دنبالت می‌آم «مسی» تا آرژانتین!

طنز روزنامه‌های کشور؛ از شرق تا کیهان
به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، سعی کرده‌ایم در این مقام طنز اکثر روزنامه های کشور را جمع کنیم تا دستکم در اینترنت گردی روزانه، لبخندی روی لب تان بنشیند.

**سیاست روز: دنبالت می آم «مسی» تا آرژانتین!

به نظر شما علت ایجاد شهر چیست؟ چطور می شود که شهر حادث می شود؟
سوالات فوق مربوط به کدام یک از گزینه های زیر است؟
الف) موضوع انشای مدرسه راهنمایی «دانش» شهرستان شفت در استان گیلان
ب) دو سوال فلسفی دیگر از «دکارت» در ادامه سوال «بودن یا نبودن؟»
ج) دو سوال فلسفی و بنیادین از برادر «محمد غرضی» – کاندیدای ریاست جمهوری –
د) هیچکدام

یک خانم هنوز رییس کمیته بانوان کشوراست و الان فقط می تواند در این زمینه اظهارنظر کند. به نظر من هم بهتر است در این زمینه بیشتردر خصوص موضوعاتی مثل آشپزی خانم ها، جنگ شادی و اینها کار کند و نظر من اینهاست ایشان باید دنبال این چیزها باشد.
عبارت فوق از کیست؟

الف) شهردار شهر خارخارستان در کشور مغولستان
ب) رییس شورای ده کله آباد از توابع مزار شریف افغانستان
ج) نایب رییس شورای شهر جزیره هونولولو واقع در اقیانوس اطلس
د) رییس شورای شهر بهشهر مازندران

یک نماینده مجلس: امروز فضای سایبری و مجازی، ماهواره و فیس بوک، وی چت و وایبر 70درصد وقت جوانان و نوجوانان را گرفته است.

به نظر شما شغل بعدی این نماینده محترم کدام یک از مسئولیت های زیر خواهد بود؟
الف) مدیرعامل کارخانه کنتورسازی ایران
ب) رییس مرکز آمار ایران
ج) رییس کارگروه فیلترینگ همه چیز غیر از تلفن ثابت
د) وزیر ارتباطات و فن آوری اطلاعات

کدام یک از اخبار زیر «استراتژیک تر» است؟
الف) خبر ساعت 21 شبکه یک : خاله شادونه برای سومین بار زایید.
نکته : بعضی زایش ها آنقدر استراتژیک است که در اخبار سراسری پخش می شود.
ب) جمشید مشایخی: به زودی به آرژانتین می روم و از لیونل مسی معذرت خواهی می کنم.
نکته: لیونل مسی اصلا در آرژانتین نیست و در اسپانیا زندگی می کند اما استراتژی خان دایی عوض نمی شود.
ج) مدیر شبکه رادیو: سریال ساختمان پزشکان از رادیو پخش می شود.
نکته:این استراتژی شبکه رادیو واقعا در حلق ما!
د) فرمانده ناجا: خودروی اسکانیا فقط 10درصد بازار کشور را در اختیار دارد ، اما 53 درصد کشته های مربوط به وسایل حمل و نقل عمومی مربوط به خودروی اسکانیا می شود.
نکته: بدون شرح!

**کیهان: دَرَک(گفت و شنود)

گفت: تازه چه خبر؟!
گفتم: آریل شارون، جلاد صبرا و شتیلا و عامل قتل عام مرد و زن و کودکان مظلوم فلسطینی به جهنم رفت.

گفت: ولی 8 سال قبل سکته مغزی کرده بود!
گفتم: طی 8 سال گذشته در حالت کُما بود تا اینکه بالاخره دیروز جان کَند و به جهنم رفت.

گفت: ولی سکته مغزی باید خیلی زودتر از اینها، این جلاد را به دَرَک می فرستاد.
گفتم: چه عرض کنم؟! به ملاج یارو تیر خلاص زده بودند چند سال بعد مُرد. علت را بررسی کردند. معلوم شد، گلوله طی این چند سال، دنبال مغز یارو می گشت!

**شرق: اخبار تلگرافی

امروز چندتا خبر را تلگرافی و تندتند با هم بررسی می کنیم و می رویم پی کارمان:

- نخستین کارخانه شیشه در ایران ملی می‌شود.

به نظرم بعد از اینکه مصرف شیشه ملی شده باید کارخانه شیشه هم ملی شود.

- آبشار نیاگارا از حرکت باز ایستاد.

احتمالا یک تیم کارشناسی از دولت مهرورزی بعد از موفقیت در خشک کردن دریاچه ارومیه، هامون و رودخانه ها به کانادا اعزام شده تا نیاگارا را خشک کنند.

- مردی که با معرفی خود به عنوان مامور پست اقدام به آزارواذیت زنان و سرقت کرده بود، دستگیر شد.

از مسوولان می خواهیم صندوق پست منازل را هم فیلتر کنند.

- مدیرکل محیط زیست استان سمنان: برای کاهش مرگ حیات وحش در سوانح جاده ای باید چاره ای جدی اندیشید.

به نظر ما با توجه به احتمال سوختن اتوبوس و چپگی قطار و سقوط هواپیما، قبل از حیوانات یک فکری به حال آدم دوپا بکنند که زنده به مقصد برسد. بزغاله و گوزن و گاو فعلا اعتراضی ندارند.

- رییس مرکز اطلاع‏‌رسانی و امور بین‏ الملل وزارت کشور: مردم سه هزار شبکه ماهواره ای رادیویی و تلویزیونی بیگانه را مایوس کرده‌‏اند.

شرط می بندم آمارشان 3005 شبکه بوده. مردم 3000 شبکه را مایوس کردند اما پنج شبکه را امیدوار نگه داشته اند.

- معلم مشهدی در جمع برترین های دو ماراتن کشور قرار گرفت.

وی گفت: ما معلمان از بس دنبال حق و حقوقمان در وزارتخانه می دویم، بدنمان ورزیده شده که جا دارد جای مدرسه، ما را بفرستند المپیک.

- فقط حقوق 15درصد بازنشستگان بالای یک میلیون تومان است.

قرار شده آن 85 درصد که حقوق کم می گیرند از حالت بازنشسته خارج شوند و کلا باز بنشینند یا دراز بکشند و هوا بخورند.

توضیح: منبع ما علاوه بر روی پشت بام، «فارس»، «مهر» و «ایسنا» نیز هست.

**جام جم: در ضرورت همدلی شاعران

فرهنگ و ادبیات ایران و افغانستان، ریشه ها و اشتراکات بسیاری دارد. اصلا یک زمانی همه ما به زبان فارسی دری با هم گپ می زدیم. شما ملاحظه بفرمایید که دوست شاعر و ادیب پژوهشگرمان، محمدکاظم کاظمی، در مراسم گرامیداشت خودش چه گفته است. بشنو از «وی» چون حکایت می کند:
ـ «همواره داغ و دردی بر دل من بوده است و آن درد این بوده که روزگاری مردم ایران، تصویر مثبت تری از افغانستان و مردمش داشته باشند و اتفاقا یکی از برکات شعر من این بود که الفتی را میان مردم ایران و افغانستان به وجود آورد و این شروع یک تعامل مثبت فرهنگی و ادبی بین دو کشور است.»

باری؛ این همان شاعر مثنوی بازگشت است که اوایل دهه 70 با همین زبان دردمندانه اش گفت: «غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت / پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت». و الان نیز از پس حدود 20 سال و اندی، باز با همان زبان گله مند و دردمند و معترض، هرچند به زبان طنزی تلخ، غم یار و دیار خود را واگویه می کند:
«رخش را در چرا رها کردیم تا که تهمینه ای نصیب شود / او به دنبال رخش دیگر رفت ، ما خری لنگ را رکاب زدیم / تا که بوسید دست ما را سیخ ، گذر از مهره های پشتش کرد / این چنین برّه روی آتش رفت ، این چنین شد که ما کباب زدیم / هفت خوان را به ساعتی خوردیم ، شهره گشتیم در گرانسنگی / لاجرم در مسیر کاهش وزن مدتی صبح ها طناب زدیم / جوشن پاکدامنی که نبود، و از آن شعله ایمنی که نبود / ما سیاووش های نابغه ایم، کرم ضدآفتاب زدیم!

بسته پیشنهادی: ما نیز به سهم خود، ضمن تاکید مجدد و مشدد بر ضرورت ایجاد همدلی میان شاعران ایران و افغانستان، یک بسته و بقچه پیشنهادی خیلی فشرده و جمع و جور را در همین راستا تقدیم می کنیم:
1ـ همدلی شاعران ایرانی:برای بعضی دوستان شاعر که حرف های «بین الاحباب»ی درون گروهی و صنفی را روز روشن، توی بوق و کرنا می کنند، که ایهاالناس: «هوار هوار بردند... دار و ندار مارو....»؛ و بعضی از دوستان دیگر، متقابلا بیانیه شداد و غلاظ صادر می کنند که: «کی بود کی بود؟.... من نبودم دستم بود، تقصیر آستینم بود....»؛ و ملت همیشه در صحنه، این وسط، گیج و گنگ؛ به تماشا و تفکر مشغول و مشکوک!

2ـ داشتن برنامه های رسانه ای: فقط کتاب کفایت نمی کند. اگر آقای کاظمی می خواهند مردم ایران بیشتر با فرهنگ و ادبیات افغانستان آشنا شوند، حتما به رسانه ملی (اعم از صدا و سیما)طرح و برنامه بدهند. چه اشکالی دارد که در حوزه شعر و ادبیات این کشور، برنامه هایی تلویزیونی داشته باشند؟ همه اش که نباید ترانه افغانی«می زنه بارون بَه شیشه» [و لابد، شیشه کاریش نمیشه!] پخش شود. الان برخی شبکه های ضاله ماهواره ای در این زمینه، جلوترندها!.... از ما گفتن!.... بله، کمبودها را در جریانیم. آقابزرگ ما گاهی به شوخی می خواند: روزی که ما خان بودیم / در مُلک افغان بودیم / تنبان متری سی شی بود / ما پا بی تنبان بودیم!.... (خودش هم می خندید و به آواز می خواند!)

**تهران امروز: تأثرات پارتی!

یکی را گرفتند در پارتی

رهایش نمودند با پارتی!

سه روز دگر باز شد بازداشت

عمویش رسید و وثیقه گذاشت

دوهفته دگر داد تشکیل «تور»

در آن تورِ علمی(!) اُناث و ذُکور!

همانروز شد جلب در خانه-باغ

به همراه سی-چل نفر هم اَیاغ!

پژوهندگانِ صفاجویِ «تور»

فتادند این دفعه ناگه به تور!

تمامی سبک جامه و خسته تن

شدند از برِ نارون توی «وَن»(!)

شد این بار قصه ز لونی دگر

نشد لابیِ آن پسر کارگر

نبود از «قضا»یش گریز و گزیر

به ناگاه شد سوژه ای دلپذیر

دو صدبرگ پر کرد با چشم تر

از او دیده بان حقوق بشر!

یکی داد او را «مبارز» لقب

یکی خواند او را:«عدالت طلب»

دو خط نامه کردند از او علَم

بخواندند او را :«چریکِ قلم»(!)

یکی بهر او شعر خواند از فراق

یکی تیتر زد:«مرگ بر اختناق!»

زندندش دو «کمپین» در «فیس بوک»

مضامین بسیار کردند کوک

یکی توی چت های آی.آر.سی!

یکی توی بی بی سیِ فارسی!

ورا «قهرمان» خواند «شیمون پرز»

«اوباما»ش :«دانشجوی معترض!»

چنینش فلک بانیِ خیر شد

بسی «لایک» خورد و بسی «شِیر» شد!

ای انسان درون تو کلّی هنر

ولیکن از آنها خودت بی خبر

فلک در تو گیرم نهانش کند

کسی بایدت تا عیانش کند

مکن اینقدَر منفعل، قوّه را

رها ساز نیروی بالقوّه را!

بشر چیست؟گنجینۀ رازها

پی کشف آن، قهرمان سازها!

**آرمان: واقعا چانگ چونگ چینگ؟!

سه تا دیازپام انداختم بالا با یه پارچ آب که طوری بخوابم که انگار هیچوقت بیدار نبودم، همین که قرص ها اثر کرد و خوابیدم، متوجه حضور یک نفر توی خوابم شدم، فرد مورد نظر با صدای بلند گفت «نای هائو، چانگ چونگ چینگ!» هراسان از جام پریدم و با اضطراب گفتم «لین چان؟!» فرد مورد نظر جواب داد «نه بابا! چرا چرت می گی؟ لین چان کیه دیگه؟! اسم من مهرانه، کم خونی داشتم، رفتم سازمان انتقال خون، از فرداش وقتی حرف می زنم یه جمله فارسی می گم، یه جمله چینی، حالا با این شرایط قبول می کنی چانگ چونگ چینگ؟» با اینکه متوجه منظورش نشدم جواب دادم «نه بابا! واقعا چانگ چونگ چینگ؟» سرش رو پایین انداخت و گفت «واقعا من اینطور آدمی نیستم، گان زی نی بنگ منگ!» با انگشت افق را به ایشان نشان دادم و گفتم «بفرمایید دوست عزیز، بفرمایید!» همینطور که سرش پایین بود گفت «روز خوبی داشته باشی، وو آن!» و به سمت افق حرکت کرد.

نفسی به راحتی کشیدم که ناگهان یک نفر در حالیکه سرش را از پنجره بیرون کرده بود و داد می زد، گفت «تاریخ ظهور شهرام جزایری، بابک زنجانی و فاضل خداداد به دوره ای برمی گردد که شعارهای تجمل گرایی مطرح می شد» بالا رو نگاه کردم و جواب دادم «چه خوب شد که به خوابم اومدید، خیلی آگاه شدم!» گفت «من خودمم خوابم! خواب تو خواب شدیم، من معتقدم آقای روحانی مخرج مشترک کارگزاران و اصلاحاته! می دونستی؟» داد زدم «آره می دونستم، اتفاقا آقای احمدی نژاد هم تابع نوع دوم با توان دو روی لگاریتم شش اصولگرایان بود، حالا که گذشت، برای دور بعدی از الان کاندیدا ها رو با روش دور در دور، نزدیک در نزدیک محاسبه کنید، ببینیم با خودمون چند چندیم!» مجید متقی فر درحالیکه اطراف را نگاه می کرد گفت «هر کس که به آقای هاشمی وصل شود رشد غیرعادی دارد» جواب دادم «دقیقا! به نظر من مایکل جردن و احسان حدادی هم با همین روشی که شما کشف کردید رشد غیرعادی داشتند» پس از گفتن این جمله متقی فر بای بای کرد و پنجره رو بست.

خواستم به ادامه خوابم برسم که یک نفر وارد خوابم شد و گفت «یکی از وزرای اسبق صنایع در چند پروژه پتروشیمی حضور دارد و حدود صد میلیون تومان حقوق دریافت می کند» گفتم «ما که بخیل نیستیم بگیرید» ایشان جواب داد «ببین من که بخیل نیستم اما این پروژه ها هنوز هیچ پیشرفت قابل مشاهده ای نداشته اند و اغلب در حد تعیین مکان اجرای پروژه یا فعالیت های عمرانی اولیه باقی مانده اند» عصبانی شدم و فریاد زدم «کار از این مهم تر؟ 90 درصد یک پروژه مربوط به تعیین مکان است، خیلی باید برای این کار کار شناسی کرد که وقتی کلنگ می زنیم تمام عکاسان و خبرنگاران بتونن پوشش خبری تصویری کامل بدن، 9 درصد هم به قیچی کردن روبان اختصاص دارد، این وسط یک درصد باقی مونده که قابل مشاهده نیست، چون اولا وزیر سابق برای اینکه ریا نشه گفته این یک درصد خودش یواشکی انجام بشه دوما با چشم دل باید ببینی! مفهوم شد؟» که متوجه شدم افق به سمت ما در حال حرکت است.

**قدس: مش غضنفر و رشوه

چَنروز جولوتَرا عیالُم گوشُم رِ تابوندُ مجبورُم کِرد که وَخِزُم بُبُرُمِش به قِلَشا تا یَک حال احوالی از باباکُلونُ نَنه کُلونِش بُکُنه.

موقه وَرگِشتن به مِشَد، به پولیس راه که رسیدِم دیدُم پاسِوونه جولو ماشینایِ مِگیره یُ دِنه به دِنه مدارکِشایِ نِگا مُکُنه یُ بعد مُگذاره بِرَن. به ماشینِ جولوییما که اَزی شیکّان پیکّانایِ خاریجی بود که ریسید، تا بِزِش گفتِگ مدارکِش رِ بده، رارَندش از تو جیب تُنبونِش یَک چَنتا تِلاوِل پِنجایی دِراوردُ گُذیشت کفِ دستِ پاسِوونه که او بُگذاره ای رَد بِره.

پاسِوونه یَم جینگی او پولیسِ که درجَش بالاتر بود رِ صدا زدُ اویَم با چَنتا دِگه آمدن رارَندِهَ رِ پیِدَش کِردَنُ رِختن تو ماشین به گِشتنُ بعدِ چَندِقه یَک خِلیطه یی که نِمِدِنُم چی توش لوکّه بود رِ از تو صندوق عَقِبِش دِراوُردنُ با اون پِنجاه هزار تومَنیا یُ خودِ رارَندِهه بُردن تو پاسگا تا بِرفِستَنِش به مِشَدُ یَرِگه رِ دادگایی کُنَن.

حالا مو یِ مَش غضنفر موندُم چیکار مِرَفت اگِر هَمّه یِ ما مردمُ مَسئولا عینِ بَضی اَزی پاسِوونایُ مامورایِ پولیس بودِم که حاضرن تو ای هوایِ سرد که اُستقونایِ آدم توخ توخ مِره با او حوقوقِ کَمِشا سَرِ پستِشا وایستَن ولی حاضر نِمِرَن رشوه هایی که اَندِزه حوقوقِ یَکهفته یُ یَکماهِشایِ رِ بیگیرَنُ نِمُگذارن هَم یَک خُردویَم پولِ ناشور قاطّی نونِ حلالِشا بِره.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.