انتقام‌های سیاسی از «شعر» نتیجه «رویکرد باز» در جشنواره فجر؟
خبرگزاری تسنیم: برخی از افراد وابسته به جریان شعر معاصر در روزهای اخیر برای حضور این جریان در جشنواره شرط‌هایی تعیین کرده‌اند که تعداد زیادی از شعرا آن را خلاف رسالت اصلی جشنواره شعر فجر می‌دانند. دیدگاهی که بسیاری، اولین قربانی آن را «شعر» می‌دانند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، هشتمین جشنواره شعر فجر بر خلاف همه ساله که در بهمن ماه برگزار می شد و اسفند برگزیدگان خود را می شناخت، این دوره در دهه سوم اردیبهشت ماه برگزار می‌شود.
در این دوره علاوه عبدالجبار کاکایی دبیر جشنواره تغییراتی را مد نظر دارد، که مهمترین آن حضور هر دو جریان شعر انقلاب و شعر مستقل است. چندی پیش کاکایی در گفت وگو با تسنیم از سهم‌خواهی برخی افراد منتسب به هر دو جریان شعر انتقاد کرده و گفته بود، جشنواره شعر فجر مجالی برای سهم‌خواهی نیست.
برخی اظهارات چند روز اخیر برخی شاعران وابسته به جریان شعر مستقل موجب تعجب برخی شعرا و اهالی ادب شده است. پوریا سوری از اعضای کمیته اجرایی جشنواره برای حضور جریان مستقل در جشنواره شعر فجر 3 شرط تعیین کرده است، شرط‌هایی که به نظر می‌رسد چندان ربطی به جشنواره شعر فجر ندارند. سوری گفته است: «برگزاری نشست شاعران مستقل با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون فرهنگی ارشادو محکومیت سانسور شرط اول و دوم است و اگر دو شرط اول اجرایی شد و جریان شعر مستقل با خوش‌بینی به جشنواره نگاه کرد در درجه اول هیأت اجرایی و داوران جشنواره به صورت 50-50 از دو جریان شعری کشور یعنی جریان شعر مستقل و جریان شعر انقلاب و دولتی انتخاب شوند و بیشتر به ماهیت شعر نگاه شود نه نگاه ایدئولوژیک.» اکبری یکی از علاقمندان به شعر معتقد است «این تراز سخن برگرفته از یک روحیه عجیب و تعریف قلمرو برای یک هنر ارزشمند است. رویکردی که همیشه اهداف خود را در قالب خط‌کشی‌هایی از این دست دنبال می‌کرده است، همواره با مردم و دغدغه‌های آنان بیگانه بوده و مسائل شخصی و متبوع خود و جناح سیاسی‌اش را بر هر چیزی ترجیح می‌دهد.»
شاید ادامه این روند به مسیری خارج از مسیری که دبیر علمی و اعضای شورای سیاست‌گذاری آن می‌خواهند کشیده شود و خروجی جشنواره در هشتمین دوره برگزاری آن افراط و افتادن از سویی دیگر باشد و جشنواره از مسیر منطقی، قابل درک و آرامی که در طول این سال‌ها داشته خارج شود. اکبری که خود از شاعران جوان است، در این باره می‌گوید: «اینکه دبیر علمی جشنواره تلاش دارد تا جریان‌های مختاف شعری در این جشنواره حضور داشته باشند نباید به این معنا باشد که برخی جریانات به دنبال سهم‌خواهی از این جشنواره و مطرح کردن دغدغه‌های سیاسیِ جناحیِ شخصی خود باشند. نتیجه این روند این می‌شود که باز هم دغدغه اصلی که همان ارتقای شعر معاصر است به فراموشی سپرده شود.»
باید دید ادامه این روند موجب می‌شود که «رسالت اصلی جشنواره شعر فجر محقق شود یا آن را به فراموشی می‌برد.» رسالت اصلی جشنواره شعر فجر از ابتدای به راه افتادن تا به امروز نه محکوم کردن آن چیزی است که از آن به عنوان سانسور یاد شده نه تایید آن. رسالت جشنواره شعر فجر حتی دلجویی از گروهی از شاعران و یا اعلام برائت از دوره‌های گذشته نیست. اکبری خاطرنشان می‌کند: «این رویکردهای جناحی بیشتر از آنکه تنزل سطح این جشنواره برشمرده نشود چه تعبیری می‌تواند داشته باشد؟ جشنواره شعر فجر شناسایی استعدادها، گرامیداشت شعر معاصر و شعر انقلاب است. رسالت جشنواره فجر کمک به رشد و بالندگی شعر معاصر است.»
قرار است در مستند جشنواره که توسط ابوالفضل جلیلی در دست تولید است، حمیدرضا شکارسری و پوریا سوری در این زمینه با او همکاری کنند. قرار بر این است که ماهیت شعر معاصر، زیبایی و لذت شعر در بین اهالی فرهنگ و عموم جامعه به نمایش دربیاید. به نظر می‌رسد برجسته کردن بیش از حد صف‌بندی‌ها و جناح‌بندی‌ها و رویکردی که منجر به تحریکاتی از این دست شود، بیش از هر چیز نتیجه‌ای جز برجسته کردن یک یا چند شاعر نداشته باشد. چیزی که اولین قربانی‌اش شعر خواهد بود. بهتر است در سایر مراحل جشنواره نیز چنین عمل شود. به نظر می‌رسد بیشتر از هر کس دیگری دست‌اندرکاران برگزاری این دوره جشنواره باید این ملاحظه را جدی بگیرند که دعوت از همه جریانات، نتیجه‌اش حضور طیف‌‌های رادیکال که دغدغه‌های تند و جناحی خود را در لباس «شعر» پیگیری می‌کنند، نباشد. شعر، به مراقبت نیاز دارد.
انتهای پیام/
