«فریب»؛ نماینده تئاتر اسپانیا در جشنواره فجر

به گزارش خبرگزاری تسنیم، این نمایش بر اساس داستانی از پی‌تر اشلمیل اجرا می‌شود و داستان آن درباره یک سایه است که روح کسی را مجسم می‌کند. «فریب» تاکید دارد که ارزش‌هایی همچون دوستی و اعتماد به نفس ابزارهای قدرتمندی هستند در نبرد با شخصیت شریر آقای مالاسومبرا.

نویسنده و دراماتورژ این نمایش مکس است و این اثر نمایشی با کارگردانی مشترک اندرو کروز و تومئو گومیلا در جشنواره تئا‌تر فجر حضور دارد. اندرو کروز متولد شیلی و دانش آموخته حرکات موزون معاصر از دانشگاه شیلی است و در حال حاضر روی روابط میان اشیاء، بدن و هنرهای تجسمی تحقیق می‌کند. تومئو گومیلا هنرمند اسپانیایی و مدرس تئا‌تر «بدن، آب و هوا» نیز در زمینه زبان‌های مختلف تئا‌تر تحقیق می‌کند.

نمایش «فریب» با بازی ماگدلنا توماس، کتی کاراسو و تومئو گومیلا در بخش مسابقه بین‌الملل سی و دومین جشنواره تئا‌تر فجر به صحنه می‌رود. این نمایش با مدت زمان 50 دقیقه روزهای 10 و 11 بهمن ماه راس ساعت 19 در تالار اصلی تئا‌تر شهر به صحنه می‌رود.

بازی در نقش‌هایی که مانند آیینه روبروی بازیگر ایستاده‌اند

در قالب برگزاری کارگاه‌های آموزشی جشنواره بین المللی تئا‌تر شهر چهارشنبه 9 بهمن ماه کارگاه آموزشی بازیگری و کارگردانی با حضور یونی داهر کارگردان و مدرس دانشگاه که در ایبسن‌شناسی تخصص دارد ویژه بانوان در طبقه هفتم تالار وحدت برگزار شد.

داهر قرار است نمایش «زنان ایبسن - عقابی در قفس» را پنجشنبه و جمعه 10 و 11 بهمن ماه در دو روز پایانی جشنواره تئا‌تر فجر در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه ببرد. در این نمایش زنانه شش شخصیت نمایشنامه‌های هنریک ایبسن به مخاطب معرفی می‌شوند.

در این کارگاه آموزشی که فقط بانوان حضور داشتند یونی داهر به همراه کریس پول نوازنده و مارینتا لوگودست طراح نور نمایشش درباره فرهنگ مردم نروژ و علاقه‌ای که این گروه در طول سالهای فعالیتشان به شخصیتهای ایبسن داشته‌اند صحبت کردند.

حدود 20 هنرجوی دختر در این کارگاه آموزشی به همراه فریندخت زاهدی استاد دانشگاه و عضو هیات انتخاب جشنواره، نسیم احمد‌پور کارگردان و نویسنده و سمانه زندی‌نژاد کارگردان تئا‌تر حضور داشتند.
در ابتدای کارگاه، داهر با توضیحی درباره تئا‌تر نروژ و اشاره به اینکه در این کشور علاوه بر داشتن یک تئا‌تر ملی تئاترهای مستقل هم فعالیت می‌کنند از هنرجویان خواست تا اطلاعاتی درباره نحوه اداره تئا‌تر در ایران به وی بدهند.

داهر با اشاره به اینکه در نروژ گروه‌هایی مستقل زیادی فعالیت می‌کنند درباره پرداختن به آثار ایبسن توضیح داد: ایبسن نویسنده‌ای رئالیستی است که شخصیتهای آثارش بسیار واقعی و بر گرفته از شخصیتهای اجتماع هستند. کاراکترهای ایبسن از عمق فراوانی برخوردارند و به نظر می‌رسد که هنگام بازی در نقش کاراکترهای این نویسنده، بازیگر آینه‌ای مقابل خودش گرفته است. ایبسن یک منتقد اجتماعی است چون به نظر می‌رسد زمان بازی کردن در نقشهای او روبروی خود ایستاده‌اید و این کار بسیار جذاب و در عین حال سخت است.

وی با اشاره به اینکه سالهاست روی آثار ایبسن کار می‌کند عنوان کرد: این نمایش از روز اول کامل نبود و طی سال‌ها تمرین و اجرا به تکامل رسیده است. من ابتدا فقط می‌دانستم که عاشق کاراک‌تر نورا در «خانه عروسک» هستم اما بعدا متوجه شدم که تم اصلی نمایشنامه درباره آزادی است و اینکه معنای آزادی چیست؟

این کارگردان نروژی ادامه داد: از هنریک ایبسن به خاطر نگارش چنین شخصیتهایی بسیار تشکر می‌کنم. هرچقدر بیشتر روی ایبسن کار می‌کنم این سوال برایم پیش می‌آید که ایبسن چطور به این خوبی زن‌ها را می‌شناخته و می‌دانسته که آن‌ها از زندگی چه می‌خواهند. نمایشنامه «خانه عروسک» نقد اجتماعی را مطرح می‌کند که هر بار که به صحنه می‌رود حرفی برای گفتن دارد. حتی این اثر در نروژ که زنانش مستقل هستند هنوز اثری بسیار قوی به حساب می‌آید.

یکی از هنرجویان این کارگاه با اشاره به اینکه داریوش مهرجویی بر اساس نمایشنامه ایبسن فیلم «سارا» را ساخته است توضیح داد که در این فیلم مهرجویی شرایط کشور ایران و تلاشی که زن‌ها برای عبور از سنت و نزدیک شدن به استقلال می‌کنند را به تصویر کشیده است.

فریندخت زاهدی نیز در ادامه صحبتهای بچه‌های کارگاه درباره ایبسن گفت: ایبسن عنوان کرده است که منظور من از آزادی، آزادی روح انسانهاست و این آزادی روح در مرد و زن به یک اندازه اهمیت دارد.
داهر در بخشی از صحبت‌هایش با اشاره به اینکه برای ارتباط بیشتر با مخاطب و نزدیک شدن آن‌ها به قصه نمایش «خانه عروسک» را در یک آپارتمان واقعی اجرا کرده است عنوان کرد این تجربه را هیچگاه فراموش نمی‌کند چون با مخاطب ارتباط بسیار نزدیکی یافته است.

پول کریس طراح موسیقی نمایش نیز که در کارگاه حضور داشت درباره واکنش‌های مختلف مخاطبان نمایش «زنان ایبسن - عقابی در قفس» در کشورهای مختلف گفت: در جاهای مختلف دنیا معنای آزادی با هم متفاوت است. در آمریکا معنای آزادی بیشتر شخصی است اما وقتی ما این نمایش را در شوروی سابق هم به صحنه بردیم مفاهیم دیگری از آزادی را با توجه به نظام آن کشور به ذهن مخاطبان متبادر می‌کرد. حتی این اثر را در پاکستان نیز اجرا کردیم و در آنجا به ما گفتند با توجه به شرایط کشور انتظار نداشته باشیم که زنان در جلسه پرسش و پاسخ نمایش حضور یابند اما بر خلاف انتظار اولین سوال را پیرزنی 70 ساله درباره آزادی از ما پرسید.

داهر در ادامه کارگاه، لباس مادربزرگش را که متعلق به 100 سال قبل است به هنرجویان نشان داد و عنوان کرد: بعد از فوت مادربزرگم این لباس را پوشیدم و به محض پوشیدن متوجه شدم که این لباس کاملا متناسب با شخصیتهای ایبسن است.

انتهای پیام/