آیا خواسته های غرب ازایران منطقی است؟

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم،چهارمین دور ازمذاکرات ایران و گروه 5+1 درشرایطی به کارخود پایان داد که بنابر اظهار مقامهای دو طرف دراین دور از گفت و گوها پیشرفتی حاصل نشده و توافق جدیدی صورت نگرفته است؛ این درحالی است که پیش ازآغاز مذاکرات قراربود دراین دور ازگفت وگوها تدوین و نگارش پیش نویس توافقنامه نهایی و جامع آغاز شود.

این دور از گفت وگوها سه روز به طول انجامید و تا روز دوم همه چیز به خوبی پیش می رفت وحتی برخی از رسانه های غربی از شروع تدوین پیش نویس ازسوی اشتون و ظریف خبردادند اما نه تنها پیش نویسی نگارش نشد بلکه به گفته عباس عراقچی، مذاکره کننده ارشد ایران نتیجه ملموسی نیز دراین گفت و گوها حاصل نشده و طرفین پیشرفتی را رقم نزدند.

پس ازاتمام مذاکرات و عدم برگزاری نشست مشترک خبری اشتون و ظریف،‌ خبرهای متناقضی ازسوی مقام های ایرانی و غربی رسانه ای شد،‌ غربی ها و به ویژه آمریکاییها عدم انعطاف پذیری ایران را علت اصلی بی نتیجه ماندن مذاکرات دانسته و ایران را متهم به ایستادگی غیراصولی بر خطوط قرمزمی کردند و تیم مذاکره کننده ایران نیز زیاده خواهی های طرف غربی و ورود مسایل غیرهسته ای به مذاکرات را دلیل اصلی این مذاکرات بی نتیجه قلمداد می کردند.
 

 

باوجود آنکه با پیشرفت گفت و گوها و نزدیک شدن به 20 جولای یعنی زمان اتمام مهلت شش ماهه طرفین راه سختی را درپیش  دارند چون باید درمدت ذکر شده اختلافات یک دهه ایران را باشورای امنیت را حل کنند اما جدا ازاین مساله می توان عدم حسن نیت وهمچنین زیاده خواهی های غرب را مانع بزرگ برای دستیابی به توافق دانست.

اگر موارد اختلافی طرفین را درطرح این موارد بدانیم: 1- تعداد سانتریفیوژهای فعال درایران   2- میزان غنی سازی ایران  3- بحث توان موشکی و دفاعی  4- زمان لازم برای اعتمادسازی میان طرفین  به خوبی مشخص می شود که این طرف غربی بوده است که باکارشکنی های خود سعی در اعمال خواسته ها و دریافت حداکثری امتیازات از ایران را دارد.

بحث فعالیت 19 هزارسانتریفیوژ و افزایش این تعداد و هم چنین میزان غنی سازی اورانیوم بحثی است که دراین مدت به خوبی از سوی کارشناسان آژانس بین المللی انرژی اتمی تحت کنترل بوده و ایران ثابت کرده است که همواره زیرنظر آژانس و براساس قوانین ان.پی.تی عمل کرده است، شفاف سازی و همکاری گسترده و داوطلبانه ایران با آژانس به گونه ای بوده که این سازمان بین المللی درتمامی گزارشات خود در چند ماه گذشته صراحتا به این موضوع اشاره کرده است.

اما درمورد توان موشکی و دفاعی ایران باید گفت اگرچه این موضوع در قطعنامه های شورای امنیت آمده است اما پیشرفت های دفاعی و افزایش توان دفاعی کشورها درشرایطی که برهم زننده صلح و امنیت جهانی نباشد مساله ای داخلی است و جمهوری اسلامی ایران نیز بارها اعلام کرده است که از موشکهای بالستیک خود برای حمل کلاهک هسته ای استفاده نمی کند چون ایران براساس فتوای مقام معظم رهبری استفاده ازسلاح های کشتارجمعی را حرام می داند اما با وجود تمامی این استدلال ها، مقام های غربی سعی در سنگ اندازی های خود دارند.

زمان لازم برای اعتماد سازی نیز ازدیگر موارد اختلافی میان ایران و 5+1 است، تهران معتقد است که بازه زمانی 3 تا 5 سال برای اعتماد سازی میان طرفین کافی است اما غرب یک دهه یا بیشتر را برای این روند ضروری می داند،‌ که درنظرگرفتن چنین زمانی غیرمنطقی است زیرا درنظرگرفتن چنین بازه زمانی گسترده ای، می تواند ورود هرگونه مساله ای را به مباحث میان طرفین ممکن ساخته  و باب هرگونه کارشکنی را فراهم کند.

درپایان گفتنی است مجموع این موارد نشانگرآن است که طرف غربی درتلاش است تا درمذاکراتش با ایران به تمامی انتظارات و خواسته های خود دست یابد و دراین میان ذات مذاکره و گفت و گو را که احترام به حقوق مسلم طرف مقابل است ازیادبرده و تنها به دنبال کسب امتیازات حداکثری خود درپرونده باز هسته ای ایران است. 
 

منبع:سایت شفاف

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.