هزار توی مافیای نفتی

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، انتشار اخبار پیرامون یک پرونده فساد نفتی هر چند در ایران با محدودیت هایی همراه است اما در روز های گذشته به خبر مهم مشهورترین رسانه های جهان تبدیل شد؛ از ناپدید شدن عباس یزدان پناه یزدی، مالک شرکت کاغذی هورتون در لندن و کارگزار آقازاده ای به نام جونیور در زمان امضای قراردادهای نفتی مهمی چون استات اویل و کرسنت و توتال گرفته تا اینکه سیامک نمازی(1) دلال مشهور نفتی ایرانی به سمت مدیریت برنامه ریزی استراتژیک شرکت کرسنت پترولیوم دوبی منصوب شده است. خانواده نمازی در دوره سازندگی و اصلاحات میزبان بزرگ ترین شرکت های نفتی جهان در ایران بودند. شرکت های وابسته به آنها از جمله آتیه بهار در بزرگ ترین قراردادهای نفتی آن زمان کشور به نحوی حضور داشتند. قول مشهور غیرمستندی وجود دارد که آتیه بهار توسط شرکت نفتی شل اداره می شود اما حقیقتا در ترویج این شایعه اغراق شده است. آتیه بهار یک مجموعه نفتی کارچاق کن بین المللی است.

در بررسی مدیران سابق و فعلی آتیه به اسامی قابل توجه زیادی بر می خوریم. علیرضا امیدوار، قائم مقام شل در ایران سال ها با باقر نمازی، بزرگ خاندان نمازی ها در مجموعه آتیه گروپ و تشکیلات سازمان های مردم نهاد غیردولتی (NGOs) مشغول به کار بوده است. علی قزلباش که اکنون از مدیران برجسته شرکت نفت و گاز هیدرو استات اویل نروژ به شمار می رود پیش از این در سال های 2006- 2003 مدیر آتیه بهار بوده است! حتی تریتا پارسی، مدیر تشکیلات دلالی روابط ایران و آمریکا که توسط شورای روابط خارجی آمریکا با پول مجموعه ای از شرکت های نفتی و غیرنفتی ناراضی از تحریم فعالیت می کند پیش از این در آتیه بهار سابقه فعالیت داشته است. در واقع پارسی، نایاک را نیز با تلاش برادرانه سیامک نمازی و برخی دیپلمات های ایرانی گرفتار در نقشه های آمریکایی- اسرائیلی به مدیریت برژینسکی و با کمک مستقیم گری سیک پایه گذاری کرد.

سیامک نمازی تا 3 ماه پیش از این مدیر شرکت نفت و گاز ACG دوبی بود. رئیس این شرکت فردی به نام هاتف حائری است که خود مالک شرکت پتروگاز پارسا و شرکت مشاوره ایدام در حوزه نفت و گاز است. ایدام شعبه ایرانی شرکت ICG فرانسه خود مدت ها از مدیریت علی اره چی سود می برده است. اره چی نیز سال ها در گروه آتیه مدیر بوده است! علاوه بر آن حائری، عضو هیات مدیره شرکت قطران ساوه و از اعضای کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بین المللی نیز هست. بزرگ ترین شریک و سهامدار شرکت ACG دوبی شرکت استخراج نفت و گاز فرانسوی SCHLUMBERGER است که مدیریت آن برعهده رامین لاکانی است. لاکانی کار خود را به عنوان مهندس نفت از شرکت اگزون موبیل برادران راکفلر در سال 1990 آغاز کرد و سپس تبدیل به مدیر حوزه اقتصاد و برنامه ریزی شرکت نفت و گاز شل در ایران شد. لاکانی هم اکنون مدیر منطقه ای شرکت نفتی هالیبرتون است و از دوره مدیریت شل در ایران تاکنون از روابط گرم و صمیمانه ای با سیامک نمازی و آتیه گروپ برخوردار است.

نمازی علاوه بر همه ارتباطات ایرانی و جهانی ذکر شده برادر همسر بیژن خواجه پور نیز هست. خواجه پور و همسرش پری نمازی خود از موسسان و مدیران گروه آتیه محسوب می شوند که هم اکنون مجموعه شرکت های آنها به طور همزمان میزبان همه بانک ها، شرکت های نفتی ایرانی و بین المللی، همه اپراتورهای مخابراتی فعال کشور و بسیاری از ادارات و شرکت های دولتی ایرانی هستند. علاوه بر آن مدیریت، گزینش و آموزش قریب به اتفاق شرکت های خارجی سرمایه گذار در ایران برعهده شرکت های گروه آتیه است! حال تصور کنید شرکتی که محوطه دسترسی آن از اطلاعات پیامک های اپراتورهای مخابرات گرفته تا مجموعه داده های بانکی کشور را شامل می شود و در عین حال مدیریت سازمان های مردم نهاد کل کشور را به واسطه همکاری مستقیم با برنامه عمران سازمان ملل برعهده دارد از چه قدرتی در کشور برخوردار است! به این لیست بلندبالا مجموعه شرکت های نفتی بیژن خواجه پور شامل دوران انرژی، آذر انرژی، قشم انرژی و نارکنگان را اضافه کنید!

در همه این شرکت ها خواجه پور مدیرعامل یا عضو رسمی هیات مدیره است! جالب توجه است که همین بیژن خواجه پور خویی– عضو اتاق بازرگانی ایران و انگلیس- در تیرماه 1388 هنگام بازگشت از لندن در فرودگاه دستگیر شد اما به واسطه نفوذ مجموعه ای از مقامات داخلی و خارجی به رغم محاکمه در دادگاه فتنه به فاصله 4 ماه آزاد شد و برای همیشه همراه خانواده نمازی ساکن ژنو شد!

کل این ماجرا نشان از نفوذ بسیار زیاد نمازی ها در کشور دارد. به نظر می رسد کرسنت پترولیوم پس از ارجاع پرونده قرارداد گازی با ایران به دادگاه بین المللی با استخدام سیامک نمازی در نقش مدیری باتجربه و دارای ارتباطات گسترده در تشکیلات فعلی وزارت نفت و دولت ایران به دنبال مصالحه با طرف ایرانی است. کرسنت پترولیوم پیش از این در سال 1385 به برخی مدیران وزارت نفت سینی الماس تعارف کرده بود پس قطعا از پیشنهاد رشوه برای دستیابی به معامله تقریبا رایگان گاز ایران و خانواده سلطنتی امارات ابایی ندارد. انتساب سیامک نمازی علاوه بر هوشیاری مقامات اماراتی در چینش یک مهره معتبر دلالی بر سر میز مصالحه آینده با مدیران ایرانی نشان از قدرت گرفتن مجدد نمازی ها در صنعت نفت ایران نیز دارد. آیا دوباره باید منتظر سر برآوردن پرونده هایی چون استات اویل و توتال و کرسنت باشیم؟ آیا دوباره قرار است بازی مبارزه با فساد را به نروژ و آمریکا و کانادا ببازیم؟ قطعا باعث افتخار نیست که رشوه دهندگان در خانه مجازات شدند و رشوه گیران کماکان در آسمان نفت و گاز ایران می درخشند! یک درصدی های نظام سرمایه داری در ایران پادشاهی می کنند و ما کماکان برای موفقیت جنبش ضد وال استریت دعا می کنیم!

پی نوشت

1- نمازی مشاور وودرو ویلسون، NED، نایاک و بسیاری از بنیادهای استراتژیک آمریکایی- اسرائیلی است.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.