پریسم؛ نماد رسوایی و ناکارآمدی دستگاه جاسوسی آمریکا

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم؛ افشاسازی‌های اخیر درباره جمع‌آوری و ثبت و ضبط انبوه ارتباطات تلفنی و اینترنتی مردم توسط دولت آمریکا بحث‌هایی را درمورد کارایی این گونه برنامه‌ها به وجود آورده است. بخش عظیمی از مردم آمریکا، کارشناسان و متخصصان حوزه‌های امنیتی معتقدند که برنامه دولت آمریکا و آژانس امنیت ملی این کشور، ان‌اس‌ای، علی‌رغم گستردگی و هزینه‌های بسیار بزرگ آن نتوانسته است کاری برای افزایش امنیت شهروندان آمریکایی و ممانعت از آنچه که دولت این کشور حملات تروریستی می‌نامد؛ انجام دهد.

برنامه‌های ان‌اس‌ای، علی‌رغم گستردگی و هزینه‌های بسیار بزرگ آن نتوانسته است به‌جز تجاوز به حریم خصوصی‌ آنها کاری برای افزایش امنیت شهروندان آمریکایی انجام دهد.

انتقادها از پروژه پریسم ان‌اس‌ای به سرعت در حال افزایش بوده و آشکارا تا حد به تمسخر گرفتن این برنامه به پیش رفته است. برنامه پریسم به دولت آمریکا این امکان را می‌دهد که به طور مخفیانه و غیرقانونی بر تمامی فعالیت‌های اینترنتی و تماس‌های تلفنی جهانیان نظارت داشته باشد. کارشناسان معتقدند داده‌های فراوان هرچند اطلاعات بیشتری را فراهم می‌کنند اما به همان نسبت دارای اطلاعات نادرست بیشتری نیز خواهند بود. این حقیقت که جاسوسی کلان دولت آمریکا از مردم این کشور نتوانسته است برای آمریکایی‌ها امنیت وعده داده شده را ایجاد کند؛ در حال تبدیل شدن به یک باور عمومی بین مردم این کشور است.

انتقادها از پروژه پریسم ان‌اس‌ای به‌سرعت در حال افزایش است.

سه اشکال بزرگ جمع‌آوری انبوه اطلاعات
بسیاری از مقامات دولت آمریکا سعی دارند به هر نحوی که شده با دفاع از جاسوسی بزرگ ان‌اس‌ای به نوعی این رسوایی بزرگ تاریخی را مدیریت کنند. در تازه‌ترین نمونه از این دفاعیات جیمز کامی نامزد سمت ریاست پلیس فدرال آمریکا، اف‌بی‌ای، در اوایل ماه جولای سال جاری میلادی در جلسه تایید صلاحیت خود در کمیته قضایی سنا، از برنامه جمع آوری اطلاعات دولت آمریکا دفاع کرد. کامی گفت: «من به طور کلی می‌دانم که جمع آوری اطلاعات و تحلیل آنها یک ابزار با ارزش را در زمینه مبارزه با تروریسم در اختیار دولت قرار می‌دهد. اف‌بی‌آی باید یک آژانس اطلاعاتی و هم یک آژانس مبارزه با جرائم باشد.» این در حالیست که جمع‌آوری انبوه اطلاعات مردم توسط دولت آمریکا از نظر آمریکایی‌ها دارای سه اشکال بزرگ است:

پریسم در تضاد با ساختار‌های مدنی آمریکا و ناقض آزادی مردم است.

نخست آن که این عمل در تضاد با ساختار‌های مدنی آمریکا بوده و ناقض آزادی مردم است. دوم آن که این کار استفاده نادرست از منابع محسوب می‌شود. به عبارت دیگر در برابر هزینه شدن پول آمریکایی‌ها آزادی آنها قربانی شده و چیزی هم به دست نمی‌آورند. و در آخر، از آنجا که اینگونه تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری دولت درباره تروریسم بین‌المللی بسیار بد و ناعاقلانه است؛ در نتیجه خطرات آن را برای آمریکایی‌ها افزایش می‌یابد.

گروه‌های حقوق بشری آمریکا به‌شدت به جاسوسی دولت از مردم این کشور انتقاد دارند.

ناکارآمدی پریسم
مردم آمریکا معتقدند جاسوسی‌های ان‌اس‌ای در عین حال که ناقض آزادی‌های آنها بوده است؛ نتوانسته آمریکا را از آنچه که دولتمردان و رسانه‌های آن کشور تروریسم می‌خوانند؛ محافظت کند. کشته شدن سفیر آمریکا در لیبی و کشته شدن تعدادی از آمریکایی‌ها در ماراتن بوستون دو نمونه اخیر از بزرگترین شکست‌های ان‌اس‌ای در پیشگیری از تروریسم بوده است. برای مثال تمامی مکالمات تلفنی تسارنایف‌ها (کسانی که عاملان بمب‌گذاری بوستون معرفی شدند) از سوی ان‌اس‌ای ضبط شده بود. با این حال این سازمان نه تنها نتوانست (اگر احتمال نخواستن را در نظر نگیریم) با استفاده از اطلاعات خود از این بمب‌گذاری پیشگیری کند بلکه از اطلاعاتی که روس‌ها در اختیار آنها قرار داده بودند نیز نتوانست بهره ببرد.

جاسوسی عظیم ان‌اس‌ای نتوانست از حادثه بوستون پیشگیری کند.

کسب و کار امنیتی در ان‌اس‌ای
ویلیام بینی (William Binney) از مدیران بازنشسته ان‌اس‌ای که اطلاعات فراوانی درباره جمع‌آوری اطلاعات و جاسوسی دارد معتقد است: «با جمع‌آوری این همه اطلاعات آنها {ان‌اس‌ای} خود را عاجز از کار می‌سازند. آنها ظرفیت جمع‌آوری بزرگی به دست آورده‌اند اما کاری از دستشان برنمی‌آید. آنها بار بیش از حدی به تحلیلگران تحمیل می‌کنند. این چیزی نیست که بتواند به آنها کمک کند. این یک کار طاقت فرسا است. البته راه‌هایی وجود دارد که تحلیلگرها بتوانند دقیق کار کنند اما واقعیت این است که آنها نمی‌خواهند چیزی حل شود. چون اگر چنین شود آنها دیگر نمی‌توانند به درخواست پول برای حل موضوع ادامه دهند. شعار کسب و کار آنها این است: - مشکلات را سرپا نگه دار تا آمدن پول ادامه یابد – همه اینها به خاطر قراردادها و پول است.»  

ویلیام بینی: شعار ان‌اس‌ای: مشکلات را سرپا نگه دار تا آمدن پول ادامه یابد!

محرومیت مردم مطیع
یکی از عوامل عصبانیت مردم از جاسوسی دولت عدم اطلاع رسانی به مردم درباره تحت کنترل بودن ارتباطات آنها بوده است. هر چند دولت در این زمینه توجیهات امنیتی فراوانی را مطرح می‌کند اما این دلایل برای مردم قابل قبول به نظر نمی‌رسد. ریچارد کلارک (Richard Clarke) که از مدیران ارشد برنامه‌های خنثی‌سازی عملیات‌های تروریستی در دوران کلینتون و بوش بود می‌گوید: «این حرف که این جستجوی کامل باید از تروریست‌ها پنهان نگه داشته شود خنده‌دار است. تروریست‌ها از قبل در نظر داشته‌اند که چنین کارهایی انجام می‌شود. تنها آمریکایی‌های مطیع قانون بودند که به طرز خنده‌آوری از دانستن آنچه که دولتشان انجام می‌داد؛ محروم بودند.»

ریچارد کلارک: آمریکایی‌های مطیع به‌طرز خنده‌آوری از دانستن آنچهدولتشان انجام می‌داد؛ محروم بودند.

اهداف سیاسی در این کار دخالت دارد
ویلیام بینی که رئیس سابق برنامه ارتباطات دیجیتال آژانس امنیت ملی آمریکا بود؛ می‌گوید که او سامانه ان‌اس‌ای را طوری تنظیم کرده بود که تمامی اطلاعات به طور اتوماتیک رمزگذاری می‌شدند و در نتیجه دولت مجبور بود برای جستجو در میان آنها راه‌های تضمین شده‌ای را در پیش بگیرد و فقط هنگامی که دلیل خاصی برای تحت کنترل گرفتن ارتباطات فرد مشکوکی وجود داشته باشد اقدام به این کار کند.

اهداف سیاسی در این کار دخالت دارد نه محدودیت‌های تکنیکی.

اما اکنون ان‌اس‌ای تمامی داده‌ها را بدون رمزگذاری جمع می‌کند و برای مشاهده اطلاعات شهروندان وجود دلیل خاص نیز ضروری نیست. بینی اضافه می‌کند که روشی که در آن داده‌ها رمزگذاری ‌شده و نگهداری می‌شوند بسیار کم هزینه‌تر و ارزانتر از روشی است که هم اکنون دولت در پیش گرفته است و از همین جا معلوم می‌شود که اهداف سیاسی در این کار دخالت دارد نه محدودیت‌های تکنیکی.

دولت از اطلاعات به دست آمده برای رفتن به‌سراغ کسانی که از آنها خوشش نمی‌آید استفاده می‌کند.

بینی می‌گوید: «پایش عمده برای ایمنتر کردن ما کاری نکرده است. دولت از اطلاعات به دست آمده از طریق این پایش بزرگ برای رفتن به سراغ کسانی که از آنها خوشش نمی‌آید استفاده می‌کند.» عده‌ای دیگر از کسانی که قبلا در برملا شدن برنامه‌های مختلف ان‌اس‌ای نقشی داشته‌اند نظر بینی را تایید می‌کنند. برای مثال کرک ویب (J. Kirk Wiebe) گفته بود که این نوع نفوذ بدون اجازه به حریم خصوصی مردم آمریکا هرگز برای مواظبت از امنیت ملی ضروری نیست.

آیا کنترل بیشتر موجب جلوگیری از تروریسم شده است یا فرو ریختن حریم خصوصی مردم؟

این کار مسخره است!
در این میان اظهارات بری روبینز (Barry Rubins) که یک کارشناس تروریسم آمریکایی-اسرائیلی است جالب توجه است: «مهمترین چیز برای توجه در افشاسازی مربوط به جاسوسی بزرگ دولت آمریکا این است که از دیدگاه ضدتروریستی این کار مسخره است. همانطور که یکی از خوانندگان من می‌گوید؛ اساسا کار ان‌‌‌اس‌ای به جای تمرکز بر تروریست‌های احتمالی، معادل دیجیتالی جستجوی بدنی مادربزرگ‌های 80 ساله مینیسوتا است! در نتیجه جای تعجب نیست که چرا آمریکا نمی‌تواند جلوی کسی را بگیرد که احتمالا در ارتش آمریکا  کار تروریستی خواهد کرد و حتی با ارائه یک پاورپوینت دلایل خود را برای به گلوله بستن مردم توضیح می‌دهد؛ و یا چرا نمی‌تواند هشدارهای اطلاعات روسیه را در مورد تماس‌های تروریست‌های چچنی بفهمد!» 

بری روبینز: جاسوسی بزرگ دولت آمریکا از دیدگاه ضدتروریستی یک کار مسخره است!

کشته شدن سفیر آمریکا در لیبی یکی از حملات تروریستی بزرگ علیه منافع آمریکا در سال‌های اخیر بود. فرض کنید سفیر هشدار می‌دهد که ممکن است به سفارت حمله شود. کسی پاسخی نمی‌دهد. سپس او به مقام دوم سفارت می‌گوید که جانش در خطر است. باز کسی پاسخ نمی‌دهد. در این میان ارتش آمریکا هم مجاز به پاسخ دادن نیست! رئیس جمهور هم بدون این که تصمیمی درباره چیزی بگیرد می‌رود که بخوابد زیرا ارتباط بین وزرای دفاع و خارجه و رئیس جمهور قطع شده است و رئیس جمهور می‌رود بخوابد چون فردا یک جلسه مهم برای جمع‌آوری پول دارد. با این حال نگران چیزی نباشید! زیرا که روزانه سه میلیارد تماس تلفنی آمریکایی‌ها شنود شده و احتمالا تجزیه و تحلیل می‌شود! فردا روزنامه‌ها عکس جسد سفیر آمریکا در لیبی را چاپ می‌کنند. ان‌اس‌ای پاسخی ندارد. سیا هم فعلا اظهار نظر نمی‌کند. رئیس جمهور هم می‌گوید نباید چنین می‌شد! بدین ترتیب معلوم نیست برنامه یک تریلیون دلاری شنود و نفوذ برای مقابله با تروریسم به چه دردی می‌خورد!

روزانه میلیاردها تماس تلفنی توسط ان‌اس‌ای ضبط می‌شود و با این حال تروریست‌ها سفیر آمریکا در لیبی را می‌کشند!

داده‌هایی بیش از ظرفیت
کارشناسان شرکت کننده در کنفرانس رایانه، آزادی و حریم خصوصی که در ژوئن سال جاری میلادی در شهر واشنگتن آمریکا برگزار شد معتقدند که برنامه‌های جمع‌آوری انبوه اطلاعات مانند پریسم، داده‌هایی بیش از ظرفیت دولت را در اختیار آژانس‌های امنیتی آن قرار می‌دهد و این موضوع عملا در پیگیری مواردی که باید؛ مشکل ایجاد می‌کند. مایک ژرمن (Mike German)، کارشناس متخصص سابق هیئت فدرال بازرسی که مشاور سیاسی اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا در زمینه امنیت ملی است می‌گوید: «دانستن چیزهای بسیاری در مورد افراد فراوان (جمع‌آوری داده) هرچند کار بزرگی است اما در عمل برای پیدا کردن تعداد بسیار کمی کاربر بد در میان آنها خیلی خوب نیست. جمع‌آوری انبوه داده‌ها از افرادی که فعالیت مجرمانه ندارند به شما نخواهد گفت که فعالیت مجرمان به چه نحوی است!»

ژرمن: جمع‌آوری انبوه داده‌ها از افرادی که فعالیت مجرمانه ندارند به شما نخواهد گفت که فعالیت مجرمان به چه نحوی است!

به عقیده ژرمن: «مشکل دستگیری افراد مشکوک به اقدامات تروریستی هیچگاه ناتوانی در جمع‌آوری اطلاعات نبوده است؛ بلکه تجزیه و تحلیل اقیانوس‌هایی از داده‌های جمع‌آوری شده است.» ژرمن در باره جستجوی وجود ارتباط بین مردم و تروریست‌ها از طریق تجسس و تجزیه و تحلیل مکالمات و فعالیت‌های اینترنتی آنها می‌گوید: «این کار فهرست عظیمی از افراد مشکوک را به وجود خواهد آورد که بازرسی‌ها را با دستپاچگی مواجه خواهد کرد. آنچه که تجزیه و تحلیل ارتباط به وجود می‌آورد شک کردن به مردمی است که افراد مشکوک با آنها در ارتباطند. بدین ترتیب این ابر در حال رشد افراد مشکوک هیچگاه از بین نمی‌رود.» ژرمن همچنین در این کنفرانس به گزارش‌هایی اشاره کرد که براساس آنها کارمندان ان‌اس‌ای دسترسی بی‌اجازه و غیرمجازی به پایگاه داده‌های ضدتروریستی و اطلاعات مردم داشته‌اند.

کارمندان ان‌اس‌ای دسترسی غیرمجازی به اطلاعات مردم داشته‌اند.

داستان علمی تخیلی
وندی گروسمن (Wendy Grossman)، از برگزارکنندگان کنفرانس می‌گوید کار ان‌اس‌ای شبیه آن است که: «با ساختن تپه‌های بزرگتری از کاه به دنبال چند سوزن در میان آنها بگردیم!» سعید اشکان سلطانی یکی از کارشناسان حوزه تکنولوژی و حریم خصوصی که در این کنفرانس شرکت کرده بود جمع‌آوری انبوه اطلاعات را موجب به راه افتادن چیزی شبیه «مسابقه تسلیحاتی» دانست: «جمع‌آوری انبوه داده‌ها در کنار ابزار بهتر تجزیه و تحلیل معادل است با یک "مسابقه تسلیحاتی" که در آن کارشناسان اطلاعاتی سعی می‌کنند روابط جدیدی بین داده‌های جمع‌آوری شده پیدا کنند. ابزار‌های جدید تجزیه و تحلیل داده کارشناسان اطلاعاتی را به این باور خواهد رساند که می‌توانند با داشتن "داده‌های کافی" روابط بیشتری با تروریسم را کشف کنند. اما این باور بسیار شبیه به یک داستان علمی تخیلی است!»

گروسمن: نمی‌توان با ساختن تپه‌های بزرگتر کاه دنبال چند سوزن در میان آنها بگردیم!

از سوی دیگر کارشناسان حقوقی نیز معتقدند اگر دولت خواستار ثبت و ضبط تماس‌ها و فعالیت‌های ویژه‌ای است؛ می‌تواند موضوع را در دادگاه فعالیت‌های پایش خارج کشور مطرح کرده و به طور قانونی و تضمین شده به سرورهای کامپیوتری مورد نظر دسترسی داشته باشد. در این صورت حتی شرکت‌های ارتباطاتی نیز متوجه نخواهند شد که دولت چه نوع اطلاعاتی را از سرورهای آنها کسب می‌کند. هیچ مشکل تکنیکی هم برای چنین کاری وجود ندارد. حال با توجه به ممکن بودن این راه مطمئن این سوال که چرا دولت آمریکا به جمع‌آوری تمامی اطلاعات مردم جهان می‌پردازد هنوز پاسخ کامل و روشنی نیافته است.

انتهای پیام/