کلیسای مریم مقدس، نماد هم‌زیستی ادیان اصفهانی در دوران صفوی + تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، کلیسای مریم مقدس دومین کلیسای قدیمی شهر اصفهان است که در سال 1613 میلادی در زمان حکومت صفویه توسط یکی از تاجران آن دوران به نام آوِدیک باباکیان بنا نهاده شد.

مجموعه کلیسای مریم و هاکوپ مربوط به دوره صفوی است که در تاریخ 17 اسفند 1381 با شمارهٔ ثبت 7647 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

کلیسای هاکوپ یا کلیسای یعقوب مقدس، قدیمی‌ترین کلیسای شهر اصفهان است، سال ساخت این کلیسا 1607 میلادی است.

پلان اولیه کلیسا به شکل صلیب بوده که به علت تخریب بازوی جنوبی آن در سال 1843میلادی به شکل مستطیلی در جهت شرقی غربی است و سه گنبد کوچک قوسی شکل آن و سقف بنا بر روی قوس‌هایی تکیه کرده‌اند که بر روی ستون‌های پهن متصل به دیوارهای شمالی و جنوبی قرار دارند.

از سه گنبد کوچک بنا گنبد میانی نسبتا بزرگ‌تر است که مصالح به کار رفته در ساختمان عبارت است از خشت و آجر و دیوارهای داخلی با گچ و دیوارهای خارجی با کاهگل پوشانده شده‌اند.

در بالای ورودی اصلی کلیسا نیز 2 کتیبه به زبان ارمنی مربوط به سال 1607میلادی وجود دارد.

در سال 1613 میلادی در اطراف این کلیسا، ساختمان کلیسای مریم مقدس را ساخته‌اند و در حال حاضر کلیسای هاکوپ در داخل کلیسای مریم مقدس و در ضلع شمالی آن قرار دارد.

محوطه‌ این کلیسا بعد از کلیسای وانک بزرگترین محوطه را دارا است و مراسم بیشتری در این کلیسا برگزار می‌شود.

این کلیسا دارای 2 در ورودی است در شرقی و غربی که بیشتر از در غربی آن استفاده می‌شود در غربی دقیقاٌ روبروی در شرقی کلیسای بتلهم گشوده می‌شود.

از نظر ساخت، کلیسای مریم مقدس چندین گنبد قوسی شکل کوچک دارد اما گنبد اصلی آن، که دارای چهار نورگیر است، در وسط ساختمان قرار گرفته و به قوس‌هائی تکیه کرده که بر روی ستون‌های پهن متصل به دیوارهای شمالی و جنوبی قرار دارند.

این ستون‌ها فضای داخلی کلیسا را به سه بخش مرتبط به هم تقسیم می‌کنند، در قسمت شرقی بنا محراب کلیسا قرار دارد و در دو طرف آن نیز دو اتاقک مستطیل شکل قرار گرفته است.

پلان کلیسای مریم مستطیلی شرقی غربی از نوع تالارهای گنبددار در معماری ارمنی است.

این کلیسا دارای نقاشی‌های بسیار زیبائی است که بر دیوارهای نمازخانه نقش بسته‌ است که در دیوارهای شمالی و جنوبی دو تابلوی رنگ روغن روی بوم وجود دارد اثر یک هنرمند ماهر ونیزی که توسط آقای گراک هدیه شده است که متعلق به سیصد سال پیش هستند.

چون این کلیسا به نام حضرت مریم نام نهاده شده زن‌ها با علاقه‌ی بیشتری به این کلیسا می‌رفتند در قدیم روزهای چهارشنبه دختران و زن‌ها گروه گروه از محله‌های جلفا به این کلیسا می‌آمدند و چهارشنبه‌ قبل از عید پاک بعضی‌ها پابرهنه به این کلیسا می‌آمدند تا با خوشحالی و سرور حضرت مریم شریک شوند و او را به خاطر قیام حضرت مسیح مژده دهند.

سطح خارجی قوس‌ها با کاشی‌های لعابدار به رنگ‌های مختلف مزین شده که به زیبائی نمای خارجی کلیسا اضافه می‌شود.

در محوطه کلیسای مریم بناهای مختلفی قرار داشته است، در سال 1848میلادی در قسمت غربی کلیسا و بالای ورودی آن نیز برج ناقوس خانه ساخته شده و در مجاورت ضلع جنوبی بنا هم نمازخانه کوچکی به نام استپانوس قرار دارد.

اطراف کلیسا، به غیر از سمت شرقی آن، دارای رواقی با بیست ستون از جنس سنگ حجاری شده است که کلیه این ستون‌ها با قوس‌هائی به یکدیگر متصل شده‌اند، خشت و آجر از جمله مصالح به کار رفته این کلیسا است.

کلیسای مریم تا سال 1848 به جای ناقوس ، از تخته‌ای استفاده می‌شد ولی در همین سال یعنی 1848 کشیش بارسق گالستانیان به هنگام بازگشت از هند با خود ناقوسی به جلفا می‌آورد و به جای ناقوس تخته‌ای نصب می‌کند.

انتهای پیام/