تئاتر خیابانی را با ۱۲۴ سند پرداختنشده تحویل گرفتم
خبرگزاری تسنیم: مدیر کانون تخصصی تئاتر خیابانی گفت: در زمان تحویل این سمت با اعتبارهای مالی کمی روبهرو شدیم و بدهیهایی از سال ۸۹ برای این مرکز به وجود آمده بود که از ۱۲۸ سند، ۱۲۴ سند آن پرداخت نشده بود و این یکی از ترمزهای پیشرفت در راه من بود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، چهارشنبه شب، سوم مهر ماه برنامه تخصصی «مجله تئاتر» با موضوع مسائل و مشکلات تئاتر خیابانی میزبان شهرام نوشیر مدیر کانون تخصصی نمایش های خیابانی بود.
در ابتدای برنامه منوچهر اکبرلو، مجری و کارشناس «مجله تئاتر» با بیان اینکه شهرام نوشیر ، سابقه طولانی در اجراهای میدانی(خیابانی) و صحنه ای دارد، این سوال را خطاب به نوشیر مطرح کرد که کانون نمایش های خیابانی را در چه وضعیتی تحویل گرفتید، نوشیر در پاسخ به وی گفت: وقتی از طرف اداره کل هنرهای نمایشی پیشنهاد مدیریت کانون تخصصی نمایشهای خیابانی به من داده شد خوشحال شدم که می توانم به عنوان یک سرباز فرهنگی دراین حوزه خدمت کنم. سابقهای طولانی در اجراهای میدانی و در زمان جنگ تحمیلی دارم، اما سالهای اخیر در صحنه بیشتر کار کردم، وقتی با فضای مدیریتی این حوزه مواجه شدم، تصمیم بر این شد هرگونه فکری در پیش برد تئاتر خیبانی انجام دهم. در زمان تحویل این سمت با اعتبارهای مالی کمی روبه رو شدیم و بدهی هایی از سال 89 برای این مرکز به وجود آمده بود که از 128 سند، 124 سند آن پرداخت نشده بود و این یکی از ترمزهای جلوی راه من بود.
وی تصریح کرد:من سعی کردم با ساختار فعلی رویه جدید خود را پیش ببرم و در این حوزه آسیب شناسی صورت بگیرد تا تازگی خوبی در نمایش های خیابانی ایجاد شود. ما تلاش کردیم تا در این آسیب شناسی تمامی هنرمندان کشور را در این جریان حاضر کنیم.
مدیر تئاتر خیابانی کشور در پاسخ به اینکه تا چه اندازه به اجراهای عموم فکر می کند، اظهار داشت: اعتقادی به اجرای عمومی ندارم، چرا که اجرای عمومی آثار، بخشی از قطار تئاتر خبابانی بود که به دلیل مشکلات مالی که گفتم، کمی راکد ماند.البته این منطق درست نیست که از همه حمایت شود، تئاتر خیابانی فقط اجرا نیست، ما باید برای بهبود وضعیت این عرصه بازنگریهایی انجام میدادیم. چرا باید هنرمندان شهرستانی 300 هزار تا یک میلیون و پانصد هزار تومان بگیرند و تهرانیها تا سه میلیون مورد حمایت قرار بگیرند که باعث شد به مطالعه در این رابطه بپردازم، به همین دلیل از شش هنرمند تهرانی، 12 هنرمند شهرستانی و دو حقوقدان در 45 روز وقت صرف کردیم و طرح استقرار گروه های نمایشهای خیابانی را تدوین کردیم تا با درجه بندی «الف»، «ب» و «ج» از گروهها حمایت کنیم، با این برنامه دورترین نقطه کشور با تهران تفاوتی نمیکند.
نوشیر در پاسخ به سوال کارشناس برنامه مبنی بر اینکه مدیر سابق تئاتر خیابانی این کارها را انجام نداده بود، گفت: اطلاعات کافی از این موضوع نداشتم، حتی دفتری هم وجود نداشت که بتوانم پی به موضوع ببرم، در ابتدا سندها را فراهم کردیم و در ابتدا 50 درصد بدهی ها پرداخت شد و تنها 10 سند وجود دارد که به دلیل کامل نبودن مستنداتش پرداختش به تاخیر افتاده است که آن هم در نوبت پرداخت است.
وی در ادامه درباره اجرای 11200 اجرای تئاتر خیابانی که قادر آشنا وعده آن را داده بود، اظهار داشت: براساس اسنادی که در دفتر تئاتر خیابانی داشتیم این برنامهریزی صورت گرفت به طوری که گفته شده بود 265 گروه تئاتر خیابانی حرفهای در کشور وجود دارد اما هیچ سندی در مورد آنها موجود نیست. ما در ایام نوروز 1392 اجرای تئاتر خیابانی 45 یادمان مسیر راهیان نور داشتیم. برای اجرای این آثار از گروههای بومی استفاده کردیم. قرارداد مالی با گروهها نزدیک به 500 اجرا بود، اما هنرمندان به دلیل فضایی که در آن مناطق حاکم است 692 اجرای نذری رفتند. در واقع این هنرمندان به کمک دست تنگی دولت آمدن و افتخاری به جهت اجرا برای شهدا کسب کردند. سالها گذشته گروهها از مناطق دیگر به مرزها میرفتند که هزینه زیادی به سبب ایاب و ذهاب، اسکان و .... برای مرکز به وجود میآورد.
در ادامه مدیر کانون تخصصی تئاتر خیابانی اظهار داشت: 160 منطقه در تهران نقطهیابی کردهایم که میتوان برای اجرای عموم آثار از آن استفاده کرد، بسیاری از هنرمندان درخواست اجرای رایگان داشتند، اما من از آنها خواستم تا کمی صبر کنند. در دورههای گذشته هنرمندان به اجرای عمومی میرفتند اما از مبلغ قرارداد خود اطلاعی نداشتند، طبق برنامهریزی که انجام هنرمندان پیش از اجرا از قرارداد خود مطلع میشوند. یک اتفاق مهم دیگری که افتاد این بود که ما فضای اجرای عمومی تئاتر خیابانی را از محدوده چهارراه ولیعصر(عج) فراتر بردیم.
وی افزود: در حال حاضر در چهار پارک و 9 نقطه تهران تقسیمبندیهایی صورت گرفته تا بزودی 20 نمایش اجرا بروند. برای اجرای عمومی فراخوان دادیم، اما به آن بسنده نکردیم و از خانه تئاتر هم خواستیم تا چند گروه را معرفی کند، از پنج مدیرگروه دانشگاه خواستیم تا سه اثر برگزیده هر دانشگاه را برای اجرا عمومی معرفی کنند؛ همچنین از بین برگزیدگان جشنوارههای گذشته که توانسته بودند در بخش طرح، ایده و کارگردانی رتبه بیاورند، بدون اولیت اجرای عمومی دادهایم.
نوشیر با اشاره به تشکیل دپارتمانهای تخصصی در بخشهای مختلف گفت: ما در این دپارتمانها از افرادی که کارشناسی ارشد تئاتر داشتند و سابقه فعالیت در تئاتر خیابانی برخوردار بودند دعوت به همکاری کردیم. در واقع دپارتمان کار تخصصی در حوزههای مختلف انجام میدهند.
مدیر کانون تخصصی تئاتر خیابانی در پاسخ به سوال اکبرلو مبنی بر کم شدن تعامل هنرمندان با مدیران، گفت: من از ابتدی ورودم بر روی گفتوگو کردن با تمامی هنرمندان این عرصه تاکید داشتم و از همه هم دعوت کردم تا با هم صحبت کنیم. تلاش کردم جوانان را به صحنه بیاورم، متاسفانه در حین گفتوگوها عدهای به دنبال سهمخواهی بودند و این مسئلهای است که بسیار با آن مخالف هستم.
در ادامه برنامه «مجله تئاتر» طبق روال همیشه آثار روی صحنه معرفی شدند و گزارشی از مراسم اختتامیه جشنواره نمایشهای آیینی سنتی پخش شد. در بخش نقد و بررسی برنامه هم، «مجله تئاتر» میزبان حسین پارسایی بود تا در مورد نمایش «من که دا نیستم» صحبت کند.
انتهای پیام/