بنغازی، شاهکار ناکامیهای سیاست خارجی آمریکا
خبرگزاری تسنیم : جان بولتون در یادداشتی تصریح کرد ناکامیهای اوباما و بالتبع کلینتون در سیاست خارجی، پردهپوشی میشود و گزارش منتشرشده اخیر در مورد فاجعه بنغازی، میتواند به آشکار شدن این ناکامیها کمک کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از «اندیشکده شورای امنیت آمریکایی»، جان بولتون در یادداشتی برای این مرکز مدعی شده است که کلینتون و سیاست خارجی اوباما کاملاً شکست خورده است و یکی از مهمترین نشانههای آن فاجعه بنغازی است که همچنان مسائل بسیار مهمی در مورد آن ناجواب باقی ماندهاند.
هیئت بررسی و ممیزی وزارت امور خارجه هفته گذشته گزارش تأسف برانگیزی در مورد ماجرای کشته شدن چهار امریکایی در کنسولگری آمریکا در بنغازی تهیه کرد. متأسفانه هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه تا به امروز، یعنی پس از گذشت بیشتر از سه ماه از این فاجعه، مورد سؤال نمایندگان کنگره یا رسانههای قرار نگرفته است.
بهانههای مختلف به او اجازه فرار از این موقعیت را داد تا اینکه گزارش هیئت بررسی و ممیزی وزارت امور خارجه منتشر شد. کلینتون راه کناره گیری را در پیش گرفت و اولین گام خود را در جهت امری که به نظر میرسد مبارزات انتخاباتی او در سال 2016 تلقی شود، برمیدارد.
با این حال هفته پیش سناتور باب کورکر (Bob Corker) تأکید کرد که تا زمانی که کلینتون به سؤالات پاسخ نگفته، هیچ وزیر جدیدی تأیید نخواهد شد. در این ماجرا، سناتور لیندسی گراهام (Lindsey Graham)، با سناتور کروکر، که هر دو جمهوری خواه و از اعضای بلندمرتبه کمیسیون روابط خارحی هستند، همراه شده است. ایده این دو، جان کری رئیس کمیسیون را برای جایگزین شدن با کلینتنون تشویق کرد.
نقطه آغاز پرسش از کلینتون این است که فاجعه بنغازی هم به لحاظ سیاسی و هم به لحاظ مدیریتی، یک شکست بود. رویکرد کاملاً نادرست دولت در قبال خاورمیانه فضایی را ایجاد کرده است که منجر به اتخاذ تصمیمات فاجعهبار میشود. بیتوجهی کلینتون به اوضاع سیاسی واقعی در لیبی و پشت سر گذاشتن چهار سال کاری در بیخبری و بیکفایتی در مورد مسائل مدیریتی، منجر به ناکامی آشکار رهبری جریان امور خارجی شد که در نهایت به فاجعه بنغازی ختم گردید.
هیئت بررسی و ممیزی وزارت امور خارجه افراد خاصی را در این ماجرا مقصر ندانسته است و از ناکامیهای «سیستماتیک» یاد کرده است. نمایندگان کلینتون، که در غیاب او در 20 دسامبر شهادت دادند، تصدیق کردند که چنین بیانیهای «مشکلی را حل نخواهد کرد» چرا که اوضاع امنیتی در لیبی و به طور کلی در خاورمیانه رو به وخامت میرود.
اما در هر سازمانی، تنها یک «جایگاه ریاست» وجود دارد و کلینتون باید به این سؤال پاسخ دهد که چرا او (و رئیس جمهوری اوباما) به این میزان متقاعد شده است که جنگ علیه تروریسم تمام شده و القاعده شکست خورده است؛ چرا ایشان گمان میکنند که برنامه «هدایت از پشت» برای سرنگونی قذافی موفقیت آمیز بوده و بهار عربی ثبات و دموکراسی را برای لیبی و منطقه به ارمغان آورده است.
فاجعه بنغازی همه این دعاوی را رد میکند و کلینتون مسئول این ناکامیهای سیاسی گسترده است و نه فقط کشته شدن شماری از آمریکاییها. جلسات استماع کنگره باید از گزارش هیئت بررسی و ممیزی وزارت خارجه عبور کند. سؤالات اصلی که کلینتون اکنون باید پاسخ گوید مشخص و بدون ابهام هستند: او چه میدانست؛ چه زمان از آن آگاه شد ـ و در مورد آن، پیش، در هنگام و پس از حمله 11 سپتامبر بنغازی چه کرد؟ در اینجا برخی از جزئیات را آشکار میکنم.
پیش از حمله، آیا کلینتون از تهدیدات امنیتی که متوجه کنسولگری ما و دیگر فعالیتهای بینالمللی بود، آگاهی داشت؟ آیا وی از درخواستهای مکرر سفارتخانه در تریپولی مبنی بر افزایش مراتب امنیتی چیزی میدانست؟ اگر خیر، چرا؟
از لیبی به عنوان شاهکار موفقیتهای سیاست خارجی اوباما یاد میشود، نه کشوری کم اهمیت که سطوح تهدید در آن پایین است. نه تنها لازم است این ماجرا به صورت رسمی و با ایجاد پرونده پیگیری شود، بلکه باید پرسید چرا چنین موضوع مهم سیاست خارجی به صورت مستقیم و خودکار به دفتر کلینتون راه نیافت.
در 11 سپتامبر کلینتون و اوباما چه میکردند؟ باید یک تاریخنگاری دقیقه به دقیقه انجام شود. اولین بار چه زمانی خبر حمله به او داده شد و او چه گفت؟ چه زمان و چند بار او با رئیس جمهور صحبت کرد؟ او تقاضای چه کمکی کرد؟ آیا تقاضای او رد شد، توسط چه کسی؟ او چه زمان کار خود را تعطیل کرد؟
پس از وقوع فاجعه، کلینتون باید توضیح دهد که چگونه دولت به این نتیجه رسید که باید این داستان را منتشر کند که حمله بنغازی از پی انتشار فیلم موهون [مربوط به حضرت پیامبر اعظم صلیاللهعلیهوآله] روی داده است. کلینتون شخصاً در تاریخ 14 سپتامبر هنگامی که جنازه کشته شدگان آمریکایی به کشور باز میگشت به این فیلم اشاره کرد. در گزارش مورد بحث، هیئت بررسی و ممیزی وزارت خارجه صراحتاً اعلام کرده است که «هیچ تضاهراتی پیش از حملات اتفاق نیافتاده است.»
اوباما قرار است چهار سال دیگر رئیس جمهور باقی بماند و ظاهراً کلینتون میکوشد در دور بعدی انتخابات جای او را بگیرد. جهان بینی ایشان و پیامدهای سیاست گذاری آنها نباید مانند مبارزات انتخاباتی ایشان، از نگاه دقیق کارشناسان دور بماند. بسیاری از خروجیهای رسانهای بدون شک هیچ تمایلی به آشکار کردن ناکامیهای دولت ندارند. شهادت کلینتون شاید آخرین فرصت برای انجام چنین کاری باشد.
انتهای پیام/