نگاهی به تاریخچه تور دوچرخه‌سواری دور دریاچه ارومیه یا آذربایجان + تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، در سالهای نخست انقلاب و زمانی که هنوز مشکلات فراوانی ناشی از فقدان امنیت در مرزهای غرب کشور مردم این خطه از ایران اسلامی را اذیت می کرد و همزمان جنگ ایران با عراق سرکردگی حزب بعث نیز در جریان بود عده ای از مدیران ورزشی آذربایجان غربی و شرقی به فکر این افتادند تا یک تور دوچرخه سواری را راه اندازی کنند.

آنگونه که نگارنده به خاطر دارد نخستین دوره این تور، با عنوان بسیار برازنده تور دور دریاچه ارومیه در سال 65 آغاز شد.

در دوره های نخستین تیم های شرکت کننده در این تور همه از کشورمان بودند و عنوان بین المللی نداشت و در تقویم فدراسیون جهانی دوچرخه سواری نیز قرار نمی گرفت.

اما همین مسابقات در آن سالها در بطن و متن خود خاطرات زیادی برای شهروندان ساکن در آذربایجان غربی و شرقی خلق می کرد که شیرینی آن همچنان در کام قدیمی ترها باقی است.

مردمی که خسته از نا آرامی های اشرار و جنگ ناخواسته بودند در طول برگزاری این مسابقات دور جاده های نگین آبی آذربایجان یعنی دریاچه ارومیه به ردیف می شدند تا رکاب زنی و استقامت فرزندانشان را تماشا کنند.

اساساً آن زمان برگزاری همین مسابقات سبب می شد قیمت دوچرخه در استان های آذربایجان غربی و شرقی بالاتر از سایر استانها باشد.

کودکان و نوجوانان دهه شصتی ارومیه که بخشی از خاطراتشان با تشییع جنازه های برادران، پسر عموها، پسر دایی ها و چه بسا برادران بزرگتریا پدرانشان که در عملیات های مختلف یا در نا آرامی های پی در پی منطقه شهید می شدند عجین شده بود، تور دوچرخه سواری دور دریاچه ارومیه را به مثابه فرصتی می دیدند تا استقامت خود را در تحمل مشکلات بیازمایند و چه بسیار نوجوانانی که با دوچرخه های شماره 28 که بهترینشان یاماها نشان بود پاها را از مثلت میانی این دوچرخه های سنگین رد کرده و به سختی رکاب می زدند به امید آنکه روزی آنها نیز داود زینالی، حسن میلانی و احد پورنیازی(قهرمانان آذری نخستین دوره تور دوچرخه سواری دور دریاچه ارومیه) شوند.

در سالهایی که برچسب نگاه امنیتی سزاوار استان آذربایجان غربی و اغلب شهرهایش شناخته می شد برگزاری این مسابقات و حتی رد شدن چند ساعته دوچرخه سواران از این سرزمین امید بخش بود و انتشار اخبار آن از رسانه های محدود آن زمان، این واقعیت را پیش روی مخاطبان قرار می داد که در آذربایجان غریب و جنگ زده هنوز مردمانی زندگی می کنند که گرچه هر سال 2 هزار نفر شهید را تقدیم این نظام و انقلاب می کنند اما همچنان امیدوارانه ورزش های استقامتی می کنند تا نشان دهند صبر و بردباری خصلت همیشگی مردمان این دیار است.

اکنون سالها گذشته است، قریب به سه دهه برگزاری این مسابقات، زمان زیادی است، آن قدر زیاد که یک دریا در طول آن خشکیده است، آنقدر طولانی که جوانان و نوجوانان دهه شصتی نوه دار شده اند و آنقدر زیاد که این تور، بین المللی شده است و نامش نیز تور دوچرخه سواری آذربایجان گذاشته شده است.

اما هنوز آن قدر زمان ما را با خود نبرده است که از یاد ببریم امنیت همه این سالها را مدیون کسانی هستیم که از جان، خانواده و همه دلخوشی هایشان گذشتند تا ما با خیال راحت زندگی کنیم و درست به همین خاطر است که هستند عزیزانی که یادشان مانده به نشانه قدردانی و وفاداری به راه فرزندان دلاور این آب و خاک، پیراهن های تور بیست و نهم آذربایجان مزین به نام و تصویر سردار رشید اسلام شهید مهدی باکری فرمانده رشید لشگر همیشه سرافراز 31 عاشورا باشد.

اما در همه این سالها دریاچه ارومیه آنقدر بخشنده بود که علاوه بر آب، نامش را نیز بر اهالی مردم آذربایجان و این مسابقات ببخشد و اکنون برخی مدیران حتی به اصرار به نامگذاری یک مرحله از این تور بنام دریاچه ارومیه راضی باشند.

کاش نام این تور به همان نام اصیلش که تور دوچرخه سواری دور دریاچه ارومیه بود باز می گشت که نه تنها خدشه ای به نام آذربایجان وارد نمی شد بلکه سبب می شد این مادر سفید پوش سرزمین آذربایجان که رو به قبله دراز کشده است بیش از پیش در یادهایمان خاطره سازی کند.

یادداشت: محمّد آقایی پر

انتهای پیام/ ب