راست‌هایی که شکننده‌تر می‌شوند

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ؛ نتانیاهو انتخابات را 9 ماه زودتر از موعد مقرر و در ژانویه 2013 برگزار می‌کند. به احتمال زیاد او بار دیگر به مقام نخست‌وزیری خواهد رسید. دولت آینده رژیم، ائتلافی از ملی‌گرایان و مذهبی‌های افراطی خواهد بود که چالش‌های پیش روی آن در آستانه انتخابات رخ نموده و  انتقادات داخلی و بین المللی از رویکردهای داخلی و منطقه‌ای این ائتلاف از هم اکنون شروع شده است. هرچند که به نظر می‌رسد که راستگرایان پیروز انتخابات شوند اما احتمالا کابینه بعدی نتانیاهو شکننده‌تر از کابینه فعلی وی خواهد بود.

نتانیاهو و ائتلاف با یک کلاه‌بردار

بنیامین نتانیاهو که در انتخابات 2009 روی کار آمد؛ تصمیم گرفت دور بعدی انتخابات را 9 ماه زودتر از موعد مقرر و در ژانویه 2013 برگزار کند. اگرچه بیشتر بن بست به وجود آمده در تصویب بودجه‌ی سال 2013 رژیم صهیونیستی بوده است که نتانیاهو را تشویق به برگزاری انتخابات زودرس کرده اما تحلیل گران فراوانی معتقدند که نتانیاهو این زمان بندی را به نفع سیاست‌های خود نیز می‌داند. بیشتر رای دهندگان و تحلیل گران پیش بینی می‌کنند که نتانیاهو بار دیگر به مقام نخست‌وزیری خواهد رسید. در این انتخابات حزب متبوع نتانیاهو، حزب راستگرای لیکود، با حزب سکولار اسرائیل خانه ما، متعلق به وزیر امور خارجه‌ی پیشین این رژیم آویگدور لیبرمن، ائتلاف کرده است.

نظرسنجی‌ها ائتلاف نتانیاهو با لیبرمن را برنده انتخابات می‌دانند

با این حال، استعفای لیبرمن از دولت در ماه دسامبر که در نتیجه متهم شدنش به  کلاهبرداری و خیانت در امانت اتفاق افتاد؛ ممکن است در کنار دیگر عوامل منجر به کاهش مشهود رای لیست ائتلافی این دو حزب شود. این موضوع، وابستگی نتانیاهو به رای احزاب کوچکتر راستگرا و حوزه‌های انتخاباتی مذهبیان افراطی را افزایش داده است. این احزاب و حوزه‌ها برای رای دادن به شدت به موضوع‌های ویژه افراطگرایان یهودی توجه دارند و اخیرا میانگین رای دهندگان آن‌ها نیز فزونی یافته است.

ائتلاف حزب راستگرای لیکود و حزب سکولار اسرائیل خانه ما امید به کسب بیشترین کرسی‌های کنست را دارد.

نتیجه احتمالی انتخابات

تمامی ناظران انتخاباتی بر این عقیده‌اند که حزب تحت رهبری بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر فعلی اسرائیل، خود را آماده به دست آوردن بیشترین کرسی‌ها در انتخابات 22 ژانویه کرده است و احتمالا بعد از کش و قوس‌های چند هفته‌ای بعد از انتخابات، نتانیاهو مقام خود را در راس دولت ائتلافی ملی‌گرایان و مذهبی‌ها حفظ خواهد کرد. به موجب سیستم انتخاباتی اسرائیل که در آن هر حزب با به دست آوردن 2 درصد آرای صهیونیست‌ها، یک کرسی از پارلمان 120 نفره اسرائیل را از آن خود می‌کند؛ به نظر می‌رسد کابینه جدید دولت اسرائیل با شکل و شمایل تازه‌ای روی کار خواهد آمد.

سیاست شهرک‌سازی همچنان برای رژیم اسرائیل درد سر ساز است.

مشکلاتی که افراطیان برای دولت ائتلافی آینده خواهند ساخت

با این حال اگر پیش بینی ناظران درست از آب در بیاید؛ مشکلی که بر سر راه ائتلاف بازسازی شده توسط نتانیاهو خواهد بود این است که این ائتلاف سیاست کاری ضعیف تری نسبت به آن چه که هم اکنون برای حل مناقشه بین صهیونیست‌ها و فلسطینیان در جریان است؛ خواهد داشت. نتانیاهو در آستانه انتخابات با دستپاچگی تمام لیست حزب لیکود را با لیست حزب تندروی اسرائیل خانه ما ادغام کرد. رهبری حزب اخیر به عهده لیبرمن است که در قبال فلسطینیان بسیار سختگیرانه عمل می‌کند.

آماده سازی صندوق‌ها و برگه‌های رای برای انتخابات پارلمان اسرائیل

به احتمال قوی دولت جدید برون آمده از انتخابات چند روز آینده اسرائیل دارای چندین وزیر تند رو در ساختار خود خواهد بود که بدون هیچ گونه ملاحظه‌ای هر نوع حاکمیت فلسطینیان بر کرانه غربی و غزه را رد خواهند کرد. این وزیران از حمایت همفکران خود در پارلمان نیز برخوردار خواهند بود و به همین دلیل در بیان نظرات و دیدگاه‌های خود آزادی عمل بسیاری خواهند داشت که همین موضوع ممکن است برای نتانیاهو دردسر ساز شود. نتانیاهو در یکی از سخنرانی‌های خود در سال 2009 به مناقشه اسرائیل و فلسطینیان اشاره کرد و یک راه حل دو دولتی کج دار و مریز برای حل و فصل این کشمکش مطرح نمود.

طرفداران حزب افراطی یهودیت توراتی متحد

در دولت ائتلافی جدید او مجبور خواهد بود برای حفظ ائتلاف این سیاست دو دولتی را کنار بگذارد و یا از تاکید بر آن خودداری کند. در غیر این صورت حفظ و یا بازسازی ائتلاف با احزاب تندرو کار سختی برای نتانیاهو خواهد بود. نتانیاهو تا کنون امیدوار بوده است که روند انتخابات و آرای رای دهندگان از موضوعات کمتری تاثیر بگیرد. هم او و هم رقیبش، شلی یاکیموویچ که رهبری حزب کارگر را به عهده دارد بیشتر متمایل بوده‌اند که در فضای انتخاباتی بر روی مسائل داخلی تمرکز کنند و از گسترش فاکتورهای دخیل اجتناب نمایند. ناظران پیش بینی می‌کنند حزب کارگر در این انتخابات جایگاه دوم را به دست آورد.

اولمرت معتقد است نتانیاهو بی‌مورد در مورد امنیت اسرائیل جار و جنجال راه انداخته است.

یاکیموویچ مدعی جدید عرصه سیاسی رژیم صهیونیستی
یاکیموویچ که قبل از ورود به پارلمان در سال 2006 به خبرنگاری و مجری گری در تلویزیون می‌پرداخت اولویت انتقاداتش به دولت نتانیاهو را در سیاست‌های اقتصادی او متمرکز کرده است. رهبر تازه کار حزب کارگر معتقد است سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو زندگی را برای طبقه متوسط اسرائیل سخت تر کرده است. یاکیموویچ امیدوار بود تحت تاثیر برنامه‌های تبلیغاتی حزب او موج اعتراضی به راه افتاده علیه سیاست‌های دولت در تابستان 2011 که دست مزدهای پایین و قیمت‌های بالا را بهانه تظاهرات قرار داده بود؛ دوباره به خیابان‌ها کشیده شود. او به همکارانش توصیه کرده بود در اظهاراتشان، یهودیان ساکن کرانه غربی که به طور بالقوه به برنامه‌های عدالت اجتماعی و اقتصادی رای می‌دهند را در نظر داشته و بدآمد آنها حرفی نزنند. بر همین اساس، یاکیموویچ ترجیح می‌دهد از حرف زدن در مورد فرآیند به بن بست رسیده صلح نیز سر باز زند.

نتانیاهو مجبور خواهد بود دولت آتی سیاست‌های جدیدی در پیش بگیرد.

وزن افراطیان در انتخابات

در این میان دیدگاه‌های حزب تندروی خانه یهود به رهبری نفتالی بنت موضوع فلسطینیان را پیش می‌کشد. به عقیده ناظران انتخابات، در حالی که ائتلاف لیکود و خانه ما 35 کرسی و حزب کارگر 17 یا 18 کرسی را از آن خود خواهد کرد؛ حزب بنت ممکن است تا 14 کرسی را نیز به دست آورد. به همین دلیل نتانیاهو نمی‌تواند از این موضوع چشم پوشی کند. لیکود مجبور است برای جلوگیری از متمایل شدن رای دهندگان به حزب خانه یهود، در رقابت با این حزب تا حدی بر رویه افراط گرایانه خود بیافزاید. به احتمال زیاد حزب خانه یهود بیشترین آرای خود را از میان مذهبیان و ساکنین کرانه باختری، که فلسطینیان امیدوارند مرکز دولت آتی خود را در آنجا تشکیل دهند؛ کسب خواهد کرد.

یاکیموویچ در خیابان‌های اورشلیم

در صورتی که بنا به پیش‌بینی‌ها، نفتالی بنت نتایج موفقیت آمیزی به دست آورده و پست خوبی در کابینه برای خود دست و پا کند در مدیریت سیاست شهرک سازی و سیاست‌های مربوط به کرانه غربی و ساکنین آن دخالت‌های مهمی خواهد داشت. کاری که حزب لیکود سعی کرده است در مورد آن تدابیر دو پهلویی داشته باشد. در مقایسه، نفتالی بنت از مبهم کاری به دور است و آشکارا اعلام کرده است که منطقه بزرگی از کرانه‌ی غربی باید بی‌درنگ به اسرائیل ملحق شود که در نتیجه‌ی آن شهرهای اصلی فلسطینیان بیش از پیش به شکل جزایر جدا از هم در خواهند آمد. بنت در اظهاراتش گفته است: «من هر کاری را که در توانم باشد انجام خواهم داد تا از تاسیس دولت فلسطینیان در سرزمین اسرائیل جلوگیری کنم. هیچ راه حل کاملی برای حل این مناقشه غیر از راه‌های ناقص برای زندگی کردن در کنار هم وجود ندارد».

رقابت اصلی بین افراطیان و سکولارها در جریان است.

همکاری با نتانیاهو برای میانه‌روها سخت خواهد بود
تندروی‌های بنت و احزاب راستگرا در ائتلاف لیکود خانه ما، موجب شد که یاکیموویچ اعلام کند تحت هیچ شرایطی با دولت جدیدی که احتمالا توسط نتانیاهو تشکیل می‌شود حضور نخواهد داشت. با این حال میانه‌روها و چپی‌های دیگر هنوز تصمیمی در این مورد ندارند. تیزیپی لیونی، که در انتخابات 2009 پیروزی مختصری به دست آورده ولی از تشکیل دولت بازمانده بود؛ هم اکنون رهبر حزب میانه‌روی کادیما است. این حزب میانه‌رو که از زمان از دست دادن شانس دست یابی به قدرت در 2009 جریان جدیدی را مطرح کرد که آن را «جنبش» می‌نامد؛ پیش‌بینی می‌شود که 8 یا نه کرسی را در پارلمان به خود اختصاص دهد. نه لیونی و نه میانه‌روی دیگر، یائیر لاپید که حزبش احتمالا چند کرسی بیشتر برنده شود؛ هیچ کدام به آشکاری یاکیموویچ در مورد عدم همکاری با نتانیاهو و رد پیشنهاد احتمالی او برای تشکیل ائتلاف سخنی بر زبان نیاورده‌اند.

پیش‌بینی هاآرتص در مورد نتایج انتخابات

احتمالا در صورتی که نتانیاهو از افراط گرایان چشم پوشی می‌کرد؛ این میانه‌رو ها با او همکاری می‌کردند. شاس و یهودیت توراتی متحد، احزاب افراط گرایی هستند که ممکن است به ترتیب 12 و 6 کرسی را در پارلمان به دست آورند. رای دهندگان به لیونی و لاپید شدیدا دیدگاه‌های سکولار دارند و هر دو حزب خواستار پایان بخشیدن به معافیت دسته جمعی مردان جوان افراطی مذهبی از خدمت در ارتش هستند. افراطیان مذهبی نیز به نوبه خود زمزمه‌های خطرناکی به گوش نتانیاهو می‌رسانند مبنی بر این که اگر او به خواسته‌های آنها در مورد خدمت اجباری در ارتش بی توجهی نشان دهد؛ به سمت یاکیموویچ متمایل خواهند شد.

یاکیموویچ معتقد است نتانیاهو اسرائیل را فقیرتر کرده است.

حقوق فلسطینی‌ها در حال تبدیل شدن به پاشنه آشیل رژیم صهیونیستی
احزاب اسرائیلی از فلسطینیان ساکن سرزمین‌های اشغالی نیز بیش از پیش می‌خواهند که از اصرار بر استقلال دست برداشته و به رویکرد -هر نفر یک رای- در قالب یک دولت واحد توجه کنند. چپگرایان اسرائیلی و هواداران خارجی آنها مطرح می‌کنند که اگر اسرائیل به اشغال سرزمین‌های فلسطینی و یا الحاق آنها برای ساختن یک اسرائیل بزرگتر ادامه دهد و در همان حال تمامی حقوق سیاسی فلسطینی‌ها را نیز انکار کند در آن صورت ادعاهای این رژیم در مورد دموکراسی مهر بطلان خواهد خورد. اما اگر فلسطینی‌ها از این حقوق برخوردار باشند؛ از دید دیگران اسرائیل دیگر به عنوان یک دولت یهودی بوده و ماهیت صهیونیستی نخواهد داشت. در واقع، چپگراهای اسرائیل دیر زمانی است هشدار می‌دهند که در صورت ادامه روش کنونی ممکن است دوستان اسرائیل رفتار این رژیم را نوعی از آپارتاید دانسته و این رژیم را در ردیف آفریقای جنوبی پیشین قرار دهند که تبعات سنگینی همچون سلب صلاحیت بین المللی، بایکوت و منزوی شدن برای این رژیم را در پی خواهد داشت.

حزب تیزیپی لیونی 8 یا 9 کرسی را در پارلمان به خود اختصاص خواهد داد.

اکثر ساکنان اسرائیل، آمریکا را تضمین کننده اصلی امنیت رژیم خود م‌دانند. اما تعداد زیادی از سیاست مداران رژیم به خصوص در جناح راست به تازگی این موضوع را مطرح می‌کنند که اگر اسرائیل از خود استواری رای و پافشاری نشان دهد؛ دولت‌های غربی از کنار عدم تشکیل دولت فلسطینی به آهستگی رد خواهند شد. موشه فیلین که یکی از اعضای جار و جنجال کننده لیکود است و احتمالا به پارلمان راه خواهد یافت می‌گوید: «فلسطینیان ساکن کرانه غربی حتی با مشوق‌های مالی هم که شده باید تشویق به مهاجرت شوند». تازه به دوران رسیده دیگر عرصه سیاست، یائیر شامیر که فرزند یکی از نخست‌وزیران پیشین رژیم است می‌گوید: «اسرائیل باید جهت دهی‌های غربی را نادیده بگیرد. دیگر نیازی به آمریکا و اروپا نیست و می‌توان دوستان و همکاران تجاری جدیدی در چین، هند، روسیه و سراسر آسیا پیدا کرد. ما می‌توانیم به تنهایی ادامه دهیم».

یاکیموویچ به صراحت گفته است که با افراطیان همکاری نخواهد کرد.

نتانیاهو و افراط گرایان در حال از دست دادن دوستان قدیمی هستند
پرسش بی پاسخی که مطرح می‌شود این است که نتانیاهو برای کنار آمدن با دولت‌های غربی به خصوص آمریکا که از تعهد اسرائیل به صلح ناامید شده است؛ چه فکری دارد. در چهاردهم ژانویه، روزنامه‌نگار معروف آمریکایی جفری گولدبرگ از انتقادهای تندی گزارش داد که اوباما نسبت به نتانیاهو ایراد کرده بود: «اسرائیل نمی‌داند که منافعش چه چیزهایی هستند. با اعلام هر برنامه شهرک سازی جدید، نتانیاهو این کشور را به سراشیبی منزوی شدن کامل سوق می‌دهد».

با نزدیک شدن انتخابات تدابیر امنیتی شدیدتر شده است.

در پاسخ به گزارش گولدربرگ، یکی از مشاورین نتانیاهو به صراحت اعلام کرد: «نتانیاهو به تحمل فشار از سوی آمریکا و دیگر کشورها ادامه خواهد داد». از سوی دیگر، نزدیکان به سیاست‌های اوباما مانند اعضای حزب لیکود نیز ساکت نمانده و روزنامه پرطرفدار اسرائیلی «ییزرائیل هایوم» که متعلق به یک کازینو دار آمریکایی به نام شلدون ادلسون است و همواره از اوباما بدگویی می‌کند را به تلاش برای دخالت در انتخابات متهم کردند.

چالش پیشاروی رژیم صهیونیستی: نتانیاهو نخواهد توانست با اوباما کنار بیاید.

این که آیا نتانیاهو در صورت به دست گیری دوباره قدرت، بتواند رویه خود را تغیر دهد سوالی است که باید منتظر پاسخ آن بود. او به رای دهندگانش گفته است که تدابیر اصلی خود را به عنوان نخست‌وزیر برای ممانعت از دست یابی ایران به تسلیحات هسته‌ای متمرکز خواهد کرد. برخی حدس و گمان‌ها مطرح می-کنند؛ در صورتی که آمریکا بتواند به هر وسیله‌ای ایران را متقاعد به کنار نهادن برنامه اتمی خود کند ممکن است نتانیاهو واقعا به طرح دو دولتی خود برای حل مناقشه با فلسطینیان بپردازد. اما اگر در کشورهای عربی همسایه دولت‌هایی بر سر کار بیایند که روی خوشی به اسرائیل نشان ندهند؛ آنگاه ممکن است نتانیاهو فکر دیگری در سر بپروراند. به هر حال آنچنان که از اوضاع کنونی بر می‌آید؛ پایبندی رژیم صهیونیستی به فرایند صلح دور از دسترس به نظر می‌رسد. حتی ممکن است انتخابات پیش روی اسرائیل بیشتر بر این دوری بیافزاید.

انتهای پیام/