ننگ حمله به هواپیمای مسافربری ایران؛ گواه تروریسم دولتی در آمریکا
خبرگزاری تسنیم: بدونشک روسیاهى همیشه بر چهره کریه آمریکاى جنایتکار باقى خواهد ماند و سقوط ایرباس سند محکمى بر این حقیقت است که آمریکا سردمدار تروریسم در عصر ماست و امروز ۲۶ سال پس از آن حادثه غیرانسانى و موحش، خصلت تجاوزگری آمریکا تغییر نکرده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، در دوازدهم تیرماه 1367 شمسى، هواپیماى مسافرى ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبى بود، بر فراز آبهاى خلیج فارس و نزدیک جزیره «هنگام» مورد حمله دو فروند موشک ناو متجاوز آمریکایى مستقر در آبهاى خلیج فارس قرار گرفت و سقوط کرد.
هواپیماى ایرباس جمهورى اسلامى ایران با 275 مسافر و 16 خدمه، فرودگاه بندرعباس را به‌مقصد دبى ترک گفته بود. این هواپیما در ساعت 15:10 دقیقه محلى شروع به اوجگیرى نمود و در ساعت 24:10، سطح پروازى 12000 پا را گزارش نمود و از آن لحظه به بعد دیگر تماسى از طرف خلبان گرفته نشد. در واقع از این لحظه به بعد هواپیما مورد اصابت 2 فروند موشک سطح به هواى ناو وینسنس آمریکا قرار گرفته و نزدیک جزیره ایرانى «هنگام» منفجر شده و سقوط کرده بود. در این فاجعه، تمامى سرنشینان هواپیما به شهادت رسیدند که 66 کودک زیر 12 سال، 52 زن و 46 تن تبعه کشورهاى یوگسلاوى، کویت، افغانستان، هندوستان، پاکستان، ایتالیا، شارجه و دبى ازجمله وابسته نظامى پاکستان در ایران و خانوادهاش میان کشتهشدگان بودند.
هدف آمریکا از این حمله وحشیانه چه بود؟
ساقط‌کردن هواپیماى مسافربرى ایران از سوى جنایتکاران آمریکایى، در حقیقت یکى دیگر از مراحل رویارویى استکبار جهانى با جمهورى اسلامى ایران براى تقویت متجاوزان عراقى در جبهههاى جنگ بود. پس از سقوط این هواپیما، مقامات آمریکایى براى توجیه این جنایت نابخشودنى، دلایل ضد و نقیضى عنوان کردند و کوشیدند این اقدام خصمانه را یک اشتباه قلمداد کنند. اما با توجه به مجهز بودن کشتى جنگى وینسنس به پیشرفتهترین سیستمهاى رادارى و رایانهاى و همچنین مشخص بودن نوع هواپیماى در حال پرواز، مسلم شد که احتمال اشتباه وجود نداشته و این اقدام، کاملاً خصمانه بوده است.
با این حال مقامهاى آمریکایى پس از چندى، در توهینى آشکار به ملت ایران، مدال شجاعت بر گردن ناخداى این ناو انداختند و بدینسان حمایت رسمى خود را از این جنایت اعلام نمودند.
به‌هرتقدیر، این جنایت نیز کنار جنایات بىشمار دولت آمریکا، در پرونده سیاه استکبار جهانى ثبت شد و لکه ننگ دیگرى بر تارک آن جنایتپیشگان نقش بست.
متعاقب این تجاوز آشکار، جمهورى اسلامى ایران در روز 14 تیر 1367 طى نامهاى به رئیس شوراى امنیت خواستار تشکیل جلسه فورى شورا براى رسیدگى به موضوع شد. از سوى جمهورى اسلامى ایران دکتر ولایتى وزیر امور خارجه وقت ایران و از جانب آمریکا جرج بوش معاون وقت رئیس جمهورى در جلسه حضور داشتند. وزیر خارجه جمهورى اسلامى ایران در فرازى از سخنان خود عنوان کرد: حضور نظامى آمریکا در خلیج فارس تنها منادى مرگ و بىقانونى و شرارت بوده و جز ناامنى چیزى به ارمغان نیاورده است. عمل جنایتکارانه آمریکا در حمله به هواپیماى کشورى بههیچوجه در قالب دفاع مشروع قابل توجیه نیست.
شوراى امنیت پس از استماع سخنان دکتر ولایتى و جرج بوش، طرح قطعنامه پیشنهادى را تصویب کرد. متن قطعنامه به‌شرح زیر است: «شوراى امنیت، با بررسى نامه مورخه 5 ژوئیه 1988 جانشین نماینده دائم جمهورى اسلامى ایران خطاب به رئیس شوراى امنیت و با استماع بیانات نماینده جمهورى اسلامى ایران، (وزیر امور خارجه وقت «على‌اکبر ولایتى») و سخنان نماینده ایالات متحده آمریکا (معاون رئیس جمهورى جرج بوش)، با ابراز تأسف عمیق از اینکه یک هواپیماى غیرنظامى «ایران ایر» در پرواز برنامهریزى شده بینالمللى 655، در پرواز بر فراز تنگه هرمز بهوسیله موشک شلیکشده از ناو جنگى ایالات متحده آمریکا (وینسنس) منهدم گردیده است، بر ضرورت تبیین حقایق سانحه توسط بازرسى بىطرفانه در منطقه خلیج فارس تأکید داشته و اظهارات خود را به‌شرح زیر اعلام نمود: 1 ــ تأسف عمیق خود را از ساقط ساختن هواپیماى غیرنظامى ایران بهوسیله موشکى که از یک ناو جنگى آمریکا شلیک شده و تسلیت عمیق خود را بهخاطر از دست رفتن غمانگیز جان انسان‌هاى بىگناه ابراز مىدارد. 2 ــ همدردى صمیمانه خود را به خانوادههاى قربانیان سانحه غمانگیز و دولتها و کشورهاى آنان اعلام مىدارد. 3 ــ از تصمیم سازمان بینالمللى هواپیمایى کشورى در پاسخ به درخواست جمهورى اسلامى ایران مبنى بر ایجاد گروه تحقیق براى بررسى تمام حقایق موجود همچنین از اعلام ایالات متحده آمریکا و جمهورى اسلامى ایران مبنى بر تصمیم‌شان براى همکارى با بررسى سازمان هواپیمایى کشورى استقبال مىکند. 4 ــ از تمامى اعضاى کنوانسیون 1944 شیکاگو، درخواست مىکند که در همه شرایط، مقررات و رویههاى سلامت هوانوردى کشورى بهویژه ضمائم آن کنوانسیون بهمنظور جلوگیرى از چنین پیشامدهایى را دقیقاً مراعات نمایند. 5 ــ لزوم اجراى فورى و کامل قطعنامه 598 (1987) شورا را بهعنوان تنها مبناى حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پایدار، منازعه میان ایران و عراق ابراز و پشتیبانى خود را از دبیرکل براى اجراى این قطعنامه اعلام و خود را ملتزم به همکارى با دبیرکل براى تسریع در اجراى طرح اجرایى او مىنماید».
جمهورى اسلامى ایران علاوه بر شوراى امنیت و شوراى ایکائو، شکایت خود را در دیوان بینالمللى دادگسترى لاهه نیز مطرح کرد. عنصر تخصصى سازمان ملل متحد یعنى ایکائو (سازمان هواپیمایى کشورى بینالمللى) نیز از مسائل سیاسى به‌دور نمانده و بهجاى بررسى فنى و ارائه طریق به شوراى امنیت به ابراز تأسف و تسلیت به بازماندگان سانحه پرداخت.
با اثبات عمدىبودن این جنایت آشکار و غیرانسانى نه‌تنها هیچکدام از خدمه ناو جنگى وینسنس تحت پیگیرد قرار نگرفتند بلکه فرمانده این ناو در پایان خدمت خود براى هدف قرار دادن هواپیماى مسافربرى ایرانى و متلاشى کردن 290 تن از سرنشینان این هواپیما، مدال گرفت.
واکنش اولیه و توجیهات مقامات آمریکایى در برابر این جنایت چه بود؟
بلافاصله پس از این جنایت هولناک، مقامات آمریکایى اعلام کردند که یک فروند هواپیماى اف14 جمهورى اسلامى ایران را مورد هدف قرار دادهاند. پس از روشنشدن نوع هواپیما، آمریکایىها سعى کردند تا بهنحوى وانمود کنند که در این مورد مرتکب اشتباه شدهاند، اما شواهد بعدى، این نظر آنان را کاملاً مردود جلوه داد.
مقامات نظامى آمریکا اعلام کردند که هواپیماى ایرباس در خارج از دالان هوایى پرواز مىکرده و رزم‌ناو آمریکایى نیز هفت بار اخطار رادیویى براى هواپیماى ایران مخابره کرده ولى جوابى دریافت نکرده است!
کاپیتان کارلسون، فرمانده سابق ناو سایدز در این مورد معتقد است: ایرباس ایرانى علاوه بر علائمى که مبنى بر غیرنظامى بودن خود مىفرستاده با سرعتى کم در حال اوجگرفتن بود و حتى اگر در چنین شرایطى نیز آن را بهعنوان یک جت اف14 شناسایى مىکردند، باز من تردید دارم که یک هواپیماى اف14 مىتوانست تهدید سطحى را متوجه ناو وینسنس یا سایدز یا هر شناور دیگرى کند. وى گفت: اپراتورهاى رادار ناو هواپیمابر فورستال نیز هواپیماى ایرانى را بهعنوان یک هواپیماى بازرگانى شناسایى کردند.
در مجموع ادعاهاى آمریکایىها به‌دلایل زیر، غیر قابل قبول بود:
1. قطعات متلاشىشده هواپیما و اجساد سرنشینان آن در سطح وسیعى از آبهاى سواحل جنوبى جزیره هنگام، درست در داخل آبهاى ایران پراکنده شده بودند. این محل درست زیر مرکز دالان هوایى بینالمللى بندرعباس دبى قرار دارد و نشان مىدهد که هواپیما درست در مسیر پیشبینىشده در حال پرواز بوده است و همانطور که چهارسال بعد روزنامه «نیویورک تایمز» در گزارشى که حاوى چند نکته تازه بود، گفت که ناو وینسنس در آبهاى فلات قاره ایران بوده است نه در آبهاى بینالمللى و پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) در آن زمان بر این حقیقت سرپوش گذاشته است.
دریاسالار «ویلیام کراو» رئیس ستاد مشترک نیروهاى مسلح آمریکا در دوره زمامدارى ریگان در گفتوگو با شبکه «بى.بى.سى.» تأکید کرد: ناو وینسنس بدون هیچ دلیل روشنى با وجود برخوردارى از توپها و موشکهاى دوربرد به کمانه آبهاى ایران آمده بود. این نشاندهنده آن است که ناو به‌عمد براى عمل سوء آماده شده بود.
2. هواپیماى مسافربرى ایرباس از نظر حجم، شکل، اندازه و توانایى پرواز کاملاً با هواپیماى اف14 متفاوت است.
3. با توجه به ارتباط کلامى و ارتباط ناوبرى هر هواپیماى بازرگانى و مسافربرى، ناو آمریکایى مىتوانست بهراحتى با شنیدن مکالمات خلبان به ماهیت هواپیماى مسافربرى پى ببرد.
4. مقامات ناو آمریکایى ادعا کردهاند که سه اخطار روى باند نظامى فرستادهاند ولى پاسخى دریافت نکردهاند. مسلماً اخطار نظامى ارسالشده به گوش خلبان 655 نرسیده است، ولى سه اخطار روى باند غیرنظامى (اضطرارى) را هیچ منبع غیرنظامى دریافت نکرده است و از آنجا که کلیه خلبانان دو منطقه همیشه در این باند به گوش هستند، این ادعایى واهى بیش نبود.
مقامات آمریکایى که سرنگونى یک هواپیماى مسافربرى کرهجنوبى در سال 1362 را «بربریت» نامیدند و خواستار تحریم بینالملل خطوط هواپیمایى شوروى سابق شدند پس از ارتکاب جنایت حمله به هواپیماى مسافربرى ایران سعى کردند با توسل به تبلیغات کذب و طرح ادعاهاى بىاساس، فاجعه را کوچک و کشتار 290 انسان بىگناه را که در نوع خود در تاریخ هواپیماى غیرنظامى بىسابقه است، امرى عادى جلوه دهند.
آیا آمریکایىها تاکنون اعتراف به عمدىبودن این حمله کردهاند؟
در گزارش نهایى هیأت حقیقتیاب وزارت دفاع آمریکا به‌سرپرستى دریادار ویلیام فوگارتى، علت هدف قرار دادن ایرباس ایرانى، فشار روانى ناشى از قرار گرفتن در وضعیت جنگى براى نخستین بار اعلام و تأیید شد که هواپیماى ایرباس در خطوط هوایى تجارى بینالمللى پیشبینى و اعلامشده، پرواز کرده است. علاوه بر اینکه در زمان حادثه در ارتفاع 12هزار پایى (بیش از 3500 متر) قرار داشته و از لحظه پرواز به روند صعودى خود ادامه داده بود. این گزارش به‌تنهایى سندى از بىاعتبارى گزارش راجرز است.
اما ایالات متحده در تلاش نافرجام رسانهاى سعى داشت تا با توجیه این ترور هوایى آن را صرفاً یک اشتباه آنى توجیه کند تا جایى که دریادار یوجین کارول هم به‌کمک دیگر هم‌قطاران خود آمد. کارول در توجیه انهدام ایرباس ایرانى که موجب تصمیمگیرى اشتباه از سوى رزم‌ناو آمریکایى شد، سعى کرد که این موضوع را به پرونده جنگ ایران با عراق پیوند زند. این توجیه خام تا جایى نمود یافت که وى در مقام مقایسه آن با موضوع مشابهى در چند ماه پیش از آن برآمد. بهزعم وى حادثه هدف قرار گرفتن ناو یو. اس. اس. استارک بهوسیله یک جت جنگنده عراقى چند ماه پیش از آن و عدم اتخاذ تدابیر دفاعى کافى و بهموقع از سوى ناو استارک به‌تصور آنکه خلبان عراقى آنها را هدف قرار نخواهد داد، نوعى فشار عصبى را براى خدمه وینسنس بهوجود آورده بود.
کاسپار واینبرگر، وزیر دفاع وقت ایالات متحده نیز با ابراز نظرى مشابه بر این باور بود که کمبود وقت از لحظهاى که هواپیما بهعنوان هدفى تهدیدکننده شناسایى شد تا زمانى که رزم‌ناو باید تصمیم به شلیک یا عدم شلیک به آن را مىگرفتند، موجب شتابزدگى در اخذ تصمیم شد.
این دفاعیات براى توجیه دفاع مشروع اقدام رزم‌ناو وینسنس و فشار روانى محاط بر آن هیچگاه نتوانست به اقناع افکار جامعه جهانى بینجامد تا جایى که بسیارى خواستار برگزارى یک دادگاه نظامى مستقل براى رسیدگى و محاکمه راجرز و مقامات پنهان مافوق وى در حادثه سرنگونکردن ایرباس مسافربرى با 290 سرنشین بىگناه آن بودند اما آمریکا در مقابل دیدگان حیرتزده ایرانى و غیرایرانى نه‌تنها به این امر وقعى ننهاد که با کارشکنى در مسیر تحقیق نهادهاى بینالمللى، مانع از هرگونه پیگیرى حقوقى و فنى این موضوع شد.
جورج بوش پدر، معاون رونالد ریگان رییسجمهور وقت آمریکا، یک ماه پس از حادثه انهدام ایرباس ایرانى گفته بود: من هرگز از طرف آمریکا عذرخواهى نمىکنم. من اهمیتى نمىدهم که چه‌کارى انجام داده است. من اهمیت نمىدهم حقیقت چیست.
ناخدا یکم ویلیام راجرز، فرمانده ناو وینسنس هم به‌صراحت اعلام کرد: اگر صدها بار نیز آن اتفاق رخ دهد باز هم دستور شلیک خواهم داد.
این فرضیات و توجیهات بىپایه هیچگاه براى کسى باورپذیر نشد تا اهداف پنهان آمریکا از انهدام ایرباس ایرانى آشکار شود؛ اهدافى که بهنوعى هماهنگ از سوى عراق هم پیگیرى مىشد. البته همزمان هم رژیم عراق با بىقرارى در بینالمللى ساختن جنگ تحمیلى سعى داشت از زیر شکست‌هاى متعدد خود در جبهههاى نبرد بگریزد. بر این مبنا حمله به هواپیماى مسافربرى ایران تلاشى از جانب عراق براى تشنجآفرینى و کشاندن دامن ایالات متحده به ناامنى در خلیج فارس بود که این موضوع با چراغ سبز آمریکا نیز همراه شد.
اشتیاق وافر ایالات متحده براى درگیرشدن در جنگ تحمیلى و فراهم نمودن فرار عراق از پذیرش شکست، از گمانههایى است که این دیدگاه را تقویت مىکند. دیدگاهى که باور دارد آمریکا با هدف ناامنى و تضعیف انقلاب اسلامى از سویى و از سوى دیگر حمایت و پشتیبانى از عراق، اقدام به هدف قرار دادن عالمانه و عامدانه ایرباس ایرانى کرد.
چه درسهایى را مىتوان از این جنایات آمریکایىها گرفت؟
آمریکا براى رسیدن به اهدافش از بهکارگیرى هیچ وسیلهاى ابا ندارد؛ حقوق بشر، حقوق بینالملل، وجدان بینالملل و افکار عمومى در راستاى اهداف مزبور توجیه و یا سرکوب مىشوند. در فاجعه ایرباس، اساسىترین حقوق بشر پایمال گردید و حقوق بینالملل به بازیچه گرفته شد؛ وجدان بینالمللى مجبور به سکوت شد و افکار عمومى منحرف گردید؛ سایر دولتهاى جهان با بىتفاوتى خود، میدان را براى ارائه چنین بازىاى از سوى آمریکا باز گذاشتند و این گویاى این حقیقت تلخ است که حقوق بشر تحریف شد و حقوق بینالملل بهراحتى قابل نقض است. واشنگتن هنوز هم واقعیت نقض حقوق بشر در مورد ایرباس را رد مىکند در حالىکه با تعریفهاى خاص خود حتى در امور داخلى دیگر کشورهاى جهان از ایران گرفته تا چین دخالت کرده و هیچگونه انتقادى در مورد اقدامات سبعانه پنتاگون را نمىپذیرد.
هرگونه کوتاه آمدن یا به فراموشى سپردن این حادثه و یا موضعگیرى نکردن در مقابل چنین حوادثى در عرصه جهانى، پیامدهاى بسیار دردناکى را براى بشریت خواهد داشت. اگر آن روز، مردم ژاپن «قانون تسلیم زور شدن» را نپذیرفته بودند، پس از آن مردم جهان این‌همه تاوان تسلیم زور شدن را نمىپرداختند، ولى این قانون باید روزى شکسته شود. گویا تحولات امروزه جامعه بشرى، زمینه مساعدى را در کشورهاى تحت ستم براى درهم شکستن این قانون و ساختن نظام نوین بر پایه اخلاق و عدالت فراهم ساخته است. بزرگ‌ترین عامل ماندگارى و جاودانگى قیام امام حسین(ع) در همین اصل «تسلیم زور نشدن» بوده است. هرچند او بهاى گرانى را براى آن پرداخت، اما درس بزرگى به انسان‌ها آموخت، درسى که امروزه در چهره انقلاب اسلامى در سراسر جهان خودنمایى مىکند، انقلابى که با تکیه بر «ارزشهاى دینى و اخلاقى» در صدد نجات بشر امروز است و بشر امروز نیز با ناامیدى از تمدن مادى غرب بهسوى آن آغوش گشوده است.
در مورد ایرباس، واشنگتن مدعى است همهچیز با قرار پرداخت خسارت پایان یافته است اما پرداخت خسارت شاید بتواند بخشى از ضایعات مادى جنایت را جبران کند، ولى ضایعات معنوى آن جبرانناپذیر است.
نکته آخر اینکه آنها که هنوز چشم بهسوى غرب دارند و فکر مىکنند در سایه تمدن غرب و رابطه با آمریکا، زندگى راحتى خواهند کرد باید بدانند که اساس تمدن غرب بر «تسلیم و ذلت دیگران» پایهریزى شده است و آنها جهان را به ورطه نیستى و نابودى کشاندهاند. ما نه‌تنها باید به نجات خویش بیندیشیم بلکه باید به نجات همه جهان فکر کنیم و این امر تنها در سایه مبارزه و مقاومت در مقابل این منطق مخرب غرب ممکن است.
حقوق بشر، دموکراسى، صلح و ثبات، علم و فناورى، رشد و توسعه... اینها همه خوب‌اند و شایسته که همه بهدنبال آن باشند، اما همه اینها امروز به دست سردمداران غرب گرفتارند و وسیلهاى براى سرکوب جهانسومىها شده است.
وینسنس هرچه بود، ماشین بود و فاقد اراده، انگشت «ویل راجرز» فرمانده وینسنس اگرچه ماشه را چکاند اما به تیمارستان روانه شد. او هیچکاره بود و فقط یک آدمک بود. فرمان حمله از واشنگتن صادر شده بود و موشکهاى وینسنس از پنتاگون دستور آتش گرفتند.
بدونشک این روسیاهى، همیشه بر چهره کریه آمریکاى جنایتکار باقى خواهد ماند و سقوط ایرباس سند محکمى بر این حقیقت است که آمریکا سردمدار تروریسم در عصر ماست و امروز 26 سال پس از آن حادثه غیرانسانى و موحش، خوى و خصلت تجاوزگر و خودمحور آمریکا هیچ تغییرى نکرده است.
انتهای پیام/*
