بمباران کامبوج توسط آمریکا پس از امضای موافقت‌نامه پایان جنگ
خبرگزاری تسنیم: در ســال ۱۹۷۳ موافقت‌نامه پایان یک دهه جنگ ویتنام امضا شــد؛ با این همــه بمباران کامبوج همچنان ادامه یافــت. بمبارانی که تا پیش از موافقت‌نامه مذکور، به بهانــه حمایت از جان آمریکاییان در ویتنام انجام می‌شــد.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، در سال 1965 سربازان تایلندی و چریک‌های ویتنام‌جنوبی که کامبوج را به صورت ســاندویچ در میان گرفته بودنــد، به خاک کامبوج تجاوز کردند.
یادداشت‌های شــورای امنیت‌ملی آمریکا تایید می‌کند که واشنگتن، با کمک مالی به تایلند و ویتنام‌جنوبی در مرزهای کامبوج، سعی در کشاندن پادشاه این کشور(سیهانوک) به وابستگی آمریکا داشت.
سازمان جاسوسی آمریکا(CIA) افزون بر سربازان تایلندی و ویتنام‌جنوبی، دو نیروی چریکی دیگر به نام«خمرسرای» و «خمرکروم» از قبایل کامبوجی مخالف را استخدام، آموزش داده و مسلح کرده بود.
رژیم خمرهای سرخ پس از پنج سال جنگ داخلی در کامبوج، در جنوب‌شرقی آسیا به حکومت رسیدند. حدود یک میلیون و هفتصد هزار نفر(حدود یک چهارم جمعیت کامبوج) بین سال‌های 1975 تا سال 1979 به وسیله رژیم مائویستی خمرهای سرخ که تحت حمایت آمریکا بودند، در کامبوج کشته شده و یا بر اثر فرسودگی و گرسنگی جان خود را از دست دادند.
در اواخر سال 1958 با کمک مالی سیا، این نیرو‌ها به درون کامبوج رخنه کرده و در کودتای ژنرال خائن کامبوجی و درون یک توطئه برندازی قرار گرفتند.
این کودتا و توطئه‌های قتل، بمب‌گذاری اتومبیل مشترک شاه کامبوج و رئیس‌جمهور چین و دیگر اقدامات سازماندهی شده سیا، به فرجام نرسیدند؛ اما قاچاق اسلحه در صندوق‌های سفارت آمریکا، خرابکاری در اقتصاد کامبوج و تاسیس بانکی در پنوم پن(پایتخت کامبوج) برای تضعیف روحیه مقامات بلند پایه، تاحدودی به توفیق انجامید.
آمریکا در تعقیب ویتنامی‌های شمالی، روستاهای کامبوجی نزدیک مرز را چند بار بمباران کرد. با افزایش جنگ در هند و چین، تاخت‌و‌تازهای چریک‌های تربیت شده سیا به درون خاک کامبوج افزایش یافت. بمباران هوایی گسترده، فروریختن بمب‌های ناپالم و کار گذاشتن مین‌های زمینی توسط ارتش آمریکا، شمار فراوانی از مردم غیر نظامی کامبوج را هلاک کرد.
در سال 1969 اوضاع به یکباره دگرگون شد. با روی کار آمدن نیکسون و هنری کسینجر(به عنوان مشاور امنیت‌ملی رئیس‌جمهور آمریکا) حملات پراکنده ایالات متحده به درون کامبوج به بمباران گســترده هواپیماهای غــول پیکر ب – 52 یا «فرش بمب‌ریزی» مبدل شــد.
در طی 14 ماه بعدی، بیش از 3630 بار، هواپیماهــای ب-52 بر روی کامبوج بمب ریختند. دولت نیکسون، گزارش‌های نظامی را تحریف می‌کرد و اغلب استدلال می‌آورد که دشمنان ویتنامی آمریکا در خاک کامبوج پایگاه دارند و او حق دارد از حق تعقیب خود استفاده کند.
در سال 1970 طی یک کودتای سیاسی،«لون نول» به ریاست کامبوج رسید.«سیمون هرش»(1) در شرح حال کسینجر می‌نویسد که طبق مدارکی انکارناپذیر، لون نول ازســال 1969 با ماموران سیا در ارتباط و تماس بوده است.
هنوز چند ساعت از کودتا نگذشته بود که جنگ پنج ساله و وحشتناک کامبوج در 1970 آغاز شــد. بر اثر قدرت هوایی آمریکا، ده‌ها روستای کامبوج به خاکستر تبدیل شــد. صف‌های طولانی آوارگان، راهپیمایی خود را آغاز کردند. بهانه این تعدی نابودکننده، جنگ با ویتنام شــمالی بود.
در ســال 1973، موافقت‌نامه پایان یک دهه جنگ ویتنام امضا شــد؛ با این همــه بمباران کامبوج همچنان ادامه یافــت. بمبارانی که تا پیش از موافقت‌نامه مذکور، به بهانــه حمایت از جان آمریکاییان در ویتنام انجام می‌شــد؛ ولی با پایان جنگ ویتنام نه تنها بمباران قطع نشد بلکه مقدار بمبی که در ماه‌های بعدی بر ســر کامبوج ریخته شد، دو برابر مجموع سال‌های پیش بود. با این تجاوز، اقتصاد سنتی جامعه کامبوج نابود شد و کامبوج کهن برای همیشه به تاریخ پیوست؛ اضافه بر اینکه بیش از دو میلیون نفر بی‌خانمان شدند.(2)
انتهای پیام/
