خوشحالیم که حاتمی کیا به سینمای دفاع مقدس برگشته است

محمدعلی باشه آهنگر، کارگردان سینما در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی خبرگزار ی تسنیم در مورد فیلم های دفاع مقدسی جشنواره امسال جشنواره فیلم فجر گفت : من خوشحالم که حدود 3-4 فیلم دفاع مقدس دیدم که این ها نشان دادند هنوز گونه مهم سینمای ما می تواند جشنواره را تحت تاثیر قرار دهد و سر پا نگه دارد.در مورد چند فیلم بسیار شادمانم. در مورد شیار 143 بسیار خوشحالم که خانم آبیار مرا دعوت کردند که این فیلم را ببینم. بسیار خوشحال هستم که این فیلم را دیدم. یک فیلمساز زن با یک روح لطیف و صمیمی توانست احساس ما را با احساس یک مادر شهید به هم نزدیک بکند و به نظر من یکی از فیلم های مهم و شریف جشنواره امسال فیلم شیار 143 است. امروز با دیدن این فیلم روحیه ام برگشت و دوباره مرا به فضای مادران شهدا برد، کسانی که خیلی وقت ها یادمان می رود که آنها در کنار ما هستند.

وی در ادامه افزود: به خانم آبیار برای ساخت این فیلم تبریک می گویم و برای ایشان آرزوی موفقیت می کنم. خیر این فیلم شامل همه سینمای ایران می شود.

باشه آهنگر درخصوص موارد فنی و کارگردانی فیلم سینمایی «شیار 143» گفت: فیلم انقدر خوب و عالی بود که شما نمی توانید چیزی دیگری درباره آن بگویید. البته نکاتی در ذهن دارم که هر وقت خانم آبیار را دیدم نظراتم را به ایشان منتقل میکنم البته اینها نظرات من هستند و ممکن است اشتباه باشد.

وی در ادامه افزود: انقدر فیلم خوب، ساده، شریف و پر از احساسات ناب است که اصلا مسائل تکنیکی به چشم نمی آید. تکنیک فدای همه این احساسات نابی که خانم آبیار و خانم مریلا زارعی به همه ما داده اند. همه ما با دیدن فیلم تطهیر شدیم و از سالن بیرون رفتیم. این فیلم به نظرم یکی از بهترین فیلم های چند سال اخیر در سینمای دفاع مقدس است.

وی در مورد فیلم مهمان داریم مهدی عسگرپور نیز بیان داشت : به آقای عسگرپور نیز برای ساخت این فیلم تبریک می گوییم.این فیلم خیلی احساس خوبی داشت و خیلی روان و ساده و صمیمی بود که به خانواده های شهدا و جانبازان نزدیک شده بود. این خیلی نکته مهمی است که ما دچار شعارزدگی و غلتیدن در فضای بی منطقی و تلخ و احساسات گرایی غیر معقول نشویم.

کارگردان فیلم سینمایی ملکه در مورد فیلم سینمایی چ به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا نیز بیان داشت : شاید آقای حاتمی کیا دوست عزیز من از دوره دانشگاه تا کنون خیلی خوشحال نشود که این حرف ها را می زنیم، ولی به هر حال ما خوشحالیم که ایشان فیلم دفاع مقدسی کار می کنند. به هر حال ایشان می توانند در هر گونه ای کار بکنند.ایشان استاد هستند و خودش می تواند برای خودش تصمیم بگیرد که چه فیلمی را بسازد و قصد ما هم این نیست که بگوییم که ایشان چه نوع فیلم هایی را بسازند. ولی ما خوشحالیمان را ابراز می کنیم که ایشان به این گونه توجه دارند و این ژانر دفاع مقدس به هر حال سندش به نام ایشان زده شده است.این فیلم یک کار بسیار پر زحمت بود که در زمینه صحنه پردازی آقای بلوندی زحمت خیلی زیادی کشیده بود و حتی خیابان های پاوه را هم کلا ساخته بود. البته باید توجه کنیم این فیلم تنها روایت 48 ساعت از زندگی شهید چمران است و کل زندگی ایشان را روایت نمی کند. امیدوارم در کارهای دیگر بیوگرافیکی در این زمینه بتوانیم کارهای شاخصی را در آینده ببینیم.

وی در مورد انتقاداتی که به فیلم چ در مورد شخصیت قهرمان این فیلم و کم رنگ بودن نقش چمران در فیلم نیز گفت : ما یک زمانی فکر می کنیم که قهرمان فیلم باید تفنگ به دست بگیرد و بزند همه را تار و مار کند. چمران که رمبو نیست و قرار نیست هم آن طور نشان داده شود. اتفاقا چمران یک انسان زمینی است که روحش خدایی است.آقای حاتمی کیا می خواهد نشان بدهد که روح چمران علیرغم اینکه چریکی بوده است، برای کشتن و تار و مار کردن نیست. به نظرم در این فیلم بخش رحمانی روابط در جنگ نشان داده شده است. این مهم است. چون به هر حال کسانی که در پاوه مقابل ما بوده اند هم فارسی صحبت می کرده اند و ایرانی بوده اند. هر چند وابسته به خارج از کشور بوده اند.

باشه آهنگر درباره فیلم های اول جشنواره امسال که به موضوع جنگ و دفاع مقدس پرداخته اند نیز افزود : در فیلم های اول هم فیلم هایی هستند که در مورد دفاع مقدس هتند. فیلم خانه ای کنار ابرها کار بسیار ساده، صمیمی و لطیفی بود.

وی در مورد چرایی کمتر پرداختن به فیلم های دفاع مقدسی و همچنین موضوعات کمتر دیده شده ای مثل مادر شهید  و جانبازان در سینما نیز ابراز داشت : هر چقدر که از جنگ فاصله می گیریم، بخش تعقل فیلمساز فعال تر می شود و پرده ها کنار می رود و آدم هایی که کمتر دیده شده اند بیشتر به تصویر کشیده می شوند. شاید یکی از نقدهای اصلی به خود دوستان رسانه ای باشد که هر فیلمی که در معرکه می رفت را فیلم جنگی و فیلم هایی که حاشیه جنگ و نکات کمتر دیده شده را به تصویر می کشیدند فیلم های صرفا اجتماعی می دانستند.

وی افزود : ولی به هر حال جنگ بسیار نکات دیده نشده و راه های نرفته ای دارد که نیاز به زمان است تا بتوان آن ها را به تصویر کشید. من نگرانم و نگرانیم نیز این جهت است که خاطرات شفاهی جنگ و مجسمه ها و اسطوره های این فضا به سن کهولت نزدیک می شوند و ما هنوز خیلی کم به سراغ ایشان رفته ایم.

باشه آهنگر در مورد فضای کلی حاکم بر فیلم های جشنواره امسال نیز گفت : یکی از بحث هایی که هست این بحث آسان سازی در سینماست. الآن فیلمسازی آسان شده است.یک دوربین و چند جوان و یک لوکیشن خانه برای ساختن یک فیلم کافیست. حالا سندروم برخی از فیلمسازان هم است که برخی از فیلم هایی که به موضوعات اجتماعی با این نوع فضاها پرداخته اند باعث شده است که برخی از کارگردانان جوان به پیروی و دنباله روی از این فضا بیفتند و هنگامی که فوت و فن فیلم سازی در این فضا را بلد نیستند، به دام کپی برداری صرف از این فضا مییفتند.

وی افزود : بخش دیگر مشکلات هم که منجر به این نوع فیلمسازی شده است، مشکلات سرمایه است.هنگامی که سرمایه خوبی در اختیار فیلمسازان بزرگ ما نباشد، این کارگردانان نمی توانند به فیلم سازی با فضاهای پر لوکیشن که نیاز به جابجایی های گوناگون دارند و همچنین صحنه ها پردازی های سنگینی را می طلبند بپردازند. امیدوارم در همین کار های تک لوکیشنی هم به اشل و ندیوم سینما نزدیک بشیم و نه مدیوم تله تئاتر و تلویزیون که متاسفانه در برخی از فیلم های امسال می بینیم.البته در همین فضای فیلم سازی نیز امسال فیلم هایی را می بینیم که مشخص است تفکر فیلمسازی پشت آن وجود دارد و فیلمسازی که نگاه و تحلیل خودش را دارد توانسته است اثر مقبولی را ارائه کند.

انتهای پیام/