به گزارش خبزنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مصطفی راغب، خواننده موسیقی مهمان برنامه «پنج شنبه جمعه» رادیو ایران بود. اجرای این برنامه بر عهده منصور ضلبطیان بود.
مصطفی راغب در این برنامه درباره خودش، آثارش و مسیری که در زندگی برای خواننده شدن طی کرده، نکات مهمی را بیان کرد.
از نکات مهم حضور راغب در این برنامه رادیویی اجراهای زندهی او با همراهی پیانو بود.
راغب برای نخستین آهنگش، بیداد زمانه را خواند. راغب بر خلاف دیگر خوانندگان که در چنین برنامههایی آهنگها را پلی بک میکنند، این آهنگ را با همراهیِ پیانوی امیر حوتیان به صورت زنده اجرا کرد.
امین عشق با ترانهای از بابک بابایی یکی از قطعههای اجرایی توسط راغب در این برنامه بود. این اجرا هم به صورت زنده و با همراهی پیانو انجام شد.
در ادامه متن صحبتهای راغب را میخوانید:
متولد تهران و بزگ شده شهر تاریخی یزد هستم. پدرم رشته پزشکی میخواند و بورسیه شد و به دانشکده پیراپزشکی شهید صدوقی یزد رفت. یکساله بودم که به این شهر منتقل شدیم.
لهجه یزدی را هم بلدم و با دوستان یزدی به این لهجه صحبت میکنم.
استان یزد موسیقی فولکور به آن معنی ندارد، اما به لهجه یزدی موسیقی هایی خوانده شده است. دوستانی در یزد هستند که برخی اشعار را به یزدی میخوانند و زیبا هم اجرا میکنند. در نوجوانی خیلی دوست داشتم که به یزدی بخوانم اما نشد.
اولین قدمهایم در موسیقی با کلام وحی بود. قاری قرآن بودم. صدا در خانواده ما ارثی است. از شش سالگی تلاوت میکردم و از استاد عبدالباسط تقلید میکردم. صوتشان طوری بود که واقعا روح را جلا میداد.
رفته رفته در مسابقات سرود شرکت کردم. در تک خوانی رتبه آوردم. تجربه تئاتر و نقاشی رنگ و روغن داشتم. از سال 83 به موسیقی اصیل ایرانی علاقمند شدم. به این موسیقی گوش میکردم و ارتباط خوبی بین موسیقی اصیل ایرانی و معماری اصیل یزد دریافتم. وقتی در آن کوچه باغها قدم میزدم میطلبید که موسیقی اصیل گوش کنم.
اگر الان از من بپرسند کجا را برای زندگی ترجیح میدهی قطعا یزد را انتخاب میکنم. چون سرشار از زندگی است و معماری اصیل ایرانی دارد که همه از آن انرژی مثبت میگیرند. بافت قدیمی و خانههای قدیمی سرشار از حس خوب و انرژی مثبت است. ولی وقتی به یک آپارتمان میرسی این حس و انرژی را نمیگیرید.
حس و حال خانههای قدیمی و بادگیرهای استان یزد فوق العاده است. یزد شهر قنات و قنوت و قناعت است.
انسان از بدو تولد با ریتم و آهنگهایی که خدای مهربان درون طبیعت قرار داده است روبهرو میشود. موسیقی زبان مشترک همه انسانهای جهان است. دستگاههای اصیل موسیقی ایرانی به موسیقی عرب نزدیک است. در موسیقی ایرانی آواز اصفهان را داریم و در موسیقی عرب همین نغمه هست که به آن نهاوند میگویند. همه این نغمهها به هم مربوط هستند. خواندن قرآن و قاری بودن خیلی در موسیقی به من کمک کرد.
انتهای پیام/