امام(ره) خطاب به آیت‌الله‌خامنه‌ای: پوشیدن لباس سربازی چه برازنده شماست!
خبرگزاری تسنیم : مقام معظم رهبری در زمان ریاست جمهوری و به عنوان امام جمعه تهران، قبل از آمدن به جبهه، پیامی برای همه ائمه جمعه و جماعات، صادر نمودند و آنان را برای حضور در جبهه‌ها، دعوت کردند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، مقام معظم رهبری در زمان هشت سال دفاع مقدس حضور فعال در جبهه‌های نبرد داشتند. ایشان به عنوان نماینده امام در شورای عالی دفاع و بعدتر رئیس جمهور، با لباس رزم و لباس تبلیغ همزمان در جبهه‌ها رفت و آمد داشتند. و نه فقط به عنوان یک روحانی و مبلغ بلکه به عنوان مسئولی دلسوز و با تدبیر در اکثر مناطق عملیاتی خصوصا در سال‌های نخست جنگ که جریان نفاق و دو رویی در بدنه مسئولین و اطرافیان بنی صدر رسوخ کرده بود نقش مؤثری در روند تقویت روحیه رزمندگان برای دفاع از ایران اسلامی ایفا می‌کردند. در آزادسازی سوسنگرد، تشکیل ستاد جنگ‌های نامنظم به همراه دکتر چمران، جبهه‌های غرب، آزادسازی خرمشهر، مناطق دزفول و...نقش تعیین کننده‌ای داشتند. کمتر کسی هست که حضور فعال در جبهه‌ها را تجربه کرده باشد، اما خاطره‌ای به یادماندنی از رهبری نداشته باشد.
روحیه بخشیدن به رزمندگان
سردار سرتیب عبدالله عراقی جانشین فرمانده نیروی زمینی سپاه روایت می‌کند: آیة الله خامنه‌ای از ابتدای شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، همراه شهید دکتر مصطفی چمران حضوری نزدیک و فعال در جبهه‌ها داشتند، اسلحه به دوش می‌گرفتند و شب‌ها نیز در عملیات‌های شناسایی شرکت می‌کردند.
ایشان رزمندگان اسلام را حمایت می‌نمودندو به آنان روحیه می‌دانند. در اواخر جنگ - سال 1367- که وضعیت جبهه‌ها حساس شد و برخی روحیه خود را از دست داده بودند معظم له با این که در آن موقع عهده‌دار مقام ریاست جمهوری بودند، لباس رزم پوشیدند و با یک برنامه منظم به جبهه آمدند.
حضور آقا در جبهه، در روحیه رزمندگان بسیار موثر بود؛ تا آن‌جا که مدافعان واقعی انقلاب توانستند با انسجام و تداوم رزم، تجاوزهای دشمن بعثی را خنثی کنند و جنگ را به نفع جمهوری اسلامی ایران پایان دهند.
هر وقت می‌خواستیم سختی‌ها و غربت خود را بیان کنیم، به مقام معظم رهبری پناه می‌بردیم
جریان نفاق بنی صدر که به جبهه‌ها رسوخ کرده بود و بین ارتش و سپاه جدایی انداخته بود، رزمندگان را آزار می‌داد. هرچند که رزمندگان مجبور بودند برای حفظ وحدت در شرایط جنگی در اکثر مواقع سکوت کنند اما نیاز به پشتیبانی دلسوز و انقلابی داشتند تا در مواقع حساس به کمکشان بیاید.
امیر دریابان علی شمخانی جزو خاطراتی که از رهبری نقل کرده در این‌باره سخن گفته است. او تعریف می‌کند: "ما در آغاز جنگ تحمیلی، مشکلات زیادی در جبهه‌های جنوب داشتیم. هر وقت می‌خواستیم سختی‌ها و غربت خود را بیان کنیم، به مقام معظم رهبری که نماینده امام(ع) در شورای عالی دفاع بودند، پناه می‌بردیم. ایشان به علت حضورشان در جنوب، ستون محکمی برای ما به حساب می‌آمدند. ما نیز به صورت منظم و همیشگی، با معظم له جلسه داشتیم و مشکلات خود را به ایشان منعکس می‌کردیم و کمک می‌خواستیم. آیة الله خامنه‌ای نیز مشکلات ما را برای حضرت امام(ره) نقل می‌کردند و تا آن جا که مقدور بود، از جبهه‌ها پشتیبانی به عمل می‌آوردند."
همچنین سردار شهید شوشتری از تدبیر رهبر فرزانه انقلاب در خاطراتش یاد کرده بود و گفته بود: " آغاز جنگ تحمیلی، از حساس‌ترین زمان‌های نبرد بود؛ چون خیلی از افراد امیدی به پیروزی نداشتند و با یأس و ناامیدی به اوضاع جنگ و آینده آن نگاه می‌کردند. از طرفی دشمن توانسته بودپیروزی‌هایی را در میدان نبرد به دست آورد. از سوی دیگر تلاش‌های ما در میدان جنگ با شکست مواجه شده بود. در اوج این وضعیت حساس، مقام معظم رهبری به جبهه آمدند و با خط دهی به نیروهای رزمی و حمایت از گروه‌های پارتیزانی و چریکی، به رزمنده‌ها روحیه و توان بخشیدند.
بنی صدر و همفکرانش، اندیمشک، اهواز، خرمشهر و آبادان را از دست رفته قلمداد می‌کردند. نظر آنان این بود که نیروهای پدافند بر روی ارتفاعات زاگرس و خرم آباد مستقر شوند. بنی صدر گفت: حضور ما در آبادان، خرمشهر و اهواز، خودکشی است و ماندن در آن مکان‌ها جز تلفات، ثمره‌ای ندارد.
در برابر استراتژی عقب نشینی آنان، مقام معظم رهبری و دوستانشان معتقد به استراتژی حضور و جانفشانی بودند. ایشان به هیچ وجه حاضر به تخلیه شهرها نبودند. از این رو، به اتفاق شهید بزرگوار دکتر مصطفی چمران، عملیات پارتیزانی و چریکی را علیه دشمن متجاوز راه اندازی کردند. سرانجام نصرت خداوند شامل حال آنان شد و استراتژی حضور به پیروزی رسید."
امام(ره) خطاب به رهبری: پوشیدن لباس سربازی چه برازنده شماست!
مقام معظم رهبری در روزهای جنگ و جهاد گاهی در لباس نظامی و گاهی در لباس تقلید در میدان جنگ و در کنار رزمندگان حضور داشتند.
حجة الاسلام و المسلمین ذوالنور در کتاب پرتوی از خورشید تعریف می‌کند: مقام معظم رهبری به من فرمودند: "من در زمان جنگ، همیشه با لباس نظامی در جبهه‌ها حاضر می‌شدم. اما تردید داشتم که آیا مصلحت در همین است که من لباس پیغمبر(ص) را کنار بگذارم و این لباس تنگ نظامی را بپوشم و یا با همان لباس روحانی به جبهه بیایم؟"
ایشان هنگام مراجعت به تهران، لباس روحانیت را روی همان اونیفرم نظامی می‌پوشیدند و پس از تقدیم گزارش به حضرت امام(ره) به نماز جمعه می‌آمدند و نماز وحدت آفرین جمعه را می‌خواندند.
ایشان در ادامه فرمودند: "روزی که برای دادن گزارش از جبهه به جماران رفتم. امام(ره) پشت پنجره ایستاده بودند. من مشغول باز کردن بند پوتین‌ها شدم و این کار مدتی طول کشید."
حضرت امام(ره) ایستاده بودند و با لبخندی، خیره خیره به من نگاه می‌کردند. پس از آن که وارد اتاق شدم، دست امام را بوسیدم. معظم له دستی به پشت من زدند و فرمودند: "زمانی پوشیدن لباس سربازی در عُرف ما، خلاف مروت بود؛ ولی الان می‌بینم چه برازنده شماست!"
آیة الله خامنه‌ای فرمودند: "با این کلام دل ربای امام، تردید از دلم بیرون رفت و از آن روز به بعد، همیشه از پوشیدن لباس نظامی لذت می‌بردم."
رهبری، در خطرناک‌ترین نقطه خط مقدم، که یک کیلومتر تا دشمن فاصله داشت، به دیدار ما آمدند
حجة الاسلام و المسلمین عاملی در کتاب پرتوی از خورشید به نقل خاطره‌ای از حضور رهبری در مناطق حساس و خطرناک عملیاتی می‌پردازد و می‌گوید: "در روزهای نخستین جنگ که خط پدافندی ما در جبهه « رب حردان» اهواز بود؛ یک روز صبح زود در خط مقدم که از خواب بیدار شدم، متوجه حضور فردی گشتم که در حال سرکشی از خط بود. گمان بردم که یکی از برادران ارتشی است که همیشه به ما سر می‌زد. مشغول کار خود شدم تا این که آن فرد همراه دو نفر دیگر وارد سنگر من شدند. نگاهم را که برگرداندم، دیدم آیة الله خامنه ای هستند.
ایشان با اونیفورم نظامی و کلتی به کمر، در خطرناک‌ترین نقطه که یک کیلومتر تا دشمن فاصله داشت، به دیدار ما آمدند. با هم به سنگر دیده‌بانی رفتیم. مقام معظم رهبری تمام خط را نگاه کردند و به مسئول تدارک فرمودند: بیایید برای بچه‌های خط مقدم، کمی امکانات بگیرید. سپس به من گفتند:« جایی که شما مستقر شده‌اید، جای بسیار حساسی است. مواظب دشمن باشید که شما را از طرف راست، دور نزند.» "
رهبری با اصرار فراوان، رضایت امام(ره) را برای حضور دوباره خود در جبهه، جلب کردند
پس از انتخاب آیة الله خامنه‌ای به ریاست جمهوری و سال‌های آخر جنگ، حضرت امام(ره) رفتن ایشان به مناطق جنگی را ممنوع کردند. گاهی برخی از همرزمان ایشان نسبت به این موضوع اظهار دلخوری می‌کردند. سردار سرتیپ پاسدار محمد کوثری درباره‌ی آن دوران می‌گوید: "در اواخر جنگ، رهبری با اصرار فراوان، رضایت حضرت امام خمینی(ره) را برای حضور دوباره در جبهه، جلب کردند و بار دیگر از نزدیک،گام به جبهه‌های نبرد گذاشتند. معظم له به عنوان امام جمعه تهران، قبل از آمدن به جبهه، پیامی برای همه ائمه جمعه و جماعات، صادر نمودند و آنان را برای حضور در جبهه‌ها، دعوت کردند.
این حرکت انقلابی و مهم ایشان باعث تحول عظیمی در جبهه‌ها شد. معظم له در آن دوران، به همه لشگرها سرکشی می‌کردند، وضعیت یگان‌های رزم را بررسی می‌نمودند و مشکلات را از زبان تک تک رزمندگان می‌شنیدند. آقا چون همیشه، مثل یک پدر با بچه ها برخورد می‌کردند و با مهربانی حرف‌هایشان را گوش می‌دادند. این حضور و رفتار ، اثر عجیبی در روحیه رزمندگان گذاشت؛ اثری که آنان را تا شکست کامل دشمن، در صحنه نبرد نگاه داشت."
انتهای پیام/
