چرا مردم از گرفتن یارانه چشم‌پوشی نکردند

  آیا مردم به دولت بی اعتماد شده اند؟!

 

اما چرا این اتفاق افتاد و مردم اشتیاقی برای انصراف ازدریافت یارانه از خود نشان ندادند تا جایی که معاون اجرایی رئیس‌جمهور صراحتا اعلام کند: «آمار به دست آمده از انصراف‌ها خوشایند نبوده است.» هر چند ملت ایران بارها ثابت کرده اند برای توجه به هم نوع خود پیشقراول سایر ملل جهان هستند اما این روزها چه اتفاقی افتاد که همین ملت نوع دوست، دست رد به سینه دولتمردان زدند.شاید عدم اعتماد مردم، اولین پاسخی باشد که برای چرایی عدم انصراف از دریافت یارانه می توان یافت. اعتمادی که با نوشتن «حسن روحانی» بر روی برگه های رای انتخاباتی به وجود آمده بود، خیلی زود در جریان توزیع سبد کالا، اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها، عدم نظارت دولت بر امور فرهنگی و بی توجهی به دغدغه های مقام معظم رهبری در حوزه های فرهنگ و اقتصاد رنگ باخته است و به نظر می رسد مردم به دلیل بی برنامگی دولت و سردرگمی آن در راستای اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها، نگران آینده معیشتی خود هستند.

مردم نمی دانند قرار است چه اتفاقی بیفتد و پس از فاز دوم هدفمندی یارانه ها چه سرنوشتی در انتظار آنهاست که قطعا منشا این سردرگمی به بی برنامگی دولت و یا حداقل به عدم انتقال و توضیح برنامه ها برای مردم باز می گردد.

فردی که یارانه را حق خود می داند، از در و دیوار به او هجمه وارد می شود که باید از دریافت یارانه انصراف دهد اما به راستی کدام مسئول دولتی یک بار توانست به صورت کلان و جزئی در مورد انصراف از یارانه ها با آنها سخن بگوید. آیا پرداختن به جملات شعاری نظیر «سهیم سدن در سلام هموطنان تان» یا «تخصیص مبالغ انصراف دهنگان از یارانه به بخش بهداشت و درمان» و ... کفایت می کند؟ 

 

 

مجتبی.پ که در منطقه بلوار ابوذر تهران سوپرمارکت دارد می گوید: «چرا باید از گرفتن یارانه انصراف بدم؟ از صبح تا شب جون می کنم برای یه لقمه نون اون وقت آقایون یه شبه اومدن و می خوان من از گرفتن یارانه انصراف بدم. اصلا یه چیزی. اگه روحانی راست میگه که از دریافت یارانه انصراف داده، بیاد حقوقش رو ماه به ماه به حساب من واریز کنه منم قول میدم از گرفتن یارانه انصراف بدم. خب مرد حسابی ماهی این همه حقوق می گیری حالا یارانه هم می خوای؟ اصلا به نظر من قبل از اینکه وزیرها و نماینده های مجلس منت سر مردم بذارن که از گرفتن یارانه انصراف دادن، دولت باید خودش یارانه اونارو قطع کنه. خدا وکیلی کجای این عدالته که من کارگر هم 45 هزارتومن یارانه بگیرم اون آقای نماینده مجلس هم 45 هزارتومن؟ این یعنی عدالت؟ کجای این عدالته؟ اصلا چرا تا حالا دولت به این آدما یارانه می داده که الان سر مردم منت بذارن و بگن ما دیگه یارانه نمی گیریم و بعدش هم همه رو دعوت کنن به انصراف از یارانه؟ شما اگر تا الان هم گرفتی نباید می گرفتی نه اینکه الان بخوای افتخار کنی که انصراف دادی.»

 

 

محمد علی.آ راننده تاکسی گردشی تهران که از ابتدا تمایلی به مصاحبه نداشت و این گفت و گو را سرکاری می دانست، سرانجام و پس از اصرارهای فراوان خبرنگار خط خبر گفت: «ما راننده ها که چیزی نمی فهمیم. دوستای آقای روحانی وقتی میگن ما نمی فهمیم چرا شما باید از ما سوال کنی؟ برید از آقایونی که حقوق میلیونی می گیرن بپرسین چرا مردم باید از گرفتن یارانه انصراف بدین. ثواد (تاکید داشت که سواد را این گونه بنویسم) ما راننده تاکسی ها به این چیزا قد نمیده داداش! فقط از قول ما بزن قرار نبود امید مردم نا امید بشه.»

 

 

دکتر مهدی.م متخصص ارتوپدی که ازدریافت یارانه انصراف داده است، در رابطه با دلایل انصرافش از دریافت یارانه می گوید: «من به دولت اعتماد کردم و امیدوارم بودجه ای که از راه انصراف از یارانه ها به جیب دولت می رود، طبق وعده در راستای بهداشت و درمان هزینه شود اما تقریبا مطمئنم که این اتفاق نمی تواند بیفتد چون اگر حداکثر 10 میلیون نفر از دریافت یارانه انصراف دهند (که حتی آمارهای فعلی این رقم را هم تایید نمی کند و می گوید که نزدیک به 5/7 میلیون نفر از دریافت یارانه انصراف داده اند)، اما باز هم درآمد ناشی از این انصراف تنها می تواند معضل کسری بودجه پرداخت یارانه را تا حدی حل کند و عملا پولی برای هزینه کرد در راستای بهداشت و درمان باقی نخواهد ماند. این یک نکته اما نکته دیگه ای که باید اشاره کنم این است که به نظر من شیوه محاسبه و جمع و تفریق درآمدهای مردم صحیح نیست. یعنی در سایت ثبت نام دریافت یارانه و در مراحل ثبت نام عملا اشاره شده که میزان درآمد پیش از پرداخت اقساط را اعلام کنید. خب این شیوه اشتباه است. مثلا آن فردی که یک میلیون در آمد دارد ولی چهارصد هزارتومان اجاره و مبالغ دیگر هم بابت قسط می دهد، عملا پولی برای گذران زندگی برایش نمی ماند که بخواهد از دریافت یارانه انصراف بدهد و در خیلی از موارد همان 45 هزار تومان می تونه یک زندگی را بالا یا پایین ببرد یعنی دولت باید با یک حسابرسی دقیق تر ابتدا میزان اقساط و بدهی های مردم را نیز محاسبه می کرد و بر اساس باقی مانده ای که ته حساب مردم می ماند تقسیم بندی کند. شاید من ماهی 5 میلیون در آمد داشته باشم اما خب 4 میلیون قسط می دهم ولی فردی که 5/1 میلیون درآمد دارد و در خانه خودش نشسته و هیچ قسطی هم نمی دهد به مراتب وضعیتش از من متخصص بهتر باشه. به نظرم دولت در این بین بی عدالتی کرده و نتوانسته آن جور که باید و شاید عدالت را در هدفمندی یارانه ها اجرا کند و من هم فقط به خاطر مردم و یک درصد احتمال اینکه شاید دولت بتواند به مناطق محروم بیشتر رسیدگی کند، از گرفتن حقم انصراف دادم.»

 

 

اما محمدرضا.م که بازنشسته نیروهای مسلح به شمار می آید نیز معتقد است بدون دریافت یارانه به مشکلات مالی بر می خورم و امور جاری زندگی ام نمی گذرد. او نیز از شیوه محاسبه درآمد مردم گلایه مند است و می گوید: «باید خالص درآمد باقی مانده برای مردم مبنا قرار بگیرد وگرنه فردی که فرزند دانشجو، قسط، شارژ ساختمان، هزینه قبوض و ... دارد چگونه می تواند زندگی خود را سپری کند. دولت باید ببیند پس از تسویه این مبالغ چه مقدار پول در حساب مردم باقی می ماند. برای نمونه رقم دریافتی من بازنشسته در فیش حقوقی باید برای دولت ملاک باشد. البته این رقم هم ملاک نیست چون بسیاری از هزینه ها از این مبلغ کسر می شود ولی حداقل خالص دریافتی باید ملاک باشد نه رقمی در فیش حقوقی به عنوان پایه حقوق قرار گرفته. دولت باید ببیند چه مقدار پول برای خرج و هزینه در دست مردم باقی می ماند.»

 

 

اما مهدی.ر یکی از معلمان آموزش و پرورش که سابقه خوبی نیز در شغل خود دارد چندان با بی اعتمادی مردم به دولت موافق نیست و می گوید: «من خیلی موافق نیستم که مردم به دلیل بی اعتمادی به دولت از دریافت یارانه انصراف نداده اند. البته تا حدی هم بی اعتمادی هست نه اینکه اصلا نباشد اما خب مردم مشکلات اقتصادی زندگی و معیشتی خودشان را می بینند و احساس می کنند همین مبلغ نیز می تواند برای حل مشکلات اقتصادی شان آب باریکه ای باشد پس دلیلی ندارد که همه دلایل را به بی اعتمادی مردم به دولت محصور کنیم.» وی در پاسخ به این سوال که آیا شما ازدریافت یارانه انصراف داده اید یا خیر، گفت: «نه. من هم مثل همه مردم احساس کردم به این مبلغ نیاز دارم و همین مقدار هم می تواند قسمتی از مشکلات اقتصادی زندگی ام را حل کند. به همین دلیل برای انصراف از دریافت یارانه مجاب نشدم.» مهدی.ر در رابطه با حجم گسترده تبلیغات برای انصراف از دریافت یارانه از طریق رسانه ملی و سریال های نوروزی و ... گفت: «خب طبیعی است که دولت برای حل مشکلاتش باید مدیریت کند. شاید اگر من هم به جای دولت بودم این کار را انجام می دادم اما طبیعتا باید با یک شیوه مدیریتی خوب این اتفاق می افتاد و در نهایت شاهد عوارضی نیز در این باره بودیم.»

 

 

علی.ع خبرنگار یکی از سایت های خبری است. بیش از پنج سال سابقه کاری دارد و این روزها تازه زندگی مشترک را زیر یک سقف آغاز کرده است. او معتقد است «دولت برای اشتغال، بیمه، زندگی و درآمد چه کار مثبتی کرده است که حالا انتظار دارد از حقم که دریافت یارانه است بگذرم؟ دولت بیاید و به جای اینکه هر روز آمار واهی بدهد که تورم را پایین آورده است، 10 قلم کالا را نام ببرد که ارزان تر از قبل شده است. می گویید ارزان شدن غیر ممکن است؟ باشه قبول. پنج قلم کالا را نام ببرد که قیمتش ثابت است. وقتی قیمت امروز و فردای یک ظرف ماست با هم تفاوت دارد چه انتظاری از مردم دارند که یارانه شان را ببخشند؟! مگر آن روزی که می خواستند قیمت آب و برق و گاز را افزایش دهند، فرم خوداظهاری گذاشتند و نظر مردم را خواستند که حالا منت فرم خوداظهاری را به گردن مردم می گذارند و تازه مدعی می شوند که این فرم ها قرار است راستی آزمایی شود! خب خدا را شکر مردم دروغگو هم شدند! به والله وضعیت اقتصادی مردم دروغ نیست. فقط کافی است دوستان دست از حقوق های میلیونی بکشند و از پله های خانه های دوبلکس شان پایین بیایند و گشتی در شهر بزنند تا بفهمند که مردم دروغ نمی گویند. تازه به نظر من ایران بهترین مردم را دارد اما قدرشان دانسته نمی شود. به خدا بهترین مردم، مردم این کشور هستند. پای همه چیز انقلاب ایستاده اند و به عشق رهبرشان دم بر نمی آورند اما آخر سر دروغگو هم خوانده می شوند. البته به نظر من به این ثبت نام ها هم نباید یکسان نگاه شود. خداوکیلی کسی که درآمد ماهانه اش 600 هزارتومان است با کسی که بالای یک میلیون درآمد دارد زندگی یکسانی دارند؟! باید به هر دو این افراد به یک میزان یارانه تعلق بگیرد؟ نمی دانم کجای این کار عدالت است. البته شاید معنای اعتدال این است اما ای کاش آقای روحانی به جای جشن اشرافی که برای همسرش به عنوان روز زن گرفت درک می کرد که بسیاری از مردها در روز ولادت حضرت زهرا بودند که نتوانستند بیشتر از یک شاخه گل، آن هم از نوجوان دستفروش سر کوچه بخرند و به همسرشان بدهند. به دوستانی که می خواهند حساب های مردم را راستی آزمایی کنند، پیشنهاد می کنم سری به خانه های مردم بزنند که این کار بهترین راستی آزمایی است. آن موقع نه دیگر نیاز است به حساب های مردم سرک بکشند و نه اینکه بخواهند راستی آزمایی کنند! ای آقا تو هم دلت خوشه با این سوال ها!»

 

 

یکی از بازیکنان بازنشسته فوتبال که مایل به انتشار نامش نبود، در پاسخ به این سوال که آیا برای دریافت یارانه ثبت نام کرده اید یا خیر، گفت: «من نه دوره قبلی یارانه گرفتم و نه این دوره ثبت نامی داشتم. دروغ چرا؛ 45 هزار تومان تاثیری در زندگی ام ندارد اما با چشمان خودم شاهد بودم که این رقم به راحتی می تواند زندگی خیلی ها را تکان دهد.» این بازیکن بازنشسته فوتبال در واکنش به این حرف که طبیعی است بازیکنان میلیاردی نباید هم یارانه بگیرند، مدعی شد: «شما یک حساب سرانگشتی کنید و ببینید چند نفر در فوتبال حرفه ای این کشور بازی می کنند و چند نفر بالای یک میلیارد تومان پول می گیرند. تازه این فقط مبلغ قرارداد است. شما ببینید چند درصد این مبالغ در نهایت پرداخت می شود. بعد هم اگر بحث مالیات و کسورات را در نظر بگیرید متوجه می شوید که به آن شکلی که در رسانه ها مطرح می شود نیست. در ضمن اکثر فوتبالیست ها بیمه نیستند یعنی کوچکترین هزینه درمانی برای ما 10 برابر می شود. در ضمن شما این مورد را هم در نظر بگیرید که یک فوتبالیست فقط چند سال می تواند به صورت حرفه ای بازی کند و درآمد داشته باشد و مابقی عمرش بیکار است اما اگر بخواهیم واقعی هم نگاه کنیم اکثر دستمزدهای فعلی غیرواقعی است. وضعیت فوتبال ما به خوبی نشان می دهد اما به نظرم دولت موظف است به مردم نیازمند یارانه بدهد و مردم هم حق دارند از دریافت این یارانه ها انصراف ندهند اما هرچند یارانه را حق خودم هم می دانم، ترجیح می دهم بقیه یارانه بگیرند و من نگیرم.»

 

 

برای ادامه بررسی روند چرایی عدم انصراف مردم از دریافت یارانه به سراغ یک کاسب (کفش فروش) حوالی میدان بهارستان تهران رفتیم. او که بهروز.ض نام دارد مدعی است «طی سه سال اخیر به جای آنکه برای تقویت تولیدات داخلی مواد اولیه ایرانی ارزان تر شود، شاهد گران شدن آنها بودیم و عملا تولید ملی فقط در حد شعار و بنر باقی ماند. در این وضعیت که من به فکر تولید داخل کشورم بودم باید نگران وضعیت آینده شغلی و کاری ام باشم و من هم مثل خیلی از همکارانم باید به سراغ اجناس چینی بروم. اما این انصاف نیست. مگر قرار نبود به تولیدکننده های داخلی بها داده شود پس چرا این اتفاق نیفتاد. سرت را درد نیاورم. من از آینده شغلی ام می ترسم و نگران وضعیت اقتصادی کشور هستم و با توجه به روند سه سال قبل احساس کردم همین مبلغ ناچیز یارانه هم می تواند کمک خرجم باشه. پس انصراف ندادم.» بهروز.ض ادامه داد: «من یک دختر دانشجوی دم بخت دارم. یک پسر دبستانی و یک پسری که سر زندگی خودش است اما دولت باید به من حق بده که از دریافت یارانه ام انصراف ندهم. حداقل با گرفتن یارانه پنج نفر می توانم هزینه دانشگاه دخترم را تامین کنم.»

 

 

اینکه دولت تمام توان خود را برای تبلیغ و تشویق مردم برای انصراف از دریافت یارانه ها، به کار برد شکی نیست اما به راستی چرا این حجم تبلیغ و تشویق نتوانست مردم را به سمت انصراف ازدریافت یارانه سوق دهد؟برای یافتن پاسخ این پرسش به سراغ دو چهره محبوب در سینما و عرصه ورزش رفتیم. حسن رنگرز قهرمان کشتی جهان و رضا توکلی هنرپیشه سینما و تلویزیون به این سوال که چرا مردم ازدریافت یارانه منصرف نشدند، این گونه پاسخ دادند.

 

 

رنگرز در پاسخ به این سوال که آیا برای دریافت یارانه ثبت نام کردید یا خیر، گفت: «بنده بنابر حکم شرعی و عقلی انصراف دادم. من احساس می کنم که در این مقطع مردم بایستی به دولت کمک کنند و نخبگان جامعه هم در حوزه های مختلف اعم از فرهنگ، هنر، ورزش، اقتصاد و ... بایستی از این تصمیمی که دولت در خصوص اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها اتخاذ کرده، حمایت قاطع داشته باشند. دولت هم اعلام کرده صرفه جویی از انصراف یارانه ها را در حوزه های بهداشت، درمان و حتی ورزش هزینه کند.» وی با بیان اینکه اعداد و ارقامی که دولت درخصوص انصراف دهندگان از دریافت یارانه مطرح کرد چندان خوشایند نبود، به تحلیل چرایی این اتفاق پرداخت و گفت: «اگر واقع بین باشیم متاسفانه دولت در حوزه اقتصاد نتوانست رسالت خودش را به سرانجام برساند و بخشی از تصمیماتی که گرفته شد، مردم آسیب ها و تهدیدهای بالقوه آن را در سبد اقتصادی خانوار خودشان دیدند و به این دلیل آن اعتماد که سرمایه ملی و اجتماعی است متاسفانه کمرنگ شد. در چند صباح گذشته رسانه ملی، جراید، روزنامه ها و حتی مراجع تقلید انصافا خیلی موثر وارد شدند در جهت اینکه دلایل و ضرورت انصراف از یارانه ها را برای آن بخش از جامعه تبیین کنند که تمکن مالی دارند، اما من فکر می کنم شاید مهم ترین بحث به این برمی گردد که مردم آن اعتمادی را که باید به حوزه تصمیمات اقتصادی دولت داشته باشند، از دست داده اند.»

 

 

اما رضا توکلی هنرپیشه و بازیگر پیشکسوت سینمای ایران در گفت و گو با خبرنگار خط خبر در پاسخ به این سوال که آیا برای دریافت یارانه ثبت نام کرده اید یا خیر، گفت: «بنده از اول هم وارد این قضایا نشدم و الان هم ثبت نام نکردم.»

وی در ادامه و در پاسخ به این سوال که به نظر شما چرا مردم از دریافت یارانه انصراف ندادند گفت: «به نظر، ما باید ریشه ای تر به این مورد نگاه کنیم و کمی زیربنای ارائه حرف هایمان را بررسی کنیم. به نظرم ما همیشه از اینکه حرف هایی را روی هوا بزنیم ضرر کرده ایم و باید ریشه ای تر به مسائل بپردازیم و اگر کمی بافکرتر و بامنطق تر عمل می کردیم می توانست اتفاقات بهتری بیفتد.» این هنرپیشه سینما با بیان اینکه منظورم از «ما» دولتمردان، سیاستگذاران هنر، تهیه کنندگان و کارگردانان است، به تبلیغات گسترده انصراف از یارانه در سریال های تلویزیونی و رسانه ملی اشاره کرد و بر همین اساس افزود: بالاخره بازیگری که آن نقش را بازی می کند ممکن است متن را به او بدهند و از او بخواهند همان متن را بگوید و به نظرم بی گناه ترین فرد بازیگر است اما در همین بازیگران هم افرادی بُر خورده اند که باید تکلیف مان را با آنها روشن کنیم. مردم به این افراد اعتماد می کنند و این اطمینان مساوی است با خروجی ای که در جامعه مشاهده می کنیم.» توکلی بار دیگر به دلایلی از عدم انصراف مردم از دریافت یارانه اشاره کرد و اظهار داشت: «به نظرم می رسد باید یک بررسی کامل تری همراه با تحقیق و پژوهش کامل تری می شد. حداقل وعده هایی که به مردم دادند انجام می شد. برای نمونه می توانستند اعلام کنند همه بیمارستان های دولتی و درمان برای مردم رایگان است. آن وقت به مردم می گفتند حالا لطف کنید و یارانه نگیرید. اگر این گونه می شد زیباتر و زیبنده تر بود. من فردی را سراغ دارم که هفت بچه دارد و آن مبلغ یارانه برایش ارزشمند است و می تواند گوشه ای از زندگی اش را تامین کند.» وی به تبلیغات انصراف از یارانه توسط هنرمندان نیز اشاره کرد و با انتقاد از این عمل گفت: «هنرمندان اصلا نباید وارد این قضیه می شدند. ما دیدیم که برخی از هنرمندان آمدند و ابراز نظر کردند. هنرمند جایگاه خاص خودش را دارد. ممکن است آن هنرمندی که می آید و نظر می دهد از درد بخشی از جامعه که مستضعفان هستند و افرادی که به این پول نیاز دارند و نیاز دارند به اینکه درمان شان رایگان باشد و خیلی چیزهای دیگر خبر نداشته باشد. این افراد نه تنها باید یارانه دریافت کنند بلکه ما از جامعه هنر هم باید به آنها کمک کنیم. حالا بعضی ها الکی پشت تریبون شعار می دهند و مردم را به انصراف از یارانه تشویق می کنند. مردم ما فداکارترین مردم هستند. همان مردمی که درجه زندگی شان زیر متوسط است. اینها وفادار هستند و انسان های بزرگ و شریفی هستند.» 

 

این هنرپیشه پیشکسوت سینما که مشخص بود از فضای حاکم بر عرصه هنر ناراضی است، ادامه داد: آن بازیگری که دم از معرفت می زند و خودش عمل نمی کند، دروغ می گوید. چون کسی که خودش عمل نمی کند در جامعه تاثیرگذار هم نیست. من می گویم اگر کسی در جامعه کار خیری برای رضای خدا انجام دهد، هم تاثیرگذار است و هم جوابش را از خدا خواهد گرفت. یک موقع است که شما ریا می کنی یا می خواهی خودت رانشان دهی. این عوامل باعث می شود که به لحاظ روانی دیگر تماشاگر به سراغ آن سریال و فیلم نرود. این اتفاق در چند سال اخیر و متاسفانه در حال حاضر به وقوع پیوسته است. نقش یک سریال 100 قسمتی را به بازیگری می دهند که این آدم به لحاظ شخصیتی و گفتاری و شنوایی و هنری و تحصیلاتی جایگاهش آن نیست. بنابراین این انتخاب لطمه زدن به بیت المال و سریال است. آن تهیه کننده و کارگردانی که چنین افرادی را روی پارتی بازی یا هر چیز دیگری انتخاب می کند، در واقع به مردم خیانت می کند. بنابراین به نظرم می رسد ما باید کمی کلاهمان را قاضی کنیم و مخاطب مان را بشناسیم و به تماشاگر احترام بگذاریم.»

منبع: خط خبر
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.