غربت شهدای عملیات کربلای ۷ در میدان شهدای ارومیه + تصاویر
خبرگزاری تسنیم: میدان شهدا نامی است که برای دروازه شاپور ارومیه انتخاب کرده اند گویی فقط برای ثبت در برخی تابلوها این میدان میدان شهداست در حالی که خود شهدای عملیات کربلای ۷ در این میدان از همه غریب ترند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، می توان ارومیه را شهر دروازههای تاریخی نامید، دروازه یوردشاه، دروازه نوگچر، دروازه عسگرخان، دروازه مهاباد، دروازه زنجیر، دروازه توپراق قلعه، دروازه بازار باش و دروازه شاپور از جمله دروازه های این شهر است.
موقعیت جغرافیایی این باغ شهر زیبا ایجاب می کرده که ورودیهای متعدد داشته باشد.
دروازه شاپور به عنوان موضوع این گزارش یکی از قدیمی ترین دروازههایئ شهر 3000 ساله ارومیه است.
اینکه چرا کسی امروز نشانه ای از دروازه های تاریخی شهر ارومیه نمی بیند سوالی است که به عنوان یک مطالبه همیشه در افکار عمومی این شهر مطرح است ولی کمتر کسی را می توان یافت که خود را مسئول پاسخ گویی به این مطالبه بداند.
تغییر نامهای پی درپی و غیرکارشناسی از جمله دلایلی است که سبب شده نسل های تازه تر نتوانند علقه های قلبی با نام ها بیابند چراکه نمادهای نمامگذاری های جدید فرهنگ سازی نشده است.
انتظار به حق مردم شهید پرور ارومیه این بود وقتی میدانی به نام نامی فرزندان شهیدشان گذاشته می شود نمادهای دلیرمردی آن شهیدان نیز در همان میدان کار گذاشته شودف اما وقتی چنین نمی شود در نتیجه نامگذاری میدان نیز به حاشیه رفته و راهی به خاطرات مردم باز نمی کند.
امروز بسیاری از شهروندان ارومیه حتی نمی دانند که میدانی بنام شهدا وجود دارد و میدان شهدای نامگذاری شده را به همان نام سابقش که دروازه شاپور است صدا می زنند.
اساساً نامگذاری های جدید اگر بر مبنای مطالحه، پژوهش و کار کارشناسی مسئولانه بود می توانستند نام هایی باشند که برای نسل های سوم و چهارم این دیار کاملاً طبیعی به نظر برسند اما وقتی کسی به این نام ها پیوند نمی خورد می تواند در مسئولان این تلنگر را ایجاد کند که بالاخره یک جای کار اشکال دارد.
امروزه دروازه شاپور یا همان میدان شهداء با خالی شدن از جلوه های بصری و فرهنگ ساز، مانند دیگر میادین این شهر تبدیل به پاتوق بیکاران شده است.
نامگذاری این میدان به نام شهدا باید بهانه ای می شد تا شهیدان عملیات کربلاء 7 که از لشگر 64 پیاده ارومیه عازم میدان شهادت شده بودند، برای مردم معرفی بیشتر شوند و نسل های جدید دلاورمردان معاصر را بیشتر بشناسند اما دریغ که این چنین نشده است.
اگر نپذیرفتن نام های جدید را نشانه اعتراض مردم بپنداریم می توانیم به آنان حق دهیم چراکه در چنین نامگذاری هایی هیچ مشورتی با مردم نمی شود.
شاید اگر به جای این که سرآسیمه نام دروازه ها و کوچه خیابان های اصلی این شهر را تغییر دهیم به قدمت و پیشینه تاریخی آنها توجه کرده و تدبیر می نمودیم امروز مردم به جای اعتراض تشکر می کردند.
شورای نامگذاری اماکن و معابر می توانست نام هایی برای مکان های قدیمی ارومیه برگزیند که با سابقه و پیشینه آنها نیز ارتباطی داشته باشند.
امروزه اغلب مردم شهر ارومیه نام های قدیمی اماکن، مناطق، میادین و خیابانهای این شهر را که پر از خاطرات فراموش ناشدنی نسلهای مختلف است را صدا می کنند نه نام های جدید و بی نشان را.
گزارش از فرخنده امیری
عکس از توحید احمدپورثانی
انتهای پیام/