پازل آمریکا برای مذاکرات کامل تر می شود؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم، امیر حسین یزدان پناه در مطلبی که با عنوان«پازل آمریکا برای مذاکرات کامل تر می شود؟»در ستون یادداشت روز ،روزنامه خراسان به چاپ رساند اینگونه نوشت:

پازلی که تشخیص قطعات آن تا هفته های پیش کمی سخت به نظر می رسید حالا کم کم دارد تکمیل می‌شود و مواضع برخی مقامات آمریکایی، قطعاتی را شکل می‌دهد که در نهایت ساختار این پازل را تکمیل می کند و مسیری را زیرسازی می کند که به مذاکرات جامع ایران و 1+5 منتهی می شود. شواهد نشان می دهد که آمریکایی ها بحث هایی غیر از موضوعات هسته‌ای را به زمین مذاکرات کشانده اند. «موشک‌های بالستیک ایران» مهم ترین این بحث‌هاست. موضوعی که مستقیماً ساختار دفاعی کشور را هدف قرار داده است. به این مستندات توجه کنید:
1- حدود 2 هفته پیش «جیمز کلاپر» رئیس جامعه اطلاعاتی آمریکا در گزارش سالانه خود به سنا گفت که «اگر ایران بخواهد سلاح هسته ای بسازد همه زیرساخت هایش را دارد اما هنوز تصمیم نگرفته است و توافق ژنو شرایطی را ایجاد کرد که اگر ایران چنین تصمیمی بگیرد ما آن را بلافاصله شناسایی خواهیم کرد.» واضح است که اهمیت این نظر بسیار زیاد است اما یکی از مهم ترین جملات این گزارش درباره ایران آن جایی است که او می گوید: «ایران بزرگترین موجودی موشک های بالستیک را در خاورمیانه دارد. پیشرفت های ایران در پرتاب حامل های ماهواره های فضایی [توسعه صنعت فضایی و] پرتاب موشک هایی با برد بلند، برای تهران انگیزه توسعه موشک های بالستیک قاره پیما را ایجاد می کند.» (وب سایت اداره اطلاعات ملی آمریکا- 29 ژانویه 2014) این گزارش جدی ترین نشانه، طی مدت سپری شده از امضای توافق ژنو بود که از شکل گیری فضایی جدید برای تاثیرگذاری بر مذاکرات پیش رو با ایران حکایت می کرد. در این پاراگراف 2 موضوع هدف گذاری شده است:

الف- در منطقه ای که رژیم صهیونیستی بزرگترین زرادخانه تولید «موشک های بالستیک» و کلاهک های اتمی است، ایران به عنوان انبار موشک های بالستیک معرفی شده است.

ب- توسعه علوم فضایی ایران که موضوعی غیرنظامی و کاملا علمی و مبتنی برفناوری های نوین است، عاملی برای توسعه «موشک های بالستیک» قاره پیما درایران توصیف شده است. «موشک های بالستیک» وجه مشترک این 2 هدف است تا به این ترتیب بخشی ازپازل آمریکا برای شکل دهی مذاکرات جامع آماده شود.

2- این موضع را البته 10 روز بعد «وندی شرمن»، مذاکره کننده ارشد آمریکایی در کمیته استماع سنا به زبانی دیگر و البته با صراحت بیشتر تکرار کرد: «درست است که در این 6 ماه (اجرای توافق ژنو) ما نتوانسته ایم جلوی تولید همه موشک های بالستیک ایران که می‌توانند کلاهک هسته ای حمل کنند را بگیریم اما در واقع این چیزی است که باید برای رفتن به توافق جامع در نظر داشت و باید بخشی از آن (توافق) باشد.» (فِری بِیکِن-4 فوریه 2014) «شرمن» صراحتاخبر از این می دهد که آمریکا قرار است در مذاکرات جامع برای رسیدن به توافق ژنو بحث موشک های بالستیک را هم روی میز بگذارد.

3-این پازل وقتی کامل تر می شود که همزمان با مذاکرات نمایندگان آژانس و ایران در تهران، آسوشیتدپرس در خبری مدعی شد که «بازرسان آژانس فهرستی تهیه و به مقامات ایران تحویل داده و خواهان بررسی آن شده اند .دسترسی به برخی اطلاعات رایانه‌های تاسیسات هسته ای و مراکز تولید موشک ، برخی از موارد موجود در این لیست است.»گرچه یک مقام ایرانی حاضر در مذاکرات دیروز وجود چنین فهرستی را تکذیب کرد اما اصل وجود خبر آسوشیتدپرس می تواند نشانه ای باشد که موضوع موشک های ایران در دستور کار فشار بر ایران قرار دارد.

4- در این میان اظهارات صریح سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا تردیدی درباره نگاه آمریکا به این موضوع باقی نگذاشت. حتی پس از واکنش ایران به طرح موضوعات موشکی در مذاکرات و «خط قرمز» خواندن این بحث ها برای ایران، «برنادت میهان» سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا در اظهارنظری صریح از لزوم بررسی این موضوع در گفت و گوهای جامع سخن گفت: «ایران باید به قطعنامه های شورای امنیت مربوط به برنامه هسته ای خود رسیدگی کند و یکی از این موضوعات تمام فعالیت های موشکی است که قادرند سلاح هسته ای حمل کنند...بنابراین این موضوع باید در طول مذاکرات جامع مطرح شود...»(واشنگتن فِری بِیکِن -10 فوریه 2014) تمام این نکات و حقایق نشان می دهد طرح برنامه موشکی ایران و پرداختن به این موضوع در کنار تشریح ارتباط میان برنامه موشکی ایران با توسعه صنایع و علوم فضایی، قطعاتی تامل برانگیز و هشدار دهنده برای پازل فشار و زیاده خواهی در مذاکرات جامع را شکل می دهد. پیش بینی این رفتار آمریکا حدود 3 ماه پیش، در12 آبان از سوی رهبر انقلاب بیان شده بود: «...اگر یک روزى هم مسئله هسته اى حل شد - فرض کنید جمهورى اسلامى عقب نشینى کرد؛ همان که آنها می خواهند - خیال نکنید مسئله تمام خواهد شد؛ نه، ده بهانه  دیگر را به تدریج پیش می کشند: چرا شما موشک دارید؟ چرا هواپیماى بدون سرنشین دارید؟ چرا با رژیم صهیونیستى بدید؟ چرا رژیم صهیونیستى را به رسمیّت نمى شناسید؟ چرا از مقاومت در منطقه  به قول خودشان خاورمیانه حمایت می کنید؟ و چرا؟ و چرا؟ و چرا؟ مسئله این نیست که اینها سرِ قضیّه  هسته اى با جمهورى اسلامى اختلاف پیدا کرده باشند...»

منبع:روزنامه خراسان 

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.