عمل به تکالیف الهی بدون بصیرت، زمینه ساز گمراهی است

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی آستان قدس رضوی، حجت‌الاسلام محمدجواد نظافت در ویژه برنامه نهج البلاغه و زندگی که با حضور نهج البلاغه پژوهان در مرکز نمایشگاه و همایش‌های آستان قدس رضوی برگزار شد، به ادامه تبیین حکمت های 98 و99 نهج‌البلاغه پرداخت، و اظهار کرد: امام علی(ع)، صداى یکى از خوارج را که اهل حروراء بود شنیدند که او نماز شب مى‏‌خواند و قرآن تلاوت مى‏‌کرد.در این زمان امام(ع) فرمودند: خواب توأم با یقین و ایمان بهتر است از نماز با شک و تردید است.

این استاد حوزه عنوان کرد: مقصود امام علی(ع) از شک، آن شک و تردیدى است که خوارج در امامتِ امام وقت داشتند که خود اساس تعلیم عبادات و کیفیت انجام آنها است، و آگاهى بدان، رکنى از ارکان دین است و شک و تردید در آن سبب عدم استفاده از آن و شک در بسیارى از اعتقادات است.

این استاد حوزه در تبیین احوال خوارج گفت: عبادت پیشه و زاهد بودند، شب‌ها را به عبادت می‌گذراندند و به دنیا و ظواهر آن رغبتی نداشتند، جاهل و نادان بودند. در اثر همین جهالت، حقایق را درک نمی‌کردند و واقعیات را تفسیر غلط می‌کردند.

وی افزود: خوارج به فرهنگ اسلامی ناآشنا بودند و می‌خواستند همه کاستی‌های خود را با رکوع و سجود طولانی جبران کنند. مردمی تنگ نظر و کوته‌فکر بودند. سطح فکرشان پست و نازل بود و به همین دلیل، مردم را به سرعت تکفیر و تفسیق می‌کردند.

به گفته نظافت،این حکمت بیانگر آثار اعتقاد صحیح و عمل با اعتقاد است، زیرا ثمره اعمال ما زمانی مفید است که توأم با اعتقاد صحیح باشد لذا عمل بدون اعتقاد بهره‌ای برای انسان ندارد.

بصیرت شرط صحت اعمال است

وی با استناد به سخن امام علی(ع)، افزود: بصیرت شرط عمل است. کسی که بدون بصیرت به تکالیف الهی عمل کند، عملش سبب گمراهی او می‌شود، امام علی(ع) می‌فرمایند: بسیاری از افراد در روز، روزه گرفته و اهل نماز هستند اما جز گرسنگی، تشنگی و خستگی برای آنها چیزی حاصل نمی‌شود زیرا که اعتقاد و بصیرت در عمل ندارند.

این نهج البلاغه پژوه اظهار کرد: عمل بدون اعتقاد سبب تکبر و عُجب می‌شود و آن دو سر منشأ انحرافات است،عبادتی که برخواسه از عبودیت و اعتقاد است ارزش دارد زیرا که هدف مؤمن عبودیت است نه عبادت کردن.

مدیر حوزه علمیه حضرت مهدی(عج) ابراز کرد: اعتقاد به ولایت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نیز از شرط‌های اساسی صحت عبادت به حساب می‌آید، در حدیثی از امام علی(ع) آمده است که هرکس در بستر بمیرد و حق خدا، پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) را بشناسد و به آن اعتقاد داشته باشد حکم شهید را دارد.

این کارشناس دینی با اشاره به اینکه عمل با یقین، استوار است، گفت: ایمان بمنزله یک درخت است که از بذر شروع و سپس به نهال می‌رسد و در آخر نیز درخت می‌شود و معرفت الهی، پیامبران(ص) و ائمه هدی(ع) بذر آن است.

وی در تبیین حکمت 99 نهج‌البلاغه، افزود: امام علی(ع) شنیدند: مردى مى‏گوید: «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» فرمود: اینکه مى‏گوییم «إِنَّا لِلَّهِ» اقرار بر این است که ما مملوک خداییم واینکه مى‏گوییم «وَإِنَّا إِلَیْهِ‏راجِعُونَ» اقرار بر این است که همه سرانجام از دنیا مى‏‌رویم‏.

«إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» رمز عبور از سختی‌ها است

این نهج البلاغه پژوه بیان کرد: «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» که هنگام بروز مصائب گفته مى‏‌شود اشاره به این دارد که جان، مال و فرزند ما، ملک خداوند بوده و همه از آنِ او و تحت فرمان او هستند. تا زمانى که مصلحت بداند زنده مى‏‌گذارد و هر زمان که مصلحت ببیند آنچه را که داده باز پس مى‏‌گیرد.

مدیر حوزه علمیه حضرت مهدی(عج) عنوان کرد: چه نیکو است که انسان، به هنگام پیش آمدن حوادث ناگوار این جمله را با توجه، بر زبان جارى کند زیرا که به یقین مایه تسلى خاطر و مانع جزع و فزع و ناسپاسى است.

این کارشناس امور تربیتی در پایان تاکید کرد: تلاوت ذکر «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» در هنگام ترس، شکست،‌ مریضی و مرگ مورد سفارش انبیاء الهی و ائمه معصومین(ع) است زیرا این ذکر سبب صبر، آرامش، تسکین و رمز عبور از همه بلاها، تلخی‌ها و ناگواری‌های دنیاست.

انتهای پیام/