افشای اشتباه سازمانهای جاسوسی غرب درباره برنامه هستهای ایران
خبرگزاری تسنیم:گزارشهای منتشره حاکی از این است تفسیر اشتباه تلکسهای دو دهه پیش دانشگاه صنعتی شریف برای خرید تجهیزات پیشرفته تحقیقاتی، به مدت یک دهه منبع اصلی اتهامات بی اساس طرفهای غربی علیه ایران درباره فعالیتهای هستهای کشورمان بوده است.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم؛ پایگاه اینترپرس سرویس گزارشی را به قلم "گَرِت پورتر"، یکی از تحلیگران برجسته امنیت بین الملل درباره فعالیتهای جاسوسی غرب علیه ایران و منشأ اتهامات مطرح بر ضد فعالیت های هسته ای کشورمان منتشر کرد.
در این گزارش آمده است: هنگامی که سازمان های اطلاعاتی غرب در اوایل دهه 1990 تلکسهای ارسالی یک دانشگاه ایرانی به شرکتهای تولید تجهیزات فناوریهای برتر را ردیابی کردند، تحلیلگران اطلاعاتی غربی به این باور رسیدند که اولین نشانهها از ورود نهادهای نظامی (ابعاد نظامی) به برنامه اتمی ایران را یافتهاند.
همچنین این به اصطلاح شواهد مرتبط با تلاش نظامیان برای خرید تجهیزات غنیسازی اورانیوم که از تلکسها به دست آمده بود دستمایه تحقیقات و بازرسیهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی درباره برنامه هستهای ایران طی سالهای 2003 تا 2007 بود.
اما (هماکنون) مشخص شده است که تفسیر تلکسهای ردگیری شده که ارزیابیهای بعدی (در مورد برنامه اتمی ایران) بر آن مبتنی بودند، حاوی یک اشتباه اساسی است. تحلیلگران (اطلاعاتی) که در آن زمان برای یافتن شواهدی در مورد برنامه ساخت سلاح اتمی از سوی ایران اشتیاق وافری داشتند، به شکلی نادرست به این نتیجه رسیده بودند که ترکیبی از علاقه برای دستیابی به فناوریهایی که بهطور بالقوه قابلیت کاربرد در برنامه هستهای را داشته به علاوه نقش آشکار یک مؤسسه مرتبط با نظامیان ایران در این ماجرا به این معنا است که در پشت پرده درخواستهای خرید (تجهیزات فناورانه پیشرفته) نظامیان قرار دارند.
اما طی سالهای 2007 و 2008 ایران شواهد وسیع و متقنی را ارائه کرد که نشان میداد فناوریهای مدنظر از سوی اساتید و پژوهشگران دانشگاهی تقاضا شده بود.
این تلکسها ردگیری شده که در سلسله ارزیابیهای اطلاعاتی در مورد فعالیت هستهای نظامی ایران به کار گرفته شده بود، از سوی دانشگاه صنعتی شریف و از اواخر سال 1990 تا 1992 ارسال شده بودند. تاریخ ارسال این تلکسها، مشخصات درخواستهای خرید ذکر شده در آنها و شمار خط تلکس "مرکز تحقیقات فیزیک" (از مراکز تحقیقاتی دانشگاه صنعتی شریف)، تماماً در گزارش «دیوید آلبرایت» مدیر ارشد مؤسسه علوم و امنیت بینالمللی و دو همکار وی در سال 2012 آشکار شده است.
این تلکسها که علاقهمندی سازمانهای اطلاعاتی را برانگیخته بود تماما مرتبط با فناوریهایی با کاربرد دوگانه بود، به این معنی که هم برای کاربرد در تبدیل اورانیوم و غنی سازی آن و هم برای کاربردهای غیراتمی کارایی داشتند.
اما آنچه موجب برانگیختن ظن و گمان تحلیلگران اطلاعاتی شد این واقعیت بود که این درخواستهای خرید از سوی شماره خط مرکز تحقیقات فیزیک ارسال شده بود، مرکزی که با نهادهای نظامی ایرانی قرادادهایی را منعقد کرده بود.
طبق اطلاعات منتشره، در آن زمان سرویس اطلاعات خارجی کشورهای آمریکا، انگلیس، آلمان و اسرائیل اطلاعات خام خود درباره تلاشهای ایران برای خرید فناوریهای مورد نیاز برنامه اتمی خود را با یکدیگر به اشتراک گذاشتند.
تلکسها حاوی درخواست برای در اختیار گرفتن تجهیزات پیشرفته ایجاد خلاء، آهنرباهای حلقوی، ماشینهای متعادلکننده و سیلندرهای گاز فلورین بود، تجهیزاتی که تماما به عنوان ابزارهایی مفید برای برنامه تبدیل و غنیسازی اتمی در نظر گرفته شد.
ماشینهای متعادلسازی که در اواخر سال 1990 و اوایل سال 1991 میلادی سفارش داده شدند موجد علاقه تحلیلگران متخصص در زمینه اشاعه سلاحهای اتمی شد، زیرا از آنها میتوان برای تعادل بخشهای مونتاژ شده چرخندههای سانتریفیوژهای نسل پی1 غنیسازی اورانیوم استفاده کرد. همچنین آهنرباهای حلقوی مورد تقاضای این دانشگاه، به عنوان ابزاری مناسب برای تولید سانتریفیوژ در نظر گرفته شد.
تقاضا برای 45 سیلندر گاز فلورین نیز مشکوک به نظر رسید، زیرا فلورین با اورانیوم ترکیب شده و از آن برای تولید هگزافلوراید اورانیوم (شکلی از اورانیوم که برای غنی سازی مورد استفاده قرار میگیرد) استفاده میشود.
بخشهایی از اطلاعات حاصل از این تلکسها در سالهای 1992 و 1993 به شکل گزارشها و فیلمهای مستند و یا در قالب سخنرانیهای رؤسای جمهوری آمریکا ابراز شد.
پس از این ماجرا، تحلیلگران منع اشاعه تسلیحات هستهای در سازمان سیا به مدت یک دهه بر این تحلیلهای صورت گرفته از تلکسهای ردیابی شده به عنوان پشتوانه ارزیابیهای خود در مورد برنامه توسعه تسلحیات اتمی ایران، تکیه داشتند.
«اولی هاینونن» معاون اسبق نظارت بر اجرای پادمان آژانس بینالمللی انرژی اتمی در می 2012 با انتشار مقالهای اعلام کرد که آژانس پیشترها به یک سری اطلاعات مرتبط با خریدهای مرکز تحقیقات فیزیک - ارجاعی آشکار به مجموعه تلکسهای ردگیری شده - دست یافت که منجر به آغاز تحقیقات این اژانس در سال 2004 شد.
اما پس از توافق سال 2007 ایران با محمد البرادعی مدیر کل سابق آژانس بر سر یک جدول زمانی برای مشخص کردن "تمامی مسائل باقی مانده"، ایران اطلاعاتی کاملی در مورد مسأله خریدهای مذکور ارائه کرد.
اطلاعات ارائه شده از سوی ایران نشان داد که چندین دپارتمان علمی دانشگاه صنعتی شریف برای خرید تجهیزات و مواد مورد نیاز فعالیتهای آموزشی و پژوهشی، از سید عباس شاهمراد زواره رئیس سابق مرکز تحقیقات فیزیک که خود از اساتید این دانشگاه بود، تقاضای کمک کرده بودند.
ایران در مورد هرکدام از مسائل و موضوعات مطرح از سوی آژانس در مورد خریدها توضیحات و شواهد مفصلی را ارائه کرد. در این توضیحات و مدارک ارائه شده نشان داده شده بود که درخواست تجهیزات پیشرفته خلاء از سوی دپارتمان فیزیک، به منظور استفاده از سوی دانشجویان در زمینه آزمایشهایی در زمینه تبخیر و فناوریهای خلاء به منظور تولید پوششهای نازک ارائه شده بود. دپارتمان فیزیک همچنین متقاضی دریافت آهنرباهای حلقوی بود تا دانشجویان بتوانند "آزمایشهای لنز-فاراده" را انجام دهند. ماشینهای متعادلکننده نیز از سوی دپارتمان مهندسی مکانیک تقاضا شده بود.
علاوه بر آن 45 سیلندر گاز فلورین از سوی دفتر ارتباط با صنعت و به منظور پژوهش در زمینه "پایداری رگههای پلیمری" تقاضا شده بود.
گزارش سال 2008 آژانس در مورد برنامه اتمی ایران جزئیات اسناد ارائه شده از سوی تهران در مورد این خریدها را منتشر کرد، آن هم بدون آنکه اژانس خدشهای بر آنها وارد کرده باشد. در این گزارش عنوان شده بود که در این مرحله این مسأله برای آژانس دیگر مطرح نمیباشد (موضوعیت ندارد). این در حالی بود که طبق افشاگریهای ویکیلیکس در آن زمان البرداعی از سوی آمریکا تحت فشار قرار داشت تا نه این مسأله و نه هیچ موضوعی را خاتمه یافته اعلام نکند.
گزارش آژانس نشان داد که مبانی اولیه اطلاعات امریکا برای اتهام زدن به ایران در زمینه ساخت سلاح اتمی به مدتی بیش از یک دهه نادرست بود.
اما این گزارش آژانس در آن زمان، در سایه طرح اتهاماتی دیگر علیه ایران از سوی آمریکا، آژانس و رسانههای خبری مورد غفلت قرار گرفت.
انتهای پیام/