خاطره استاد شهریار در «از هراره تا تهران»: این سید منشوری برای جهان اسلام پرداختند
خبرگزاری تسنیم: در بخشی از کتاب «از هراره تا تهران» خاطرهای از استاد شهریار نقل و نوشته شده است: «استاد در کمال اعجاب و هیجان گریه میکردند و جملات برجسته آقا را تکرار میکردند که: دانهدانه دردهای مسلمانان را برشمردند... .»
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مؤسسه ایمان جهادی ــ صهبا ــ با کتاب «از هراره تا تهران» در بیست و هفتمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران حضور مییابد. این کتاب در 336 صفحه تدوین شده که با ارائه سبکی جدید، سعی دارد که ماجرای حضور مقام معظم رهبری در اجلاس سران عدمتعهد سال 65 در کشور زیمبابوه و اتصال این اجلاس به اجلاس سران عدمتعهد تهران از نقش ایشان در معادلات سیاسی جهان پرده بردارد.
مقدمه این کتاب خطبه اول نمازجمعه 7 محرم سال 65 شمسی است که مقام معظم رهبری در آن بهمناسبت دهه محرم به تشریح قیام اباعبدالله الحسین(ع) و تبیین ظلمستیزی و دلایل ایجاد ظلم بر بستر قیام عاشورا میپردازند. کتاب «از هراره تا تهران» در سه بخش اصلی هراره، از هراره تا تهران و تهران تدوین شده است. در بخش هراره حضور مقام معظم رهبری در اجلاس سران عدمتعهد هراره بهصورت روزانه و لحظه به لحظه با توجه به اسناد موجود در رسانههای آنزمان روایت شده است. در پایان این بخش هم خطبه دوم نمازجمعهای که در مقدمه آورده شده که شرح ماوقع سفر به اجلاس سران غیرمتعهدها در هراره توسط خود ایشان است، بیان میشود.
در بخش از هراره تا تهران این کتاب، به فرجام مسائل سیاسی مطرح در آنزمان از جمله مسئله آپارتاید و جنگ ایران و عراق پرداخته شده است. بخش تهران کتاب نیز مربوط به سخنرانی آیتالله خامنهای در اجلاس سران عدمتعهد تهران و دیدارهای ایشان با سران کشورهای شرکت کننده در این اجلاس است.
از بخشهای جالب کتاب «از هراره تا تهران» اتفاقات حاشیهای زمان اجلاس عدمتعهد در کشور زیمبابوه است. اجلاس هراره بهجهت قرار گرفتن در سالهای پایانی دفاع مقدس و حساسیت رسانهها بر آن از مهمترین فرصتهای جمهوری اسلامی بوده است که در آن میتوانسته حقانیت خود را اثبات کند. از ابتدای این اجلاس با سفر رئیس جمهور وقت جمهوری اسلامی ایران حضرت آیتالله خامنهای به این اجلاس و بیان حقایق انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و دیدارهای حاشیهای، وضعیت افکار عمومی جهان بهسمت جمهوری اسلامی ایران متمایل شد.
تدبیر ایشان موجب آن شد تا فریادها بر سر ایران برای پذیرش صلح ساکت شود و حقایق بر همه روشن شود. سفر نکردن صدام حسین به کشور زیمبابوه و انجام دو عملیات پیروزمندانه کربلای دو و سه در مناطق حاجعمران و اسکله نفتى الامیه و البکر و سخنان روشنگرانه آیتالله خامنهای موجب تقویت جبهه جمهوری اسلامی ایران و دوستان آن در اجلاس سران غیرمتعهدها شد.از بخشهای جالب کتاب «از هراره تا تهران» اتفاقات حاشیهای زمان اجلاس عدمتعهد در کشور زیمبابوه است. اجلاس هراره بهجهت قرار گرفتن در سالهای پایانی دفاع مقدس و حساسیت رسانهها بر آن از مهمترین فرصتهای جمهوری اسلامی بوده است که در آن میتوانسته حقانیت خود را اثبات کند. از ابتدای این اجلاس با سفر رئیس جمهور وقت جمهوری اسلامی ایران حضرت آیتالله خامنهای به این اجلاس و بیان حقایق انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و دیدارهای حاشیهای، وضعیت افکار عمومی جهان بهسمت جمهوری اسلامی ایران متمایل شد.
تدبیر ایشان موجب آن شد تا فریادها بر سر ایران برای پذیرش صلح ساکت شود و حقایق بر همه روشن شود. سفر نکردن صدام حسین به کشور زیمبابوه و انجام دو عملیات پیروزمندانه کربلای دو و سه در مناطق حاجعمران و اسکله نفتى الامیه و البکر و سخنان روشنگرانه آیتالله خامنهای موجب تقویت جبهه جمهوری اسلامی ایران و دوستان آن در اجلاس سران غیرمتعهدها شد.
در بخشهایی از این کتاب، روایت خاطرهای از علیاصغر فردی، از نزدیکترین شاگردان استاد شهریار است که در آن به واکنش استاد شهریار به سخنرانی رهبر معظم انقلاب در زیمباوه میپردازد. بخشی از این کتاب به شرح ذیل است:
«شبی استاد شهریار به من زنگ زدند و فرمودند: تلویزیـون را میبینی؟ اگر نمیبینی، برو ببین، بعد صحبت کنیم.
دیدم آقا در کنفرانس هراره سخنرانی میکنند. تمامی مدت صحبت را بیاراده ایستاده بودم و گوش میکردم. چنان هیجانزده بودم که بعد از اتمام نطق آقا، باشتاب به منزل استاد رفتم.
شب دیروقت بود، اما استاد در کمال اعجاب و هیجان گریه میکردند و جملات برجسته آقا را تکرار میکردند که: دانهدانه دردهای مسلمانان را برشمردند و منشوری برای جهان اسلام پرداختند.
استاد میگفتند: من در طول سخنرانی فقط میگریستم و دستم بر دعا بود که خدایا این سید را از تمام بلیات منلایحتسب محافظت فرما.»
جنبش عدم تعهد دوبار شاهد حضور و سخنرانی آیتالله خامنهای بود؛ در سال 65 که سفر ایشان به هراره، هشت روز طول کشید و اجلاس را متحول کرد و در سال 91 در تهران که حاضرین و غائبین را به تواضع در برابر عظمت رهبریِ الهی وادار کرد.
انتهای پیام/