باغستان قزوین زخمی تسویه‌حساب گروه‌ها / تکلیف باغستان در روند توسعه شهری قزوین مشخص نیست
گروه استانها- تخریب اخیر بخشی از باغستان توسط شهرداری قزوین هم باعث نشد که مدیریت استان و شهرداری قزوین تکلیف باغستان در روند توسعه شهری و نظر نهایی درباره اجرای طرح‌های معارض با باغستان را مشخص کنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، با وجود اینکه بسیاری از قزوینی‌های قدیمی باغستان را افتخار و نماد تمدن چندصد ساله دیار مینودری می‌دانند، اما آنچه که وضعیت امروز باغستان نشان می‌دهد، به روشنی بیانگر این واقعیت است که حفظ باغستان سنتی قزوین مورد علاقه بسیاری از متولیان حفظ آن نیست و مصداق آن تخریب‌هایی است که طی سال‌های اخیر به باغستان تحمیل شده که آخرین نمونه آن قطع برخی درختان باغستان توسط شهرداری قزوین در چند روز اخیر بود. این بار بهانه برای تخریب باغستان تکمیل پل امام‌رضا(ع) بود و باز هم با جنجال‌سازی‌ها در فضای مجازی آنچه مغفول ماند، پاسخ به این سؤال بود که آیا شهرداری قزوین که ذاتاً علاقه‌مند به اجرای طرح عمرانی و توسعه شهری است، آیا متولی خوبی برای حراست از باغستان است و سؤال مهمتر اینکه چه مدلی برای توسعه قزوین با توجه به ضرورت حفظ باغستان وجود دارد؟
کارآمدی شورای باغستان زیر سؤال است
شورای باغستان سنتی و کارگروه صیانت از باغستان که اولی در معاونت عمرانی و دومی در دادگستری قزوین تشکیل شده‌اند، هر 2 مجموعه‌ای هستند که برای استفاده از ظرفیت‌های فرادستگاهی برای حفظ باغستان و استفاده از ظرفیت باغداری در این حوزه تشکیل شده‌اند. اما اقدام اخیر شهرداری نشان داد که شاید مصوبات شورای ضمانت اجرایی ندارند و کارآمدی شورای باغستان و کارگروه صیانت زیر سؤال است.
واقعیت این است که حضور کارشناسان تکراری در جلسات شورای باغستان و کارگروه صیانت که بیشتر از راهکار دادن به دنبال نقد هستند و در نهایت تأثیر کم آنها در تصمیم‌گیری رؤسای شورا و کارگروه نشان می‌دهد که این جلسات باید با روزآمدسازی ساختار خود و استفاده از اندیشه‌های کاراتر به فکر راهکارهای اجرایی و کم‌هزینه برای احیای باغستان باشند.
در ضمن به نظر می‌رسد انگیزه برخی از افراد برای حضور در شورای باغستان این است که از نمد باغستان برای خود کلاهی درست کنند و هر جا که لازم به پرداخت هزینه است، خبری از این افراد نیست. جالب اینکه فعالان رسانه‌ای که طی چند سال اخیر تنها حامیان واقعی باغستان هستند، در شورا و کارگروه صیانت فقط برای پوشش اخبار حضور دارند و مدیران جلسات علاقه‌ای به شنیدن راهکارهای آنها ندارند.
طرح‌های احیای باغستان جدی گرفته نمی‌شوند
باغستان سنتی قزوین با حدود 2 هزار و 500 هکتار وسعت 3 ضلع جنوب، شرق و غرب شهر قزوین را گرفته و با توجه به وسعت قابل توجه آن بسیاری از مالکان، فعالان حوزه ساخت‌وساز و بخشی از بدنه شهرداری بدشان نمی‌آید که با تخریب و تغییر کاربری تدریجی بخش‌هایی از باغستان به مرور زمین‌های آنها را تبدیل به برج و ویلا کنند و برای خود از این راه سود سرشاری کسب کنند.
با این حال ثبت باغستان سنتی قزوین به عنوان یک میراث ملی جلوی رسیدن به این مقصود را می‌دهد. با این حال گروه‌هایی هم که برای حفاظت از باغستان سنتی قزوین یقه می‌درانند، هیچ‌گاه طرح مشخصی برای احیای باغستان و سودآور شدن فعالیت باغداران و یا توسعه گردشگری در آن ارائه نمی‌دهند و فقط در کمین هستند تا با هر حرکت شهرداری یا نهادهای دیگر به اصطلاح مچ مسئولان را بگیرند.
یکی از طرح‌های مفیدی که طی چند سال قبل از سوی برخی مسئولان ارائه شد، ایجاد صنایع تبدیلی، تکمیلی و فرآوری محصولات باغی در کنار باغستان برای سودآور کردن کشت‌وکار در این میراث ملی بود. طرحی که اجرای آن می‌تواند منجر به افزایش سودآوری اقتصادی از باغات شود؛ با این حال نبود دغدغه واقعی در مسئولان و گروه‌های حافظ باغستان دلیل فراموش شدن چنین طرح‌هایی است.
در عین حال شهرداری قزوین هم که با پول بیت‌المال اداره می‌شود، هر از چند گاهی سر مردم منت می‌گذارد که تنها نهادی است که برای باغستان هزینه کرده و وظیفه اصلی صیانت از باغستان بر عهده سازمان جهاد کشاورزی و میراث فرهنگی است. 2 نهادی که در نهایت پاسخ روشنی به این ادعای شهرداری ندادند و همچنان تعامل توأم با تعارف را با شهرداری ادامه می‌دهند.
مدیریت شهری قزوین تکلیف طرح‌های نیمه‌تمامی مثل پل امام‌رضا را مشخص کند
اما در زمان مسعود نصرتی، شهرداری اسبق قزوین طرح‌هایی برای توسعه شهری قزوین در حوزه ترافیک و تکمیل رینگ شهری تعریف شد. طرح‌هایی که شامل ایجاد کمربندی‌هایی برای شهر قزوین بود و باز هم اینجا شهرداری مدعی است، ساخت کمربندی وظیفه راه و شهرسازی است و برای توسعه شهری این طرح‌ها را اجرا می‌کند. با این حال مشخص نیست که اگر ساخت کمربندی و پل‌هایی مثل امام‌رضا(ع) وظیفه شهرداری نیست، چرا این همه اصرار به اجرای آن وجود دارد.
در عین حال رفت‌وآمد شهرداران با عقبه تخصصی و مدیریتی ضعیف در سال‌های اخیر به شهرداری قزوین باعث شد که طرح‌های نصرتی همچنان بدون بدیل در حال اجرا باشند و انتقاد اعضای شورای شهر طی سال‌های اخیر هم از ژست‌های رسانه‌ای فراتر نرفته است.
با این حال مدیریت شهری قزوین در دوره جدید که ادعای انقلابی بودن دارند، باید یک‌بار برای همیشه تکلیف طرح‌های نیمه‌تمامی مانند امام‌رضا(ع) را مشخص کنند و مردم را متقاعد کنند که تکمیل این طرح‌ها با کمترین تخریب در باغستان اتفاق می‌افتد و تعهد دهند که در ازای از بین بردن هر درخت در باغستان به همان اندازه درخت در باغستان کاشته و پرورش می‌دهند.
معضلی به نام تصمیمات دیرهنگام شورای عالی معماری و شهرسازی
نکته عجیب در رابطه با طرح‌های توسعه شهری قزوین ورودهای دیرهنگام شورای عالی شهرسازی و معماری است. به طوری که میلیاردها تومان برای اجرای طرحی مثل پل امام رضا و کمربندی شرق هزینه می‌شود و بعد شورای عالی ورود می‌کند و با ناقص کردن طرح جلوی تکمیل آن را می‌گیرد. در حالی که این نظارت پسینی جز ضرر چیزی برای شهر قزوین ندارد.
به نظر می‌رسد که شورای عالی شهرسازی و معماری اگر شهرداری‌ها و نهادهای درون‌استانی را صاحب تخصص کافی در اجرای چنین طرح‌هایی نمی‌داند، باید قبل از اجرای این طرح‌ها نقشه آنها را بررسی و تأیید کند. نه اینکه بعد از اجرای نیمی از طرح با صدای رسانه‌ها از خواب بیدار شود و دستور توقف اجرا را صادر کند.
به گزارش تسنیم، در نهایت به نظر می‌رسد ادامه رویارویی‌های رسانه‌ای در موضوع باغستان سنتی قزوین هیچ دردی از شهر قزوین را دوا نمی‌کند و همچنان گروه‌های مختلف با انگیزه تسویه‌حساب با همدیگر عملکرد شهرداری قزوین در قبال باغستان را نفی کرده یا از آن دفاع می‌کنند و بعد از مدتی هم که دعواهای رسانه‌ای می‌خوابد، باز هم ساماندهی باغستان تا مدت مدیدی از دستور کار نهادهای متولی از جمله استانداری و شهرداری خارج می‌شود و این چرخه باطل همچنان ادامه دارد.
انتهای پیام/ش
