ســـرنـــوشـــت انــقــــلاب اســــلامــــی

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم ، اگر مهمترین اندیشه انقلابیون در پیش از انقلاب، پیروزی نهضت است، "سرنوشت انقلاب" مهمترین دغدغه حکومت جدید به حساب می‌آید.

مقام معظم رهبری درباره سرنوشت انقلاب اسلامی‌ایران می‌فرمایند که این نظام اسلامى، نظامى است که یک خطِّ حرکت معقول و منطقى براى خود تصویر کرده است و این سیرى نیست که بتواند متوقّف شود؛ این سیرى هم نیست که مراحل گوناگونى که در آن هست، براى آن دائمى و ابدى باشد. یک حرکت تکاملى است. از آغاز انقلاب اسلامى این حرکت به وجود آمد.

به فرموده ایشان اهمیت دورانى که در پیش داریم، از لحاظ تعیین‏‌کننده بودنِ سرنوشت این کشور و انقلاب، نسبت به آنچه که در گذشته گذراندیم و پشت سر گذاشتیم، تقریباً کمتر نخواهد بود. این دوره را هم إن شاء اللّه بایستى با عزم و همت و توکل به خدا گذراند.

متن زیر گزیده‌های بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره سرنوشت انقلاب اسلامی است.

خطبه‌های نماز جمعه تهران + ترجمه خطبه عربی1390/11/14
یک سال پُرماجرا گذشت. در تونس و مصر، رأى ملت‌ها براى نخستین‌بار محترم شمرده شد و در هر دو کشور به جریان‌هاى اسلامگرا تعلق گرفت. در لیبى نیز چنین خواهد شد و این اسلامگرائى با صفاتى چون ضدصهیونیستى بودن، ضددیکتاتورى بودن، استقلال‌طلبى، آزادیخواهى و پیشرفت‌طلبى در سایه‌ى قرآن، مسیر محتوم و اراده‌ قاطع همه‌ ملت‌هاى مسلمان خواهد بود.

این موج که سه دهه پیش سرنوشت ایران اسلامى را نیز در چنین ایامى (مصادف با 22 بهمن) رقم زد و نخستین ضربه‌ سنگین را بر جبهه‌ آمریکا، ناتو و صهیونیزم فرود آورد و بزرگترین دیکتاتورى سکولار و دست‌نشانده‌ى منطقه را فروپاشاند، در همین ایام و با همان سبک و همان مطالبات، کل خاورمیانه‌ اسلامى و عربى را در برگرفته است.

بیانات در دیدار طلاب، فضلا و اساتید حوزه علمیه قم‌1389/07/29
حقیقت این است که این دو جریان عظیم - یعنى جریان نظام اسلامى و در دل آن، جریان حوزه‌هاى علمیه- دو جریانى هستند که به هم مرتبطند، به هم متصلند، سرنوشت آنها یکى است؛ این را همه بدانند. امروز سرنوشت روحانیت و سرنوشت اسلام در این سرزمین، وابسته و گره خورده‌ به سرنوشت نظام اسلامى است.

نظام اسلامى اندک لطمه‌اى ببیند، یقیناً خسارت آن براى روحانیت و اهل دین و علماى دین از همه‌ى آحاد مردم بیشتر خواهد بود. البته نظام زنده است، نظام سرپاست، نظام قوى است و با اطمینان کامل عرض می‌کنم نظام بر همه‌ چالش‌هائى که در مقابلش قرار دارد، فائق و پیروز خواهد شد.

پیام نوروزى به مناسبت آغاز سال 1389 / سال «همت مضاعف و کار مضاعف»1389/01/01
عید نوروز، آغاز رویش است. این رویش همچنان که در طبیعت محسوس است، مى‌‏تواند در دلهاى ما و جانهاى ما و حرکت رو به پیشرفت ما نیز خود را مجسم و نمایان کند.

نگاهى بیندازیم به سال 88 که اکنون به پایان آن رسیده‏‌ایم. اگر بنا باشد سال 88 در یک جمله تعریف شود، به نظر من عبارت است از: سال ملت ایران، سال عظمت و پیروزى این ملت بزرگ، سال حضور تاریخى و اثرگذار این ملت در عرصه‏‌هائى که به سرنوشت انقلاب بزرگمان و به سرنوشت کشورمان بستگى داشت و منتهى مى‏‌شد.

بیانات در خطبه‌هاى نمازجمعه1382/11/24
راه‏پیمایى بیست و دوم بهمن در جهان یک پدیده‏ بى‏‌نظیر است؛ هیچ کشورى در هیچ مراسمى چنین اجتماعى را در شهرهاى بزرگ و کوچک به خود نمى‏‌ بیند و به یاد ندارد؛ این مخصوص شماست. شعارها یکى، انگیزه‏‌ها یکى، درک و فهم از حقایق در سرتاسر کشور در مورد این حرکت عظیم، یکسان. این پدیده‏ خیلى مهمّى است؛ مضمون و پیام دارد و نشان مى‏‌دهد که اوّلًا مردم، آگاه و هوشیار و متوجّهِ مصالح خودشان هستند؛ ثانیاً به سرنوشت کشور و نظام و انقلاب و به معلّم بزرگ انقلاب- امام بزرگوارشان- علاقه‏‌مند و دل‏بسته‏‌اند.

نسل به نسل، این معارفِ عالى‏‌مقدار را دست به دست مى‏‌گردانند و منتقل مى‏‌کنند. در این اجتماعات عظیم، جوانانى که بیست و دوم بهمن پنجاه و هفت در دنیا نبودند، امروز با همان شور و نشاطى شرکت مى‏کنند که کسانى که ذهنشان پُربار از خاطره‏‌هاى پُرشکوه آن روزهاست. این براى ملت، مهم و مصونیت‏‌ساز است.

من به عنوان یک خدمتگزار و فردى از ملت ایران، از یکایک ملت عزیزمان که در این حرکت عظیم مردمى شرکت کردند، صمیمانه تشکّر مى‏‌کنم. ما مسئولان هم باید این پدیده‏ عظیم را قدر بدانیم و به احساس مسئولیتى که در مردم وجود دارد، پاسخ مناسب دهیم. این احساس مسئولیت، وظیفه‏ ما را سنگین مى‏‌کند.

بیانات در دیدار کارگزاران نظام1380/09/25
دنیاى اسلام از عید فطر به عنوان یک نقطه‏ اتّحاد، تنبّه و بازگشت به خود و خدا استفاده کند. این چیزى است که امروز دنیاى اسلام به آن نیازمند است. بعد از همه‏ تحلیل‌ها و فراتر از همه‏ سلسله‏ علل و عوامل براى گرفتاری‌هایى که امروز دنیاى اسلام با آن مواجه است، انسان اساس را در تفرّق مسلمین مشاهده مى‏‌کند.

مسلمین اگر باهم مجتمع باشند، دل آن‏ها هم گرم خواهد شد و مرعوب دشمنان خود قرار نمى‏‌گیرند. هرکس که مرعوب قدرت‌هاى مسلّط بین‏‌المللى است، به خاطر این است که احساس‏ تنهایى و بى‏‌پشتیبانى مى‏‌کند. اگر دولت و ملتى مرعوبند، علّت، همین است؛ اگر افرادى مرعوبند، علّت، همین است. اگر ملت‌ها و دولت‌هاى اسلامى به یکدیگر احساس دلگرمى کنند؛ دولتها ببینند که ملت‌هایشان پشت سر آن‏ها ایستاده‏‌اند؛ ملت‌ها ببینند که دولت‌ها عازم بر احقاق حقّند؛ ملت‌ها ببینند که ملت‌هاى برادر، با آن‏ها همدل و هم‏‌صدایند؛ آن‏گاه رعبى که استکبار در دل‌هاى بعضى از ملت‌ها و رؤساى دولت‌ها انداخته است، دیگر جایى نخواهد داشت. اوّلین اثر اتّحاد این است که انسان احساس قدرت مى‏‌کند.

اولین اثر تفرّق این است که باطن انسان را تهى مى‏‌کند؛ «و تذهب ریحکم»؛ طراوت و نشاط یک انسان و یک ملت را از آن‏ها مى‏‌گیرد. ما باید این درس را در درون کشور خود رعایت کنیم. همه‏ آحاد ملت و بخصوص مسئولین کشور باید نعمت وحدت و اتّفاق و همدلى را -که خداى متعال آن را به ما ارزانى داشت- براى خود حفظ کنند و آن را به خطر نیندازند: «و اذکروا نعمة الله علیکم اذ کنتم اعداء فألّف بین قلوبکم فأصبحتم بنعمته اخوانا».

برادرى، احساس همگامى و همدلى، نعمت بزرگ خداست. در داخل کشور، در صفوف مختلف مردم، در صفوف مسئولان، در جمع سیاستمداران، در میان کسانى که حرف و جایگاه آن‏ها در نظر مردم وقعى دارد، این احساس باید احساسِ مسلّط باشد. بر تفرّق‌ها و مایه‌‏هاى تفرّق غلبه کنند؛ به‏ یکدیگر نزدیک‏تر شوند؛ موارد جزئى اختلاف را در موارد کلّى وحدت و اشتراک حل و هضم کنند؛ نه اینکه آن جزئى‌‏ها را عمده کنند و مشترکات بزرگ را ندیده بگیرند.

برادرى اسلامى، علاقه‏ به کشور، پرورش یافتن در دامان انقلاب، برخوردارى از نعمت بزرگ نظام اسلامى، دلسوزى نسبت به آینده، علاقه‏‌مندى به مردم؛ این‏ها مشترکات است و باید آن‏ها را حفظ کرد. به خاطر اختلافات جزئى نباید به این‏ها خدشه وارد کرد. این براى ما یک فریضه و ضرورت است. این فقط امرى نیست که «بهتر است» آن را مراعات کنیم. نه، «باید» آن را مراعات کنیم؛ هرکس مراعات نکند، به منافع کشور و مردم و به سرنوشت انقلاب ضربه زده است.

بیانات در جمع اساتید، فضلا و طلاب حوزه علمیه قم در مدرسه فیضیه1379/07/14
نه پیدایش و نه زوال تمدّنها، مسأله‌اى دفعى نیست؛ یک مسأله‌ تدریجى و تاریخى است؛ اما اینها نشانه‌هایش است. امروز بسیارى از متفکّران غرب هم به این حقیقت توجّه پیدا کرده‌اند، هشدار مى‌دهند و مى‌گویند. بنابراین هیچ شگفتى نباید داشت از این‌که برقى از گوشه‌اى بجهد؛ همچنانى که همه‌‌ تمدّن‌هاى عالم به وجود آمده‌اند، یک فکر نو، یک پیشنهاد نو براى بشریت مطرح شود و بر اساس آن فکر، یک نظام سیاسى در گوشه‌اى از دنیا بتواند یک ملت را گرد هم جمع کند؛ آن ملت ایستادگى کند؛ آن مردم به شرایط لازمى که خواهم گفت، عمل کنند؛ زبدگان و نخبگان و خواص جامعه نقشه‌اى خود را پیدا کنند و طبق آن عمل کنند.

لذا هیچ بُعدى ندارد - بلکه نتیجه‌اى حتمى است - که این تمدّن مثل همه‌ تمدّن‌هاى دیگر رشد خواهد کرد؛ مثل خورشیدى که به تدریج بالا مى‌آید و به وسط‌السماء مى‌رسد، اشعّه و انوار خود را به نقاط مختلف دنیا خواهد تابانید. بنابراین، این نظام اسلامى، نظامى است که یک خطِّ حرکت معقول و منطقى براى خود تصویر کرده است.

این سیْرى نیست که بتواند متوقّف شود؛ این سیْرى هم نیست که مراحل گوناگونى که در آن هست، براى آن دائمى و ابدى باشد. یک حرکت تکاملى است. از آغاز انقلاب اسلامى این حرکت به وجود آمد؛ این برق در این نقطه از عالم درخشید؛ چشم‌هایى را خیره کرد؛ بعد هم این توفیق را پیدا کرد که نظام اسلامى را به وجود بیاورد.

پیام به مناسبت پایان یافتن دوره‌ى پنجم مجلس شوراى اسلامى‌1379/03/01
هر دوره مجلس براى نمایندگان آن، کارنامه‏‌ای است که در کنار نظایر خود، تاریخ و سرنوشت ایران و انقلاب را رقم مى‏‌زند و محاسبه‏ الهى و داورى تاریخ را درباره‏ آنان، شکل مى‏‌بخشد. بى‌شک هر اقدام خیرخواهانه و سخن و عملى که براى رضاى خدا و مصالح کشور و ملّت صادر گشته باشد، گوینده و عمل‏ کننده‏ آن را مشمول رحمت الهى و قضاوت نیک آیندگان قرار خواهد داد.

سخنرانى در دیدار با جمعى از پرسنل نیروى هوایى ارتش جمهورى اسلامى، به مناسبت روز نیروى هوایى‌1369/11/19
هر لحظه‏‌ای از لحظات عمر ما، بار تکلیفى را بر دوش دارند. مهم این است که ما تکلیف هر لحظه را درست بشناسیم و آن را در جاى خود ادا کنیم. آن روزها به هر تقدیر مى‏‌گذشت، اما حضور جمعى از پرسنل نیروى هوایى ارتش در صفوف مقدم انقلاب اسلامى، آن هم در حساس‏‌ترین لحظات، بر سرنوشت ارتش و سرنوشت و جهت‏‌گیری‌هاى موجود در انقلاب، تأثیراتى گذاشت.

سخنرانى در دیدار با فرماندهان نیروى مقاومت بسیج‌1369/09/01
بسیج - یعنى نیروى مردمى- را نمى‏‌شود با روش‌هاى جذب بقیه‏ نیروها جذب کرد. انسان، ارتشى را طور خاصى، و سپاهى را یک طور دیگر جذب مى‏‌کند مثلًا مختصر فرقى باهم دارند اما بسیجى را آن‏طورى نمى‏‌شود جذب کرد.

بسیجى، توده‏ مردم است. شما مى‏‌خواهید او را تحت یک سازمان بیاورید، با نظم و انضباط آشنایش کنید، فرمانبرى به او یاد بدهید و استعداد و شوق و ایمانى که براى دفاع از کشور در او هست، آن را به بهترین شکلى به کار بگیرید و اگر در او کم است، تزریق کنید.

چه کار مى‏‌خواهید بکنید؟ این کار، کار بسیار مهمى است و من عرض مى‏‌کنم که اگر این کار یعنى فراگیر شدن بسیج انجام شد، این انقلاب، بیمه‏ بیمه است؛ اگر نشد، جاى نگرانى است. یعنى بسیج با سرنوشت انقلاب سروکار دارد. اگر بسیج، قوى و کارآمد شد و گسترش پیدا کرد و همان‏طور که عرض کردیم پایه‏‌اش مستحکم بود، هیچ قدرتى در دنیا، هرچه هم توطئه کنند، هرچه هم با یکدیگر همدست بشوند، قادر نخواهند بود نسبت به این کشور و این انقلاب، کمترین چشم زخمى وارد کنند.

اگر نیروى بسیج یعنى نیروى نظامى مردم را کم گرفتیم، آن‏وقت جاى نگرانى و اشکال است؛ چون صحنه‏ حضور مردم، فقط صحنه‏ سیاسى و اقتصادى نیست. صحنه‏ نظامى، اهم صحنه‏‌هاست و این حضور، در سایه‏ بسیج است.

بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم1368/09/22
شما باید در راه‏پیمایى و سازندگى و میدان جنگ و انتخابات و بیان عقیده‏ سیاسى خود- آن جایى که اظهار عقیده واجب است- حضورتان را حفظ کنید و در تعیین سرنوشت کشور و انقلاب مؤثر باشید.

درعین‏ حال، رابطه‏ معنوى و قلبى خودتان با خدا را از طریق عبادت و توجه و ذکر و حضور و معنویت و استمداد از خدا و توکل به او و انجام نوافل و فرایض خوب کنید. این سه بعد، انسان مسلمان را مى‏‌سازد. اسلام، این را از ما خواسته است و اگر بپرسند: چگونه میسر است؟ پاسخ مى‏‌دهیم که ما الگوهایى از جمله فاطمه‏ زهرا (سلام‏‌الله‏‌علیها) داریم.

بیانات در مراسم معارفه‌‌ى فرمانده‌ى جدید نیروى دریایى‌ارتش‌1368/08/09
کوشش شود در داخل نیروى دریایى، عنصر تعهد و ایمان و تدیّن و علاقه‏‌مندىِ بى‏‌قیدوشرط و بى‏‌دریغ نسبت به سرنوشت کشور و انقلاب و نظام جمهورى اسلامى، جزو خصال و خصوصیات بارز و برجسته‏ نیروى دریایى ما شود؛ زیرا شاید بتوان گفت که امروز و احتمالًا در سال‌هاى آینده، نیروى دریایى متعهد است که حساس‏ترین نقاط آسیب‏‌پذیر و یا مورد حدس و گمان و تهدید کشور را نگهدارى کند.

بیانات در مراسم تودیع اعضای هیأت دولت‌1368/05/18
هرجا که باشیم، بایستى تصمیم را بر این قرار بدهیم که با هماهنگى کامل و با یاد امام، به سمت هدفها حرکت کنیم. حالا که امام را نداریم، اما یاد ایشان براى ما زنده و مشخص است.

باید ببینیم که امام چه فکر مى‌‏کردند و چگونه حرکت مى‏‌نمودند، تا إن شاء اللّه آینده را به این شکل ترسیم کنیم. شاید اگر چند سال دیگر بگذرد و ما زنده باشیم، باز این مجموعه احساس بکند که دوران مهمى را پشت سر گذاشته و کارهاى مهمى را در این دوران انجام داده و زمان تعیین‏ کننده‏‌اى را از سر گذرانده است. حدس ما هم همین است که همین‏طور خواهد بود.

البته، ممکن است نوع این دوره و سال‌هاى آینده‏‌اى را که حدس مى‏‌زنیم، با نوع آنچه که در گذشته بود، متفاوت باشد؛ اما شک نداریم که اهمیت دورانى که در پیش داریم، از لحاظ تعیین‏‌کننده بودنِ سرنوشت این کشور و انقلاب، نسبت به آنچه که در گذشته گذراندیم و پشت سر گذاشتیم، تقریباً کمتر نخواهد بود. این دوره را هم إن شاء اللّه بایستى با عزم و همت و توکل به خدا گذراند.

پیام به ملت شریف ایران در چهلمین روز ارتحال امام خمینى(ره)1368/04/23
هرجا که باشیم، بایستى تصمیم را بر این قرار بدهیم که با هماهنگى کامل و با یاد امام، به سمت هدف‌ها حرکت کنیم. حالا که امام را نداریم، اما یاد ایشان براى ما زنده و مشخص است.

باید ببینیم که امام چه فکر مى‌‏کردند و چگونه حرکت مى‌‏نمودند، تا إن شاء اللّه آینده را به این شکل ترسیم کنیم. شاید اگر چند سال دیگر بگذرد و ما زنده باشیم، باز این مجموعه احساس بکند که دوران مهمى را پشت سر گذاشته و کارهاى مهمى را در این دوران انجام داده و زمان تعیین‏‌کننده‏‌اى را از سر گذرانده است. حدس ما هم همین است که همین‏‌طور خواهد بود.

البته، ممکن است نوع این دوره و سال‌هاى آینده‏‌اى را که حدس مى‏‌زنیم، با نوع آنچه که در گذشته بود، متفاوت باشد، اما شک نداریم که اهمیت دورانى که در پیش داریم، از لحاظ تعیین‏‌کننده بودنِ سرنوشت این کشور و انقلاب، نسبت به آنچه که در گذشته گذراندیم و پشت سر گذاشتیم، تقریباً کمتر نخواهد بود. این دوره را هم إن شاء اللّه بایستى با عزم و همت و توکل به خدا گذراند.

انتهای پیام/