای مناقشه برانگیز بین اصولگرایان و اصلاح طلبان باشد. به‌هرحال این نامزدهایی که منتخب هستند، وابسته به هر گروه و جریان سیاسی، قرار است چهار سال به‌عنوان همکار در کنار یکدیگر بنشینند، کار کنند، قوانین را تصویب کنند و در فرآیندهای نظارتی بر دولت حضور جدی داشته باشند.
ما باید مجالی را ایجاد کنیم که یک هم‌زیستی سیاسی بین دو فراکسیون عمده در مجلس یعنی فراکسیون اصلاح طلبان و فراکسیون اصولگرایان ایجاد شود. همان‌طور که از مجلس‌های قبلی پیدا است نمایندگان تهران، نمایندگان شاخصی در مجلس هستند و شاید بتوان گفت که پرچمدار مجلس می‌باشند. قضاوت در خصوص ترکیب نهایی مجلس دهم هنوز زود است و باید اجازه دهیم تا تکلیف مرحله دوم انتخابات هم در برخی از حوزه‌های انتخابیه مشخص شود تا پس از آن در خصوص نحوه وزن‌کشی فراکسیون‌ها، فراکسیون اصولگرایان، فراکسیون اصلاح طلبان و فراکسیون اعتدالیون قضاوت صحیح و صوابی داشته باشیم. اما ترکیب فعلی که در دور اول بر اساس آن می‌شود نحوه رفتار کنشگران سیاسی در مجلس دهم را تحلیل و تعلیل و ایضاً پیش‌بینی کرد این است که می‌شود گفت که فراکسیون اصولگرایان و فراکسیون اصلاح طلبان نسبتاً وزن متعادلی دارند و به‌نحوی حتی می‌شود گفت که تاکنون اصولگرایان تعداد کرسی‌های بیشتری را در مجلس دهم به دست آورده‌اند. بر این اساس طبیعی و بدیهی است که باید اصولگرایان به‌عنوان فراکسیون اکثریت در مجلس دهم تعاملی با اصلاح طلبان از موضع اکثریت و قدرت داشته باشند یعنی بنا را بر تعامل از موضع اکثریت گذارند.
اولین مرحله این تعامل در فرآیندهای زیردستی و رودستی انتخاب هیئت رییسه مجلس دهم شکل خواهد گرفت که دو سناریوی محتمل وجود دارد؛ یک سناریو این است که ما در جریان انتخاب هیئت رییسه، از آنجایی که هیچ کدام از این دو قطب اصلی یعنی نه اصلاح طلبان و نه اصولگرایان به‌تنهایی نمی‌توانند در خصوص انتخاب رییس مجلس دهم و همچنین اعضای هیئت رییسه تعیین کننده باشند، طبیعتاً باید دست به ائتلاف با خرده‌گروه‌ها و به‌خصوص نامزدهای مستقل بزنند تا بتوانند در مجلس آتی وزن بیشتری داشته باشند.
براین اساس اگر اصولگرایان بتوانند با مستقل‌ها ائتلاف کنند، طبیعتاً رییس مجلس و ترکیب هیئت رییسه برای اصولگرایان خواهد بود و چنانچه اصلاح طلبان بتوانند با مستقل‌ها ائتلاف نمایند طبیعی است که وزن آنها افزایش پیدا خواهد کرد و هیئت رییسه و رییس از آن اصلاح طلبان خواهد بود.
آیا این کارشان درست است؟
بالاخره دموکراسی همین است و غیر از این نیست و رأی اکثریت حرف نهایی را در انتخاب رییس و هیئت رییسه خواهد زد، لذا من تصور می‌کنم فرصت حدود چهار ماهی که تا تشکیل مجلس دهم باقی مانده است برای جریانات سیاسی یک فرصت حیاتی طلایی است.
از آن حیث حیاتی است که جریانات سیاسی که امروز در مجلس دهم نمایندگان و منتخبینی دارند، بتوانند با منتخبین خود فرآیندهای ارتباط گیری را تکمیل کنند به‌خصوص باید بلافاصله اصولگرایان خیلی سریع ارتباطات خود را با نامزدهای شهرستانی خود برقرار کنند و رشته‌های این ارتباط را تا آنجا که ممکن است محکم نمایند و ایضاً یکی دیگر از اقداماتی که باید در این چهار ماه انجام شود آموزش مهارت‌های سیاسی و حقوقی لازم به منتخبین مردم است که باید توسط جریانات سیاسی این کار انجام شود.
بخش قابل توجهی از نامزدها و منتخبین، دور اول است که در مجلس شرکت می‌کنند و طبیعی است که فاقد مهارت‌های سیاسی لازم باشند، به‌طور خاص نمونه‌هایی از موضع گیری‌های برخی از این نامزدها طی همین چند روز پس از پیروزی انتخابات را دیدیم.
مثلاً سرکار خانم پروانه سلحشوری نامزد اصلاح طلبانی که از تهران پیروز شده است در مصاحبه با یک رسانه خارجی در خصوص مسئله حجاب و قوانین اسلامی در کشور از جمله دیه زنان، بحث سهم الارث، حجاب اختیاری و مواردی از این دست، مواضعی را اتخاذ می‌کند و از آن جایی که فاقد مهارت‌های سیاسی لازم هستند اقدام به اتخاذ مواضع ساختار شکنانه‌ای می‌کنند که هم برای خود و هم برای جریان سیاسی متبوع خود می‌تواند ایجاد چالش و مسئله کند.
طبیعی است در فرصت چهارماهه باید نامزدهای منتخب را آماده و مهیای حضور در مجلس دهم کرد به‌خصوص این توصیه‌ام در خصوص با ارتباط گیری ناظر به اصولگرایان بود و در خصوص آموزش مهارت‌های سیاسی ناظر به اصلاح طلبان بود.
یعنی فکر می‌کنم باید به اصلاح طلبان توصیه‌ای کنیم که این فرصت چهارماهه را قدر بدانند و به نامزدهای خود مهارت‌های سیاسی و آموزش‌های سیاسی لازم را بدهند چون رزومه برخی از منتخبین تهران نشان می‌دهد که به‌لحاظ فعالیت‌های سیاسی دارای حداقل دانش و مهارت‌های لازم هستند.
نکته بعدی در موضع تعامل، بحث تصویب برنامه پنج‌ساله ششم در مجلس دهم است که طبیعتاً به مجلس نهم نرسید که این برنامه را تصویب کند و برنامه پنج‌ساله پنجم را یک سال دیگر تمدید کردند و احتمالاً مباحث برنامه پنج‌ساله ششم طول بکشد، شاید هم بتوانند در مجلس نهم تمام کنند اما اگر طول بکشد یکی از مجاری و فضاهایی که اصلاح طلبان و اصولگرایان می‌توانند یک تعامل خوبی داشته باشند تصویب برنامه پنج‌ساله ششم توسعه کشور است.
با این احوال به‌نظر شما مسیری که اصولگرایان باید در مجلس دهم طی کنند، چه مسیری است؟
مجلس دهم باید فرصتی برای تمرین هم‌زیستی سیاسی بدون رفتارهای مناقشه برانگیز بین اصولگرایان و اصلاح طلبان باشد.
به‌هرحال این نامزدهایی که منتخب هستند، وابسته به هر گروه و جریان سیاسی، قرار است چهار سال به‌عنوان همکار در کنار یکدیگر بنشینند، کار کنند، قوانین را تصویب کنند و در فرآیندهای نظارتی بر دولت حضور جدی داشته باشند.
ما باید مجالی را ایجاد کنیم که یک هم‌زیستی سیاسی بین دو فراکسیون عمده در مجلس یعنی فراکسیون اصلاح طلبان و فراکسیون اصولگرایان ایجاد شود و تا آن جایی که ممکن است از مناقشات بی‌اساس و مناقشاتی که می‌تواند به روند پیشرفت کشور لطمه بزند پرهیز کنیم.
این توصیه را به‌خصوص به جریانات سیاسی بیرون از مجلس می‌کنم چون بخشی از نمایندگانی که امروز در مجلس دهم حضور دارند به‌اقتضای جوانی و بخشی هم به‌اقتضای اینکه این نامزدهای منتخب از شهرستان می‌آیند ممکن است بخواهند از جانب گروههای سیاسی در روند فعالیت‌های سیاسی هدایت شوند.
این هدایت شدن می‌تواند هم جنبه مثبت و هم جنبه منفی داشته باشد، یعنی اگر به‌طور خاص مثال بزنم، اگر نامزدهای ناشناخته جریان اصلاح طلبی که در تهران پیروز شده‌اند بخواهند توسط برخی افراد تندروی اصلاح‌طلب در حزب منحله مشارکت و سازمان منحله مجاهدین هدایت شوند، همان اتفاقات مجلس ششم مجدداً باید تکرار شود و روند پیشرفت کشور هم دچار خلل شود یا در خصوص اصولگرایان هم همین‌طور، اگر قرار باشد نامزدهای اصولگرایی که از شهرستان با تابلو و پرچم اصولگرایی می‌آیند توسط برخی گروههای خاص هدایت شوند و برنامه‌ها و شعارهایشان از طرف آنها تحمیل شود، این هم می‌تواند مشکل ایجاد کند.
من فکر می‌کنم جریاناتی که خارج از مجلس هستند باید یک توافق عقلانی نمایند و بر اساس این عقلانیت سیاسی مانع از توسعه دامنه زاویه‌ها بین دو فراکسیون شوند.
انتهای پیام/*
