رشد سرطان تروریسم تا موصل

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، «رشد سرطان تروریسم تا موصل»عنوان یادداشت روز روزنامه جوان سید رحیم نعمتی است که در آن می خوانید؛

داعش سال گذشته بود که حملات خود را در الانبار شدت داد تا جایی که بخش هایی از شهرهای رمادی و فلوجه را به تصرف خود درآورد. این حملات و قدرت گرفتن داعش در آن موقع چندان چیز عجیبی نبود زیرا الانبار غربی ترین استان عراق است و با وجود مرز طولانی عراق با سوریه، ورود داعش به این استان و حملاتش برای داشتن پایگاهی در عراق قابل انتظار بود.

حالا داعش وارد شهر موصل، مرکز استان نینوا، شده و با تصرف آن حرکت خود را به سوی استان صلاح الدین در جنوب نینوا شروع کرده و حتی گفته می شود که بخش هایی از این استان را هم تصرف کرده است. این موج از حمله داعش را نمی توان مثل موج قبلی ارزیابی کرد چون به صورت روشن تغییر اساسی در استراتژی این گروه دیده می شود که در جهت هدف بلندپروازانه برای تجزیه عراق از درون یا حتی سرنگونی دولت مرکزی طراحی شده است.

بنابر این، نباید این موج را دست کم گرفت چراکه پاگرفتن این غده سرطانی در قلب خاورمیانه می تواند به بزرگ ترین فاجعه در منطقه ختم شود. قبل از هر چیز باید توجه داشت که داعش در اصل گروهی پا گرفته در عراق بود که به عنوان بازوی القاعده در این کشور، برای سال ها کارش در انجام عملیات تروریستی در عراق بود. داعش با شدت گرفتن بحران سوریه به این کشور رفت تا با قرار گرفتن در کنار دیگر معارضان مسلح سوری مثل جبهه النصره علیه نظام سوریه وارد جنگ شود اما تلقی بسیار افراطی داعش باعث جدایی و تک روی این گروه، آن را به درگیری با دو جبهه مقابل از معارضان و ارتش سوریه کشاند و نتیجه آن گیر افتادن در شهر الرقه شد. این وضعیت داعش را به عراق بازگرداند به خصوص اینکه بخش قابل توجهی از نیروهای آن عراقی و به خصوص از میان بعثی ها و گارد ریاست جمهوری زمان صدام حسین هستند. وجود این نیروها در داعش امکان قدرت گرفتن در عراق را به آن می دهد و موج نخست از حملات در الانبار به همین دلیل صورت گرفت. هر چند که با تصرف بخش هایی از رمادی و فلوجه پیشرفت قابل توجهی در ابتدای کار به دست آمد اما وضعیت جغرافیایی الانبار و گستره بیابانی آن نقطه ضعفی برای واحدهای داعش بود که توسط هلیکوپترهای ارتش شکار می شدند. داعش به همین دلیل استراتژی خود را تغییر داد تا خود را در بیابان زمین گیر نکند علاوه بر این، سریع تر به هدف خود برسد. باید توجه داشت که تکریت اصلی ترین هدف داعش است زیرا پیوند نیروهای بعثی و بازماندگان رژیم سابق در این گروه با قبایل تکریت اساسی ترین نقطه قوت آن است.

داعش به همین جهت و به جای زمین گیر شدن در بیابان، مستقیم از الانبار به طرف استان صلاح الدین حرکت کرد اما در سر راه خود با مشکل برخورد کرد و نتوانست شهر سامرا را تصرف کند. داعش با این شکست مسیر خود را اصلاح کرده و با گذشت از موصل راه خود را به سوی تکریت در پیش گرفته اند که تصرف الشرقیه هم به همین جهت است. بی تردید، رسیدن داعش به تکریت فاجعه ای است به مراتب بیشتر از تصرف موصل که یک تهدید جدی هم برای دولت مرکزی است و هم برای اقلیم کردستان. تهدید آن برای دولت مرکزی روشن است اما تهدید اقلیم را با توجه به تلقی به شدت افراطی داعش از مذهب، نژادپرستی عربی آن و وجود عناصر رژیم صدام در این گروه قابل دریافت است. داعش به دلیل همین عناصر به جان کردهای سوری افتاد که در آن موقع واهمه ای از کشتار غیرنظامیان نداشت و حالا نوبت اقلیم کردستان عراق و کردهای آن رسیده است. به همین جهت، رهبران اقلیم کردستان نباید تردیدی در اعزام نیروهای خود و سرکوب داعش داشته باشند و اجازه ندهند داعش در حدود اقلیم جای پایی داشته باشد. مسئله دیگر در اصل تصرف موصل است که با وجود تعداد نیروهای داعش قابل تامل است.

گفته می شود داعش با 3 هزار نیرو یا کمی بیشتر از این موصل را گرفته چنان که کل نیروهای آن حدود 5 هزار نفر ذکر شده است. تصرف موصل با این تعداد نیرو امر عادی نیست و شاید برکناری رئیس پلیس استان صلاح الدین هم به همین جهت باشد. حضور افراد نفوذی در میان نیروهای پلیس، امنیتی و ارتش عراق تا کنون فجایع بسیاری را به بار آورده و نمی توان دخالت این افراد در حمله داعش به موصل و حرکت به سوی تکریت را نادیده گرفت. بنابر این، دولت عراق علاوه بر اینکه ارتش و نیروهای خود را بسیج می کند باید به وجود چنین افرادی در میان نیروهای خود توجه داشته باشد تا 2 یا 3 هزار نفر نتوانند به سرعت شهر بزرگی مثل موصل را تصرف کنند. در هر صورت، حرکت داعش در عراق رشد سرطان تروریسم در این کشور است و رهبران عراق اعم از شیعه، سنی و کرد به سرعت برای ریشه کن کردن آن اقدام کنند و گر نه این سرطان کل عراق یا شاید منطقه را ببلعد.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.