سیاست عربستان در سوریه به منطقه آسیب می‌رساند/ ۱۸ هزار سانتریفیوژ جدید؛ نتیجه تحریم‌های غرب

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، "محمد جواد ظریف" وزیر امور خارجه کشورمان در مصاحبه با روزنامه "فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ" که خلاصه آن روز گذشته منتشر شد در پاسخ به این پرسش که ایران چه کارهایی می تواند انجام دهد تا شرایط در سوریه را بهبود بخشد اظهار داشت: شرایط در سوریه یک فاجعه انسانی است و بحرانی است که تمام منطقه را تهدید می‌کند. این فاجعه عاقبت توهم فریبنده ای است که توسط تصمیم گیرندگان مختلف خارجی و مخالفان سوری مطرح می شود. همه باید در این راستا کار کنند که ما دوباره به واقع نگری برگردیم.

وی در ادامه اظهار داشت: سوریه به یک آتش بس بدون پیش شرط نیاز دارد، اینکه یک آتش بس عمومی وجود داشته باشد یا محلی و منطقه ای فرقی نمی کند. خونریزی در سوریه باید متوقف شود. این مسئله به کمک های انسانی برای سراسر این منطقه و همه گروه های سوری نیاز دارد. همه سوری‌ها سزاوار این کمک‌ها هستند و ما باید به آنها کمک کنیم تا یک راه‌حل سیاسی برای درگیری‌ها در کشورشان بیابند. این راهکار باید یک فرآیند سوری باشد و هیچ کس برای آن شرط و شروط قرار ندهد. ما در خارج تنها می‌توانیم احزاب درگیر در سوریه را ترغیب کنیم که به توافق دست یابند.

ظریف در ادامه در پاسخ به این پرسش که شما این مسئله را که دعوت از کنفرانس ژنو از ایران پس گرفته شد  چگونه ارزیابی می‌کنید و آیا شما باید شرط یک دولت انتقالی را می‌پذیرفتید گفت: چنین شرط‌هایی به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسد. ما از ابتدا بر این عقیده بودیم که برای شرکت ما در کنفرانس صلح ژنو2 هیچ شرطی نباید گذاشته شود و ما همچنین این گونه نفهمیدیم که برای ما شرایطی گذاشته شده است. بعد از آن فشارهایی ایجاد شد در حدی که دبیر کل سازمان ملل مجبور شد دعوت خود از ما را پس بگیرد. ما نباید گاری و درشکه گروه‌هایی را بکشیم که هیچ پشتیبانی از سوریه را مد نظر ندارند.

ظریف در ادامه در پاسخ به این پرسش که آمریکایی‌ها بر این عقیده‌اند که در سوریه رهبری اسد باید کنار گذاشته شود و آیا یک نامزد توافقی از این گروه برای ایران قابل قبول است گفت: اصلا این غیر واقع بینانه است که ما در این باره سخن بگوییم. نه ما و نه آمریکایی‌ها حق نداریم در این باره تصمیم‌گیری کنیم. سوری‌ها خود باید در این باره تصمیم بگیرند.

وی افزود: ما در خارج از سوریه نباید خود را گرفتار چالشی کنیم که که مانند چالش‌هایی که آمریکایی‌ها به آن وارد می‌شوند بعدها به دنبال راه چاره برای خروج از آن باشیم. ما باید نیروی خود را به کار گیریم تا یک آتش‌بس در سوریه ایجاد شود، نه اینکه در این باره صحبت کنیم که چه کسی باید بر سوریه حکومت کند. ما باید راه برای انتخابات آزاد را آماده کنیم به جای اینکه روی شخص خاصی تمرکز کنیم.

وی در ادامه گفت: ما اینجا از گروهی انسان‌سخن می گوییم که دستشان به خون آلوده شده است، از پول و سلاح‌هایی سخن می‌گوییم که از خارج به سوریه وارد می‌شوند. این توهم که ما می‌توانیم بدون اسد به راه‌حلی در سوریه دست یابیم باید به دست فراموشی سپرده شود. این تفکرات رنج سوری‌ها را طولانی می‌کند. کسانی که همچنان این توهمات را دامن می‌زنند باید برای خونریزی‌ها در سوریه پاسخگو باشند.

وزیر امور خارجه کشورمان درباره تشدید افراط‌گرایی در سوریه هشدار داده و اظهار داشت که افراط‌گرایی که در سوریه به وجود آمده است نه تنها منطقه را در معرض خطر قرار داده بلکه همچنین می‌تواند به خیابان‌های اروپا وارد شود. قدرت‌هایی در دنیا وجود دارند که سعی می‌کنند برای دگرگونی و تغییر مسیر بهار عربی نقشه‌های سیاسی جدیدی بکشند. آنها پول و سلاح دارند و تروریست های خارجی را به سوریه آورده‌اند.

وی در پاسخ به این پرسش که این قدرت ها چه کسانی هستند گفت: هرکس خودش باید در این باره بیاندیشد. این مسئله من نیست که من از این قدرت ها نام ببرم.

وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا مناسباتی بین ایران وعربستان سعودی درباره سوریه وجود دارد گفت: ما مناسبات دیپلماتیک با یکدیگر داریم. ما از طرف خودمان آماده برای گفتگو در این باره هستیم. من شخصا مانند گذشته آماده‌ام که از عربستان سعودی دیدار کنم. ما اختلافات بسیار جدی با آل‌سعود داریم. و بر این عقیده‌ایم که این کشور سیاست‌هایی را در سوریه دنبال می کند که به منافع خود و تمام منطقه آسیب می‌رساند.

وی افزود: این گونه افراط‌گرایی‌ها حتی به درگیری‌های بین خودی منجر می‌شود. این افراط‌گراها رقبای خود را گردن می‌زنند و سرها را به دروازه‌ها آویزان می‌کنند.

ظریف در بخشی دیگری از این گفتگو درباره اینکه آیا همکاری فشرده تری بین ایران و غرب در مبارزه با افراط گرایی می تواند وجود داشته باشد گفت: در این راستا باید آنهایی که از یک طرف خود را به عنوان مبارز با تروریست نشان می دهند و از طرف دیگر از گروه های تروریستی خطرناک حمایت می کنند حواسشان جمع باشد. اعتماد یک جاده یک طرفه نیست.

وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا ضروری ترین تکلیف ما این نیست که اعتماد سازی کنیم؟ زمان برای دستیابی یک توافق احتمالی در مناقشات اتمی می گذرد، گفت: ما در این راستا بسیار بحث کرده ایم. اگر ما یک برنامه مشترک داشته و هیچ توهم و خیال باطلی را دنبال نکنیم دستیابی به یک توافق در مناقشات اتمی خیلی سخت نخواهد بود. هدف مشترک این است که برنامه اتمی ایران صلح آمیز باقی بماند. اما همواره توهماتی در این باره وجود داشت از جمله اینکه ایران خودش نباید اورانیوم را غنی سازی کند. این توهم و برداشت در حال حاضر برطرف شده است. البته این رخداد نه به صورت اتفاقی و اختیاری بلکه به این دلیل افتاده است که اوباما درک کرده است که نمی تواند با استفاده از تحریم ها ایران را مجبور کند که از حق غنی سازی خود کوتاه بیاید. حالا ما باید بدانیم که یک راه حل ساده ای در این باره وجود ندارد، اما ما می خواهیم با حسن نیت و اطمینان همه مسائل را حل کنیم.

ظریف در ادامه بر آمادگی ایران برای شفاف سازی و نظارت درباره برنامه های اتمی خود تاکید کرده و گفت: ما نمی توانیم انسان هایی که عمدا می خواهند به ایران بی اعتماد باشند را متقاعد کنیم. زمانی که یک طرف شدیدا و دیوانه وار مصمم است که در این راستا راضی نشود ما نمی توانیم کاری انجام دهیم. ما نباید فراموش کنیم که این بی اعتمادی به صورت متقابل وجود دارد. ملت ایران به غرب بی اعتمادند و بر این عقیده اند که غربی ها می خواهند از پیشرفت تکنولوژیک کشور آن ها جلوگیری به عمل آورند. غرب باید با این بی اعتمادی ها مقابله کند.

وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا شما هم چنین اعتقادی دارید گفت: من بر این عقیده نیستم که غرب یک بلوک واحد است. ایران هم این گونه نیست. من بر این باورم که در غرب نیروهایی وجود دارد که آرزو می کنند ایران اصلا وجود نداشت. چنین جریان های افراط گرایی وجود دارد همانطور که کسانی هم هستند که برای یک توافق در مناقشات اتمی ایران با غرب تلاش می کنند.

ظریف در ادامه در پاسخ به این پرسش که شما چگونه می خواهید نگرانی ها در این باره که ایران برای دستیابی به سلاح اتمی تلاش می کند را برطرف کنید گفت: مکانیسم های نظارتی و کنترلی بی شماری وجود دارد که از سال ها به کار برده می شود. در ضمن ما باید یک شرایط را فراهم کنیم که در آن برای ایران منطقی و مناسب باشد که بخشی از سیستم باقی بماند نه اینکه از قراداد منع گسترش تسلیحات اتمی خارج شود. بهترین راه این است که پایبندی به قواعد بین المللی تضمین شود و این برای همه شرکای این قواعد بین المللی یک تعادل خوب بین هزینه ها و منافع و امتیازات، حقوق و تعهدات را فراهم می کند.

ظریف در پاسخ به این پرسش که آیا ایران آماده است که حداکثر شفافیت را در برنامه های آتی خود ایجاد کند گفت: ما آماده ایم درباره هر نوع شفافیت که با ابزارهای بین المللی موجود امکان پذیر بوده ومبتنی بر اصول بین المللی است مذاکره کنیم. این بخشی از مذاکرات ما در راستای دستیابی به توافق نهایی است.

وی در ادامه درباره تاثیر قطعنامه های غرب بر برنامه های اتمی ایران گفت: تحریم های غرب اقتصاد ما را تحت تاثیر قرار داد و برای مردم ما دردآور بود. اما شما واقعیات را بنگرید. قبل از تحریم های غرب ایران کم تر از 200 سانتریفیوژ داشت اما حالا 19 هزار سانتریفیوژ دارد. قطعنامه ها چه آورده است؟ 18 هزار سانتریفیوژ جدید.

وی در ادامه گفت: دولت جدید به یک سیاست سازنده اعتقاد دارد. نه به دلیل قطعنامه ها بلکه به این دلیل که ما خود بهبود مناسبات با غرب را تجویز کرده ایم. تحریم ها فساد را با خود به همراه آوردند.

وی در بخش پایانی این مطلب درباره این مسئله که با توجه به بهبود مناسبات ایران و آمریکا برخی کشورهای عربی از هژمونی قدرت ایران در منطقه نگرانند و شما چگونه در برابر این تردیدها واکنش نشان می دهید گفت: اولا همسایگان ما و کشورهای عربی عضو شورای همکاری خلیج فارس باید خوشحال باشند که بحران حل شده و خطر یک جنگ و رویارویی در منطقه برطرف شده است. آن ها می توانستند قربانی چنین درگیری ها و رویارویایی هایی باشند. من خودم در یک نشریه مهم عربی یک مقاله را نوشتم و اطمینان داده ام که ایران برای هماهنگی در منطقه تلاش می کند. یک عدم تعادل در توزیع قدرت در بین کشورهای حاشیه خلیج فارس وجود دارد و این مسئله در بین کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس هم وجود دارد. همواره وقتی چنین عدم تعادل هایی در توزیع قدرت در منطقه وجود دارد در بین برخی قدرت ها شک و تردید ایجاد می شود.

وی افزود: ما برای هژمونی در منطقه تلاش نمی کنیم و خواهان پایداری هستیم. ما نمی خواهیم در امور داخلی دیگر کشورها دخالت کنیم و نمی خواهیم کسی در امور داخلی ما دخالت کند. ما می خواهیم یک مکانیسم منطقه ای را ایجاد کنیم که این هماهنگی های منطقه ای در آن تنظیم شود. اگر اروپا بعد از دو جنگ جهانی توانست چنین مکانیسمی را خلق کند ما هم می توانیم.  ما زمان طولانی باید در این راستا کار کنیم اما بهتر از این است که هرگز این کار را نکنیم.

انتهای پیام/