استقلال کشور، دلیل اصلی همه دشمنی‌های استکبار با انقلاب اسلامی است

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان اروپا با صدور بیانیه‌ای خواستار حضور پرشور مردم در راهپیمایی 22 بهمن شد.

متن کامل این بیانیه بدین شرح است:

بسم تعالی

و الذین اجتنبوا الطاغوت ان یعبدوها و انابوا الی الله لهم البشری فبشّر عباد
و کسانی که از پیروی طاغوت پرهیز کردند و به سوی خداوند بازگشتند، بشارت از آن آنهاست؛ پس بندگان مرا بشارت ده!

شمیم بهار بهمن ماه، در آن زمستانی که به گلستان می مانست، یاد آور روزهایی ست که ملّت ایران با هدایت و حمایت  الهی در جهت آرمان های اسلامی به پا خاست. انقلابی که با رمز استقلال، آزادی و عدالت به جمهوری اسلامی رسید. حالا هر بهمن انگار، محکی ست که وضع کنونی خود را با آرمان های آن سال های نه چندان دور مقایسه کنیم تا ببینیم چه میزان بدان وفادار مانده ایم.

استقلال

امروز استقلال پر رنگ ترین جاذبه ی شخصیت ایران اسلامی ست که حاصل فداکاری ها و جانبازی های مردان و زنان این سرزمین در طول این سال ها بوده ست. در عرصه‌های مختلف بین المللی، اعلام مواضع صحیح، صریح و سدید، نشان از استقامت منطقی و هوشمندانه ی نظام جمهوری اسلامی برای حفظ استقلال خویش ست. اینکه نه زیر بار ظلم برویم، و نه به کسی ظلم کنیم. لاَتظلمون و لاتُظلمون. و این دقیقا همان نقطه ی برخورد ما با سیاست های استکبار جهانی خصوصا آمریکا ست. تجربه ی سی و پنج سال تخاصم آمریکا با ما، نشان می دهد که آن ها برای برهم زدن استقلال یک کشور از هیچ تلاش وقیحانه ای دریغ نمی کنند.

جنگ، ترور، تحریم، فشار رسانه‌ای، افروختن آتش فتنه های مذهبی و سیاسی در داخل یک کشور، همه و همه نشان از آن دارد که عزّت و استقلال جمهوری اسلامی مسئله‌ای دردناک برای مستکبرین عالم ست. دشمنی ِ آمریکا با ما در تمام این سال ها گرچه بر سر موضوعات متفاوتی بوده ست، ولی دلیل یکسانی داشته ست! آنهم استقلال تمام عیار جمهوری اسلامی ست.

امروز دولت آقای دکتر روحانی در قضیه ی مذاکرات هسته ای با آزمونی سخت رو به روست. از طرفی بایستی با تدبیر و اندیشه ای حساب شده، برنامه ی تحریم های ظالمانه بر ضد ایران را به بن بست برساند و از طرفی بایستی در پیاده سازی این استراتژی استقلال کشور آسیبی نبیند. این میان امّا، نکته ای که بسیار حائز اهمیت می باشد اینست که دولت آقای دکتر روحانی نباید تمام حیثیت و حیات سیاسی خود را در داخل کشور به آینده ای این مذاکرات گره بزند. اینکه حیات و قدرت سیاسی دولتی خواسته یا ناخواسته به عملکرد بیگانگان در تعامل با آن دولت گره بخورد، پاشنه ی آشیل استقلال یک کشور خواهد بود. به عقیده ی ما، دولت آقای دکتر روحانی پتانسیل های مهم دیگری نیز دارد که می تواند مایه ی رجحان آن بر پیشینیان باشد. امید ست که گروه های سیاسی داخل کشور نیز به این موضوع اهتمام ورزند و با نقد دلسوزانه و سازنده، دولت آقای دکتر روحانی را در وضعیتی قرار ندهند که این دولت مجبور باشد بین استقلال کشور و حیات سیاسی خود یکی را انتخاب نماید.

آزادی

شاید آزادی پر چالش ترین آرمانی بود که آن سال های مبارزه همه بر لفظش اتفاق داشتند و بعدها در تفسیرش افتراق. یکی آزادی را در قواره ی لیبرالیسم غربی می شناخت، دیگری آن را چارچوب های مارکسیستی می جست، ولی تفسیر جریان اصلی انقلاب از آزادی، همان سال ها توسط بنیان گذار انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) تبیین شد که "آزادی در محدوده ی اسلام ست". معیار سنجش آزادی در امروز ِ جمهوری اسلامی، ملاکی ست که اسلام برای آزادی یک انسان در جامعه تعریف کرده ست. ای کاش حوزه های علمیه ی اهتمام بیشتری بر این موضوع داشتند تا ریشه های آزادی در اسلام را بهتر، دقیق تر و با مصادیق روشن تر برای جامعه تشریح نمایند.

علی ای حال، آنچه قدر مسلم ست اینست که نقد عملکرد دستگاه های اجرایی و نظارتی جزو ابتدایی ترین و اساسی ترین وجه مشترک تمام تفاسیر موجود از آزادی در جامعه ست. منصفانه که بنگریم، در سال های اخیر در این خصوص پیشرفت های قابل تاملی داشته ایم. گرچه هنوز برای حفظ چارچوب های اخلاقی یک نقد به تمرین بیشتری نیاز داریم، ولی فضای نقد جسورانه و صادقانه در این سال ها بازتر شده ست.

عدالت

در قرآن کریم بیش از ده بار بر عدالت تاکید شده ست. درباره ی آنکه عدالت چیست و قوام آن بر چه رکنی استوار ست، به خصوص در فلسفه ی حقوق و فلسفه ی اخلاق بحث های بسیاری شده ست. فی الجمله، آنچه می تواند امروز ملاکی برای وضعیت عدالت در جامعه باشد، اینست که ظرفیت های جامعه چطور بین اقشار مختلف مردم توزیع می شود. امکانات مالی، آموزشی و حتی معنوی آیا به نسبت برابر در دسترس عموم قرار گرفته ست؟ آنجا که در سوره ی مبارکه ی حشر می فرماید "کی لا یکون دوله بین الاغنیاء منکم"، آیا امروز در سطح کشور، نه اینچنین ست که فرصت ها میان دستان توانگران جابجا می شود و به قشر مستضعف آنچنان که باید اهتمام نشده ست؟

توجه به مستضعفین و حمایت از آن ها، آنچنان که امام علی علیه السلام در توصیه به کارگزاران خود می فرماید: "و یراف علی الضعفاء و ینبوا علی الاقویاء "، باید سرلوحه ی صاحب منصبان نظام جمهوری اسلامی باشد. افتخار انقلاب ما این ست که بنیان گذار آن، آنچنان پشت ضعفا ایستادند که "یک موی این کوخ نشین ها را به کاخ نشین ها نمی دهم"، حال، سوال اینجاست که چقدر در سطح جامعه با آن روزها فاصله داریم؟

در سال‌های اخیر، حتی اگر عملکرد مسئولین را درین خصوص متفقاَ مثبت ندانیم، حداقل  اهتمامی که متولیان امور به وضعیت محرومان و مستضعفین داشته اند، باید همچنان سرلوحه ی کار مسئولین دولت فعلی قرار بگیرد. مستضعفینی که بیش از هر قشر دیگری انگار، پای آرمان های انقلاب شان ایستاده اند.

جمهوری اسلامی بی شک پاک ترین نهالی ست که در قرن اخیر برافراشته شده ست. هر سال بهمن ماه فرصتی ست که خدا را شاکر باشیم که در نظامی چشم به دنیا گشودیم که به سمت نور می رفت. دانشجویان انجمن اسلامی اروپا، از همه ی آحاد ملّت دعوت می کند که امسال نیز چونان سال های گذشته به شکرانه ی این نعمت الهی، با حضور پرشور و یکپارچه در راهپیمایی بیست و دوم بهمن ماه، مرور دوباره ای کنیم بر نعمتی که حالا در دست ماست.

و قل جاء الحق و زهق الباطل، ان الباطل کان زهوقا .

اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان اروپا

انتهای پیام/