سیار: شعر هیئتی عروة الوثقای عظمت شعر فارسی است

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پس از تجلیل از شش شاعر برجسته‌ انقلاب در سلسله نشست‌های «شب شاعر»، در ایام عزاداری سید و سالار شهیدان امام حسین(ع) مراسم پاسداشت شاعر آئینی و انقلابی استاد حبیب چایچیان متخلص به حسان در هفتمین برنامه شب شاعر عصر روز گذشته سه‌شنبه پنجم آذر ماه باحضور علی انسانی، محدث خراسانی، حجت‌الاسلام محمدرضا زائری، کمال شفیعی، محمد علی مجاهدی، احسان محمدحسنی، مرتضی امیری اسفندقه، گلعلی بابایی، سهرابی‌نژاد، عباس براتی‌پور، محمدمهدی سیار و جمعی از شاعران جوان و اهالی عرصه ادب و هنر برگزار شد.

در این مراسم محمد علی مجاهدی، حجت‌الاسلام زائری، علی انسانی و محمدمهدی سیار به سخنرانی پرداختند و پیرامون شاخصه‌های شخصیتی و شعر استاد حبیب چایچیان مطالبی را عنوان کردند سپس در انتهای مراسم استاد حسان مورد تجلیل و تقدیر قرار گرفت و از سوی سازمان فرهنگی هنری اوج و بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس به او هدایایی تقدیم شد.

محمد مهدی‌سیار در این مراسم گفت: استاد حبیب چایچیان آخرین بازمانده از تبار کسانی است که شعرهایش فراگیر و همیشگی به نظر می‌رسد ادبیات و شعر محاصر از چند گسست در زمانه رنج می‌برد که همه یا بیشترشان متولد دو قرن اخیر است که در تاریخ ادبیات به چشم می‌خورد. اولین گسست جدایی شعر از مردم است بحران مخاطب در این میان مهمترین مسئله به شمار می‌آید در گذشته وقتی حافظ و سعدی شعر می‌گفتند بی‌آنکه وسیله‌ای از ارتباطات جمعی وجود داشته باشد این شعر دست به دست می‌گذشت و گستره‌های وسیعی را طی می‌کرد از سمرقند تا بغداد و ... اما شعر امروز چنین اقبالی میان مردم ندارد و با وجود اینکه شاید شاعر آن را یکی از شاهکارهای خود بداند به زودی به دست فراموشی سپرده شود.

سیار گسست دوم را جدایی شعر از موسیقی دانست و ادامه داد: بعد از تحولات مدرن ادبیات شعر فارسی به گونه‌ای از موسیقی سنتی جدا شد تحولاتی که توسط شاعرانی همچون نیما ، شاملو و منصور در شعر به وجود آمد به غزل هم رسید و آنها که با قافیه و آهنگ عجین بودند خود را از موسیقی رها کردند و شعر با این گسست روبرو شد. 

وی جدای شعر از آیین را گسست سوم اعلام کرد و افزود: این جدایی از پس لرزهای جدال تمدن ما با تمدن غرب بوده است که شاعران در جوی جدا از مردم و آیین زندگی می‌کنند. منظوراز آیین هم دین و معرفت دینی است و هم آداب و رسوم رایج در زمانه. وقتی شعر مولانا کارکردی در مجالس سما و خانقاهی صوفیان داشت یا در مراسم‌های مذهبی سطوح بالا به کار می‌رفت یعنی با آیین زمانه ارتباط داشت اما امروز شعرای ما پیوند وسیعی با آداب و رسوم زمانه ندارند .

این شاعر آیینی در ادامه سخنان خود به گسست چهارم که جدایی شعر از اندیشه است اشاره کرد و گفت: دیگر کسی از مردم از شعرا توقع ندارد که حکیم یا فیلسوف باشد شاعر در کنار دیگر صنوف به یک صنف تبدیل شده است در حالی که شاعران در گذشته، فیلسوف ،‌حکیم و یا عارف بودند اما الان شاعر فقط شاعر است شعر از پایه‌ای که در گذشته داشته دور شده است شاید همین چهار عامل باشد که شعر فارسی را به این روز انداخته است.

سیار تاکید کرد: تنها حوزه از شعر از گسست‌های رایج مصون مانده شعر هیئتی است نه حتی شعر آیینی که حتی در برخی از حوزه‌های شعر آیینی گسست‌های به چشم می‌خورد اما شعر هیئتی ما با وجود ضعف‌های ادبی توانسته گسست‌های مذکور را در خود راه ندهد.

وی تصریح کرد: شعر هیئتی نسخه نجات پیکره شعر معاصر است و عروة الوثقای شکوه و عظمت شعر فارسی است. استاد حسان انس با قرآن کریم را در شعرهای خود به وضوح نشان داده است و اشاره مستقیم به آیات قرآن از مشخصه‌های بارز شعر استاد چایچیان است و همگی می‌دانیم روح ایشان در انس دائمی با کلام الهی به سر می‌برد. 

انتهای پیام/