ترس ضد انقلاب از عملکرد سردار شوشتری در سیستان و بلوچستان

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، "دیروز از هر چه بود گذشتیم، امروز از هر چه بودیم گذشتیم. آنجا پشت خاکریز بودیم و اینجا در پناه میز. دیروز دنبال گمنامی بودیم و امروز مواظبیم ناممان گم نشود. جبهه بوی ایمان می‌داد و اینجا ایمانمان بو می‌دهد. آنجا بر درب اتاقمان می‌نوشتیم یاحسین فرماندهی از آن توست، الان می‌نویسیم بدون هماهنگی وارد نشوید. الهی نصیرمان باش تا بصیر گردیم، بصیرمان کن تا از مسیر برنگردیم. آزادمان کن تا اسیر نگردیم".

این نوشته قسمتی از وصیت سردار بزرگ انقلاب شهید نورعلی شوشتری است که نشان از دلسوزی این سردار بزرگ نسبت به آینده کشور و انقلاب اسلامی دارد. در ادامه مطلب سعی داریم تا به زندگی این شهید عالیقدر انقلاب بپردازیم و از خدمات برجسته وی برای انقلاب اسلامی یادی کنیم.

نورعلی شوشتری در خانواده‌ای دهقان در سال 1327 در روستای ینگجه بخش سرولایت نیشابور به دنیا آمد. در سنین جوانی و در جریان حرکت‌های ضد رژیم شاهنشاهی فعال بود. وی در جلسات مربوط به انقلاب شرکت می‌کرد و در همین جلسات با مقام معظم رهبری، آشنا و به طور مرتب در جلسات ایشان شرکت می‌کرد.

وی که پیش از انقلاب اسلامی، در فعالیت‌های ضدرژیم ستمشاهی نقش بسزایی داشت، پس از پیروزی انقلاب و تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، جزو نخستین کسانی بود که به عضویت این نهاد مقدس درآمد.

اوایل انقلاب اسلامی و با شروع غائله کردستان، بعد از اینکه درگیری‌ها در کردستان به اوج خود رسیده بود، سردار در سپاه مشهد ثبت نام کرد و مدت کوتاهی در نیشابور آموزش‌های لازم را سپری و سپس عازم کردستان شد.

بعد از رفع توطئه دشمن در کردستان سردار شوشتری با خانواده به نیشابور عزیمت کردند اما همزمان با آغاز جنگ، سردار شوشتری با وجود مشکلات و داشتن سه فرزند جزو نخستین نفرات اعزامی به جبهه‌های جنگ بود.

طیبه درری همسر شهید شوشتری می‌گوید: وقتی از وی پرسیدم، چه خبر شده؟ کجا می‌روی؟ گفت: جنگ شروع شده باید بروم منطقه، گفتم: من تنها هستم، کسی را ندارم با سه بچه چه باید بکنم، صلاح نیست، سردار با آرامش همیشگی‌اش گفت: دوست دارم مثل حضرت زینب (س) باشی، پس حضرت زینب (س) چه باید می‌کرد، مگر تو از ایشان بالاتری؟! آرام شدم و گفتم: «من خاک پایشان هم نمی‌شوم.» بلند شد و وسیله‌هایش را برداشت و رفت. با آغاز جنگ رفت و دیگر ندیدمش، میدان، میدان عمل بود و روز امتحان، باید می‌رفت و رفت.

سردار شوشتری در زمان جنگ افتخار همرزمی با شهیدان بزرگواری همچون شهید باکری و شهید برونسی را دارد و در اکثر عملیات‌ها با مسئولیت‌های مختلف به ویژه فرماندهی محورهای عملیاتی حضوری فعال داشت که هفت بار جراحت شدید و تحمل رنج و درد ناشی از آن ماحصل این حضور فعال و مخلصانه بود.

با وقوع عملیات مرصاد به عنوان آخرین تلاش مشترک صدام و منافقین برای براندازی نظام جمهوری اسلامی، وی به توصیه مقام معظم رهبری مسئولیت این عملیات غرور آفرین را بر عهده گرفت. نقش برجسته وی در فرماندهی این عملیات مثال زدنی است تا جایی که در تماس مرحوم حاج سید احمد خمینی با وی و ابلاغ گزارش پیشرفت عملیات توسط آن مرحوم به امام خمینی (ره)، حضرت امام خطاب به سردار شوشتری می فرمایند: «در این دنیا که نمی‌توانم کاری بکنم. اگر آبرویی داشته باشم در آن دنیا قطعاً شما را شفاعت خواهم کرد»

بعد از جنگ، در مشهد مقدس، مسئولیت فرماندهی سپاه را به عهده گرفت و بعد از 12 سال خدمت در مشهد، به ارومیه رفت و با پذیرش فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع)، مسیر ترقی را به واسطه قابلیت‌های مدیریتی و اخلاقی و مردمداری طی و به سمت جانشینی فرماندهی نیروی زمینی سپاه نائل آمد و سازماندهی نوین نیروی زمینی سپاه را برعهده گرفت و در دوران طولانی در‌ این سمت باقی ماند و با حفظ سمت و هدف تأمین امنیت پایدار و حمایت از مردم منطقه سیستان و بلوچستان به عنوان فرمانده قرارگاه قدس جنوب شرق کشور منصوب شد.

سردار شهید شوشتری طرح‌های زیادی برای برقراری امنیت در منطقه سیستان و بلوچستان داشت، وی راه‌حل امنیتی منطقه را نظامی‌نمی‌دانست و ریشه ناامنی‌های منطقه را در فقر اقتصادی و فرهنگی جستجو می‌کرد. لذا با طراحی طرح‌های متعدد اقتصادی و فرهنگی در پی ریشه کن کردن نفوذ عناصر مخل امنیت در منطقه بود.

عملکرد سردار شهید شوشتری در مدت کوتاهی سبب ترس ضدانقلاب و عناصر وابسته به بیگانگان شده بود، چرا که آنان می‌دانستند با به اجرا درآمدن طرح‌های شهید شوشتری دیگر جایی برای آنان وجود نخواهد داشت، حدود یک هفته قبل از شهادت، طرح وی را برای سران عشایر و قبایل منطقه جنوب شرق کشور توضیح دادند و با استقبال آنان مواجه شد.‌این طرح، متضمن‌ ایجاد شغل و امنیت پایدار از طریق تأسیس بازارچه‌های مرزی وغیره بود، سران عشایر نیز با رویی گشاده برای اجرای طرح‌های شهید شوشتری اعلام آمادگی کرده و مشتاقانه پیگیر عملی شدن آنها بودند.

سرانجام در یکشنبه خونین 26 مهر 1388 در منطقه پیشین سیستان و بلوچستان، به همراه یاران به آرزوی دیرینش یعنی شهادت نائل آمد.

سردار شهید نورعلی شوشتری عمری با شرافت و مجاهدت به سر برد و برای صیانت از دستاوردهای انقلاب اسلامی‌ یعنی استقلال و جمهوری اسلامی‌همانند سربازی جانباز در خط مقدم حوادث و خطرات حضور یافت و خون خود را نثار توسعه، عمران و امنیت پایدار مردمی‌کرد که به آنان عشق می‌ورزید، آری، او با شهادت خود مشعل با شکوهی را در بلندای ابدیت پیش روی آیندگان و نیک‌اندیشان‌این مرز و بوم روشن کرد.

گزارش از آرش امیری

انتهای پیام/ آ