پول، اسلحه، کشتار؛ ارزش‌های آمریکایی
خبرگزاری تسنیم : این روزها به طور مداوم اخباری در مورد تیراندازی در خیابان‌ها، مدارس و خانه‌های آمریکایی و کشته شدن شهروندان این کشور می‌بینیم. تسنیم طی گزارشی به واکاوی این موضوع می پردازد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ؛ عبارت «ما آمریکایی‌ها» از تکیه کلام‌های مکرر اکثر مقامات سیاسی و مردم عادی آمریکاست. عبارتی که در دل آن تاریخ برتری جویی نظام آمریکا و القاء متفاوت بودن به مردم این کشور نهفته است. این حس خود بر‌تر بینی و تفرعن نه تنها در رفتار آمریکایی‌ها با سایر جهانیان به خوبی نمودار است بلکه در درون جامعه آمریکا نیز خود را به صورت خشونت افسارگسیخته‌ای نشان می‌دهد. این خشونت دیگر به رویدادی عادی و روزمره در زندگی افاده کنندگان «ما آمریکایی‌ها» تبدیل شده و در حقیقت خود بر‌تر بینی تزریق شده به جامعه آمریکا در داخل و خارج از این جامعه منحط خشن به خوار شمردن دیگران و محق بودن برای استیلا و تفوق بر ایشان منتج شده است.
در دهه‌های اخیر هیچ جنگی بر روی کره زمین اتفاق نیافتاده است که مصون از دخالت‌های مستقیم یا غیر مستقیم آمریکا بوده باشد. هر جا جنگی هست؛ ردپایی از سیاست‌های اقتصادی، نظامی یا ژئوپولتیک آمریکا دیده می‌شود. همان‌گونه که در فضای فکری نظام سیاسی آمریکا لشکرکشی، گلوله و اسلحه بهترین راه حل برای حل مناقشات بین المللی تلقی می‌شود؛ در روش زندگی مردمان آمریکایی نیز همه چیز و هر مشکلی با اسلحه و شلیک گلوله قابل است.
اعتراض یک فعال مدنی در جلسه سخنرانی وین لاپیه،
قائم مقام اجرایی مجمع ملی سلاح
آمریکایی‌ها: نظامی‌ترین غیرنظامیان جهان
آمریکا از نظر فروش سلاح‌های سنگین در جهان رتبه اول را به خود اختصاص داده است. این کشور در سال 2011 بیش از 77 میلیارد دلار معادل 80 درصد از کل فروش تسلیحات در جهان، سلاح فروخت. از سوی دیگر مردم آمریکا نیز مسلح‌ترین غیر نظامیان جهان هستند و بیش از 310 میلیون قبضه سلاح گرم غیرنظامی در دست مردم آمریکا وجود دارد. از این روست که خشونت، اسلحه و کشتار یکی از موضوعات اصلی تولیدات فرهنگی آمریکا در موسیقی، تلویزیون، بازی‌های رایانه‌ای و فیلم‌های هالیوودی است که چرخه پربار و پرنفع پول، اسلحه و کشتار را برای نظام آمریکا به وجود آورده است.
بیش از 310 میلیون قبضه سلاح گرم غیرنظامی در دست مردم آمریکا وجود دارد.
نوستالژی لذت بخش آمریکایی‌ها از اسلحه
در سال 1791 میلادی متمم دوم حقوق مدنی به قانون اساسی آمریکا افزوده شد که حق داشتن اسلحه را به عنوان یکی از حقوق انسانی و شهروندی به رسمیت می‌شناخت. آمریکایی‌ها خاطره خوبی از اسلحه داشتند و توانسته بودند به مدد سلاح‌های خود بومیان آمریکا را قتل عام کرده و در جنگ‌های استقلال نیز در برابر ارتش انگلستان بایستند. به علاوه، مسلح بودنشان همیشه صاحب منصبان دولتی را مجبور به کوتاه آمدن کرده بود تا احیانا به خودکامگی گرایش پیدا نکنند. همچنین، اسلحه توانسته بود در اثبات برتری آمریکاییان سفیدپوست به بردگان سیاه‌پوست و دیگر اقلیت‌های مهاجر کمک بزرگی کند. مسلح بودن به ارضاء احساسات نژادپرستانه آمریکایی‌ها که اعمال تبعیض بر دیگران را حق خود می‌دانستند (و هنوز هم می‌دانند)؛ منجر می‌شد. در نتیجه داشتن اسلحه خود به خود به یک ارزش آمریکایی تبدیل شد. ارزشی که در دنیای امروز و در جامعه‌ای که به استناد همان خودبرتربینی ساختاری خود را شکوفایی تمدن بشری می‌داند؛ سالانه هزاران نفر را می‌کشد و در همان حال مورد حمایت و تشویق سیاست‌مداران و لابی‌های قدرتمند کارخانه‌های اسلحه‌سازی نیز قرار می‌گیرد.
داشتن اسلحه، یک ارزش اصیل آمریکایی.
شرمگینی ناشی از کشتارهای این ارزش آمریکایی توانسته است سه بار در تاریخ آمریکا قوانینی برای محدودیت نگهداری سلاح به تصویب برساند اما در هر بار بعد از چند سال متنعمین از چرخه پول، اسلحه و کشتار موفق به براندازی این قوانین شده‌اند. در 1934 و نیز در 1968 محدودیت‌هایی در حق داشتن سلاح اعمال شد که بعد از مدتی به شکست انجامید. در سال 1994 نیز خرید و فروش سلاح‌های خودکار به مدت 10 سال ممنوع شد که آن هم در سال 2004 در زمان ریاست‌جمهوری جورج بوش لغو گردید. در هر سه مورد لابی قدرتمند انجمن ملی اسلحه توانست حرف خود را به کرسی نشانده و از کارشکنی در چرخه سود آور پول، اسلحه و کشتار جلوگیری کند.
انجمن ملی اسلحه (NRA) از کارشکنی در چرخه سود آور پول، اسلحه و کشتار جلوگیری می‌کند.
ملت هفت تیر کش، خط تولید شبانه‌روزی
آمارهای رسمی در سال 2012، حاکی از آن است که 47 درصد از خانوارهای آمریکایی دارای حداقل یک اسلحه در خانه هستند. فروش سلاح در آمریکا در سال 2011، بیش از 16 میلیون قبضه بوده است که این رقم 14 درصد بیش از سال 2010 و 50 درصد بیش از سال 2002 بود. در سال 2008 نیز 12/7 میلیون نفر متقاضی خرید اسلحه، درخواست عدم سوء پیشینه کرده بودند. این اعداد و ارقام نشان دهنده رشد عطش آمریکایی‌ها برای سلاح و گلوله است. هم اکنون بیش از 310 میلیون قبضه سلاح گرم غیرنظامی در دست مردم آمریکا وجود دارد و بر این اساس به ازای هر آمریکایی، بیش از یک قبضه سلاح در دست مردم است. خط تولید شرکت‌های «روگر» و «اسمیت‌اند وسون» که نزدیک به 30 درصد از صنایع تولید اسلحه در آمریکا را در دست دارند به طور شبانه روزی فعال است و با ظرفیت کامل کار می‌کند.
صنایع تولید اسلحه در آمریکا به طور شبانه روزی کار می‌کنند تا به درخواست مشتریان پاسخ دهند.
فروش شرکت روگر از زمان روی کار آمدن اوباما نزدیک به نود درصد افزایش داشته است و فروش اسمیت اند وسون نیز نزدیک به پنجاه درصد رشد نشان می‌دهد. دلیل افزایش تولید سلاح، افزایش خرید از سوی شهروندان آمریکایی در سال‌های اخیر ذکر شده است. به طور متوسط سالانه 5/4 میلیون اسلحه توسط آمریکایی‌ها خریداری می‌شود. بدین تریب بخش بزرگی از مالیات‌های دولتی و ایالتی از این تجارت تامین می‌شود و از اینجاست که نظام آمریکا عزم جدی برای محدود کردن تجارت اسلحه ندارد.
کشتار گروهی مردم
بر اساس گزارش «بررسی جهانی قتل» که از سوی اداره مواد مخدر و جنایت سازمان ملل متحد (UNODC) منتشر شده است؛ سالانه در آمریکا بیش از پنجاه و دو هزار نفر، به صورت عمدی به وسیله اسلحه هدف قرار می‌گیرند.مرکز ملی نظارت و کنترل پیشگیری از جراحات سلاح گرم در آمریکا NCIPC نیز اعلام کرده است سالانه حدود 12179 قتل به وسیله اسلحه در آمریکا رخ می‌دهد که با احتساب خودکشی‌ها و اتفاقات تصادفی این رقم به 30 هزار تن در سال می‌رسد. در آمریکا روزانه به طور میانگین 183 مورد جراحت ناشی از تیراندازی با سلاح گرم ثبت می‌شود و هر سال بیش از 400 میلیارد دلار برای هزینه‌های پزشکی، مراقبتی و درمانی خشونت‌های مسلحانه خرج می‌شود. در سال 2012، در آمریکا 16 کشتار گروهی اتفاق افتاد که نزدیک به 90 کشته برجای گذاشت. طی 25سال گذشته، 50 حادثه کشتار گروهی رخ داده است که 82 درصد از آن با استفاده از اسلحه‌های قانونی موجود در دست جنایتکاران صورت گرفته است. بیش از 80 درصد از جرایم مانند دزدی و تجاوز به عنف و زورگیری با اسلحه گرم صورت می‌گیرد.
در سال 2012، در آمریکا 16 کشتار گروهی اتفاق افتاد.
در دو مورد از تازه‌ترین کشتار گروهی مردم در آمریکا، بیشترین تعداد مرگ و میر از میان کودکان و نوجوانان بوده است. در تابستان سال 2012 جیمز هولمز 24 ساله با حمله به سینمایی در شهر آئورا کلرادو، 12 تن از جمله یک دختر شش ساله را کشت و بیش از 50 نفر را زخمی کرد. در روزهای پایانی سال نیز یک جوان مسلح در تاریخ چهاردهم دسامبر با حمله به یک مدرسه ابتدایی در سندی هوک در شهر نیوتان ایالت کانکتیکات 26 تن از جمله 20 کودک و 6 بزرگسال را به ضرب گلوله کشت و خود را نیز با همان اسلحه از بین برد. آدام لانزا 20 ساله، که همچون جیمز هولمز 24 ساله از دست پرورده‌های ارزش‌های آمریکایی مستتر در تکیه کلام «ما آمریکایی‌ها» بود؛ پیش از حمله به مدرسه، مادر خود را نیز به قتل رسانده بود.
برخی قربانیان حمله به یک مدرسه ابتدایی در سندی هوک
انجمن ملی اسلحه
انجمن ملی اسلحه¬ی آمریکا (NRA) که در سال 1871 تاسیس شده است؛ قدرت نفوذ و چانه زنی سیاسی بسیار بالای خود را با هزینه کردن دلارهای اهدایی تولیدکنندگان سلاح در محافل سیاسی آمریکا کسب کرده است. این انجمن نزدیک به 4 میلیون عضو دارد و قوی‌ترین لابی آمریکا محسوب می‌شود. این انجمن تصویب هیچ قانونی را که با حق حمل اسلحه مخالفت نماید نمی‌پذیرد و به اعتراض طرفداران ممنوعیت حمل و نگهداری اسلحه علیه خود اهمیتی قائل نیست.
این سازمان امکانات مالی و رسانه‌ای فراوانی برای تبلیغ یا ضد تبلیغ علیه سیاست مداران در دست دارد و یکی از بانفوذ‌ترین لابی‌ها در عرصه سیاست و اقتصاد داخلی و خارجی آمریکا به شمار می‌رود. این سازمان طی 15 سال گذشته نزدیک به 40 میلیون دلار برای حمایت از حق حمل اسلحه هزینه کرده است که کمک به کمپین‌های انتخاباتی نامزدهایی که موافق آزادی اسلحه بوده‌اند؛ مهم‌ترین بخش این هزینه‌ها را تشکیل می‌دهد. تاثیر این انجمن در سرنوشت سیاسی افراد تا جاییست که هرگونه موضع‌گیری فردی یا حزبی در مقابل NRA و اصول آن قادر به بر هم زدن تعادل سیاسی در آمریکاست.
«وین لاپیر» معاون رئیس اجرایی انجمن ملی اسلحه: بازی‌های ویدئویی خشن زمینه‌ساز کشتار سندی هوک است!
گفته می‌شود اوباما که در اوایل کار خود را موافق با اعمال محدودیت بر اسلحه نشان می‌داد در فعالیت‌های انتخاباتی اخیرش از ترس باختن برگ NRA به رقیبش از اعلام هرگونه نظری در مورد محدود شدن سلاح در آمریکا خودداری کرد. حتی برخی از سناتورهای آمریکایی با اینکه موافق با طرح ممنوعیت فروش آزاد اسلحه هستند تحت فشار NRA کاری از پیش نمی‌برند. بتی مک کلوم، نماینده مجلس آمریکا معتقد است؛ در آمریکا هیچ سازمان قانونی وجود ندارد که مانندNRA از لوایح مربوط به توزیع سلاح‌های کشتار جمعی در سطح ملی حمایت کند و هیچ تضمینی برای اجرای قانون در خصوص قاتلان و منع آن‌ها نداشته باشد.
مادر یکی از دانش آموزان هنگام شنیدن خبر کشتار سندی هوک
این انجمن نه تنها در درون آمریکا به دنبال افزایش تولید و درآمد کارخانه‌های سازنده سلاح است بلکه در تجارت بین المللی تسلیحات نیز دخالت‌های فراوانی می‌کند. برای مثال حادثه کشتار در سندی هوک و پیشنهاد پادگانی کردن مدارس آمریکا از سوی NRA مصادف با مذاکرات مجمع عمومی سازمان ملل در خصوص پیش‌نویس پیمان بین‌المللی تعدیل تجارت جهانی 70 میلیارد دلاری سلاح‌های متعارف بود. انجمن ملی سلاح آمریکا به شدت با این مذاکرات مخالفت کرد و تمامی تلاش خود را به کار گرفت تا از طریق لابی‌های قدرتمند خود مانع از هرگونه تصمیم بین المللی تاثیر گذار بر تولید اسلحه شود.
NRA سیاست های آمریکا را در حوزه تسلیحات تعیین می کند.
NRA تا چند روز پس از کشتار اخیر در سندی هوک هیچ بیانیه تسلیتی برای مردم آمریکا صادر نکرد. در نهایت «وین لاپیر» معاون رئیس اجرایی انجمن ملی اسلحه پس از یک هفته، بازی‌های ویدئویی خشن، فیلم‌ها، رسانه‌ها و ممنوعیت حمل سلاح در مدارس را زمینه‌ساز کشتار سندی هوک دانست! گفتیم که زندگی آمریکایی چاره همه چیز را چه در عرصه بین المللی و چه در عرصه داخلی دست بردن به سلاح و گلوله می‌داند. موضع گیری‌های لاپیر که مدیریت بزرگ‌ترین لابی آمریکایی را به عهده دارد این گفته را به شدت تایید می‌کند.
اعتراض به سخنان لاپیر نشست او با خبرنگاران را به هم زد.
او معتقد است برای حفظ جان کودکان آمریکایی در مدارس، ماموران پلیس و نگهبانان مسلح باید در نقاط حساس، از جمله مدارس مستقر شوند. او می‌گوید تنها یک «فرد خوب» مجهز به سلاح می‌تواند در مقابل یک «فرد بد مسلح» مقاومت کند و سخت گیری قانونی در خصوص مالکیت و حمل اسلحه هیچ نتیجه مثبتی در بر نخواهد داشت. لاپیر قانون ممنوعیت سلاح در مدارس آمریکا را موجب کشتار در مدارس می‌داند و سیاستمدارانی را که پس از کشته شدن دانش آموزان دبستانی از قانون حمل آزادادنه اسلحه انتقاد کرده‌اند را به سوء استفاده از حادثه اخیر متهم می‌کند.
موضع گیری NRA در کشتارهای گروهی
الگوی او برای نظریه‌اش اسرائیل است! که در این مورد حق با لاپیر است. یقینا تنها رژیمی که در عشق‌بازی با اسلحه، بمب، گلوله و کشتار در طول تاریخ چند دهه‌ای خود قابلیت سفید کردن روی آمریکا را دارد؛ اسرائیل است و لاپیر این را به خوبی درک می‌کند.لاپیر معتقد است اسرائیل به خاطر تلاشهایش برای مقابله با خشونت در مدارس، باید به عنوان الگویی برای آمریکا در نظر گرفته شود.زیرا که از نظر او اسرائیل بیشترین موارد تیراندازی در مدارس را تا قبل از آنکه اسرائیلی‌ها اقدامی صورت دهند، به خود اختصاص داده بود؛ «اما آن‌ها گفتند: ما جلوی این روند را میگیریم و در مقابل هر مدرسه نگهبانان مسلح قرار دادند و از آن موقع تا کنون دیگر هیچ مشکلی نداشتند».
راه حل NRA برای نجات جان کودکان در مدارس!
انتهای پیام/
