انسان در فرهنگ جهادی به خود نمی‌اندیشد
خبرگزاری تسنیم: انسان در «فرهنگ جهادی» تنها به خود نمی‌اندیشد، بلکه به عنوان یک انسان مؤمن و بنده خدا وظیفه دارد تا آن جا که می‌تواند به دیگران خدمت کند و در پی تحقق بخشیدن به اهداف اسلام و گسترانیدن ایمان باشد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان ، به نقل از سازمان بسیج رسانه اصفهان، فرد باید در این خدمت رسانی و ایمان خواهی و استوارسازی آرمان‌ها چنان غرقه شود که دیگر خود را نبیند و فردیت خود را به دست فراموشی بسپارد.
یاران پیامبر خدا و امامان معصوم(ع ) و دیگر وارستگان و مؤمنان راستین در طول تاریخ این گونه بوده‌اند. آنان چنان غرق در خدمت رسانی به مردم و ایمان و دستیابی به آرمان‌های بلند الهی می‌شدند که دیگر خود را به حساب نمی‌آوردند، گو این که اصلاً «خود» و «من» ی وجود نداشت و همه جا «خدا»، «مردم» و «جامعه» جلوی چشمان و اذهان آن‌ها جلوه‌گر بوده است.
بر پایه فرهنگ مادی و اخلاق حاکم بر غرب هر انسانی همه سودها، لذت‌ها و امتیاز‌ها را برای خود می‌خواهد و جز به خود نمی‌اندیشد و به همه چیز و همه کس به عنوان ابزار دستیابی به اهداف خود می‌نگرد و هرگاه کسی در قلمرو اهداف او قرار گیرد، زمینه تعارض و دشمنی فراهم می‌آید. این خودگروی تند و افراطی منشأ بی‌صداقتی‌ها، عداوت‌ها، بی‌اخلاقی‌ها و ارزش ستیزی‌های بسیاری شده است.
آنان که گوهر وجودی خود را به زینت فرهنگ و روحیه جهادی و پویش و جوشش ذاتی آراسته و به فرهنگ مادی نیالوده‌اند، به پروردگار خود دل بسته و به یاد او و برای امتثال فرمانش بر‌می‌خیزند و همواره در پی استحکام آرمان‌ها و اهداف بلند انسانی و الهی در جامعه‌اند. از آن جا که این افراد ایمان، اخلاص، توکل به خدا و اعتقاد به آخرت و پاداش‌های معنوی دارند، روحیه‌ای خاص در آنان پدید می‌آید که ثمره‌های دل‌انگیز و آثار بسیار مطلوبی دارد که کوشش پیوسته و جوشش و پویش همیشگی در زمره آن‌هاست.
این مؤمنان راستین، به حق خستگی ناپذیرند و شب و روز در پی رسیدن به آرمان‌ها بوده و هرگز انجام کاری و اجرای طرحی را منوط به وجود همه شرایط و امکانات نمی‌کنند؛ بلکه با تکیه بر نیروی نهفتۀ در وجود خود و با توکل بر خدا با عزمی راسخ پا به میدان می‌گذارند و همه واقعیت‌ها را در سمت و سوی اهداف بلند خود قرار می‌دهند. بهترین نمونه در این باره یاران پیامبر خدایند که امیر‌مؤمنان علی ابن ابی طالب(ع)آنان را این گونه توصیف می‌کند: «کجایند آنان که به اسلام دعوت شدند و پذیرفتنش را آغوش گشودند، قرآن را تلاوت کرده و احکامش را در عرصه جامعه استوار ساختند. دعوت حماسی و پر جذبه جهاد را با شیفتگی و عشق پاسخ گفتند. شمشیرها را از نیام کشیدند و در صفوفی منظم و فشرده و با یورش‌های پیاپی، کران تا کرانِ این سرزمین را از آلایش کفر پاک کردند و به تصرف حق درآوردند»
رهبر معظم انقلاب در این باره چنین فرمودند: «...خود انقلاب دستگاه‌هایی را به وجود آورد که در ذاتشان حرکت، جوشش انقلابی و سریع و جهادی وجود داشت. یکی از دستگاه‌ها جهاد سازندگی بود، یکی از دستگاه‌ها سپاه بود، یکی از دستگاه‌ها بسیج بود... همان حالتِ حرکت، پیشرفت و جهش که در خود انقلاب وجود داشت در این‌ها هم وجود داشت و ما اثرش را در بیرون دیدیم. در دفاع هشت ساله ، بسیج و تحرک مردم را دیدید. در میدان کار و سازندگی و پیشرفت، روحیه جهادی را دیدید، که البته مخصوص جهاد سازندگی هم نماند. این روحیه در بسیاری از دستگاه‌ها رسوخ کرد.... بنده در سال‌های قبل از انقلاب حوادثی مثل زلزله و سیل را از نزدیک دیده بودم. خود من رفتم امدادگری و خدمت‌گذاری کردم. این روحیه حرکت عمومی، این دلسوزی، این ورود در صحنه کار و ابتکار، این کمک رسانی انبوه، مخصوص ملتی است که دل او از حرکت جهادی گرم است و جوشش جهادی در دل او وجود دارد؛ این همان روحیه بسیج دوران دفاع مقدس است؛ این همان روحیه سنگرسازان بی سنگر جهاد سازندگی است که غسل شهادت می‌کردند و روی بولدوزر می‌نشستند تا خاکریز بزنند. ما این روحیه را باید حفظ بکنیم...»
عناصر فرهنگ جهادی
از دیدگاه مقام معظم رهبری، ایمان، معنویت، آرمان‌گرایی و داشتن اهداف بلند و مقدس، زیر پا نهادن فرهنگ مادی و مادی‌گرایی و در نتیجه خدمت به مردم و دگر محوری، نه خود محوری، جوشش و تحرک ذاتی و نشاط از عناصر فرهنگ جهادی است.
در سخنان رهبر معظم انقلاب 2 نکته مهم درباره فرهنگ جهادی به نظر می‌آید: یکی آن که فرهنگ جهادی که یکسره نشاط، تحرک، پویش، جوشش و کوشش است به معنای بی‌نظمی و بی‌انضباطی و حرکت بدون برنامه‌ریزی‌های دقیق، نیست. بلکه فرهنگ جهادی در صورتی پیدا می‌شود که از انسجام تشکیلاتی و نیروی انسانی حداکثر استفاده بشود.
تلاش و کوشش خستگی‌ناپذیر هنگامی فاصله انسان را در رسیدن به سرمنزل مقصول کم می‌کند و به حرکت آدمی شتاب می‌دهد که منسجم، منظم و در قالب طرح و برنامه‌ای سنجیده و پخته باشد و آنان که فرهنگ جهادی و حرکت و جوشش عمومی ملت سرافراز ایران را نوعی بی‌نظمی تلقی می‌کنند یا مفهوم فرهنگ جهادی را نفهمید‌ه‌اند یا از سر عناد و دشمنی در پی لکه‌دار کردن موفقیت‌ها و از میان بردن فرهنگ جهادی و مخدوش کردن چهره آن در میان مردم هستند.
نکته دوم دانش محوری است؛ از عناصر سامان دهندة فرهنگ جهادی، علم و دانش است که همواره قرآن بر آن تأکید می‌ورزد. اصلاً حرکتِ یاران رسول‌الله و اصحاب امامان(ع) بر پایه علم و دانش بود و از تفاوت‌های جوهری آنان با مخالفانشان به ویژه با دشمنان، دانش عظیمی بود که آنان از طریق معصومان (ع) بدان دست یافته بودند. بدین سان فرهنگ جهادی، یعنی تلاش مبتنی بر دانش و بینش.
خاستگاه فرهنگ جهادی
رسول خدا برای مبارزه با انحرافات مردمانِ آن روزگار صرفا شمشیر نکشید و از زور بهره نبرد، بلکه بر اساس دستور الهی "و جاهدهم به جهاداً کبیراً" (سوره فرقان آیه52) جهاد فرهنگی را روش خود قرار داد و دستمایه و سلاح برنده او در این جهاد، کتاب خدا، یعنی قرآن کریم بود و چون بعثت بی‌نظیر و جاودانش جلوه کرد و بر دل‌های هزاران هزار زن و مرد نشست و آنان را شیفته و شیدای خود ساخت به آنان آموخت که برای درهم کوبیدن آثار باقیمانده خرافات جاهلی و آباد ساختن سرزمین اسلامی و دفاع از آن در برابر مشرکان و کافران چگونه باید عمل کنند؛ مسلمانان از آموزه‌های اسلام، فرهنگ جهادی را آموختند و ره صد ساله را یک شبه پیمودند و آنان بر تلی از خرابه‌های فرهنگ جاهلی ، تمدنی باشکوه بنا کردند.
فرهنگ جهادی را می‌توان از آیه شریفه "قل انما اعظکم بواحده ان تقوموا لله..." استنباط کرد؛ چه این که پیام مهم آیه، اخلاص است و از اخلاص عشق به کار و از آن دو نیروی عظیم و ایثاری شگفت‌انگیز و شجاعتی کارساز و هدایتی الهی به وجود می‌آید. در عصر ما نیز ، فرهنگ جهادی را انقلاب به مردم داد. امام راحل(ره) نخست جرقة این فرهنگ را در اعماق جان‌های ملت ایران زد و با رهبری توانمند خود توانست آن را بگستراند و مردم با این روحیه آماده شدند تا از نو کشور خود را بسازند. از این رو فرهنگ جهادی از دامن انقلاب برخاست و در همان جا رشد کرد و بالید و همه کسانی که انقلاب را آفریدند و از آن حمایت کردند در هر نهاد و وزارت‌خانه و در هر شهر و روستایی به سهم خود از آن بهره بردند و در آن سهیم شدند.
رهبر معظم انقلاب در این باره چنین فرمودند: «...خود انقلاب دستگاه‌هایی را به وجود آورد که در ذاتشان حرکت، جوشش انقلابی و جهادی وجود داشت. یکی از دستگاه‌ها جهاد سازندگی بود، یکی از دستگاه‌ها سپاه بود، یکی از دستگاه‌ها بسیج بود... همان حالتِ حرکت، پیشرفت و جهش که در خود انقلاب وجود داشت در این‌ها هم وجود داشت و ما اثرش را در بیرون دیدیم.
در دفاع 8 ساله ، بسیج و تحرک مردم را دیدید. در میدان کار و سازندگی و پیشرفت، روحیه جهادی را دیدید... بنده در سال‌های قبل از انقلاب حوادثی مثل زلزله و سیل را از نزدیک دیده بودم. خود من رفتم امدادگری و خدمت‌گذاری کردم.
این روحیه حرکت عمومی، این دلسوزی، این ورود در صحنه کار و ابتکار، این کمک رسانی انبوه، مخصوص ملتی است که دل او از حرکت جهادی گرم است و جوشش جهادی در دل او وجود دارد؛ این همان روحیه بسیج دوران دفاع مقدس است؛ این همان روحیه سنگرسازان بی سنگر جهاد سازندگی است که غسل شهادت می‌کردند و روی بولدوزر می‌نشستند تا خاکریز بزنند. ما این روحیه را باید حفظ بکنیم...»
انتهای پیام/ ق
