جنگ تمام نشده است/ «شیار ۱۴۳» امیداوارانه تمام می شود

خبرگزاری تسنیم:نشست فیلم«شیار 143» با حضور نرگس آبیار کارگردان،محمدحسین قاسمی تهیه کننده،مریلا زارعی،گلاره عباسی،جواد عزتی،یدالله شادمانی بازیگران فیلم،پیمان شادمانفر فیلمبردار، آرش قاسمی صداگذار،پیمان خاکسار تدوینگر،آزیتا موگویی تدوینگر، سودابه خسروی چهره پرداز و  ابراهیم حاتمی کیا به عنوان کارگردان مهمان و صاحب اثر فیلم«چ» در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،«شیار 143»از نرگس آبیار دومین کار سینمایی او بعد از«اشیا در آنچه در آیینه می بینید به شما نزدیک ترند» است و به نوبه خود نوعی جهش در کارنامه هنری این کارگردان محسوب می شود.

نرگس آبیار کارگردان فیلم شیار 143 در ابتدای نشست مطبوعاتی این فیلم که داستان آن روایت کننده زنی است که سال های طولانی منتظر پسر خودش است، درباره ایده اولیه آن گفت: قبل از هرچیز از آقای حاتمی کیا برای دیدن این فیلم تشکر می کنم و شاید هدیه من از این جشنواره دیدن فیلم به همراه ایشان باشد. این کار را براساس رمانی به نام«اختر و روزهای تلواسه» و تلواسه نیز به معنای دلشوره است، نوشتم و در حقیقت یکی از شخصیت های این رمان را در«شیار143» آوردم و قصه های فرعی به آن اضافه کردم که تمام آن ها براساس واقعیت بود و به این فیلم تبدیل شد

پیمان شادمانفر فیلمبردار نیز درباره دلیل به کارگیری دوربین روی دست عنوان کرد: دوربین روی دست خواسته کارگردان بود و خانم آبیار می خواست که کار روایتی مستندگونه داشته باشد و من هم این کار را انجام دادم.

نرگس آبیار نیز درباره دوربین روی دست و ریورس ها توضیح داد: ما از زاویه دید الفت جلو می رفتیم و در تمام صحنه هایی که الفت حضور داشت، زاویه دوربین الفت بود و به همین دلیل چندان ریورس نداشتیم و از پشت شانه کارکترم بود. چون بسیار اعتقاد داشتم که فضا باید برای بیننده باور پذیر شود و فکر می کردم نباید هیچ حرکات خاصی داشته باشم، کاری نکردیم که فیلمبرداری خودنمایی کند و این در خدمت فیلم و باور پذیری آن است

این کارگردان درباره علت پرداختن به موضوع دفاع مقدس تشریح کرد: دفاع مقدس و جنگ چیزی نیست که تمام شود و هنوز هم ما اثرات آن را در زندگی خودمان می بینیم و شاید در تمام دنیا به این اندازه زمان جنگ در کشورمان طولانی نشده باشد. جنگ چون با مقوله مرگ سروکار دارد، هم برای پراختن عمق دارد و هم به دلیل وقایع و اتفاقات شگفت آور در سال های جنگ قابلیت پردازش دارد. جنگ ما تبعاتی داشته و ما باید تبعات  آسیب های جنگ را نشان دهیم و خودمان باید به این موضوع بپردازیم.

آبیار ادامه داد: فیلم با سکانس بریدن قالی به صورت امیدوارانه تمام می شود و این نشان می دهد و استخوانها برگشته اند و الفت زندگی اش را از نو شروع می کند و آن برزخ که در بیم و امید است، تمام می شود. شاید خوب نباشد بگویم اما خودم را یاد داستان پیرمرد و دریای از ارنست همینگوی می اندازد که روز بعد بلند می شود و دوباره با امید راهی دریا می شود.

پیمان خاکسار تدوینگر درباره ریتم کند و در عین حال تأثیرگذار فیلم«شیار143» بیان کرد: من بسیار حسی و غریضی این فیلم را تدوین کردم و خود این فیلم این انگیزه را در من ایجاد کرد که این طور تدوین کنم. من تدوینگر مستند هستم و ساختار این فیلم هم مستندگونه بود. تعریف دقیقی برای رسیدن به این ریتم ندارم و پروسه ای چندماهه بود و اساس برنامه ریزی مونتاژم را روی شخصیت الفت چیده بودم و می خواستم روند خسته شدن و انتظار از اول تا انتهای فیلم احساس شود تا به سکانس نهایی برسد. اوج فیلم در پایان فیلم رقم می خورد.

سودابه خسروی طراح چهره پرازی نقش الفت در مقاطع مختلف سنی گفت: اولین بار که به دفتر خانم آبیار رفتم، از فیلمنامه بسیار تعجب کردم چون به نظرم هیچ قصه ای نداشت و ایشان گفتند نمی خواهم قصه ای را روایت کنم بلکه تنها می خواهم حال و هوای این زن را نشان دهم. بعد از صحبت ها متقاعد شدم که کار خوبی می شود و قکر کردیم چگونه مقاطع مختلف سنی الفت را در فیلم نمایش دهیم. بعد از آن با خود خانم زارعی روندی را برای قصه انتخاب کردیم که فیلم سردرگم نباشد و الفت بدون اینکه حس و حال الفت از بین برود، قصه را منتقل کنیم. تا جای ممکن سعی کردم گریم کمی را به کار ببرم تا حس و حال خانم زارعی زیر گریم از بین نرود.

وی افزود: از این کار الان هم از این کار بسیار خوشحالم چون همیشه از فیلم های دفاع مقدس وحشت داشتم اما الان فکر می کنم به افرادی ادای دین کردم که تا ابد مدیون آنها هستم.

آبیار در ادامه گفت: دلیل تاثیرگذاری شخصیت مادر شهید در این فیلم این است که مریلا زارعی در تمام طول مدت فیلمبرداری روزه بود. ما برای فیلمبرداری این اثر شرایط خاص و سختی داشتیم. فیلمبرداری در ارتفاع، هوای سنگین کارخانه ذوب آن و هوای گرم از جمله شرایط سخت فیلمبرداری این فیلم بود.

قاسمی، تهیه کننده فیلم «شیار 143» با تاکید بر اینکه هیچ کمکی از طرف وزارت ارشاد به این فیلم نشده است، گفت: ما در دوران گرفتن پروانه ساخت، پیش تولید و پس تولید مشکل داشتیم. فیلم «شیار 143» فیلم مستقلی است و عواملش استقلال فکری داشتند.

وی در خصوص حسینی، وزیر سابق ارشاد در افتتاحیه این فیلم، خاطرنشان کرد: ما قصد داشتیم افتتاحیه این فیلم را خیلی ساده و با حضور چند مادر شهید برگزار کنیم اما دوستان کارخانه مس سرچشمه لطف کردند و مراسمی گرفتند و از وزیر دعوت کردند. هر یک قدمی که مس سرچشمه برای ما برداشت از صد قدم وزارت ارشاد مفیدتر بود.

آبیار در خصوص ساخت فیلمهای اقتباسی در سینمای ایران، گفت: ادبیات در سالهای اخیر به سمت پیچیدگی رفته است. نصر و محتتوای پیچیده باعث شده ااست که  اقتباس از این آثار برای سینماگرانن مشکل باشد. ما به داستانهای ساده تری نیازمندی که لایه بندی های آنها توسط هنر نویسندگی به وجود بیاید.

کارگردان فیلم «شیار 143» در ادامه با اشاره به جلوه های ویژه این فیلم، خاطرنشان کرد: ما سعی کردیمم جلوه‌های ویژه در خدمت فیلم باشد و از کار بیرون نزند. جلوه های ویژه بقدری ظریف بود که در فیلم قابل تشخیص نبود.

در ادامه جواد عزتی،  بازیگر این فیلم گفت: برای من این مهم بود که در  یک فیلم خوب بازی کنم و اندازه نقش برای من مهم نبود. خدا را شکر می‌کنم که در این ففیلم حضور داشتم در کنار دوستان هنرمندم به ایفای نقش پرداختم.

گلاره عباسی در ادامه، گفت: امروز روز ویژه ای برای من بود. نظراتی که از مخاطبان گرفتیم مرا حیرت زده کرد. پیش از این در مطلبی گفته بودم که جنگ در دوران کودکی ام مانند همه کودکان جهان پر از جای خالی پدر و نگرانی های مادر بود. در دوران نوجوانی هم جنگ برای من فیلمهای حاتمی کیا بود.

وی افزود: امروز برای من عجیب بود چون بعد از سالها فعالیت در سینما و بازی در  نقشهای مختلف، پدرم بعد از دیدن فیلم مرا بغل کرد و حاتمی کیا با محبت به من نگاه کرد.

این بازیگر اضافه کرد: در سال گشته نیز در فیلم آبیار بازی کردم و آن نقش را خیلی دووست دارم. من عاشق بازیگری هستم و با تلاش می‌کنم که همیشه بازیگر بمانم. وقتی مریلا زارعی را دیدم فهمیدم که بعد از سالها تجربه هم می‌توان عاشق کارت باشی. من تلاش می‌کنم که مثل مریلا زارعی باشم.

قاسمی در ادامه گفت: این فیللم ماحصل تجربیاتت خوب ما در حوزه مستندسازی است. من سالها مستند ساختم و اکنون نیز به این کار ادامه می‌دهم.

پورمحمدی، دیگر تهیه‌کننده این اثر در تکمیل حرفهای قاسمی، گفت: ما از خانواده شهدا و نسل شهدا هستیم. ما بارها برای شهدا فیلم ساختیم و مادران چشم انتظار زیادی را دیدیم که توانستیم شخصیت مادر شهید را پدید آوریم. مادران شهدا نیز شهید هستند واجرشان نیز بیشتر است. چون شهدا به عملیات رفتند و کشته شدند اما مادرانشان سالها چشم انتظاری کشیدند و شهیدان زنده بودند.

آبیار در خصوص ساخت این فیلم در کرمان، گفت: من کرمانی نیستم و تنها ترسم در زمان ساخت فیلم این بود که وارد فضایی شوم که نتوانم جزئیات آن را به خوبی اجرا کنم و نقش ها را دربیاورم. من در این زمینه خیلی مطالعه کردم.

وی در پاسخ به خبرنگاری درباره رفتن کاراکتر مریلا زارعی در فیلم پیش طالع بین، گفت: من با این صحنه یک فاصله 7 ساله را پر کردم. صحبتهای مادر شهید با تلفن چی نیز نشان دهنده انتظار اوست. اما در ادامه می‌بینیم که غم دوری او را به گونه‌ای پالایش کرده است که از نگاه سطحی طالع بین می‌گریزد.

کارگردان «شیار 143» در انتها گفت: راشهای آرشیوی بارها در فیلمهای سینمایی با صداهای واقعی استفاده شده است. ما بادیدن راشهای فراوانی توانستیم راشهای استفاده شده در فیلم را انتخاب کنیم. من حس می‌کردم اگر راشها با صدای آپارات پخش شود قشنگ تر است زیرا همه این فیلمها در ذهن قاسم می‌گذرد.

انتهای پیام/