به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امیر پذیرفته کارگردان فیلم کوتاه که سال گذشته با فیلم «کپسول» در جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران حضور داشت و از طرف این رویداد به آکادمی اسکار معرفی شد، درباره تجربه حضور در این جشنواره گفت: بعد از اینکه فیلم «کپسول» را ساختم، خیلی دلم میخواست وارد حوزههای دیگری از فیلمسازی شوم و به همین دلیل کاری که امسال به جشنواره ارائه کردهام، 180 درجه متفاوت از فیلم «کپسول» است. هم از نظر موضوع و هم از نظر دکوپاژ و شیوه اجرایی این کار کاملا متفاوت از فیلم قبلی است.
وی افزود: فیلمی که امسال ساختهام، هم متعلق به انجمن سینمای جوانان ایران است و آن را در ژانر وحشت کار کردهام. کار بعدی که به تازگی درباره آن صحبت کردهایم هم خیلی دوست دارم در ژانر فانتزی باشد. الان به دنبال فیلمنامه و ایدهای هستم که بتوانم به ژانر فانتزی هم ورود داشته باشم. تجربه در ژانرهای مختلف را بسیار دوست دارم. برخی دوستان وقتی میبینند در یک مسیر موفق بودهاند، همان مسیر را ادامه میدهند و به همین دلیل اکثر کارها تبدیل به فیلمهای اجتماعی شده است. گاهی وقتی فیلمی را میبینیم گویی قبلا مشابه آن را دیدهایم. من دوست ندارم حتی خودم را تکرار کنم. فیلمنامهای را در دست دارم که فضا و آدمهایش نزدیک به «کپسول» بودند اما سراغ آن نرفتم. اگر این کار را میکردم، تکراری میشد که آن را دوست ندارم.
این کارگردان سینمای کوتاه تأکید کرد: بعد از موفقیت کپسول من میتوانستم همان مسیر را ادامه دهم، کمااینکه فیلمنامهای آماده هم داشتم، اما دوست داشتم هم خودم را در حوزههای دیگر محک بزنم و هم کار تازهتری بسازم.
پذیرفته درباره ظرفیت موجود در سینمای کوتاه برای رفتن به سراغ ژانرهای مختلف تأکید کرد: صددرصد این ظرفیت وجود دارد اما ریسک ورود به این حوزه بالا است. روزی که ساخت فیلم جدیدم را آغاز کردم، روز دوم یا سوم فیلمبرداری بود که به دوستانم گفتم فارغ از نتیجه کار تا همین جا همه ما کلی چیز یاد گرفتهایم. امکان داشت پولی که صرف این پروژه کرده بودیم، کاملا بینتیجه بماند چرا که همه آن را وام گرفته بودم، به همین دلیل میگویم ریسک این کار بالاست، اما ظرفیت ورود به این حوزه کاملاً وجود دارد.
وی افزود: من همیشه معتقدم که یک فیلم نمیتواند همیشه کامل باشد اما یک فیلم باید آبرومند باشد تا از نشان دادنش به کسی، خجالت نکشیم.
پذیرفته درباره خاص بودن مخاطب فیلم کوتاه و لزوم بهرهگیری از بسترهای ارتباطی دیگری مانند تلویزیون تأکید کرد: من تا پیش از این فیلم مستند میساختم و جوایزی هم بابت آن گرفتهام اما مگر چقدر در توزیع آن به من کمک کردند؟ برخی آمدند و مبالغ ناچیزی را پیشنهاد دادند اما من نپذیرفتم. در زمینه فیلمهای کوتاه هم شرایط مشابه همین است. برخی پلتفرمها که امروز به این حوزه ورود کردهاند و دیدهام که گاهی فیلم کوتاه هم عرضه میکنند، آیا حاضرند این آثار را در صفحه اصلی خود بگذارند و به مخاطب پیشنهاد بدهند؟ نه این کار را نمیکنند. اگر ویژهتر به فیلم کوتاه نگاه شود تا در برابر چشم مخاطب قرار بگیرد، شرایط متفاوت میشود.
وی افزود: در میان فیلمهای کوتاه سالهای اخیر، فیلمی مانند «بچه خور» محمد کارت، چه شد که به این خوبی دیده شد؟ برای اینکه او یک فیلم سینمایی ساخت. همه محمد کارت را شناختند و بعد که گفت این فیلم کوتاه را ساختهام همه سراغ آن رفتند و تبدیل به پربازدیدترین فیلم کوتاه سال شد. اگر سیاستگذاران ویژهتر به فیلم کوتاه نگاه کنند، در همین بستر پلتفرمها این آثار بهتر دیده میشوند. این پتانسیل حتماً در سینمای کوتاه وجود دارد. فیلمهای کوتاه زیادی وجود دارد که وقتی به تماشای آن مینشینیم، لذت میبریم. در جشنوارهها هم حضور بسیار موفقی دارند و امیدوارم این اتفاق رخ دهد و این آثار به بهترین شکل دیده شوند. علاوهبر دیده شدن، بازگشت مالی هم میتواند تبدیل به انگیزه برای فیلمسازان سینمای کوتاه شود.
انتهای پیام/