نوروز را با خسارت به طبیعت به پایان نبریم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، امروز روز مهربانی با طبیعت و بدرقه عید آیینی و باستانی نوروز است، هر چند در تاریخچه این روز رسم و رسومات زیبایی نهفته است اما متاسفانه طی چند سال اخیر این سنت رنگ و بوی دیگری گرفته است به طوری که هر ساله خسارات زیادی در این روز به طبیعت و محیط زیست ما وارد می‌شود و همچنان جای فرهنگ شهروندی در روز مهربانی با طبیعت خالی است.

روز طبیعت، فرصت بسیار مغتنمی است تا فرهنگ احترام به طبیعت را به یکدیگر و بویژه کودکان بیاموزیم. همه باید به یاد داشته باشیم که طبیعت، خانه بزرگ­تر ما محسوب می‌­شود و آسیب­ رساندن به اجزای اصلی آن که درختان و سبزه­ زارها هستند، حیات روی زمین را به نابودی می­‌کشاند.

شاید روز سیزدهم فروردین، تنها بهانه‌­ای باشد برای آشتی با طبیعت. یادمان باشد که همه به طبیعت زیبای­ ایران عزیز بدهکار هستیم. بیایید در این روز، در کنار بهره­‌مندی از نسیم دل­ انگیز بهاری، با طبیعت نیز مهربان باشیم تا عطر تازگی، سال­‌های سال با نوروز نسل­‌های آینده نیز همراه باشد.

چه زیباست در روز گرامیداشت طبیعت، شهرهایمان از بوی گل و طبیعت بهاری، عطرآگین؛ و دل­‌هایمان، از کدورت­‌ها و کینه­­‌ها، خانه تکانی شود. شاید به جای قساوت، کمی مهربانی قسمت گردد.

فرهنگ اساطیر برای رسم‌های سیزده بدر معنی‌های تمثیلی آورده به گونه‌ای که شادی و خنده در این روز به معنی فرو ریختن اندیشه‌های تیره و پلیدی، روبوسی نماد آشتی و به منزله تزکیه،خوردن غذا در دشت نشانه فدیه گوسفند بریان، به آب افکندن سبزه‌های تازه رسته نشان دادن هدیه به ایزد آب یا ناهید و گره زدن سبزه برای باز شدن بخت تمثیلی برای پیوند زن و مرد برای تسلسل نسل‌ها و رسم اجرای انواع مسابقه به ویژه اسب دوانی یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشکسالی است.

این باور همگانی چنان است که اگر خانواده‌ای نتواند به علتی تمام روز را به باغ و صحرا برود، به ویژه با دگرگونی‌های جامعه شهری امروز ، در بعد از ظهرروز سیزدهم ، حتی برای زمان کوتاهی هم که شده برای گره زدن سبزه و بیرون کردن نحسی از خانه به باغ یا گردشگاهی عمومی می‌رود.

اما از گذشته تاکنون، دگرگونی‌های صنعتی و شغلی، بزرگ شدن شهرها ، وسعت خانه‌سازی و شهرسازی و فراوانی وسایل آمد و رفت سبب شده که خانواده‌ها در عین حال که استقبال بیشتری نسبت به روآوردن به طبیعت و طبیعت گردی دارند، اما سال به سال مجبور به پیمودن راه بیشتری برای یافتن سبزه و کشتزار جهت گذران سیزده بدر هستند چون رفته رفته استفاده بی‌رویه و نابه جای انسان از طبیعت سبب نابودی آن شده است.

زندگی انسان چنان وابسته به محیط زیست است که حذف آن به هیچ وجه قابل تصور نیست چراکه در وهله نخست به حذف انسان و حیات بشری منجر می شود. در واقع باید توجه داشت که محیط زیست می تواند بدون انسانها زنده بماند، اما انسانها بدون محیط زیست نمی توانند زنده باشند.

شاید بتوان گفت که حفظ محیط زیست، ضروری ترین وظیفه انسانهاست چراکه به اندازه زندگی انسانها اهمیت دارد. گفتن از محیط زیست اما در بسیاری موارد دردناک است، از این بابت که انسانها چه فجایعی بر سر این موجود ناتوان آورده اند. موجود ناتوان نامیدن محیط زیست، شاید علمی و مناسب نباشد اما واقعیت این است که طی سالها محیط زیست با بیرحمی و شقاوت کامل مورد ظلم قرار گرفته و نتوانسته چنانکه باید از خود محافظت کند.

بنابراین بیاییم در روز سیزده بدر که بدرقه نوروز است و به از طرفی در تقویم رسمی کشور روز آشتی با طبیعت است از این منبع طبیعی و خدادادی که منشا حیات و جاودانگی و فرح بخشی است محافظت کنیم و ان را فدای شادی روز سیزده خود نسازیم.

انتهای پیام/