بابانوئل ایرانی پشت دروازه رُم

به گزارش خبرگزاری تسنیم، روزنامه خراسان در ستون یادداشت امروز سه شنبه خود به قلم سید محمد اسلامی نوشت:

قرار بود سال 2013، سال نهایی نتیجه دادن اولین تجربه اتحادیه اروپا در اجرای نقشه راه 10 ساله مشترک برای اعمال سیاست خارجی واحد باشد. 10 سال پیش زمانی که خاویر سولانا، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بود برای نخستین بار در تاریخ این اتحادیه، سند "استراتژی امنیتی اروپا" موسوم به ESS تدوین و تصویب شد. پیش از این در یادداشت «هم اکنون با چه اروپایی رو به رو هستیم؟» در تاریخ 27 آذر به این موضوع اشاره کردیم که اهمیت این سند چنان است که بین کشورهای اروپایی به "Holy Writ” به معنای "متن مقدس" مشهور شد. براساس این سند به طور کلی کشورهای عضو باید به صورت واحد و مشترک از منافع یکدیگر در خارج از مرزهای اتحادیه حمایت کنند. اما در مروری سریع و کوتاه باید بگوییم که برخلاف برنامه ریزی های استراتژیک قبلی، سال 2013 با انزوای فرانسه در حمله به کشور مالی آغاز شد.

رویدادی که نتیجه فقدان تصمیم گیری و اقدام واحد اتحادیه اروپا برای حفظ منافع کشورهای عضو در خارج از مرزهای این اتحادیه بود. جالب این که پایان سال 2013 هم انزوای مجدد فرانسه در حمله به کشور آفریقای مرکزی بود. حتی نشست امنیتی سران اتحادیه اروپا که همین هفته در بروکسل برگزار شد هم صحنه جدال لفظی بین کشورهای مختلف به ویژه تروئیکای اروپایی درباره اختلاف هایشان بود. دیگر اتفاق مهم سال 2013، از دست دادن اوکراین و هدیه کردن مجدد این کشور به روسیه است که برای اروپایی ها از جمله آخرین خاطرات تلخ سال کهنه میلادی به شمار می آید. همچنین اتحادیه اروپا در این سال نتوانست نقش تعیین کننده ای در تحولات مصر به عنوان تحول شاخص منطقه داشته باشد. سیاست کشورهای عضو این اتحادیه درباره سوریه هم مانند بومرنگ نامبارکی بود که عاقبت دامن گیر شد و امروز موضوع نشست ژنو2 درباره سوریه، چگونگی کنترل اتباع اروپایی شده است که پس از آموزش تروریسم از سوریه به کشورشان باز می گردند. بنابراین در سال 2013 اروپایی ها در اتخاذ تصمیم های هماهنگ و تعیین کننده شکست خوردند.

*مهم ترین دستاوردهای اروپا در 2013

کارشناسان حوزه اروپا در بررسی مهم ترین دستاوردهای سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سال 2013، 3 مورد را بیان کرده اند. نخستین مورد توافق 1+5 با حضور تروئیکای اروپایی (آلمان، فرانسه و انگلیس) با ایران است. دومین مورد توافق بین کوزوو و صربستان درباره حقوق اقلیت صرب ساکن کوزوو است. سومین مورد هم مذاکرات تجارت آزاد با آمریکا است. درباره مورد دوم باید بگوییم واضح است که وزن تنش بین کوزوو و صربستان در میان دیگر رویدادهای جهان بسیار ناچیز است و به هیچ وجه متناسب با ادعای تاثیرگذاری جهانی اتحادیه اروپا نیست. تجارت آزاد بین اروپا و آمریکا هم هنوز به نتیجه نهایی نرسیده است، به علاوه این که بیشتر فرار از ستون وابستگی به چین به سوی ستون وابستگی مجدد به بازارهای آمریکایی است.

*سلام اروپا به ایران 2014

بنابراین بیراه نیست اگر بگوییم که مهم ترین رویداد شاخص برای اتحادیه اروپا موضوع توافق درباره یک برنامه اقدام مشترک با ایران بوده است. اما در این مورد هم همه می دانند که آن چه کار را به نتیجه رساند پیشنهاد بسیار ارزشمند و قابل توجه ایران بود، نه تصمیم گیری برنامه ریزی شده، استراتژیک و واحد اتحادیه اروپا. به عبارت دیگر ما در تعامل سیاسی و اقتصادی با اروپایی روبه رو هستیم که به دلایل متعدد به ویژه بحران طولانی شده مالی جهانی، درباره مجموعه گسترده و متنوعی از موضوعات از جمله موضوع ایران "نمی تواند" تصمیم جامع بگیرد. بنابراین می توان طرف مذاکره ایران را فقط تروئیکای اروپایی، به مجموعه گسترده تری از کشورهای اروپا افزایش داد. این واقعیتی است که بیش از ما و پیش از ما کشورهای اروپایی به آن واقف هستند. سفر همین روزهای وزیر خارجه ایتالیا به ایران و مذاکرات انجام شده به روشنی نشان می دهد که نتایج جانبی اما تعیین کننده سیاست خارجی معقول و اعتمادساز ایران در ژنو آغاز شده است. ایتالیا از جمله کشورهایی است که سال هاست در تصمیمی غیرمنطقی از مذاکرات ایران با 1+5 دور نگه داشته شده است.

اگر این نظریه درباره توافق ژنو را بپذیریم که آمریکایی ها در عمل تحریم آلمان برای بهره بردن از صنعت پتروشیمی ایران و همچنین تحریم فرانسه برای بهره بردن از بازار خودروی ایران را لغو کردند، کاملا منطقی است که دیگر کشورهای اروپایی از جمله ایتالیا به دنبال سهم خود در احیای تعامل اقتصادی با ایران باشند. به ویژه برخی کشورهای اروپایی بحران مالی همچنان گریبانگیر آن ها است و مبادلات اقتصادی با ایران می تواند برای آن ها حیاتی باشد. خانم بنینو، وزیر خارجه ایتالیا روز یکشنبه در پاسخ به سوال خبرنگاری در این باره که وی در گفت وگو با یک روزنامه اعلام کرده بعد از توافق ایران و 1+5 در ژنو یک مسابقه در بین کشورها برای حضور در ایران شکل گرفته که هر کدام روابط بهتری با ایران داشته باشند، گفت: «باعث خوشبختی است که ایتالیا برنده این مسابقه باشد، اعتقاد دارم اگر دورنمای کار بهتر شکل بگیرد، بر تعداد مسابقه دهندگان اضافه خواهد شد و شاهد رقابت بیشتری خواهیم بود. رقابت وجود دارد و ایتالیا نیز مقام خوبی را دارد.»

در ایران وقتی پاییز به آخر برسد، سال میلادی تمام می شود و وقتش می رسد تا اروپایی ها جوجه هایشان را بشمارند. آیا کشورهای اروپایی آماده جبران گذشته و به دست آوردن آینده هستند؟ سال 2014 می تواند سال بازگشت کشورهای اروپایی به سیاست هایی مبتنی بر واقعیت در قبال ایران باشد.

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/

خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.