«جشنواره عمار» کم‌کاری‌های گذشته را جبران می‌کند
خبرگزاری تسنیم: حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان جمعه ۲۰ دی‌ماه، در سالن شماره یک سینما فلسطین سخنرانی کرد. وی درباره جشنواره عمار گفت: مردم خودشان باید هنرمندان را تربیت کنند و به بازار بفرستند. امروز جشنواره عمار شاید کم‌کاری‌های گذشتگان را جبران کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام پناهیان شب گذشته 20 دی‌ماه در ابتدای سخنرانی خود در جشنواره فیلم عمار با اشاره به مسئله نفاق در جوامع امروز گفتند: وقتی در یک جامعه ارزش‌ها حاکم بشوند، ما باید علی القاعده شاهد جریان نفاق باشیم، یعنی جریانی که تظاهر همراه با ارزش‌ها بودن دارد ولی عملاً از ارزش‌ها فاصله می‌گیرد. نفاق باعث بیزاری افراد از ارزش‌ها می‌شود. نفاق مشکل بزرگی است که جامعه مدینه پای رکاب پیامبر(ص) و جامعه کوفه‌ای که پای رکاب حضرت علی(ع) نیز دچارش بودند. در واقع هرچه به نفوذ اسلام و ارزش‌ها در جوامع افزوده می‌شود رفتارهای منافقانه نیز افزایش می‌یابد.
استاد پناهیان در ادامه گفت: در جامعه جهانی معنویت رو به افزایش است و هرروز بر قدرت، نفوذ و حاکمیت فکر و فرهنگ دینی در جامعه ما افزوده می‌شود. گاهی اوقات می‌توان با حسن‌ظن برخورد کرد اما هوشیارانه‌تر این است که منتظر بروز نفاق باشیم و خودمان را برای روبه‌رو شدن با آن آماده نماییم.
وی در ادامه افزود: وقتی در این شرایط قرار داریم طبیعی است که کسانی که اهل هنر و رسانه‌اند در معرض سوءظن قرار بگیرند. حقیقت این است که وقتی نمی‌توان به حاکمیت اسلامی ضربه زد، بهترین راه این است که برویم از حاکمیت دوره قاجار انتقاد کنیم و یا با صورتک‌های دیگری از نفاق به ضربه زدن به حاکمیت اسلامی بپردازیم. در ظاهر به ارزش‌ها احترام بگزاریم اما در حقیقت خلاف این جریان حرکت کنیم، این‌ها رفتارهای منافقانه است. باید توجه داشت که هر چه بر هیمنه و هیبت حق افزوده می‌شود شما باید بیشتر منتظر چنین رفتارهایی باشید.
استاد پناهیان افزود: نفاق حساسیت و اهمیتش در این است که شما نمی‌توانید به همین راحتی به فردی منافق بگویید. چون اگر کفر او برملا نشود نمی‌توان منافق را شناخت. ولی می‌توان رفتارهای منافقانه را به‌خوبی رصد کرد.
وی با اشاره به انواع نفاق گفت: نفاق انواعی دارد؛ نفاق ناخودآگاه که خود طرف هم نمی‌فهمد که دچار نفاق شده است. برخی انواع نفاق برای خود فرد پیداست اما برای دیگران پیدا نیست. هوشیاری نسبت به نفاق وقتی افزایش پیدا کند آمادگی برای ظهور نیز بیشتر می‌شود. تصور می‌کنید پس از ظهور حضرت حجت نفاق و اهلش چگونه ذلیل می‌شوند؟ در آن زمان کسانی که می‌خواهند منافقانه رفتار کنند از هر گوشه و کنایه‌ای بخواهند استفاده نمایند مردم آنها را می‌شناسند.
پناهیان نفاق موجود در جهان را نفاق خیلی زشتی دانست و گفت: برای مثال در مسئله آزادی سران غرب در واقع فقط آزادی را برای گروه خاصی می‌خواهند و این‌ها به‌دنبال آزادی حقیقی نیستند.، همان طور که عده‌ای در مقابل علی(ع) می‌گفتند: حسبنا کتاب الله، ولی سخن منافقانه می‌گفتند و الّا در واقع اصلاً در پی حقیقت نبودند. سالهاست که ما شاهد رفتار منافقانه هستیم. تفکر ضدانقلابی، پلورالیستی و سکولاریستی در قالب فیلم‌ها و کتاب‌ها در بازار وجود دارد. مردم باید آن‌قدر هوشیار باشند که منافقان دیگر نتوانند چنین اقداماتی انجام دهند.
حجت الاسلام پناهیان با این مقدمه به‌سراغ بحث اصلی رفت و گفت: جشنواره عمار در که چهار سال است برگزار می‌شود، باید مورد توجه سیاسیونی قرار بگیرد که می‌خواهند فرهنگ مردمی شود. اگر مردمی شدن فرهنگ معنایش این است که فرهنگ را به کسانی بسپریم که علیه مردم حرکت می‌کنند امر اشتباهی است. فرهنگ باید مردمی باشد. مردم خودشان باید هنرمندان را تربیت کنند و به بازار بفرستند. امروز جشنواره عمار شاید اندکی بتواند کم‌کاری‌های گذشته را جبران بکند.
پناهیان در رابطه با علت کم‌کاری‌های صورت گرفته در این زمینه به اعتماد مردم به سیاست‌مداران اشاره کرد و گفت: علت کم‌کاری‌ها به‌خاطر خوبی مردم دین‌دار ما است. مردم ما به سیاست‌مداران خیلی اعتماد داشتند. وقتی دیدند که سیاست‌مداران به همه مسائل نمی‌اندیشند خودشان وارد عمل شدند.
وی با مخاطب قرار دادن کارگردان‌های جشنواره عمار گفت: مطمئن باشید بینندگان آثار شما در چنین جشنواره‌ای در جهان از تعداد بینندگان آثارتان در محفل‌های تخصصی هنری داخل کشور بیشتر است.
پناهیان در باره مسئله هنر ارزشی و ضدارزشی نیز گفت: اما در باب هنر، اینکه هنر خوب و بد داریم یا نه؟ می‌توانیم بگوییم جز هنر خوب نداریم، و بعد اضافه کنیم و بگوییم باقی هرچه هست هنر نیست، دغل‌بازی است. ما می‌توانیم کلمه هنر برای هنر را بپذیریم، ما دعوا سر الفاظ نداریم. شما وقتی اثر زیبایی خلق کنید که خدمتی به زشتی‌ها در آن صورت گرفته باشد دیگر اثر زیبا نیست. ما باید سر معانی بحث کنیم. برای گذر از نفاق باید با منظور‌ها کار داشته باشیم. در ابتدای جلسه بعضی از من پرسیدند: هنر ارزشی و ضدارزشی داریم یا نه؟ باید گفت هر دو عبارت درست است و باید منظور را دید.
استاد پناهیان در ادامه با این مثال ادامه داد و خاطرنشان کرد: در زمان حجاج‌بن یوسف ثقفی رگ زندانیان را جلویش می‌زدند تا او به اشتها بیاید و غذا بخورد. پس باید گفت یکی از عوامل به اشتها آمدن افراد زدن رگ گردن مظلومان است، بحث هنر هم همین است. اگر کسی از ابزار رسانه استفاده کند و در خدمت زشتی‌ها قرار بگیرد دیگر اثر او هنر نیست و آن فرد هم هنرمند نمی‌تواند باشد. چون هیچ حجابی را از حقایق عالم برنداشته است.
وی افزود: امام خمینی(ره) در آخرین سال‌ها این جمله معروف را می‌فرمایند: «تنها هنری مورد قبول قرآن است که صیقل دهندۀ اسلام ناب محمدی ــ صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ــ اسلام ائمۀ هدی ــ علیهم السّلام ــ اسلام فقرای دردمند، اسلام پابرهنگان، اسلام تازیانه خوردگانِ تاریخِ تلخ و شرم‌آور محرومیت‌ها باشد. هنری زیبا و پاک است که کوبندۀ سرمایه‌داری مدرن و کمونیسم خون‌آشام و نابودکنندۀ اسلام رفاه و تجمل، اسلام التقاط، اسلام سازش و فرومایگی، اسلام مرفهین بی‌درد، و در یک کلمه «اسلام آمریکایی» باشد». جشنواره عمار تا وقتی پای این کلام امام بایستد نام عمار زیبنده‌اش است. جشنواره فجر هم اگر به این سخن وفادار باشد، جشنواره فجر انقلاب اسلامی است والّا تنها نام جشنواره را دارد.
استاد پناهیان ادامه داد: ما در کشور خودمان نهادهای هنری نداریم که رسماً و قانوناً خودشان را موظف بدانند که به این بیانات امام(ره) عمل کنند. این فضای باز جامعه ماست که می‌توان در آن آزادانه از بیشترین فرصت‌ها استفاده کرد و منافقانه‌ترین سخنان و شرم‌آور‌ترین پیام‌ها را در جامعه پراکنده کرد.
حجت الاسلام پناهیان به نقش عمار و عماری‌ها در این مسئله پرداختند و گفتند: بخشی از فعالیت بچه‌های عمار باید ترسیم همین آزادی باشد که در جامعه ما هست و در هیچ جامعه‌ای وجود ندارد. این موضوع که عده‌ای می‌توانند در کتاب‌های درسی کلمه شهید را از ابتدای نام مدرس بردارند، جامعه ما خیلی آزاد است. هیچ جامعه‌ای در غرب نیست که در مقابل آرمان‌های خودش چنین سعه صدری داشته باشد، باید دوربین به دست گرفت و این حقایق را تصویر کرد.
وی در ادامه افزود: هنر در کلام امام آن است که به دفاع از مظلومان بپردازد. من از جوان‌ها سؤال می‌کنم: جریانی که امروز سر می‌برد و با سر‌ها توپ‌بازی می‌کند مگر ریشه‌اش جز طالبان است که در افغانستان شکل گرفت؟ چرا عده‌ای اصرار داشتند که ما با طالبان ارتباط بگیریم. آن‌زمان صرفاً حضرت آقا اجازه ندادند و مقاومت کردند تا ارتباط با گروه طالبان برقرار نشود. چون عده‌ای در داخل این را می‌خواستند، باید متوجه بود که چه‌کسی علیه افراطی‌گری است؟
وی اضافه کرد: حضرت امام(ره) ده مرتبه از لفظ لیبرال‌ها استفاده کرده و هر ده دفعه کنار این لغت از کلمه منافقین استفاده نموده‌اند. منافقین همان کسانی هستند که سر پدر خانواده را در سر سفره افطار مقابل چشم بچه‌ها می‌برند. امام این افراطیون را که معادل کلمه منافقان هستند کنار لیبرال‌ها قرار می‌دهند. امام منظورشان این است که کسی که تفکر لیبرالیستی را در جامعه بپراکند همانند همین افراطیون است. فرقی میان افراطیون و لیبرال‌ها نیست. نجات مظلومان از دست تروریست‌های خون‌آشام و منافقین همان‌قدر واجب است که نجات مظلومان از دست لیبرال‌ها.
پناهیان به اسلام آمریکایی در کلام امام اشاره کرد و گفت: اسلام آمریکایی در سال‌های آخر زندگی امام در بیاناتشان آمده است. اصطلاحات لیبرال‌ها و منافقین را هم بعد از دفاع مقدس بیان کردند. امام این‌ها را کنار هم قرار می‌دادند تا به لیبرال‌ها و تروریست‌ها با یک چشم نگاه کنیم و اگر ما به این نگاه نرسیم نمی‌توانیم خوب از حق دفاع کنیم. افراطی‌گری عین تفریطی‌گری است. در حالی که هر دو خودشان را حق می‌دانند. عمار یاسر در طول تاریخ گاهی محکوم به افراط‌گری شده، اما امام مظلوم او را افراطیون به شهادت رساندند. یک کسی وقتی دست و سرهای بریده جنگ جمل را دید سری تکان داد و به علی(ع) گفت: این درست است یا علی‌بن ابی‌طالب؟ به‌ظاهر کار امیرالمؤمنین(ع) را افراطی می‌دانست و در واقع نوعی نگاه لیبرالی در مسلکش بود. جالب اینجاست که این آدم یکی از حاملان سر امام حسین(ع) به کوفه بود!
حجت الاسلام پناهیان در ادامه گفت: تنها هنری به خلق زیبایی می‌پردازد که به خلق زیبایی بپردازد و دیگر هیچ. اگر شما منتظر تشویقی در سالن باشید هنر شما از اصالت فاصله گرفته است. کاری کنید که اگر امام زمان که در تنهایی برای مظلومان اشک می‌ریزد، برای اثر شما لبخند بزند. آوینی می‌گفت: من را جلوی آقا معرفی نکنید به‌عنوان نویسنده متن روایت فتح. آوینی به ولی خدا پیوسته است؛ به خدا پیوسته است. این هنرمند وجودش سرشار از زیبایی است.
ایشان به فیلم «لکه» که دقایقی پیش در سالن پخش شده بود، اشاره کرد و گفت: اثر لکه حسن بزرگی دارد. حسن بسیار بزرگ آن این است که قطعات مختلف زمان را به هم نزدیک می‌کند. کافی است سر میز تدوین زمان‌ها به هم نزدیک شود، در آن صورت تمام حقایق روشن می‌شود. آن زمان متوجه می‌شویم که آن افرادی که زمانی می‌گفتند: "باید هر که پول دارد، پولش را بگیریم" حالا طرفدار اقتصاد لیبرالی سرمایه‌داری غربی شده‌اند. داستان‌هایی که زمان‌هایی دور را به هم نزدیک می‌کنند خود به خود عمیق می‌شوند، مثل روضه‌ای که برای شما خواندم، کسی که آن‌طور به علی(ع) اعتراض می‌کرد خودش حامل سر حسین‌بن علی(ع) شد.
وی ادامه داد: یک خبر خوب به شما بدهم. تمام تکیه نظام سلطه بر فراموشی ملتهاست. در نگاه آنها یک خبر بیشتر از سه سال در ذهن ملت‌ها نمی‌ماند. البته ملت‌هایی که فراموشکار بارشان آورده‌اند. اگر این فراموشی کنار زده شود غربی‌ها با تمام رسانه‌های‌شان نیز نمی‌توانند حرفی بزنند و تأثیری بگذارند. اگر این حافظه بیدار شود غوغا می‌شود. البته این تنها در نزدیک کردن زمان‌ها رخ نمی‌دهد. گاهی اگر قطعات مکانی به هم نزدیک شود کار زیبا می‌شود، مانند این موضوع که نظام سلطه در جایی به فیلم‌سازان و هنرمندان پول می‌دهد و در گوشه‌ای دیگر از دنیا حامی تروریست‌ها است.
حجت الاسلام پناهیان در پایان گفت: هنرمندی که بد‌تر از تروریست‌ها است هنرمندی است که گوشه‌ای از غرب را به‌نظر مخاطبان زیبا جلوه دهد، مکان چنین هنرمندی در دوزخ پایین‌تر از تروریست‌ها است.
انتهای پیام/*