محتشم کاشانی نماد شعر عاشورایی است

امیر اسماعیل آذر در گفت‌و‌گو با خبرنگار تسنیم در اصفهان،  پیرامون نقش و جایگاه ادبیات آئینی و به‌ویژه ادبیات عاشورایی در ارتقا و گسترش ادبیات فارسی اظهار کرد: شعر آئینی و به‌ویژه شعر عاشورایی یکی از پر بسامدترین ژانرهای شعری در بین ادبیات ما است.

وی افزود: شعر عاشورایی ریشه در ادبیات ما دارد و از کسایی مروزی در قرن چهارم هجری آغاز شده و به وسیله قوامی رازی و بعد از آن سیف فرغانی ادامه داده شده است.

عضو هیئت مدیره انجمن ادبیات تطبیقی با بیان این‌که ثنایی غزنوی در قرن ششم روند شعر عاشورایی را ادامه داده است، تصریح کرد: شعر عاشورایی در دوران صفویه به اوج خود رسیده و نماد این اوج در اشعار محتشم کاشانی دیده می‌شود.

وی با بیان این‌که در زمان قاجار شعر به حد فراوانی خود رسید، افزود: در زمان قاجار از اشعار محتشم کاشانی مدلی به دست آمد و افرادی نظیر صباحی بیدگلی، سروش، وحشی بافقی، شیخ کمپانی و دیگر شاعران نامی از وی تبعیت کرده و محتشم را مدل شعر و شاعری خود در این وادی قرار داد.

آذر با بیان اینکه در روزگار معاصر تنوع شعر عاشورایی در حوزه شعر سپید، نیمایی و دیگر قالب‌های شعری دیگر نمایان می‌شود، خاطرنشان کرد: در میان همه این ها اشعاری که مرثیه است، می‌توان از شعر ایرج میرزا، حسین مسرور، مرحوم همایی، حسن حسینی، محدثی خراسانی، قیصر امین پور، سلمان هراتی و بسیاری دیگر از شاعران نام آور نام برد.

وی با بیان این‌که شعر دفاع مقدس نیز یکی از غنی‌ترین و قوی‌ترین ژانرهای شعری است، اظهار کرد: نسبت به عمر شعر دفاع مقدس بسیار شاعران در این راه خود آزمونده‌اند و با مضامین جذاب اشعار آهنگین و مانا در میان این اشعار وجود دارد.

عضو هیئت مدیره انجمن ادبیات تطبیقی درباره تأثیر برگزاری جشنواره‌های شعر آئینی در مقاطع تحصیلی در رشد و تربیت شاعران متعهد تصریح کرد: این جشنواره‌ها در این زمینه سراسر تأثیر بوده و زمینه‌های رشد پسین را برای فرزندان ما فراهم می‌کند.

وی با بیان این‌که شعر آئینی در واژه‌ای به نام توجه و عنایت خلاصه می‌شود،افزود: برگزاری این‌گونه جشنواره‌ها به معنای توجه کردن به فرزندان جوان ما برای تشویق آنها در مسیر شعرهای آئینی به ویژه شعر عاشورایی است.

آذر پیرامون چگونگی تقویت ادبیات ایران در زمینه شعر آئینی و به ویژه شعر عاشورایی بیان کرد: هر شاعری باید پیشینه خود را مرور کند و هویت خود را در مسیر شعر مذهبی و یا شعر آئینی در بیابد و اگر پیشینه خود را دریافت می‌تواند قوی خود را نشان دهد.

انتهای پیام/ ب