اجتناب از شعارزدگی در گزارش ۱۰۰ روزه

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، تا چند روز دیگر رئیس جمهور در یک برنامه تلویزیونی حسب قولی که به مردم داده بود گزارشی از عملکرد 100 روزه دولت یازدهم ارائه خواهد کرد.

در این گزارش کارنامه دولت جدید در یک دوره 100 روزه در حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، سیاست خارجی و ... به سنگ محک نقد افکار عمومی سپرده می شود تا عیار خدمت دولتمردان و میزان پیشرفت کشور در معرض قضاوت عمومی قرار بگیرد. سنت حسنه گزارش دهی دولتمردان به مردم  اگر چه پاسخی به اعتماد ملت نسبت به رئیس جمهور است و می تواند مقوم امیدهایی باشد که در دل توده های مردم برای حل مشکلات کشور به وجود آمده اما اگر  این پاسخگویی رویکردی شعاری و شتابزده به خود بگیرد باعث می شود گزارشات از صداقت و بیان واقعیات کشور فاصله بگیرد و دردی از مردم دوا نکند.

*گزارش صادقانه از تراز پیشرفت کشور در 100 روز

از همان ابتدا هم مشخص بود که رئیس جمهور نه ید بیضایی دارد و نه دم مسیحایی که بخواهد ظرف 100 روز مسائل کشور و مشکلات اصلی مردم را معجزه وار حل کند و وعده حل فوری برخی از مشکلات ظرف  یک دوره سه ماهه بیشتر یک شعار تبلیغاتی برای جمع کردن رای است. یکی از آثار سوء این شعارزدگی در سنت حسنه پاسخگویی به مردم انکار خدمات گذشته و پیشرفت های سابق کشور است. یعنی اینکه چون دولت نمی تواند ظرف 100 روز معجزه بکند پس ناگزیر با فرافکنی و مسئولیت گریزی، مقصر تمام مشکلات را دولت گذشته معرفی بکند و تمام اقدامات صورت گرفته در دولت قبل را نمایشی و غیر کارشناسی بداند. مسئولان دولت فعلی در مصاحبه ها و اظهارنظراتشان از مسکن مهر گرفته تا سهام عدالت و هدفمندی یارانه ها و حتی پیشرفت های علمی و پزشکی در دولت قبلی را مشتی اقدامات غیر کارشناسی و نمایشی عنوان می کنند و مرتب وعده سر خرمن می دهند. این در حالی است که اقتضای منطق این است که دولت کنونی تراز خدمت و پیشرفت در کشور را ارتقا دهد.

دولت های نهم و دهم بر اساس آخرین گزارشی که خدمت رهبر معظم انقلاب ارائه کردند و معظم له تاکید نمودند که این گزارش می بایست به سمع و نظر افکار عمومی برسد به تراز و رکوردی از خدمت و پیشرفت در عرصه های مختلف عمرانی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و ... دست یافتند که برای مردم ملموس است. دولت کنونی در گزارش 100 روزه باید توانسته باشد این تراز را به اندازه 100 روز ارتقا داده باشد نه بیشتر و نه کمتر! اینکه برخی بخواهند برای فرار از پاسخگویی به مردم کارنامه دولت قبل را صفر کنند و بعد عملکرد خود را باصفر بسنجند نه تنها صادقانه نیست بلکه  از انصاف به دور است و به تدریج افکار عمومی را بر ناتوانی دولت در انجام کارهای بزرگ متقاعد می کند.

کلید سفرهای استانی و قفل شهر ژنو نکته دیگر که به پاسخگویی صادقانه و فارغ از شعارزدگی دولت کمک می کند مواجهه مستقیم دولت با مردم در سفرهای استانی است. دولت گذشته سنت حسنه ای به نام سفرهای استانی پایه گذاری کرد که مقام معظم رهبری آن را جزء نقاط قوت دولت گذشته برمی شمردند. اما دولت یازدهم  به دلایل مختلف از حضور مستقیم در میان توده های مردم در اقصی نقاط کشور  تا کنون اجتناب کرده است. انتظار مردم و نخبگان این بوده و هست که دولت یازدهم نقاط ضعف دولت قبلی را نداشته باشد اما ادامه دهنده نقاط قوت آن باشد.

اگر سفرهای استانی یک الگوی کارآمد برای کاهش مصائب بوروکراسی وارداتی ایران است دولت جدید با برطرف کردن برخی نقایص آن می تواند ادامه دهنده این مسیر خوش یمن و پر برکت باشد. ارتباط مستقیم با مردم در دور افتاده ترین نقاط کشور ضمن اینکه گوش دولتمردان را با درد توده ها آشنا می کند باعث می شود تا دولت به ظرفیت های ملی و بومی کشور بیش از گذشته واقف شود.

خیلی وقت ها در کوره دهات ها و شهرهای دوردست این مملکت کلید هایی افتاده است که ظریف ترین دیپلمات ها نمی توانند آنها را در خیابان های شهر ژنو پیدا کنند. چه بسا که کلید های سفرهای استانی قفلهای شهر ژنو را نیز باز کند. جوانان و نخبگان این مرز و بوم که در گستره ای به وسعت جغرافیای ایران پراکنده اند بعضی اوقات راه حل هایی ارائه می دهند که می تواند بخش معظمی از مشکلات کشور را بدون دست درازی روبروی بیگانگان بکاهد. مثلا در دیدار اخیر مقام معظم رهبری با دانشگاهیان در ماه مبارک رمضان یکی از اساتید دانشگاه ماده ای را معرفی کرد که هم امکان تولید انبوه آن در مملکت ما وجود دارد و هم چند برابر نفت قیمت و مشتری دست به نقد در دنیا دارد. چرا دولت باید خود را از این ظرفیت داخلی محروم کند و همه چیز را تحت الشعاع آزمون و خطا در دیپلماسی قرار دهد.

**پاسخ منطقی به نقدها

نکته پایانی در خصوص گزارش 100 روزه رئیس جمهور که می تواند به صداقت این گزارش کمک کند و مانع از شعارزدگی گردد پاسخ منطقی رئیس جمهور به نقد های مشفقانه ای است که طی سه ماه گذشته در خصوص استارت کاری دولت و عزل و نصب هزاران مدیر در این کشور در رسانه ها و محافل سیاسی و مذهبی مطرح شده است. رئیس جمهور در جمع ائمه محترم جمعه گفته بود که موعظه حسنه رو چشم دولت قرار دارد. ایشان بارها از انتقاد استقبال کرده است و گواه صداقت این ادعای رئیس جمهور در گزارش صد روزه برای مردم به نمایش در خواهد آمد که چه میزان دولت یازدهم به موعظه حسنه، نقد مشفقانه  و پیشنهادهای ناصحانه صاحب نظران و کارشناسان مهتمم  و ملتزم است. اگر بخواهیم یک عکس فوری از نقدهای صورت گرفته طی 100 روز گذشته از دولت داشته باشیم که ضرورت دارد جناب حجت الاسلام والمسلمین دکتر روحانی  نسبت به آنها پاسخ روشنی ارائه دهد برخی رئوس زیر در حوزه های مختلف به دست می آید.

حوزه اقتصادی:

1- اصرار رئیس جمهور بر اعلام خالی بودن خزانه در صورتی که بر اساس مدارک و مستندات موجود که در رد این ادعا حداقل چند سرمقاله در روزنامه رسالت نوشته شده است.
2- عدم تغییر نرخ تورم علی رغم وعده رئیس جمهور و حتی بالا رفتن بی حساب و کتاب قیمت برخی اقلام خوراکی نظیر لبنیات، تخم مرغ و ... .
3- تلاش برای کاهش سه دهک از یارانه بگیران بدون هیچ مبنای قانونی با توجیه اینکه منابع وصولی یارانه ها کفاف نمی دهد درصورتی که بر اساس قانون و محاسبه وجوه دریافتی دولت پس از اجرای قانون هدفمندی چنین ادعایی بسیار بی مبنا به نظر می رسد.
4- جلوگیری رسمی از کاهش نرخ دلار و کم ارزش نگه داشتن پول ملی با اظهار نظر رئیس کل بانک مرکزی در صورتی که تقویت فوری  پول ملی یکی از شعارهای اصلی دکتر روحانی بود.
5- فراموش کردن وعده انتخاباتی داده شده توسط رئیس جمهور مبنی بر توزیع یارانه به صورت کالا در کنار یارانه های نقدی
6- مصاحبه وزیر صنعت و دامن زدن به افزایش قیمت خودرو (بالاخره یک خودرو پراید برای دولت چقدر تمام می شود!)
7- توقف طرح مهر آفرین و جلوگیری از جذب 500 هزار جوان در کشور با توجه به اینکه اشتغال یکی از دستور کار های فوری رئیس جمهور بود.
8- توقف طرح ساخت میلیونی مسکن مهر و جایگزین کردن آن با طرح 50 هزار واحد مسکن اجتماعی
9- لغو طرح خودکفایی بنزین و واردات بنزین از کشور هند تحت عنوان اکتان ابزار
10- قطع اضافه کار کارمندان و مخالفت با طرح افزایش حقوق این اقشار بدون در نظر گرفتن فشارهای تورمی و...

حوزه سیاست داخلی:

1- عزل و نصب های مسئله دار و استفاده گسترده از برخی عناصر فعال در جریان فتنه 88 و آشوب 78 در مدیریت های عالی کشور و اخلال در روند استعلامات آنها از وزارت اطلاعات و سایر مراجع ذی صلاح
2- عدم هماهنگی با ائمه جمعه و نمایندگان مجلس در نصب استانداران و فرمانداران
3- تعطیل کردن سفرهای استانی و برخورد چهره به چهره با مردم
4- توسعه فعالیت عناصر فرقه ای و گروهگ های تجزیه طلب در مرزهای کشور به منظور اخلال در امنیت داخلی با ترور برخی مرزداران و دادستان زابل و ...
5- القای مکرر یاس و ناامیدی به مردم با  ارائه آمارهای غیر واقعی
6- تلاش برخی رسانه های طرفدار دولت برای حذف شعار مرگ بر آمریکا
7- عدم توجه به شایسته سالاری و به کارگیری جوانان در مدیریت های عالی به نحوی که دولت یازدهم به یکی از پیرترین دولت های پس از انقلاب تبدیل شده است.
8- به کارگیری عناصر وابسته به احزاب منحله مشارکت و مجاهدین و مجمع روحانیون مبارز که در 30 خرداد سال 88 همزمان با قیام مسلحانه منافقین در سال 60 دستور آشوب در روز شنبه را صادر کردند در مناصب عالی و معاونت های رئیس جمهور.
9- تلاش برای رفع حصر سران فتنه با توجه به عدم توبه آنها و اصرارشان بر مواضع قبلی و...

حوزه سیاست خارجی:

1- تحت الشعاع قرار دادن سال حماسه سیاسی و اقتصادی با دیپلماسی آزمون و خطا
2- برخی اقدامات نابجا در سفر به نیویورک نظیر تماس تلفنی با اوباما و مذاکره مستقیم با وزیرخارجه آمریکا که با اصول مشخص تامین منافع ملی سازگار نیست.
3- جمع آوری تابلوهای صداقت آمریکایی از سطح شهر تهران و تلاش برای حذف شعار مرگ بر آمریکا که ناشی از خوشبینی و ذوق زدگی زاید الوصف دولتمردان نسبت به مذاکرات بود.
4- پشت پا زدن به مذاکره کنندگان با خالی کردن مشت آنها در مقابل دشمن با طرح اوضاع بد اقتصادی
5- به تعطیلی کشاندن بخشی از فعالیت های هسته ای در نیروگاه آب سنگین اراک، کاهش میزان غنی سازی 20 درصد در سه ماه گذشته که در گزارش آمانو بدان اذعان شد. این تعطیلی یادآور تعلیق داوطلبانه در سال 2003 بدون کسب امتیازات مشخص از طرف غربی است.
6- تقلیل سطح مطالبات ملت در مذاکرات به آزاد سازی پنج یا شش درصد از پول های بلوکه شده در بانک های اروپایی و آسیایی آن هم به طور قسطی
7- کاهش ارتباط با کشورهای مخالف آمریکا به خصوص در آمریکای لاتین
8- غفلت از دیپلماسی عمومی با تعطیل کردن کنفرانس هایی نظیر افق نو که با حضور فیلم سازان مستقل و ضد آمریکایی برگزار می شد.
9- عدم توجه به ظرفیت های ساخت درونی قدرت جمهوری اسلامی و نفوذ منطقه ای کشور در مذاکرات و...

حوزه فرهنگی و اجتماعی:

1- انتصاب عناصری که اعتماد مجلس را جلب نکردند و در جریان فتنه کارنامه مشخص دارند به سمت معاونان وزیر علوم
2- عزل برخی روسای انقلابی دانشگاه ها و جایگزین کردن آنها با عناصری که سابقه روشنی در همسویی با آرمانهای انقلاب ندارند.
3- اصرار برخی مسئولان دولتی بر حضور در شبکه های اجتماعی نظیر فیس بوک و غیر مجرمانه دانستن آن توسط وزیر  فرهنگ و ارشاد اسلامی
4- تلاش برای بازگشایی برخی انتشارات که سابقه اهانت به مقدسات را دارند نظیر انتشارات چشمه و ...
5- فعالیت برخی نویسندگان مسئله دار در روزنامه های حامی دولت
6- ارسال فیلم  فرانسوی "گذشته" به عنوان نماینده ایران در اسکار  و بی اعتنایی به منتقدین
7- طرح مسئله خوانندگی زنان توسط وزارت ارشاد و تداوم مسیر دولت خاتمی در حوزه فرهنگ
8- اتخاذ سیاست تسامحی در خصوص صدور مجوز نشر کتاب و ...

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.