تا وقتی ۸۵میلیون‌تومان را پس ندادم، آرامش نداشتم

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، عباسعلی براتی تاکسیران دزفولی است که 85میلیون‌تومان پول نقد را در خودرواش پیدا کرد و آن را به دست صاحبش رساند.

 

 

 

در حال مسافرکشی بودم که دیدم کیفی داخل ماشینم افتاده، کیف را باز کردم و دیدم آدرس و  تلفن ندارد. فقط 85میلیون‌ پول و سه یا چهار کارت عابربانک و چند چک سفید امضا با مدارک کامل ماشین در آن بود. 

 

من حین رانندگی بودم که متوجه ماجرا شدم و بلافاصله به محلی که آخرین مسافر را پیاده کرده بودم رفتم و به چند مغازه‌دار سپردم که من کیفی پیدا کرده‌ام و از آنها خواستم اگر کسی به سراغش آمد شماره موبایل من را بدهند تا مالباخته با دادن نشانی به کیف و پول و مدارکش برسد. 

 

در حین جست‌وجو‌ها یک افسر راهنمایی رانندگی گفت می‌تواند از روی مدارک، آدرس صاحب کیف را پیدا کند اما من گفتم خودم باید این کار را بکنم. به همین خاطر بلافاصله به تاکسیرانی رفتم و موضوع را با مسوولان و مدیر تاکسیرانی در میان گذاشتم و آنها هم با پیگیری‌هایی که انجام دادند مالک کیف، مدارک و پول را پیدا کردند و من یک شب به خانه او رفتم و اموالش را پس دادم. 

 

او کشاورز است، کشاورز نمونه. 

 

به زور 50 هزارتومان در جیب من گذاشت اما من که این کار را برای پول انجام ندادم. حتی طمع یک ریال از آن پول‌ها یا مژدگانی را نداشتم. خداوکیلی او همین 50هزارتومان را هم به زور در جیبم گذاشت و گفت پول بنزین که تا اینجا آمدی. آن بنده خدا خیلی خوشحال شد و یک چایی هم خانه آنها خوردیم او کلی هم از مدیر تاکسیرانی تشکر کرد که به من کمک کرد او را پیدا کنم. 

 

متولد سال 1351 و لر بختیاری هستم. 

 

حدود10 سال است که در دزفول راننده تاکسی هستم قبل از آن هم در تهران شاطر نانوایی بودم و در میدان آزادی در یک نانوایی کار می‌کردم. 

 

آن موقع من فقط کار خودم را می‌کردم اما گاهی پول یا کیف پول پیدا می‌شد که اگر کیف بود می‌نوشتیم و می‌زدیم به شیشه و اگر فقط پول بود، آن را در صندوق صدقات می‌انداختیم. 

 

معمولا گوشی موبایل یا کیف پول پیدا می‌کردم که نهایت چند صدهزارتومان در آن بود و گاهی هم طلای زنانه پیدا می‌شد آنها را هم به تاکسیرانی بردم و به مدیریت دادم. تا جایی که ممکن بوده سعی کرده‌ایم هرچه پیدا شده به صاحبانشان برگردانیم. 

 

 

نه. تا زمانی هم که پول و مدارک را به صاحبش نداده بودم آرامش نداشتم. 

 

خدا به من خانه و ماشین داده و همین برایم بس است. از زندگی‌ام راضی هستم. 

 

 

 وقتی این کار را کردم مدیریت تاکسیرانی خیلی از من تشکر کرد و قرار است یک تقدیرنامه به من بدهند اما هنوز کاری برایم نکرده‌اند اما الان که در تاکسیرانی نشسته‌ام و با شما مصاحبه می‌کنم همکارانم صدایم را ضبط می‌کنند. 

 

نه من در مورد او چیزی نشنیده‌ام.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.