عباس آقا و حاجی مایلی

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، سعی کرده‌ایم در این مقام طنز اکثر روزنامه های کشور را جمع کنیم تا دستکم در اینترنت گردی روزانه، لبخندی روی لب تان بنشیند.

***جام جم: انواع افطاری موجود است

افطاری دادن از قدیم الایام، یک سنت حسنه ای بوده که مردم ما آن را خیلی دوست داشته اند و به صورت خودجوش در خانه های خود و در سطح فامیل یا در و همسایه و دوست و آشنا، اقدام به برگزاری آن می کردند.

خود نگارنده از همان بچگی، وقتی با پدر خدا بیامرزم به افطاری دعوت می شدم، از خوشحالی پر درمی آوردم.

خنکای هوای دم غروب و صدای ملکوتی ربنا و اذان و همهمه مهمانان گشنه و تشنه و لیوان های وسوسه انگیز شربت و خاکشیر و ظرف های چشمک زن زولبیا و بامیه و سادگی سبزی و پنیر و چای شیرین و دیس های هندوانه و خربزه و... ( همه هم مفت!)؛ یک معجونی از لحظات آدم می ساخت که مپرس. لحظات، شیرین ترین خاطرات کودکی را رقم می زد. هنوز که هنوز است، طعم شیرین اش را در دهانم مزه مزه می کنم. لطفا یک نفر باز مرا به افطاری های کودکی ام دعوت کند!

انواع و اقسام افطاری: با یک نگاه کلی و گذرا به گونه های مختلف افطاری که این روزها برگزار می شود، در یک نتیجه گیری شتاب زده، می توان به مواردی چند اشاره کرد:

1 ـ افطاری مسئولان: این نوع افطاری را معمولا مسئولان و مقامات برگزار می کنند و عموما نیز به قصد رسیدن به وحدت بیشتر گروه ها و گرایش های مختلف سیاسی صورت می گیرد. مثل همین افطاری رئیس جمهور در کاخ سعدآباد که ابتدا با اصولگرایان و سپس با اصلاح طلبان قرار است به عمل آید. قطعا اگر فضای مجلس ادامه می داد و جمعیت بیشتری جا می شد، همه را در وعده دعوت می کردند که به وحدت بیشتری برسند. به هر حال، از تأثیر شگرف مصافحه و معانقه در این افطاری ها نباید غافل بود.

2 ـ افطاری هنرمندان: مخصوص عوامل سینما و تلویزیون که برای به دست آوردن دل هنرمندان، آنها را بدون توجه به فیلم هایی که بازی کرده اند، گرد یک سفره می نشانند تا ضمن تحبیب قلوب بیشتر، زمینه آشنایی های کاری بیشتر برای حضور در فیلم های دیگر فراهم آید. این جریان متاسفانه دچار یک جریان انحرافی هم شده که اخیرا بعضی ها به ملت پیامک می زنند که اگر خواهان برگزاری افطاری های جذاب تر با حضور هنرمندان کشور هستید، با ما تماس بگیرید تا در قبال پرداخت مبلغی خاص، زمینه این کار را فراهم آورید.

به طور قطع، هنرمندان خوب کشورمان، به این جریان انحرافی درآمدزا، پاسخ منفی کوبنده ای در حد تیم ملی خواهند داد.

3 ـ افطاری فرهنگی: جریان های مختلف منسوب به حوزه های نویسندگی و شاعری و مترجمی و امثالهم، دور هم جمع می شوند تا هم لبخند روزه خود را باز کنند و هم بیشتر با هم از نزدیک آشنا شوند که احیانا بر فرض محال، اگر در طول سال خواستند در رسانه های مکتوب و مجازی، راجع به هم چیزهایی بنویسند و نثار کنند، شناخت دقیق تر و نزدیک تری از همدیگر داشته باشند. بدانند دقیقا به کجاها بزنند.

***کیهان: هدیه (گفت و شنود)

گفت: بالاخره دعوای «شورای رقابت» و «خودروسازان» به کجا رسید؟
گفتم: ظاهرا جنگ زرگری بود و هر دو با افزایش قیمت خودرو موافق بودند و همین کار را هم کردند.

گفت: پس آنهمه ادعای شورای رقابت که می خواست هوای مشتری را داشته باشه، چی شد؟! این چه هدیه ای بود که به مشتری دادند؟!

گفتم: چه عرض کنم؟! یک خواهر و برادر پولی را که برای خریدن هدیه روز پدر از مادرشان گرفته بودند، برای خودشان خرج کردند و بعد به پدرشان گفتند؛ ما هر چه فکر کردیم، دیدیم چیزی نداریم که در شأن پدرمان باشد، بنابراین از خدا خواستیم که خودش یک داماد و یک عروس خوب به شما هدیه بفرماید.

***سیاست روز: عباس آقا و حاجی مایلی (قسمت اول)

خیلی وقت بود که دست و دلمان به «تک مضراب» نمی رفت.راستش کم کم داشتیم ناامید می شدیم که ناگهان برادر «محمد مایلی کهن» مصاحبه ای کرد و امید را به اردوگاه طنزپردازان برگرداند.

البته هنوز معتقدیم «نمک» برادر کفاشیان یک چیز دیگر است اما یک ضرب المثل قدیمی ایرانی داریم که می گوید: نمکی که در بیانات شیوای «مایلی» هست در هیچ شوره زار دیگری پیدا نمی شود.

حاجی مایلی: کارلوس کی روش تیم ایران را در گروه 4 تیمی چهارم کرد و ما این نتیجه را با عباس آقا هم می توانستیم به دست آوریم.

ننجون: البته این «عباس آقا» غیر از این خاصیت که فرمودید «خواص» دیگری هم دارد که بعدا خصوصی خدمتتان عرض می کنیم.به هر حال از کنار این ستون، زن و بچه مردم تردد می کنند.

من به خودروی بنز اعتقاد دارم.

ننجون: به روح چطور؟

ما در مقابل آرژانتین در دقیقه 92 گل خوردیم .

ننجون: بلاتشبیه اگر بعضی از رفقای منتقد شما سرمربی تیم ملی بودند در دقیقه 92 گل دوازدهم را می خوردیم.

کی روش می گوید زمین کمپ تیم ملی کیفیتش خوب نیست همین زمین که ایشان از آن ایراد می گیرند در دوره سرمربیگری من یک رویا بود.
ننجون:خب این طبیعی است.از زمان ناصرالدین شاه تا حالا خیلی چیزها عوض شده حاج آقا!

ما که در عهد بوق نیستیم ...
ننجون:دور از جان! بنده که که نگفتم «عهد بوق» فقط عرض کردم زمان ناصرالدین شاه!

فدراسیون دو ماه بدون دبیر روزگار می گذراند معنایش آن است که به دبیر نیاز ندارد.
ننجون:یادش بخیر ما آن زمان ها که دبیر نداشتیم می رفتیم توی حیاط مدرسه فوتبال بازی می کردیم.

قرار بود ما در جام جهانی یوزپلنگ های ایرانی باشیم اما تبدیل به موش ایرانی شدیم.
ننجون: بوووووووووووووووووووووووووووووووق!

***قدس: مش غضنفر و خیابان های خاکی

دیشب چراغون خِنه بِرارُم بودِم. هَمیجور که دورِهَمی مُگُفتِمُ مِخِندیدِم ناسَن دیدِم یَک یَرِگه از دَر اَمَد تو که مُگُفتی عَمَله اَفغونیه یُ دِره از سرِ گذر میه، ...

بِرِیکه تُنبونُ سَر کِلَّش خاکی مالی بود. اولِش ماخواستِم با لَقَط بِندِزِمِش بیرون ولی تا آمَدِم وَخِزِم، گفتِگ بِتِمَرگِن که مو باباتایُم! گفتِم یَره اگِر بابامایی پس بِرِیچی ایجور ناشوری؟ گفتِگ شیکّان پیکّان کِرده بودُم که بیام اینجه، هَم از در خِنه آَمَدُم بیرون ناسَن یَک شمالِ قایِمی زدُ یَک دولَخی به هوا رفتُ مویَم از شامسِ داغونُم به هم وسطِ دولَخا گیر کِردُم. خُلِصه تا به خودُم آمَدُم دیدُم ایجور سر تاپام خاکیُ ناشور رِفته. بِزِش گفتُم او مُحَلِّ شما نفرین رِفته یِ. از هَم وَختی ما بُدُنیا آمدِم خاکی بودُ هنوزَم خاکیه. تا ایره گفتُم یَکنِفر از ایوَر مجلس وَرخواست گفت مُحلِّ مایَم خاکیه یُ هرچی به شهردِری گفتِم اِسفالتِش نِکرده یُ یَکنِفر از اووَر مجلس وَرخواست هَمیره گفتُ خُلِصه هَم هَمّه از اِسفالت نِبودنِ مُحَلّاشا شاکی بودنُ پشت سرِ شهردِری منطقَشا حرفایِ نامَقبول مِزِدَن.
حالا مو یِ مَش غضنفر موندُم ای مسؤولایِ مِشَد که چَنسالِ از نهضتِ اِسفالت حرف مِزِنَنُ ایقذَر ِبزِش مِنازَن پس چیجوریه که هنوزَم بیشترِ میلانایُ خیابونایِ پایین شهرِما خاکیِ یُ مردم تو خاکُ دولَخُ گِلُ شُل مُجُلَّن؟

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.