زمزمه‌های استقلال پژوهشگاه مطالعات آموزش‌وپرورش رنگ واقعیت می‌گیرد؟
خبرگزاری تسنیم: پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش به عنوان تنها مرکز تحقیقاتی این وزارتخانه چشم انتظار است تا زمزمه‌های استقلال مجدد این پژوهشگاه رنگ واقعیت بگیرد تا شاید بساط اقدامات غیرکارشناسی از مجموعه آموزش‌وپرورش برچیده شود.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، شاید یکی از حاشیه‌سازترین اقداماتی که بر مجموعه آموزش و پرورش گذشت بحث ادغام پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش با سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزش در سال 1390 بود این موضوع منجر به حاشیه نشینی و انزوای تنها نهاد پژوهشی در وزارت آموزش و پرورش شد.
اگر چه برخی از اعضای هیئت امنای پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در آن مقطع زمانی بارها اعلام کردند که هرگونه تغییر ساختار در پژوهشگاه باید به تصویب هیئت امنا برسد اما این اعتراضات راه به جایی نبرد و سرانجام تنها مرکز تحقیقات مستقل در وزارت آموزش و پرورش با دارا بودن 4 پژهشکده در تهران و یک مرکزدر تبریز، و داشتن بیش از 50 عضو هیئت علمی و کارشناس پژوهشی با سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی ادغام شد.
کارشناسان پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش معتقدند که این نهاد می‌تواند به صورت مستمر وضعیت عوامل مختلف تاثیرگذار بر عملکرد آموزش و پرورش را رصد کرده و به عنوان چشم و گوش مدیران داده‌های مورد نیاز را برای تصمیم گیری در اختیارشان قراردهد ولی با ادغام صورت گرفته نقش این نهاد تضعیف شد.
اما این روزها همزمان با تغییرات مدیریتی در وزارتخانه آموزش و پرورش و روی کارآمدن وزیر جدید، اعضای هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش نیز خواسته‌هایی داشته وبه احیای مجدد پژوهشگاه امید بسته‌اند.
یکی از دغدغه‌های مهم برخی از اعضای هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش اجرای قانون بازنشسته ساختن زود هنگام آنهاست.
شاید بتوان گفت که علی اصغر فانی وزیر آموزش و پرورش نیز به طور غیر مستقیم به این موضوع گریزی زده وبه آن اشاره مختصری کرده است. وی در این خصوص می‌گوید: در طول 8 سال گذشته نیروهایی که سابقه خدمت آنها به 30 سال نرسیده بود را بازنشسته کردند. اتاقهایی فکری را در آموزش و پرورش ایجاد کردیم که در این اتاق‌های فکر مسائل آموزش و پرورش با دعوت از صاحبنظران حوزه و دانشگاه مورد بررسی قرار می‌گیرد یعنی در کنار ساختار رسمی یک ساختار غیر رسمی را در آموزش و پرورش به صورت اتاق فکر ایجاد کرده‌ایم.
** تلاش برای استقلال پژوهشگاه
اما وقتی موضوع بازنشستگی اعضای هیئت علمی پژوهشگاه را با مجید قدمی، رئیس پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش مطرح می‌کنیم آن را تائید نکرده و به رد آن می‌پردازد.اگرچه قدمی در خلال صحبت‌هایش عنوان می‌کند که پژوهشگاه باید مستقل بوده و زیر مجموعه سازمان خاصی فعالیت نکند.
وی در این خصوص می‌گوید:مقوله پژوهش در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش به عنوان یکی از زیرنظام‌ها تعریف شده است که هم‌اکنون در حال تدوین زیرنظام پژوهش و ارزشیابی هستیم که در آن از ستاد تا مدرسه وضعیت پژوهش را در آموزش و پرورش تعریف کرده‌ایم و پیش بینی می‌شود که تا پایان سال این سند را آماده کنیم که امیدواریم با تصویب آن پژوهشگاه به استقلال دست یابد چرا که شان پژوهشگاه اینگونه نیست که وابسته به یک سازمان دیگر باشد.
** اگر پژوهش نباشد نظرهای شخصی مبنای تصمیم گیری در اموزش و پرورش می‌شود
این در حالی است که یکی از اعضای هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش به خبرنگار تسنیم می‌گوید: باوجود افزایش سابقه بازنشستگی برای کارکنان دارای کارشناسی ارشد و یا مدرک معادل در قانون مدیریت خدمات کشوری به 35 سال، طبق آئین نامه وزارت علوم مقرر شده تا اساتید دارای مدرک دکتری و برخوردار از رزومه فعالیت‌های علمی پس از گذراندن مراحل دشوار برای ارتقا، با 30 سال سابقه بازنشسته شوند و ادامه سابقه کاری آنها به 35 سال بستگی به اعلام نیاز سازمان و گروه آموزشی دارد که در آن صورت می‌توانند به صورت سال به سال و تا 5 سال ادامه همکاری داشته باشند.
وی می‌افزاید: سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی نمی‌تواند بدون استناد به آئین نامه وزارت علوم فردی را بازنشسته کند البته این سازمان تاکنون توانسته برای ادامه همکاری برخی اعضا از هیئت امنا مجوز بگیرد اما باید توجه داشت که هیئت امنا نیز شرایط خاص خود را دارد و نمی توان پرونده تمام افراد را به آنجا برد بنابراین وزارت علوم باید این آئین نامه را اصلاح کند.
این عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش با اشاره به اینکه هم‌اکنون بحثی که مطرح است در رابطه با سهل گیری و سخت گیری در اجرای این آئین نامه در پژوهشگاه است،گفت:اگر چنین آئین نامه‌ای وجود نداشت اعضای هیئت علمی پژوهشگاه که به وجود انها نیاز داریم بازنشسته نمی‌شدند.
وی ادامه می‌دهد: فعالیت اعضای هیئت علمی پژوهشگاه برای آموزش و پرورش ضروری است و اعضا با حضور در جلسات شورای عالی آموزش و پرورش و شورای عالی انقلاب فرهنگی طرح‌های بسیاری را مطرح و بررسی می‌کنند در حقیقت باید بگویم اگر آموزش و پرورش پژوهشگاه مطالعاتی نداشته باشد اقداماتی که در آن انجام می‌شود بر مبنای نظرهای شخصی و سلیقه‌ای خواهد بود.
این عضو هئیت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش با اشاره به اینکه پژوهشگاه آموزش و پرورش را در مسیر علمی و کارشناسی هدایت می‌کند، می‌افزاید: در تمام دنیا بیشترین مراکز علمی و پژوهشی مربوط به آموزش و پرورش است اما ما در ایران چه کردیم؟ آمدیم و تنها پژوهشگاه مطالعاتی آموزش و پرورش را که نهاد مستقلی بود با سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی ادغام کردیم و این ثمری نداشت جز اینکه پژوهشگاه را کوچک و درمانده کرد.
وی بیان می‌کند: حال که دوران وزارت قبلی به پایان رسیده و وزیر جدیدی هدایت آموزش و پرورش را بر عهده گرفته است این انتظار را داریم که به استقلال پژوهشگاه آموزش و پرورش کمک شود.
بسیاری از افراد و صاحب نظران ازسکوت کارشناسان دانشی در دستگاه‌های اجرایی همواره به عنوان یک زنگ خطر یاد می‌کنند چرا که سکوت کارمندان آگاه و دارای دانش و کم توجهی به سواد و دانایی آنها در فرایندهای سازمانی می تواند به یاس و عدم کارایی بیانجامد.
شاید اغلب فرهنگیان و صاحب نظران آموزش و پرورش بارها این جمله را از وزیر آموزش و پرورش شنیده‌اند "هیچ کاری را بدون پژوهش و همفکری با افراد توانمند و صاحب نظر انجام نمی‌دهم" حتی فانی از شکل گیری اتاق فکر در آموزش و پرورش یاد کرده است بنابراین در چنین شرایطی این انتظار وجود دارد صاحب نظران و افراد دارای فکر و اندیشه در وزارتخانه عظیمی همچون آموزش و پرورش مورد حمایت قرار بگیرند.
با آغاز فصل جدیدی از مدیریت‌ها در وزارت آموزش و پرورش زمزمه‌هایی از شکل گیری تلاش‌هایی برای احیای مجدد پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش به گوش می‌رسد؛ پژوهشگاهی که بسیاری از اعضای هیئت علمی آن می‌توانند به وزارت آموزش و پرورش در اجرای بهتر برنامه‌های تحولی‌اش کمک کنند این روزها از ایفای نقش واقعی‌اش ناتوان است.
** پژوهشگاه باید مستقل باشد تا بتواند نقد کند
یکی از اعضای پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم می‌گوید: هم اکنون نیروی انسانی و اعضای هیئت علمی پژوهشگاه به نصف کاهش یافته است به گونه‌ای که تعداد پست‌ها و فضای در اختیار اعضا کاهش یافته در حالیکه قبل از ادغام شرایط این گونه نبود و کتابخانه مجهزی را نیز در اختیار داشتیم.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا این احتمال وجود دارد که پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش احیا شود و از زیر مجموعه سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی خارج شود، عنوان می‌کند: در این زمینه چند تئوری مطرح است نخست اینکه پژوهشگاه با همین ساختار فعلی زیر نظر سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی فعالیت کند یا اینکه با دانشگاه فرهنگیان ادغام شود تا از ظرفیت پژوهش متقابل یکدیگر استفاده کنند همچنین دیدگاه دیگری وجود دارد که پژوهشگاه زیر نظر شورای عالی آموزش و پرورش قرار بگیرد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش ادامه می‌دهد: درخواست اعضای پژوهشگاه این است که این نهاد به صورت مستقل همانند گذشته به فعالیت خود ادامه دهد اما متاسفانه شرایط به گونه‌ای است که نتایج طرح‌های پژوهشی به مذاق مسئولان خوش نمی‌آید.
از سوی دیگر یک کارشناس پژوهشی به خبرنگار تسنیم می گوید: اگر ما یک پژوهشگاه مستقل داشتیم و اجازه اظهار نظر علمی به آنها داده می شد قطعا سند تحول بنیادین اینطور ناقص و با این همه ایراد شروع نمی شد و نظام آموزشی گرفتار معضلات 6.3.3 نمی شد. پژوهشگاه ذاتا باید مستقل باشد تا بتواند نقد کند ما از زمانی که با سازمان پژوهش ادغام شدیم نقش اصلی خود را از دست دادیم. متاسفانه بسیاری از مسولان هم تحمل پذیرش نتایج پژوهش ها را ندارند و تنها راه منطقی ، احیای پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش و حفظ استقلال آن و البته کاربردی تر شدن پژوهشهاست.
به گزارش تسنیم این روزها کارشناسان و پژوهشگران، پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش منتظر هستند تا ببینند در فصل جدید فعالیت‌ها در وزارت آموزش و پرورش، پژوهش در آموزش و پرورش جان گرفته و پژوهشگاه به استقلال می‌رسد البته پژوهش‌هایی که در پژوهشگاه نیز صورت می‌گیرد باید کاربردی‌تر باشد.
انتهای پیام/
