عدم تامین آب سبب ناتمام ماندن پروژه پارک آبخیزداری در دلیجان

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اراک، ابوالفضل نوری در جمع خبرنگاران با اشاره به اینکه نام غار از منطقه‌ای به نام چال‌ نخجیر گرفته شده اظهار کرد: چال ‌نخجیر منطقه‌ای گود بوده و در گذشته شکارچیان شکار خود را از نقاط دیگر به این منطقه فرستاده تا آسان‌تر بتوانند آنها را شکار کنند.

وی افزود: غار چال‌نخجیر در سال 1384 توسط سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده که بیشتر غار از سنگ‌های آهکی تشکیل شده که متعلق به دسته سنگ‌های رسوبی است.

معاون منابع‌طبیعی و آبخیزداری مرکزی تصریح کرد: ویژگی مهم سنگ‌های آهکی، حل‌شدن آنها در آب‌های حاوی دی اکسید کربن بوده وهنگامی که آب وارد زمین آهکی می‌شود و در اثر برخورد با فلز و کانی‌های دیگر مقداری از آن را در خود حل کرده و زمان شکل‌گیری سازند های آهکی غار رنگ حاصل از کانی‌ها سبب تغییر رنگ در آهک می‌شود.

نوری با اشاره به اینکه عواملی مانند زمین، خاک، پوشش‌گیاهی، آب، خاک، فرسایش و رسوب مطالعه شده است گفت: هدف از اجرای این طرح ایجاد فضایی تفریحی، گردشگری و فضای سبز در این منطقه بوده و پروژه‌هایی که مرتبط با منابع‌طبیعی است نیز به صورت اجرایی طراحی شده و نیزبرای احداث هتل و پیست دوچرخه‌سواری نیز مطالعاتی انجام شده است.

وی افزود: سنگ‌های تزئینی با اشکال متنوع مانند عقاب، لاک پشت، گوزن، انسان، کبوتر و تندیس‌های غول پیکر بلورین ایجاد شده‌ که بیشتر آنان از جنس آهک بوده تالارهای عروس، گل کلمی، آبشارگلی، فرسنگ و هیولا از بخش‌های دیدنی این غار نادر و عجیب است.

نوری مساحت این پروژه را هزار و 500 هکتار عنوان کرد و گفت: بخشی از پروژه توسط آبخیزداری انجام شده است و مابقی پروژه به سبب عدم تأمین منابع آب نیمه‌کاره مانده است.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری مرکزی تصریح کرد: این پروژه مربوط به سال 85 است و امور آب باید آب لازم برای این طرح را تأمین کند که به سبب نبود تخصیص آب تاکنون پروژه به پایان نرسیده و با پیگیری‌هایی که نجام شده شرکت آب منطقه‌ای دلیجان در این راستا اقدامی انجام نداده است.

وی افزود: در این منطقه چند نقطه برای تأمین آب وجود دارد؛ یکی از این منابع آب غار بوده که محیط‌ زیست اجازه استفاده آن را نداده  اما چندین چاه وجود دارد  که می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و انتقال آب انجام شود و آب مورد نیاز طرح از طریق شبکه آب‌رسانی تأمین شود اما ضرورت داشت که منابع‌طبیعی منبع تأمین کننده آب را در مطالعات خود لحاظ می‌کرد.

انتهای پیام/ ق