ایران همنوا با مهدی (عج) در اربعین حسین (ع)
خبرگزاری تسنیم: بیش از ۱۰۰۰ سال است که هر عاشورا سیل اشک امام عصر(عج) در مصیبت جد بزرگوارش سرازیر می شود و پیراهن سیاه را به تن می کند و تا اربعین حسینی، به سوگ شهید کربلا مینشیند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، زیارت ناحیه مقدسه یکی از زیارتهایی است که امام حسین (ع) در روز عاشورا با آن زیارت میشود. زیارت ناحیه مقدسه از امام زمان (عج) در وصف حادثه کربلا و عاشورا صادر شده و از بهترین و مستندترین متون جهت شناخت مقام آسمانی و ملکوتی امام حسین (ع) میباشد.
زیارت ناحیه مقدسه با درود بر پیامبران و اهل بیت محمد (ص) و حسین (ع) و یارانش در کربلا آغاز میشود. پس از آن، به شرح کامل اوصاف و رفتار امام حسین (ع) پیش از جنگ، زمینههای جنگ ایشان، شرح کشته شدن و سختیهای او، و عزادار شدن تمام عالم و موجودات زمینی و آسمانی میپردازد. در پایان، با توسل به اهل بیت و دعا، زیارت پایان میپذیرد. در زیر ترجمه فرازهایی از این زیارت میآید:
سلام بر آن سرهای جدا از بدن
سلام برتو (اى حسین بن على) و بر پدرانِ پاک و طاهِـرَت، سلام برتو و بر فرزندانِ شهیدت، سلام بر تو و بر خاندانِ یارى دهندهات (به دین الهى)، سلام بر تو و بر فرشتگانِ مُلازمِ آرامگاهت، سلام بر آن کشته مظلوم، سلام بر برادرِ مسمومش، سلام بر على اکبر، سلام بر آن شیر خوارِ کوچـک، سلام بر آن بدنهاى برهـنه شده، سلام بر آن خانوادهاى که نزدیک (و همراه سَروَرشان) بودند، سلام بر آن به خاک افتادگان در بیابانها، سلام بر آن دور افتادگان از وطنها، سلام بر آن دفن شدگـانِ بدون کفن، سلام بر آن سرهاى جدا شده از بدن، سلام بر آن حسابگر (اعمالِ خویش براى خدا) و شکیبا.
سلام بر آن مظلومِ بى یاور، سلام بر آن جاى گرفته در خاکِ پاک، سلام بر صاحـبِ آن بارگـاهِ عالى رتبه، سلام بر آن کسى که ربّ جلیل او را پاک و مطهّر گردانید، سلام بر آن کسى که جبرئیل به او مباهات مىنمود، سلام بر آن کسى که میکائیل در گهواره با او تکلّم مىنمود، سلام بر آن کسى که عهد و پیمانش شکسته شد، سلام بر آن کسى که پرده حُرمَتش دریده شد، سلام برآن کسى که خونش به ظلم ریخته شد، سلام برآنکه با خونِ زخمهایش شست و شو داده شد.
سلام بر آنکه از جامهاى نیزهها جرعه نوشید، سلام بر آن مظلومى که خونش مباح گردید، سلام بر آنکه در ملأ عام سرش بریده شد، سلام بر آنکه اهل قریهها دفنش نمودند، سلام بر آنکه شاهرَگش بریده شد، سلام بر آن مدافعِ بى یاور، سلام بر آن مَحاسنِ به خون خضاب شده، سلام بر آن گونه خاک آلوده، سلام بر آن بدنِ برهنه، سلام بر آن دندانِ چوب خورده، سلام برآن سرِ بالاى نیزه رفته، سلام بر آن بدنهاى برهنه و عریانى که در بیابانها (ىِ کربلاء)، گُرگهاى تجاوزگر به آن دندان مىآلودند، و درندگان خونخوار بر گِردِ آن مىگشتند.
سلام برتو اى مولاى من و بر فرشتـگانى که بر گِـردِ بارگاه تو پَر مىکِشند، و اطرافِ تُربتـت اجتماع کردهاند، و در آستانِ تو طواف مىکنند، و براى زیارت تو وارد مىشوند. سلام بر تو، من به سوى تو رو آوردهام، و به رستگارى در پیشگاه تو امید بستهام، سلام بر تو سلامِ آن کسى که به حُرمتِ تو آشناست، و در ولایت و دوستىِ تو مُخلص و بى ریا است، و به سببِ محبّت و ولاى تو به خدا تقرّب جسته و از دشمنانت بیزار است.
سیل اشک امام زمان (عج) در رثای امام حسین (ع)
سلام بر تو، سلام کسی که قلبش از مصیبت تو جریحه دار، و اشکش به هنگام یاد تو جارى است، سلام کسی که دردناک و غمگین و شیفته و فروتن است، سلام کسی که اگر با تو درکربلاء مىبود، با جانش (دربرابرِ) تیزىِ شمشیرها از تو محافظت مىنمود...
اگرچه زمانه مرا به تأخیر انداخت، و مُقدَّرات الهى مرا از یارىِ تو بازداشت، و نبودم تا با آنان که با تو جنگیدند بجنگم، و با کسانی که با تو اظهار دشمنى کردند خصومت نمایم، (درعوض) صبح و شام بر تو مویِه میکنم، وبه جاى اشک براى تو خون گریه میکنم. از روى حسرت و تأسّف و افسوس بر مصیبتهائى که بر تو وارد شد، تا جائى که از فرط اندوهِ مصیبت، وغم و غصّه شدّتِ حزن جان سپارم.
روضه خوانی امام زمان (ع)
چنان با ذوالفقار جنگیدى، که گویا علىّ مرتضى هستى، پس چون تو را با قلبى مطمئن، بدون ترس و هراس یافتند، شرورِ مکر و حیلهشان را بر تو برافراشتند و از در ِنیـرنگ و فساد با تو قتال نمودند، وآن ملعون لشکریانش را فرمان داد، تا تو را از آب و استفاده آن منع نمودند، و با تو قتال نمودند، و به جنگ و مبارزه با تو شتافتند، و تیرها و خدنگها بسوى تو پرتاب نمودند، و براى استیصال و ناچار نمودن تو دست دراز کردند، و حُرمتى براى تو مراعات نکردند، و از هیچ گناهى در مورد تو خوددارى ننمودند، چه درکشتن آنها دوستانت را، و چه در غارت خیمههایت.
تو در گَرد و غُبارهاى جنگ پیش تاختى، و آزار و اذیّتهاى فراوانى تحمّل نمودى، آنچنان که فرشتگانِ آسمانها از صبر و شکیبائى تو به شگفت آمدند، پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم آوردند، و تو را به سبب زخمها و جراحتها ناتوان نمودند، و راه خلاص و رفتن بر تو بستند، تا آنکه هیچ یاورى برایت نماند، ولى تو سنجیده و صبور بودى، از زنان و فرزندانت دفاع و حمایت مینمودى، تا آنکه تو را از اسبِ سواریات سرنگون نمودند.
پس با بدن مجروح بر زمین سقوط کردى، درحالی که اسبها تو را با سُمهاى خویش کوبیدند، و سرکشان با شمشیرهاى تیزِشان بر فرازت شدند، پیشانىِ تو به عرقِ مرگ مرطوب شد، پس گوشـه نظرى به جانب خِیام و حَرَمَت گرداندى...، اسبِ سوارىات، شیـهه کشان و گریـان، به جانبِ خیمهها رو نمود، پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تیز پاى تو را دیدند، و زینِ تو را بر او واژگونه یافتند، از پسِ پردهها (ىِ خیمه) خارج شدند، درحالی که گیسوان بر گونهها پراکنده نمودند، بر صورتها مىزدند و نقاب از چهرهها افکنده بودند، و با صداى بلند شیون میزدند، و از اوجِ عزّت به حضیض ذلّت در افتاده بودند، و به سوىِ قتلگاه تو مىشتافتند.
در همان حال شِمرِ ملعون بر سینه مبارکت نشسته، و شمشیر خویش را برگلـویت سیراب مینمود، با دستى مَحاسنِ شریفت را در مُشت میفِشرد، (و با دست دیگر) باتیغِ آختهاش سر از بدنت جدا مىکرد، تمامِ اعضا و حواست از حرکت ایستاد، نَفَسهاىِ مبارکت در سینه پنهان شد، و سرِ مقدّست برنیزه بالارفت.
اهل و عیالت چون بردِگان به اسیرى رفتند، و در غُل و زنجیر آهنین بر فراز جهاز ِشتران دربند شدند، گرماى (آفتابِ) نیمروز چهرههاشان مىسوزاند، در صحراها و بیابانها کشیده میشدند، دستانشان به گَردَنها زنجیر شده، در میان بازارها گردانده میشدند...
اى واى بر این سرکشان گناهکار! باکُشتنِ تو اسلام را کُشتند، و نماز و روزه (خدا) را بدون یاور رها نمودند، و سُنّتها و احکام (دین) را از بین برده شکستند، و پایههاىِ ایمان را منهدم نمودند، و آیاتِ قرآن را تحریف کرده، در (وادىِ) جنایت و عداوت پیش تاختند...
تسلیت شهادت امام حسین(ع) به رسول خدا(ص)
پس پیکِ مرگ نزدِ قبرِ جدّت رسول خدا «که رحمتِ بى پایانِ خداوندى بر او و آلِ او باد» ایستاد، و با اشکِ ریزان خبرِ مرگِ تو را داد، و اینگونه گفت که: اى رسولِ خدا! دخترزادهی جوانمردت شهید شد، خاندان و حَریمَت مُباح گردید، پس از تو فرزندانت به اسیرى رفتند، و وقایع ناگوارى به عترت و خانوادهات وارد شد، پس (از شنیدنِ این خبر) رسول خدا مضطرب و پریشان گردید، و قلبِ هراسناکَش بگریست، و فرشتگان وانبیاء (بخاطـر مصیبتِ تو) او راتسلـیت وتعـزیت گفـتند، و مادرت زهـراء (از انـدوهِ مصیبـتِ تو) دردنـاک شد، و دستـههاىِ ملائکه مقـرّبین در آمد و شد بودند، پـدرت امیرمؤمنـان را تعزیت میگفتند، مجالسِ ماتم و سوگوارى براىِ تو در اعلا علیّین برپا شد...
انتهای پیام/ آ