یک سوم سرطان‌های جهان به دلیل استعمال دخانیات/اشاعه قلیان جنگ اقتصادی و مفهومی است
خبرگزاری تسنیم: معاون اسبق وزارت بهداشت گفت: یک سوم سرطان‌های جهان به دلیل استعمال دخانیات است، اشاعه قلیان جنگ اقتصادی و مفهومی است، کسانی که خدا را قبول دارند با استعمال دخانیات و قلیان مقابله می‌کنند، این موضوع را از طرف وزیربهداشت پیگیری می‌کنیم.
محمد اسماعیل اکبری در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، درباره اینکه رئیس سازمان میراث فرهنگی در یکی از برنامه‌های زنده تلویزیونی که مخاطب فراوانی نیز داشت عنوان کرده است که کشیدن قلیان برای افراد خانواده هیچ اشکالی ندارد و چه اشکالی دارد پدر خانواده در کنار دختر و همسرش پکی به قلیان نیز بزند، اظهار داشت: بنده در آن زمانی که این برنامه تلویزیونی پخش شد در ایران نبودم و به عنوان نماینده ایران در کنگره بین‌المللی کنترل سرطان در دوحه قطر با حضور 23 کشور منطقه‌ای، حضور یافته بودم. بنابراین باید با وزیر بهداشت و مسئولان کشور در این باره صحبت کنم.
معاون اسبق وزارت بهداشت افزود: البته با این افراد ما در گذشته در بحث اشاعه قلیان مشکلات فراوانی داشتیم، ولی به صورت کلی می‌توانم عنوان کنم که شکستن قبح قلیان و دخانیات یک جنگ اقتصادی و مفهومی است. اگر ما خدا را قبول داریم واقعاً باید با استعمال دخانیات و قلیان که برای سلامتی مردم خطر دارد و خدا نیز راضی نیست و به جامعه آسیب و لطمه وارد می‌کند مقابله کنیم.
لطمات متعدد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، ذهنی و جسمی دخانیات
اکبری ادامه داد: دخانیات به شکل‌های مختلفی لطمات متعدد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، ذهنی و جسمی به جامعه وارد می‌کند و وقتی چنین چیزی که به بنده‌های خدا آسیب وارد می‌کند مسلماً خدا نیز راضی نیست و منشاء اغلب این حرف‌ها (شکستن قبح قلیان و دخانیات) را باید اینگونه به آن توجه کنیم که هر کاری که به مردم کمک کند و خدا راضی باشد صحیح است و برعکس آن هر کاری که به مردم کمک نکند و خدا نیز از آن راضی نیست مسلماً غلط است.
رئیس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: در مضرات استعمال دخانیات و قلیان هیچ شکی نیست و باید مسئولان کشور این مسئله را در نظر بگیرند که اگر مثلأ تولیدات کارخانه دخانیات را ارتقاء می‌دهند آیا به ضرر جان مردم هست یا خیر؛ یا اینکه جاده‌ای می‌سازند و یا یک مسیر هواپیمایی ایجاد می‌کنند در نهایت این مسافر به کدام شهر می‌خواهد سفر کند؟ اگر به شهری می‌خواهد سفر کند که باعث فساد و انجام خلاف شرع شود مسلماً ساخت آن جاده و مسیر هواپیمایی اشتباه است. باید خدمات مردم محور باشد.
زنانی که حتی قبل از بارداری استعمال دخانیات و قلیان داشته باشند کودکانی بیمار به دنیا خواهند آورد
وی در پاسخ به این پرسش که در این برنامه تلویزیونی رئیس سازمان میراث فرهنگی عنوان کرد که کشیدن قلیان برای زن یا مرد هیچ فرقی نمی‌کند، گفت: از نظر جسمی شاید کشیدن قلیان هیچ فرقی برای زن یا مرد نداشته باشد ولی باید این مسئله را در نظر بگیرید که یک سوم ابتلا به سرطان در جهان به خاطر استعمال دخانیات است ولی اگر عنوان می‌شود که کشیدن قلیان برای زن بدتر است به خاطر آن است که زن یک جایگاه مادری نیز دارد و باید افراد آگاه باشند که زنانی که حتی قبل از بارداری استعمال دخانیات و قلیان داشته باشند کودکانی بیمار به دنیا خواهند آورد.
80 درصد کودکانی که از مادران سیگاری به دنیا می‌آیند به عارضه چاقی مبتلا می‌شوند
رئیس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: استعمال سیگار و قلیان در زمان بارداری نیز به صورت جد خطرناک است، مادرانی که در دوران بارداری سیگار یا قلیان بکشند صددر صد کودکاشان بیمار خواهد شد و 80 درصد کودکانی که از مادران سیگاری به دنیا می‌آیند به عارضه چاقی مبتلا می‌شوند.
کنگره بین المللی کنترل سرطان؛ رژیم اشغالگر قدس را به عنوان کشور نپذیرفت
نماینده ایران در کنگره بین‌المللی کنترل سرطان درباره برگزاری این کنگره منطقه ای نیز بیان کرد: در کنگره بین‌المللی کنترل سرطان در دوحه قطر 23 کشور منطقه‌ای حضور داشتند که درباره آخرین دستاوردهای کنترل سرطان به بحث و گفت‌وگو پرداختند، بنده نیز به عنوان نماینده ایران به مباحث معنوی در حوزه درمان سرطان پرداختم.
اکبری خاطرنشان کرد: در کنگره بین‌المللی کنترل سرطان در دوحه قطر با حضور 23 کشور منطقه‌ای؛ رژیم اشغالگر قدس را به عنوان کشور نپذیرفتند، در این کنگره در مجموع ایران در بین این کشورها جزو بهترین کشورهای کنترل سرطان شناخته شد و کشورهایی مانند پاکستان و عراق نیز وضعیت کنترل سرطان در بین جمعیت‌شان وضعیتی نامطلوب عنوان شد.
شرح ماجرای صحبت‌های «قلیانی» رئیس سازمان میرات فرهنگی
به گزارش تسنیم، جنجالی ترین خبری که این هفته در حوزه میراث فرهنگی منتشر شد مربوط به اظهار نظر رئیس سازمان میراث فرهنگی نسبت به قلیان کشیدن و مجوزهایی بود که برخی از افراد از سازمان میراث فرهنگی می‌گیرند و در اماکن تاریخی قهوه خانه با سرو قلیان راه می‌اندازند.
محمد علی نجفی با حضور در یک برنامه تلویزیونی نظرش را در این باره گفت: موافق عرضه قلیان در برخی از مکان‌ها هستم اما نمی‌گویم در هر رستوران و فضای بسته و یا خانوادگی قلیان سرو شود، اما مکان‌های مناسبی برای این کار هم وجود دارد. باید ببینیم چقدر امکان تفریح و نفس کشیدن برای مردم ایجاد کرده ایم. آیا اگر محدودیت ایجاد کنیم جوان‌ها نمی‌روند در جای دیگری قلیان بکشند؟ بدتر از آن ممکن است در خانه غیر از قلیان چیزهای دیگری هم بکشند.
وی درباره ممنوعیت قلیان برای خانمها گفت: من موافق این ممنوعیت نیستم. اگر من با همسر و دخترم قلیان کشیدم چه اشکالی دارد که آنها هم یک پک قلیان بکشند. البته می‌دانم بسیاری از افراد با این حرفم مخالف هستند. باید دید تفریحات مردم چقدر است و ببینیم که آیا ممنوعیت آن قابل دفاع است یا نه. شاید برخی از این محدودیت‌ها بیش از حد بوده است اگر این محدودیت‌ها خود را به شکل دیگری نشان داد آن وقت چه؟ شاید باید در برخی از تصمیمات تردید کنیم. هر چه انسان را منع کنید او حریص تر می‌شود.
این اظهار نظر نجفی، واکنش‌های متعددی را در بر داشت و می‌گفتند رئیس یک سازمان فرهنگی نباید رسماً مجوز استفاده از قلیان را به مردم می‌داد آن هم زمانی که همه پزشکان سعی دارند مردم را از مضرات قلیان آگاه کنند.
تذکر بیش از 20 نماینده به اظهارات «قلیانی» نجفی/ یک پک قلیان برابر 40 نخ سیگار است
براین اساس در پایان جلسه علنی مجلس در مورخ سه شنبه 30 آبان، بیش از 20 نفر از نمایندگان که اسامی آنها از تریبون مجلس اعلام نشد، نسبت به سخنان رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تذکر دادند.
محمدعلی نجفی رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در برنامه پایش گفته بود: «اگر بناست قلیان باشد، زن و مرد ندارد».
در تذکر نمایندگان، سخنان نجفی در مصاحبه زنده تلویزیونی، مغایر شئونات مسئولان نظام، ضدعلمی و ضد فرهنگی خوانده شده و خواستار خودداری از تکرار چنین مطالبی و اصلاح آن شدند.
گفتنی است احمدی لاشکی نماینده نوشهر و چالوس نیز در تذکری شفاهی خطاب به رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گفت: علیرغم اینکه خدمت وی را ارادت دارم اما آقای نجفی نکتهای را فرمودند که جای بحث دارد. اینکه وی گفتند بحث قلیان و قلیان‌کشی برای خانمها آزاد است، جای تعجب دارد.
او از گفتوگوهایش با پزشکان عضو در مجلس خبر داد و به نقل از آنها گفت که یک پک قلیان برابر 40 نخ سیگار است.
بر این اساس این نماینده مجلس نتیجه سخنان رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را یک آسیب جدی خواند و افزود: به جای اینکه به حوزه سلامت کمک کنیم، چنین عارضه‌ای به بخش سلامت وارد می‌کنید؟ نجفی باید روشن و شفاف اعلام کنند که این حرفشان چیزی جز آسیب به سلامت جامعه نیست.
یادداشت نجفی: من طرفدار گسترش قلیان نیستم/تفاوت زن و مرد در قلیان تبعیض است
در این راستا محمد علی نجفی رئیس سازمان میراث فرهنگی درباره قلیان یادداشتی منتشر کرد که به شرح زیر است: هم چنان که پیش بینی می‌کردم، سخنانم در برنامه پایش شبکه اول سیما بازتاب گسترده‌ای یافت و مخالفان و موافقان درباره‌اش به بحث پرداختند. مثل هر موضوع دیگری، گروهی هم، این موضوع را بهانه‌ای کردند تا دعواهای سیاسی را زنده کنند و نسبت‌های ناروا بدهند، اما بیشتر، هم مخالفان و هم موافقان، کمک کردند تا زوایای تازه‌ای بر این بحث گشوده شود و امیدوارم این بحث در قالبی کلی‌تر و درباره محدودیت‌های غیرضرور ادامه پیدا کند و کار‌شناسان و متخصصان آسیب‌های اجتماعی، روانی و حتی اقتصادی این محدودیت‌ها را بررسی و ارزیابی کنند.
قلیان تنها یک مصداق از پدیده‌ای است که آن را محدودیت‌های غیرضروری می‌دانم و در جامعه ما بسیار است و تجربه چندین ساله همه ما نشان می‌دهد که تا چه اندازه به زیان منافع ملی کشور است. طبیعی است که همه ما دوست داشته باشیم، جامعه ما، جامعه‌ای عاری از هر نوع عمل ناپسند و غیراخلاقی باشد، اما آیا با منع و محدودیت موفق خواهیم شد؟ تجربه ما و کشورهای دیگر نشان داده است که منع و محدودیت کارایی چندانی ندارند و جز در مواقع ضروری کاربرد آن زیان‌هایی به بار می‌آورد که به نقض غرض اصلی منجر می‌شود.
از این گذشته مخالفت با یک محدودیت غیرضروری و غیرقانونی، لزوما به معنی طرفداری گسترشِ آن نیست. مثلا اگر کسی، مخالف برخورد با سیگاریها باشد، طرفدار گسترش سیگار نیست، من هم طرفدار گسترش قلیان کشیدن نیستم، بلکه ممنوعیت آن را محدودیت غیرضرور می‌دانم که عوارض نامناسبی دارد.
پر واضح است که هر عمل مجرمانه‌ای ناپسند است، اما هر عمل ناپسندی جرم نیست. بسیاری از رفتار‌ها در خانه و خیابان ناپسند و گاهی حتی از نظر اخلاقی نیز مردود است، اما جرم نیست و برای از بین بردن آن به ممنوعیت و محدودیت متوسل نمی‌شوند.
قلیان کشیدن هم ممکن است از نگاه ما ناپسند باشد و نباید آن را ترویج و گسترش داد، اما نمی‌توان آن را در ردیف جرایم تعریف کرد و با مردمی که قلیان می‌کشند یا با مراکزی که قلیان ارائه می‌کنند، چنان برخورد کرد که گویی مجرم هستند. هر قاعده‌ای که گذاشته می‌شود و محدودیتی ایجاد می‌کند، باید پشتوانه‌ای حقوقی یا اخلاقی داشته باشد. آنچه اتفاق افتاده است، از جنس محدودیت‌های غیرضروری و بدون پشتوانه قانونی و شرعی و حتی عرفی است. در عین حال اعمال آن بدون انجام کار فرهنگی و روشنگری زیان‌های روانی، اجتماعی و حتی اقتصادی فراوانی در پی خواهد داشت.
انتخاب بین بد و بدتر برای ما موضوع آشنایی است و درباره آن بسیار گفته شده است. ما همیشه بین انتخاب خوب و خوب‌تر مخیر نیستیم. گاهی ناگزیریم بین دو گزینه «بد» و «بدتر» یکی را انتخاب کنیم. ما دوست داریم که همه خوبی‌های ممکن، در کشور گسترش یابد و با هیچ نکته بدی در جامعه روبرو نشویم، اما آیا چنین چیزی ممکن است؟
بحث درباره قلیان کشیدن نیز بحث بین بد و بدتر است. عده‌ای خیال می‌کنند با منع و ایجاد محدودیت برای پدیده‌ای مثل قلیان یا پدیده‌های دیگری از این سنخ، همه چیز درست می‌شود. اما تجربه نشان داده است که چنین نیست. در ظاهر ممکن است بتوانیم قلیان را از اماکن عمومی تحت نظارت جمع کنیم، اما در واقع آن را به جای دیگری برده‌ایم، به جایی غیر قابل کنترل‌تر و پنهان‌تر که ممکن است با چیزهای دیگری هم گره بخوردکه متاسفانه گره خورده است. احتمالا متخصصانی که به آمارهای شفاف تری در زمینه اعتیاد دسترسی دارند، راحت‌تر بتوانند مسئله را توضیح دهند و از عمق فاجعه‌ای که امروز به واسطه مصرف مواد مخدر و بخصوص مواد مخدر شیمیایی جامعه را تهدید می‌کند سخن برانند.
ممکن است با حسن نیت و برای کاهش این موضوع تلاش کنیم و تا جایی که بتوانیم محدودیت ایجاد کنیم، اما نتیجه‌ای که می‌گیریم، درست برعکس باشد و خلاف میلمان آن را گسترش بدهیم. تجربه‌هایی از این دست در کشور ما و کشورهای دیگر کم نیست.
نکته دیگری که در بین سخنانم مورد توجه منتقدان و موافقان قرار گرفت، تفاوت گذاشتن بین زن و مرد در قلیان کشیدن بود. تمام آنچه در این یادداشت نقل شد، در این مورد هم مصداق دارد. این تفاوت گذاشتن نیز از جنس محدودیت‌های غیرضروری است که در آن نشانه تبعیض هم وجود دارد. چرا قلیان کشیدن را ناپسند یا جرم می‌دانند؟ مگر غیر از این است که توجیه اصلی، زیانی است که به استعمال کننده وارد می‌کند؟ مگر این زیان برای زنان و مردان متفاوت است؟ حتی اگر توجیه‌ها و دلایل دیگری هم وجود داشته باشد، راهش تاکید کردن بر این تبعیض نیست. این تاکید نتیجه عکس می‌دهد و زنانی را که ممکن است هیچ علاقه‌ای به این کار نداشته باشند را نیز به واکنش وا دارد.
ریشه بسیاری از چنین تصمیم‌هایی در بی‌اعتمادی به ساز و کارهای درونی جامعه است. اگر اجازه بدهیم جامعه خود پسند و ناپسندش را در روند زندگی اجتماعی تعریف کند و با دخالت‌های غیرضروری در آن اخلال ایجاد نکنیم، بسیاری از این نگرانی‌ها از بین خواهد رفت. چنین اخلال‌هایی نه تنها کاری از پیش نمی‌برد که در نگاهی کلان به زیان منافع ملی و حتی به زیان سلامت روانی، اجتماعی و اخلاقی جامعه است. برای مبارزه با اشاعه و مصرف سیگار و قلیان بهتر است جامعه و بخصوص جوانان را با مضرات آنها و زیان‌های ناشی از این مصرف آگاه سازیم و تفریحات سالمی را جانشین لذت( کاذب یا واقعی) دور هم نشستن و گپ زدن و قلیان کشیدن کنیم.
عدم منع و محدودیت برای قلیان لزوما به معنی استفاده از آن در همه جا نیست. چنان که امروز هم در بسیاری از مراکز تفریحی قلیان مصرف نمی‌شود. هنوز می‌توانیم قهوه خانه‌هایی قدیمی در تهران و بسیاری از نقاط کشور بیابیم که صاحبان آنها به دلیل همین زیان‌هایی که ممکن است قلیان داشته باشد، قلیان سرو نمی‌کنند. اگر چنین منع و محدودیت‌هایی وجود نداشته باشد، حق انتخاب افزایش پیدا می‌کند و هر کس بنا به درک و علایق خود دست به انتخاب می‌زند.
به نظرم تجربه‌ای که در مراکز عمومی برخی از کشورها درباره سیگار وجود دارد، برای ما هم مفید است. همه می‌دانند که سیگار برای فرد استعمال کننده مضر و برای افراد حاضر در محیط بسیار مضر‌تر است. از سوی دیگر تعداد کسانی که در همه جای دنیا سیگار استعمال می‌کنند، بسیار زیاد است، اما از آن‌جا که تجربه نشان داده است که منع و محدودیتش عملا ناممکن است، با اختصاص فضاهایی برای سیگاریها در بسیاری از مراکز عمومی مانند فرودگاه‌ها، رستوران‌ها و... از زیان‌های آن کاسته و مصرف آن را کنترل کرده‌اند.
درباره قلیان هم باید به همین ترتیب عمل کرد. رستوران‌ها، کافه‌ها، قهوه خانه‌ها و مراکزی با شرایط و امکانات خاص باید وجود داشته باشند که در آن قلیان ارائه شود و مراکز عاری از قلیان نیز باید وجود داشته باشند و مردم حق دارند که کدام را انتخاب کنند. البته وظیفه دولت و دستگاه‌ها و رسانه‌های فرهنگی و اجتماعی نیز بر سر جای خود باقی است که باید مردم را نسبت به آسیب‌ها و زیان‌های مختلف مصرف مواد دخانی و از جمله قلیان آگاه سازند و راه‌های جذاب‌تری را برای گذران اوقات فراغت به آنها پیشنهاد کنند.
انتهای پیام/
