نامه سرگشاده جامعه اسلامی دانشگاه امیرکبیر به فرجی دانا درباره هیئت اعزامی وزارت علوم
خبرگزاری تسنیم: جامعه اسلامی اساتید دانشگاه امیرکبیر در نامه سرگشاده‌ای به فرجی دانا درباره هیئت اعزامی وزارت علوم به این دانشگاه تأکید کردند: متأسفانه این افراد در صدد انتقال و ایجاد شبکه‌های ارتباطی و بهره‌برداری‌های سیاسی از دانشگاه‌ها هستند.
به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، متن این نامه به‌شرح ذیل است:
جناب آقای دکتر فرجی دانا ــ وزیر محترم علوم تحقیقات و فناوری
با سلام و احترام و آرزوی موفقیت جنابعالی که در مقطع حساس و تاریخی سکان مدیریت و هدایت دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی را به‌عهده گرفته‌اید. دشمنان این مرز و بوم، زمانی در مقابل خیزش و بیداری عظیم ملت ایران علیه ظلم، ستم و تاریکی، جنگ تحمیلی بلندمدتی را بر این سرزمین تحمیل کردند و این بار با زیر پا گذاردن همه اصول انسانی و اخلاقی، تحریم همه‌جانبه‌ای را به‌منظور ساقط کردن نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در پیش گرفتند و در این راه از هیچ عملی حتی تحریم دارو و اقلام غذایی که بدیهی‌ترین اصل قابل احترام همه ابنای بشر است خودداری نورزیدند. اما گذشت زمان بار دیگر اقتدار ملت در سایه الطاف الهی را به رخ آنان خواهد کشید. در چنین شرایطی سرنوشت‌ساز، جنابعالی در پی تحقق حماسه سیاسی ملت غیور ایران سکان هدایت این وزارتخانه را به‌عهده گرفته‌اید. امید می‌رود با سابقه علمی و سختکوشی جنابعالی، راهبرد کلی دولت محترم مبنی بر اعتدال، تدبیر و امید و با تبعیت از فرمایشات حکیمانه و عالمانه مقام معظم رهبری، دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی بتوانند با به‌کارگیری پتانسیل‌های خود، نقش محوری خود را در تحقق حماسه اقتصادی و کاهش آلام و درد ملت شریف ایران که ناشی از تحریم غیرانسانی آمریکا و اذناب آن می‌باشد ایفا نمایند.
با کمال تأسف طی روزهای اخیر برخی اقدامات در بعضی از دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه صنعتی امیرکبیر مشاهده شده که به‌خلاف انتظار ما از وزارت علوم و مشی جنابعالی که مکرراً به آن اذعان داشته‌اید، بوده است. ورود دانشگاه به فراز و فرودهایی سیاسی و باندی به‌نحوی که حتی گروه‌هایی با سابقه التهاب آفرینی، بهره برداری ابزاری از دانشگاه‌ها، ترویج اندیشه‌های سکولار، لائیک، خشونت طلبی و هرج‌ومرج، گمان کردند که می‌توانند دانشگاه را جولانگاه اغراض سوء سیاسی خود قرار دهند.
جناب آقای وزیر، هرچند که بررسی و ارزیابی عملکرد چندین ساله یک دانشگاه توسط هیئتی دو یا سه نفره، آن هم در بازه‌ای دوروزه، به‌زعم ما امکان آن محل تردید بوده و شاید به همین علت نیز تابه‌حال در هیچ دوره‌ای از تاریخ انقلاب مشاهده نشده، اما به‌دلیل اتخاذ این تصمیم از طرف جنابعالی مورد قبول و قابل احترام بوده و خواهد بود. اما بدیهی است که مسئله‌ای بدین حد بااهمیت و سنگین نیاز به افرادی باتجربه و کارآمد و همچنین اتخاذ ساز و کارهای علمی و اجرایی دقیق دارد. با کمال تأسف آنچه پیرامون هیئت اعزامی به دانشگاه صنعتی امیرکبیر قبل از حضور، حین و پس از آن در این دانشگاه به وجود آمد حاکی از عدم توجه به این اصول بود. لذا دور از انتظار همگان اعضای محترم هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر شاهد اقداماتی حاشیه‌ساز و دغدغه آفرین بودند، به‌طوری که موجبات دغدغه و نگرانی و ابراز تأسف جمع کثیری از اعضای محترم هیئت علمی را پدید آورد. در این ارتباط و به‌منظور تنویر افکار و استحضار جنابعالی و ابراز صریح دغدغه و نگرانی اعضای هیئت علمی این دانشگاه در ذیل نکاتی را معروض می‌داریم:
1 ــ انتظار می‌رفت که وزارت علوم در ارزیابی عملکرد دانشگاه‌ها از طریق اعزام هیئت، به‌صورت یکسان و برابر عمل می‌کرد و از انتخاب گزینشی دانشگاه بزرگ و باسابقه‌ای چون امیرکبیر و رها کردن مابقی دانشگاه‌ها پرهیز می‌کرد. اگرچه همان‌طور که اشاره شد اصل این نوع ارزیابی عملکرد مراکز علمی خصوصاً دانشگاه بزرگی چون دانشگاه صنعتی امیرکبیر که به‌تعبیر رهبر حکیم انقلاب، مادر دانشگاه‌های صنعتی کشور است، جای تأمل و تردید دارد و نیازمند بررسی‌های دقیق و علمی‌تر می‌باشد و بجا بود قبل از شروع با کارشناسان مربوطه مشورت می‌شد، اما رها کردن دیگر دانشگاه‌ها و شروع از این دانشگاه موجبات ناراحتی و دغدغه خاطر اساتید محترم دانشگاه را فراهم آورده است. همچنین این امر زمینه‌ساز این تلقی شد که وزارت علوم با نگاه یک‌سویه و خاص و متفاوت به دانشگاه امیرکبیر نگریسته است. لذا اساتید محترم که شاهد پیشرفت‌های شگرف سالهای اخیر این دانشگاه در ارتقای رتبه بین دانشگاه‌های دنیا از رتبه 2000 به 350، افزایش تعداد مقالات و انتشارات علمی، تأسیس بیش از 40 رشته جدید تحصیلات تکمیلی و دهها افتخار دیگر بودند، این عمل وزارت علوم را نوعی بی‌توجهی به شأن و منزلت و موقعیت این دانشگاه و اجزای آن انگاشتند.
2 ــ بدون تردید منطق، نحوه انتخاب و اعزام هیئت نبایستی به‌شکلی باشد که شبهه یک‌سویه بودن، از پیش قضاوت داشتن، مرزبندی کردن بین دست اندرکاران، مدیران، اعضای هیئت علمی و سایر همکاران را متبادر نماید. اما عملکرد هیئت اعزامی آن چنان بود که در جریان حضور آنها در دانشگاه، این تلقی در ذهنها شکل گرفت. متأسفانه هیئت از ابتدای حضور و حتی می‌توان گفت از پیش از حضور با انتخاب و چینشی خاص به‌دنبال کسب اخبار و اطلاعات یک‌سویه بود که اشاره کوتاه به برخی از این امور در ادامه کمک به جلوگیری از تکرار آن در آینده خواهد نمود:
الف ــ هرچند که هیئت اعزامی در روزهای دوشنبه 25/9/1392 و سه‌شنبه 26/9/1392 در دانشگاه حضور یافت، اما خبر ورود هیئت از دو هفته قبل توسط بعضی افراد در دانشگاه پخش و به‌مدت دو هفته اخبار ضد و نقیض و بعضاً التهاب آفرینی دانشگاه را فراگرفت. این در شرایطی بود که با نزدیک شدن به پایان ترم و ورود به زمان امتحانات، به نظر می‌آمد یک بخش خاص در دانشگاه به‌عنوان عقبه مرتبط با بخشی از وزارت علوم در صدد آماده سازی فضای میدانی در این دانشگاه می‌باشد. ترغیب برخی جریانات دانشجویی غیررسمی، تحریک اذهان عمومی کارکنان و اساتید و التهاب آفرینی ذهنی و روانی، تنها بخشی از بسترسازی مدیریت شده برای ورود هیئت مذکور به این دانشگاه بود که این امر اصل انصاف و بی‌طرفی را زیر سؤال می‌برد.
ب ــ در همین راستا قبل از ورود هیئت، جمع اندکی از اعضای هیئت علمی به‌صورت غیررسمی و هماهنگ با وزارت علوم و هیئت اعزامی، اقدام به برگزاری جلساتی با طرح مباحثی چون عزل مدیریت و طرح جایگزین‌های مختلف را مطرح نمودند. اساتید مذکور ادعا می‌داشتند که وزارت علوم قصد تعویض مدیر دانشگاه را دارد. از طرفی جهت پاسخ به سؤال مجلس شورای اسلامی نیاز به رأی اساتید است. بنابراین لازم است که اساتید دانشگاه فرد دیگری را از طریق هیئت به وزارت علوم پیشنهاد دهند. نکته جالب توجه آن است که اولین سؤال‌هایی که از سوی هیئت اعزامی از مسئولین دانشگاه پرسیده می‌شد نیز مربوط به این جلسه غیررسمی بود. متأسفانه هیئت اعزامی از اولین ساعات حضور در روز دوشنبه صبح تمایل خود را به‌منظور حضور در این جلسه اعلام نمودند. در نهایت نیز این هیئت علی‌رغم عدم حضور در دیگر جلسات اساتید (توضیح بیشتر در بند بعد) با پیگیری خاصی در این جلسه شرکت کردند. این موضوع باعث ایجاد چندپارگی و شکاف بین همکاران اعضای هیئت علمی گردیده و ناقض اصل پایبندی به اصول اخلاقی، عدم رعایت شأن و منزلت مدیریت موجود، یک‌پارچگی اساتید و مباحث حاشیه‌ای در فضای عمومی دانشگاه شد. شبیه همین هماهنگی در یک جریان دانشجویی غیررسمی و بعضاً دارای پیشینه التهاب آفرینی و وابسته به جریان‌های بیرون دانشگاه با ایجاد فضای تند، افراطی و هنجار شکنانه نیز صورت گرفت. این گروه نیز که در اقلیت قرار دارند، به‌طور کاملاً هماهنگ و مطلع از زمان حضور هیئت، به‌محض حضور هیئت اعزامی اقدام به تجمع نمودند.
ج ــ در راستای فرایند مذکور به‌وضوح مشخص شد که پس از ورود هیئت به دانشگاه و در پی هماهنگی از قبل انجام شده، هیئت اعزامی تأکید خاصی برای حضور در جمع گروه خاصی از اساتید محترم را داشتند. این در حالی است که در عصر همان روز جامعه اسلامی اساتید دانشگاه امیرکبیر با قدمتی 30ساله، جلسه‌ای رسمی و با موضوع بررسی وضعیت دانشگاه را در دستور کار خود داشت که جمع کثیری از همکاران اعضای هیئت علمی نیز در این جلسه حضور به هم رساندند. اما متأسفانه هیئت اعزامی وزارت علوم علی‌رغم دعوت رسمی، برای شنیدن نظرات اساتید عضو بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین تشکل اساتید این دانشگاه که متفاوت از سخنان گروه دیگر بود، حضور نیافتند و تنها به شرکت چند دقیقه‌ای آن هم موقع خداحافظی اکتفا کردند. این درحالی بود که هیئت دو برنامه زمانی خاص خود را به دو گروه غیررسمی و کوچک‌تر اما با نگرش متفاوت اختصاص داد.
د ــ رفتارهایی از جنس عملکرد اشاره شده توسط هیئت در این دانشگاه این ذهنیت را بین جمع کثیری از همکاران هیئت علمی ایجاد کرد که هیئت به‌دنبال کسب اطلاعات یک‌سویه و مغایر با واقعیت‌های این دانشگاه که فاقد جامعیت لازم بوده، می‌باشد. پرواضح است که این نوع سانسور در شنیدن و اقعیت، نقض هدف اولیه اعلام شده از سوی هیئت می‌باشد.
3 ــ همان‌گونه که اشاره شد عدم رعایت نگاه همه‌جانبه منجر به چرخش هیئت به خبرگیری و اثرپذیری از طیفهای خاص که بعضاً دارای جهت‌گیری‌های سیاسی و مرتبط با جریان‌ها و گروه‌های بیرون از دانشگاه بوده‌اند، شده است. به‌پیوست یک نمونه از نامه اعضای وابسته به یک گروه خاص که فاقد وجاهت قانونی می‌باشد و به‌لحاظ عقبه سیاسی متصل به جریان ملی ــ مذهبی و وابسته به برخی احزاب و گروه‌های منحله بوده، جهت استحضار ایفاد می‌گردد. همان‌طور که ملاحظه می‌گردد برخی از امضا کنندگان این نامه نیز از عناصر فعال در دانشگاه و دارای ارتباط تنگاتنگ با هیئت اعزامی و از گردانندگان اصلی جلسات اساتید مورد اشاره در دانشگاه می‌باشند. نشانه‌هایی از این دست، این بیم و ناامیدی را در اذهان تقویت کرده که نکند دانشگاه مجدداً حیاط خلوت جریانات و گروه‌های سیاسی و میدان چالش و منازعات سیاسی گردد.
در پایان ضمن پوزش از اطاله کلام امید آن می‌رود که جنابعالی با به‌کارگیری تدبیر مناسب و متناسب با شرایط حساس کنونی مانع از ورود التهابات و منازعات سیاسی بیشتر به دانشگاه شوید. همچنین به نظر می‌رسد با توجه به اصل "من لم‌یشکر المخلوق لم‌یشکر الخالق"، قدر همکارانی را که مسئولیت دانشگاه‌ها را به‌عهده داشته منشأ خدمات ارزنده‌ای بوده‌اند گرامی داشته، مانع از ورود نگاه سیاسی به دانشگاه‌ها بشوید. مجدداً این بیم و دغدغه را متذکر می‌شویم که نشانه‌هایی از نفوذ افراد دارای جهت‌گیری‌ها و مواضع سیاسی خاص در رده‌هایی از مدیریت و تصمیم‌سازی در آن وزارتخانه مشاهده می‌شود. متأسفانه این افراد در صدد انتقال و ایجاد شبکه‌های ارتباطی و بهره‌برداری‌های سیاسی از دانشگاه‌ها هستند. ترکیب اعضای هیئت اعزامی که همگی دارای وجه مشترک تعلق به یک سلیقه سیاسی می‌باشند و دیگر موارد که بیان آن در این نامه نمی‌گنجد نشانه‌هایی از این دغدغه است.
با آرزوی توفیق الهی
جامعه اسلامی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
انتهای پیام/*
