یک آن شد این عاشق شدن؛ دنیا همان یک لحظه بود / آواز ایران مدیون تعزیه است

خبرگزاری تسنیم - یاسر شیخی یگانه

هر زمان  که صحبت از موسیقی محرم می‌شود، آنچه بیش از همه حسرتش را می‌خوریم؛ جای خالی خواننده‌های مطرح موسیقی ایران در این ژانر است. برخی از این خواننده‌ها در سال‌های گذشته وعده‌هایی برای پرداختن به این بخش از موسیقی را داده‌اند، اما تاکنون چیزی از آنها شنیده نشده است.

با این حال، علیرضا قربانی چند سال پیش در این وآدی ورود کرد و اثری ماندگار را خواند. «شب دهم» سریالی بود با موضوع ماه محرم و تعزیه که تیتراژ پایانی آن را قربانی خواند. تیتراژ و موسیقی این سریال به قدری مورد استقبال قرار گرفت که بسیاری از بینندگان تلویزیون، این سریال را با تیتراژش و صدای قربانی به یاد می‌آورند. این اثر هم اکنون نیز بعد از گذشت چندین سال همچنان در میان مردم محبوب است.

روز 14 و 15 آذر کنسرت «شب دهم» به خوانندگی علیرضا قربانی طبق روال چند سال گذشته در برج میلاد و در ایام محرم برگزار شد.

آواز ایران مدیون تعزیه است

قربانی در شب دوم این کنسرت و بعد از خواندن قطعه نخست به بیان صحبت‌هایی درباره موسیقی عاشورا و برگزاری کنسرت در این ایام پرداخت و گفت: برنامه امسال ما این بود که همچون چند سال گذشته به اجرای برنامه‌ای در ایام محرم بپردازیم که خوشبختانه با همت دفتر موسیقی توانستیم مجوز این اجرا را اخذ کنیم.

این خواننده جوان با اشاره به ارتباط موسیقی آوازی ایران با تعزیه اظهار کرد: بخش مهمی از موسیقی آوازی ایران در قرن‌های گذشته از طریق تعزیه حفظ و احیا شده است. بسیاری از گوشه‌های موسیقی ایرانی از طریق تعزیه و به صورت سینه به سینه تا به امروز حفظ شده‌اند.

وی ادامه داد: ما در گذشته برای هر آیینی مراسم خاصی داشته‌ایم. برای روزهای غم و عزا نیز موسیقی خاص خود را داشته‌ایم که این روزها این نوع از موسیقی کم‌کم در حال فراموشی است. ما باید برای ترویج موسیقی‌هایی که اصالت دارند تلاش کنیم.

قربانی در پایان گفت: تلاش می‌کنیم که هر سال در ایام ماه محرم کنسرتی داشته باشیم که در آن به اجرای قطعاتی با مضمون موسیقی مذهبی و متناسب با حال و هوای این ماه بپردازیم.

نخستین قطعه‌ای که در این کنسرت اجرا شد، بر اساس شعری از ابوسعید ابوالخیر ساخته شده بود.

قطعه بعد، از ساخته‌های علی تجویدی بود. شعر قطعه «مرغ حق» را بیژن ترقی سروده است. به گفته قربانی؛ علی تجویدی قطعه «مرغ حق» را زمانی می‌نویسد که در بیمارستان بوده است. تجویدی نزدیک‌های صبح احساس می‌کند که حالش بهتر شده و باید برخیزد. در آن هنگام ملودی قطعه «مرغ حق» را می‌نویسد.

«چیست در زمزمه مبهم آب» قطعه بعدی بود.

وقتی قربانی تقاضای سکوت می‌کند!

قربانی وقتی می‌خواست قطعه آوازی برنامه را با همراهی پیانو بهنام ابوالقاسم اجرا کند، از تماشاگران خواست که سکوت را رعایت کنند.

معمولا در کنسرت‌های موسیقی هرگز چنین درخواستی از تماشاگران نمی‌شود. حال این که چرا علیرضا قربانی از حاضران در سالن همایش‌های برج میلاد چنین تقاضایی می‌کند، خود علت دیگری دارد.

بلیط‌های کنسرت شب دهم هرگز در قالب معمول کنسرت‌های کشور فروخته نشده بودند. این برنامه با حمایت شهرداری برگزار شد و براساس روالی که در کشور ما برای برنامه‌های مناسبتی وجود دارد؛ بلیط‌های این برنامه نیز به صورت رایگان در اختیار گروه خاصی قرار گرفته بود.

این که از کنسرتی حمایت شود، خود امری خوب و قابل تقدیر است. اما وقتی بلیط‌ها قرار است رایگان پخش شود، باید مراقب بود که بلیط‌ها را به دست کسی رساند که قدر موسیقی، و یک کنسرت را از جنبه هنری بداند. فراتر از آن وقتی کنسرتی برای محرم برگزار می‌شود، شایسته نیست که نیمی از صندلی‌های سالن سالن خالی باشد.

باید بلیط‌ها را به دست کسانی رساند که قدر چنین فرصت‌هایی را بدانند و با علاقه و اشتیاق از آن استقبال کنند.

نکته دیگری که در این میان وجود دارد این که؛ افرادی که قرار است به این کنسرت بیایند را باید پیش از آمدنشان توجیه کرد. باید آنها را درباره قوانین و شرایط حضور در سالن کنسرت آگاه ساخت تا مبادا با کودکانشان به چنین برنامه‌هایی بیایند و در میان اجرای قطعات تمرکز هنرمندان را بر هم بزنند.

خیلی از کسانی که به کنسرت «شب دهم» آمده بودند با نوع موسیقی که اجرا می‌شد اصلا آشنا نبودند. بسیاری از آنها در میانه اجرا برخاستند و سالن را ترک کردند.
خیلی از آنها نیز به درخواست کودکانشان چندین بار آمدند و رفتند. شاید به همین دلیل بود که قربانی از تماشاگران خواست که سکوت را در سالن حفظ کنند.

دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد / یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد

این بیتی بود که آغازگر آواز قربانی به همراه پیانو بود. در هنگام خواندن این آواز برخی‌ها سالن را ترک کردند و برخی از کودکان حاضر در سالن گریه می‌کردند. این در حالی بود که آواز اجرا شده همچون دیگر آوازهای علیرضا قربانی، قطعه‌ای شنیدنی بود.

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می‌درید / وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می‌آفرید

این قطعه همان قطعه‌ای است که بسیاری از مردم ایران آن را شنیده‌اند و از آن خاطرات بسیاری دارند. جالب این که درست هنگام آغاز این قطعه، صدای خداحافظی برخی از مردم به گوش می‌رسید. کسانی که می‌خواستند سالن را ترک کنند خیلی راحت با آشناهای خود خداحافظی می‌کردند و اصلا از این که صدایشان بلند باشد واهمه‌ای نداشتند.

این رفتار که از نا آشنا بودن مردم با قوانین برگزاری کنسرت‌های موسیقی نشات می‌گیرد؛ زنگ خطری است برای مسئولان فرهنگی کشور. آنها باید وضعیت را برای حضور مردم از طبقه‌های مختلف اجتماعی در کنسرت‌ها و برنامه‌های هنری فراهم کنند تا عامه مردم ما اینقدر با حال و هوای برنامه‌های هنری ناآشنا نباشند.

مرز در عقل و جنون باریک است / کفر و ایمان چه به هم نزدیک است

این قطعه نیز پایان بخش کنسرت «شب دهم» بود.

انتهای پیام /