از زلزله وایرانگر در سلماس تا پایان جنگ جهانی دوم
خبرگزاری تسنیم: درگذشت استاد "بدیع الزمان فروزانفر"، زلزله وایرانگر در سلماس، روز اسناد ملی، انعقاد "معاهدهی پاریس" بین ایران و انگلیس، پایان جنگ جهانی دوم و ... از مهمترین رخدادهای تاریخی امروز است.
به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم،امروز 17 اردیبهشت 1393 خورشیدی برابر با 7 رجب 1435 هجری و 7 می 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
درگذشت استاد "بدیع الزمان فروزانفر" ادیب برجسته معاصر (1349 ش)
استاد بدیع الزمان فروزانفرِ خراسانی در حدود سال 1279 ش در بشرویه در استان خراسان به دنیا آمد. تحصیلاتِ خود را در صرف، نحو، معانی، بیان، منطق، حکمت و فلسفه در مشهد و تهران در خدمت استادانی مانند ادیب نیشابوری، میرزا طاهر تنکابنی و سیدکاظم عصار و... به پایان رساند و پس از آن در مدرسه دارالمعلّمین عالی، سمت معلّمی ادبیات را برعهده گرفت. بدیعالزمان از استعداد و هوشی بسزا برخوردار بود و حافظهای فوقالعاده داشت.
استاد فروزانفر دانشمندی نکته سنج، استادی محقق و مدرسی بینظیر بود و علاوه بر داشتن اطلاعات بسیار در زمینه معارف اسلامی و ادبیات فارسی، شاگردان بسیاری تربیت نمود که هریک از آنها در شمار استادان بزرگ به شمار میآیند. از این ادیب گرانقد آثار فراوانی بر جای مانده که تالیف کتاب سخن و سخنوران در چهار جلد، تاریخ ادبیات ایران و نیز تصحیح کلیات شمس تبریزی و نیز تصحیح فیه مافیهِ مولوی و... از آن جملهاند. استاد فروزانفر سرانجام در 17 اردیبهشت 1349 بر اثر سکته قلبی در هفتاد سالگی در تهران دار فانی را وداع گفت و جامعه ادبی ایران را سوگوار نمود.
وقوع زلزله شدید در سلماس و کشته شدن بیش از دو هزار نفر (1309 ش)
زلزله بزرگ و مخرب سال 1309 سلماس موجب کشته شدن 2500 تا 4000 نفر در سلماس شد. این زلزله که بزرگی آن را بربریان (1974) 7/4=M و مؤسسه ژئوفیزیک 7/2=M برآورد کرده است یکی از مخربترین زلزلههای آذربایجان و شاید منطقه خاورمیانه میباشد بطوریکه سال 1930در تاریخ زلزلهشناسی بنام 1930سلماس ثبت شده است. پس از استقرار آرامش در سلماس، شهر جدیدی در یک کیلومتری دیلمقان - در محل فعلی شهر سلماس با نقشه صحیح شهر سازی و مهندسی و به صورت شطرنجی مهندس اسدالله خاورزمین احداث و به هر یک از اهالی شهر ویران شده سلماس قطعه زمین مناسبی جهت خانه سازی و اسکان داده شد. از ویرانههای سلماس امروزه چیزی باقی نمانده است، بجز پایه دیوارهای مسجد آقا «آقامچیدی» و سنگهای منشوری شکل ستونهای مسجد که جای دارد محل این آثار توسط میراث فرهنگی حصار کشی شده و بعنوان یادگاری از زلزله مشهور و ویرانگر 1930م سلماس برای آیندگان جهت عبرت و برنامه ریزی اصولی جهت تلاش برای بسط دانش زلزلهشناسی و مهندسی زلزله در منطقه استفاده گردد.
پس از آشوبهای منطقهای در کردستان و اعزام نیروهای نظامی برای آرام ساختن استان کردستان، گروهک منحله دمکرات، تعدادی از این نیروهای فداکار را اسیر و زندانی میسازد. گروهک دموکرات که از نگهداری، مواظبت و تأمین این زندان مخوف به تنگ آمده بود، دست به دامان رژیم بعثی شد و جنایتکاران آن رژیم نیز در این روز با برنامهای حساب شده به بمباران این زندان پرداخته و عدهای از دلاوران میهن اسلامی را که در اسارت حزب دموکرات بودند، به خاک و خون کشیدند.
صدور دستورالعمل اجرایی تحریم اقتصادی ایران توسط دولت آمریکا (1376 ش)
در 17 اردیبهشت 1376 ش، بیل کلینتون دستورالعمل اجرایی مهمی را که متضمن تحریم و فشار جدید اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران بود، امضا کرد. در این دستورالعمل، ایران به حمایت و پشتیبانی از تروریسم جهانی و اقدام برای دستیابی به سلاحهای مخرب و ویران کننده و کشتار جمعی متهم شده بود. این تحریم، فراتر از ممنوعیت تجاری است که از سال 1366 ش (1987 م) انجام گرفته است. به موجب این دستورالعمل علاوه بر تمدید ممنوعیت صدور کالاهای تجاری به ایران و خرید نفت از ایران، و نیز تجارت هر نوع کالا، روابط و خدمات مالی و سرمایهگذاری در ایران، شرکتهای آمریکایی از تایید یا تصویب و یا فراهم ساختن تسهیلات لازم جهت اجرای معاملات مربوط به ایران منع شدند و یک ماه فرصت داده شد که این کمپانیها، قراردادهای خود را تسویه نمایند. این تحریمها در نهایت با متضرر شدن کمپانیهای آمریکایی مواجه گردید در حالی که شرکتهای دیگر کشورهای جهان، ارتباطات اقتصادی خود را با جمهوری اسلامی ایران افزایش داده و به تحریمها توجهی نکردند.
انعقاد "معاهدهی پاریس"، بین ایران و انگلیس در عهد "ناصرالدین شاه"(1273 ق)
هرات از دیرباز متعلق به سرزمین ایران بود ولی در زمان محمدشاه قاجار از دست ایران خارج شد. ناصرالدین شاه برای الحاق دوبارهی آن به هرات لشکرکشی کرد و در صفر 1273 ق این شهر را تسخیر نمود. این عمل که به مذاق انگلستان خوش نیامد باعث عکسالعمل آنان گردید و جزیرهی خارک، بوشهر و برخی نواحی خوزستان را اشغال کردند. پس از این تیرگی روابط، ایران نمایندهای جهت برطرف نمودن کدورتها به پاریس فرستاد و در آنجا پیمان پاریس امضا شد که به موجب آن، ایران حق مداخله در افغانستان را ندارد و باید از ادعاهای خود دربارهی هرات چشم پوشی کند. این معاهده باعث نفوذ هرچه بیشتر انگلیس در ایران گردید و به وجههی دولت لطمه زد.
محمدرضا رحمانی مشهور به مهرداد اوستا در سال 1306 ش در بروجرد متولد شد. وی پس از اخذ لیسانس فلسفه به سمت دبیری، به تدریس پرداخت. استاد مهرداد اوستا، مبارزات سیاسی خود را سالها پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران آغاز کرد. او در مجموعه اشعار خود و نیز در کتاب "تیرانا" با لحنی تند از رژیم شاه انتقاد کرده است. اَوِستا اشعاری زیبا درباره انقلاب اسلامی و همچنین رثای حضرت امام سروده است. او سالهای بسیاری از عمر خود را صرف تحقیق در اشعار شاعرانی همچون حافظ، مولوی، خاقانی و ادبیات اساطیری جهان کرد.
مهرداد اوستا در سرودن انواع شعر به ویژه قصیده مهارت و شهرت داشت. وی بعد از انقلاب اسلامی ایران، سمت مشاور فرهنگی ریاست جمهوری را بر عهده داشت. همچنین در سالهای پایانی عمر خود به عنوان رییس شورای شعر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت میکرد. از این شاعر گرانقدر آثار منظوم و منثور ارزشمندی چون امام، حماسهای دیگر، و از کاروان رفته به یادگار مانده است. مهرداد اوستا سرانجام در 17 اردیبهشت 1370 در 63 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد و رخ در نقاب خاک کشید.
تولد "ابن طَرّار" محدث و ادیب مسلمان (305 ق)
ابوالفتح معافی بن زکریابن یحیی معروف به ابن طَرّار از بزرگان و اساتید علمای شافعی بود و در فقه، ادب، حدیث، نحو و لغت تبحّر داشت. این دانشمند مسلمان، تألیفات متعددی در فقه داشت اما هیچ یک از آنها به جای نمانده است. از آثار ابن طَرّار که در زمینهی ادب از محتوای در خور توجهی برخوردار است میتوان به کتاب الجَلیسُ الصالحِ الکافی و الانیسُ النّاصح الشَّافی اشاره کرد. این کتاب که معروف به الجلیس و الانیس است شامل یکصد جلد میباشد که برخی از آنها با ذکر یک حدیث نبوی آغاز شده است و سپس مؤلف به شرح حدیث پرداخته و حکایتها و قطعههای منظوم مناسب، نقل کرده است. ابن طرار در سال 390 ق در هشتاد وپنج سالگی در بغداد بدرود حیات گفت.
استعمارگران فرانسوی از اوایل قرن نوزدهم میلادی بر مناطقی از جنوب شرقی آسیا تسلط یافتند و سرزمینهای لائوس، کامبوج و ویتنام را به تصرف خود درآوردند. فرانسویها تمام این منطقه را هندوچین فرانسه خواندند و ضمن حفظ شکل ظاهری حکومتهای پادشاهی در این کشورها، آنان را به اطاعت خود واداشتند. اما در فاصله دو جنگ جهانی اول و دوم، شورشهای پراکندهای علیه استعمارگران فرانسوی از جانب انقلابیون ویتنام آغاز شد که با واکنش نیروهای استعماری مواجه گردید. این شورشها پس از جنگ جهانی دوم افزایش یافت و نیروهای انقلابی تحت رهبری هوشی مینه، مبارز استقلالطلب ویتنامی در دوم سپتامبر 1945 م استقلال ویتنام را اعلام کردند. در این میان اعلام آمادگی هوشیمینه برای مذاکره با فرانسویان و انتقال مسالمتآمیز قدرت به مردم ویتنام، با مخالفت فرانسویان مواجه شد چرا که فرانسویها مطامع استعماری خود را دنبال میکردند و حاضر به مصالحه نبودند. از این رو نخستین دوره جنگهای ویتنام از سال 1946 م، آغاز شد و به مدت 9 سال، تا سال 1954 م ادامه یافت. آخرین نبرد سنگین بین دو طرف در قلعه مستحکم دین بین فو روی داد که در طی آن، فرانسویها پس از 55 روز محاصره توسط نیروهای ویتنام و وارد آمدن تلفات بسیار بر آنان، سرانجام در هفتم مه 1954 م، تسلیم نیروهای ویتنامی شدند و زمینه برای خروج آنان از این کشور فراهم شد. با این حال علیرغم مذاکرات صلح و انعقاد قرارداد در 20 ژوئیه 1954 م، این جنگها پایان نیافت و با تقسیم ویتنام به دو قسمت شمالی و جنوبی و ورود امریکا به جنگ ویتنام، حوادث بسیاری اتفاق افتاد.
آغاز قیام مردم اسپانیا علیه "ناپلئون بُناپارت" امپراتور فرانسه (1808 م)
دولت اسپانیا از قرون پانزدهم و شانزدهم میلادی یکی از استعمارگران بزرگ اروپایی به شمار میرفت و سرزمینهای بسیاری را در خارج از قاره اروپا تحت اشغال درآورده بود. اما این بار مردم اسپانیا، خود طعم تلخ اشغال کشورشان توسط نیروهای بیگانه را چشیدند. و سپاهیان ناپلئون بُناپارت، این کشور را به اشغال خود درآوردند. از این رو قیام مردم اسپانیا علیه فرانسویان در 7 مه 1808 م آغاز شد. در نهایت، مردم اسپانیا پس از 5 سال مبارزه با اشغالگران فرانسوی آنان را در 25 دسامبر 1813 م از میهن خود بیرون راندند. در همین مدت اسپانیا متحمل شکستهایی در امریکای جنوبی شد که موجب آزادی و استقلال تعدادی از مستعمرات این کشور گردید.
از سال 1943 م، شکستهای آلمان در جنگ جهانی دوم آغاز شد. به دنبال این شکستها، روسها در جبهه شرق، دست به تعرض شدیدی زدند و تا خاک آلمان و متصرفات این کشور در شرق اروپا پیش رفتند. در جبهه غرب نیز حملات متفقین با کمک ارتش امریکا شدت گرفت و بدین ترتیب در اواخر سال 1944 م، پیشروی ارتش متفق در دو جبهه به طرف آلمان ادامه یافت. از اوایل سال 1945 م متفقین از غرب و روسها از شرق وارد برلین شدند.
در این حال هیتلر خودکشی کرد و بسیاری از سران حزب نازی دستگیر شدند. بدین ترتیب با شکست کامل آلمان، جنگ جهانی دوم به پایان رسید. این جنگ در حدود 55 میلیون کشته و خسارات بسیار زیادی در جهان بر جای گذاشت.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.